Zeitschrift für Philosophie und katholische Theologie, herausg. von D. Achterfeldt [and others]., 2. ciltJohann Heinrich Achterfeldt 1849 |
Diğer baskılar - Tümünü görüntüle
Sık kullanılan terimler ve kelime öbekleri
Abendmahl Ariccia Auferstehung Beichte Beispiele Bekenntniß besonders bestimmt Beweis Bischöfe blos bloß Bösen chen Christenthums Christi christlichen Christus daher denken denselben dieſe Dinge eben Erde erkennen Erkenntniß ersten etiam Eucharistie ewigen finden Fleisch gedacht Geiste geistigen geistlichen gewiß Glauben Gnade Gott göttlichen Gratian groß große Grund Guten heiligen heißt Herrn Herz indem irgend iſt Katecheten katholischen katholischen Kirche Kenntniß Kirche kirchlichen könnte Konzil von Trient Körper Kraft läßt Leben Lehre Leib leßtern lich Liebe Menschen menschlichen möglich Moral muß müſſen nåmlich Natur natürliche Theologie neue Nothwendigkeit offenbar Pausanias Philosophie Priester quae quam quod Rechte Religion sagt Sakramente schen Schluß Schrift Seele ſei Seiende ſein Seligkeit ſich ſie Simon Magus sittlichen soll Spinoza Staat Stelle Sünden Thätigkeit Theil Theologen thun Todten unsere Unsterblichkeit Ursache Verfasser Verhältniß Vernunft verschiedenen viele Volk Voltaire wahr Wahrheit wåre Weise weiß Welt Werke Wesen wieder wirklich Wissenschaft wohl Worten Zweck
Popüler pasajlar
Sayfa 69 - Deum, nullum coelum, nulla corpora; nosque etiam ipsos non habere manus, nee pedes, nee denique ullum Corpus; non autem ideo nos qui talia cogitamus nihil esse: repugnat enim, ut putemus id quod cogitat, eo ipso tempore quo cogitat, non existere. Ac proinde haec cognitio, ego cogito, ergo sum. est omnium prima et certissima, quae cuilibet ordine philosophanti occurrat.
Sayfa 89 - Ce grand principe a lieu dans tous les événements, et on ne donnera jamais un exemple contraire; et quoique le plus souvent ces raisons déterminantes ne nous soient pas assez connues, nous ne laissons pas d'entrevoir qu'il y en a. Sans ce...
Sayfa 77 - ... non potest in me esse idea caloris, vel lapidis, nisi in me profita sit ab aliquâ causâ, in quâ tantumdem ad minimum sit realitatis quantum esse in calore vel lapide concipio.
Sayfa 89 - C'est que la chose n'impliquerait aucune contradiction en elle-même, si l'effet ne suivait ; et c'est en cela que consiste la contingence. Pour mieux entendre ce point, il faut considérer qu'il ya deux grands principes de nos raisonnements : l'un est le principe de la contradiction, qui porte que de deux propositions contradictoires. l'une est vraie, l'autre fausse ; l'autre principe est celui de la raison ^déterminante : c'est que jamais rien n'arrive, sans qu'il y ait une cause ou du moins une...
Sayfa 69 - Ego sum, ego existo, quoties a me profertur, vel mente concipitur, necessario esse verum.
Sayfa 150 - ... potissimum partem, qua Medicae convisuntur aedes, vi quadam horrenda et impetu marmora immania torquerentur. In quo illud etiam praescito non caruit, quod inaurata una pila, quales aliaeque in eodem fastigio conspiciuntur, excussa fulmine est, ne non ex ipso quoque insigni proprium eius familiae detrimentum portenderetur.
Sayfa 174 - Maria : ut proinde si quid spei in nobis est, si quid gratiae, si quid salutis. ab ea noverimus redundare, quae ascendit deliais affluens.
Sayfa 89 - ... l'autre principe est celui de la rsison déterminante : c'est que jamais rien n'arrive, sans qu'il y ait une cause ou du moins une raison déterminante, c'est-à-dire quelque chose qui puisse servir à rendre raison a priori, pourquoi cela est existant plutôt que non existant, et pourquoi cela est ainsi plutôt que de toute autre façon.
Sayfa 176 - Quid ergo Athenis et Hierosolymis? quid academiae et ecclesiae? quid haereticis et Christianis? Nostra institutio de porticu Salomonis est, qui et ipse tradiderat Dominum in simplicitate cordis esse quaerendum.
Sayfa 175 - Hae sunt doctrinae hominum et daemoniorum, prurientibus auribus natae de ingenio sapientiae saecularis, quam dominus stultitiam vocans stulta mundi in confusionem etiam philosophiae ipsius elegit. Ea est enim sapientia saecularis, temeraria interpres divinae naturae et dispositionis.