methodo peragitur. Cardinalis Causæ Relator, seu Ponens, ut vocant, unum aut plures, pro suo arbitrio, Theologos deputat hujusmodi Operum Revisores, qui censuram suam scripto exa

ANNO

1748. Et sty

lus in exa

minandis

ratam ad ipsum deferunt; ipse vero illam præ- scriptis fatæ Congregationi Ordinaria repræsentat. At Servorum ubi gravioris momenti difficultates vertantur, Dei. ac potissimum ubi Revisorum judicia inter se non conveniant, mos est, ut hujusmodi Revisorum censuræ singulis Cardinalibus expendendæ transmittantur, aliquando etiam in Breviarium accurate redactæ, Postulatoribus Causæ communicentur, ut ipsi difficultates excitatas cognoscant, iisque per opportunas responsiones satisfacere curent. Ac demum omnibus in Congregatione perpensis, quæcumque capta fuerit resolutio, per ipsius Congregationis Secretarium refertur Summo Pontifici, ad quem pertinet eam judicio suo comprobare; ut latius videri potest in præcitato Nostro Opere lib. 2. cap. 27. num. 9. et 10.

Pont.

ad consu

lendum

ex eadem

dinales.

Ad tramites hujus methodi et consuetudinis, revisio Operis de Mystica Civitate Dei præfatæ Congregationi Sacrorum Rituum Ordinariæ com- celeritati, mitti debuisset. Nos autem, ut majori Judicii celeritati consuleremus, ex eadem Rituum Con- Congregregatione, quatuor dumtaxat Sanctæ Romanæ gatione se Ecclesiæ Cardinales selegimus, duos nimirum legit quain Canonica facultate apprime versatos, scilicet tuor Car. Venerabilem Fratrem Nostrum Antonium Xaverium Episcopum Prænestinum, Gentili ac Dilectum Filium Nostrum Albertum Tituli S. Mariæ de Pace Presbyterum, Cavalchini, duosque alios Sacræ Theologiæ Magistros, Dilectos pariter Filios Nostros Presbyteros, Fortunatum Tituli Sancti Matthæi in Merulana, Tamburrini, et Joachimum Tituli Sanctæ Crucis in Hierusalem, Besozzi, respective nuncupatos; quibus, ut ea impleremus, quæ fieri potuissent a Cardinali Ponente hujus Causa, si ea in ordinaria logos reSacrorum Rituum Congregatione proponeretur, visores adjunximus Dilectos Filios Antonium Galli Ab- deputavit

Et

quatuor Theo

PONT. batem Canonicorum Regularium Sanctissimi A. VIII. Salvatoris, Joannem Franciscum Baldini Clericum Regularem Congregationis Somasche, Thomam Sergium Presbyterum Congregationis Piorum Operariorum, et Cælestinum Orlandi Abbatem Monachorum Congregationis Cælestinæ, qui ipsius Operis discussioni, et examini incumberent; hujus autem Congregationis Particularis Secretarium deputavimus Dilectum Filium Magistrum Ludovicum de Valentibus Promotorem Fidei; cui mandavimus etiam, ut difficultates omnes in præfato Opere animadversas Postulatoribus in scriptis ederet, ut hi suas responsiones ad singula comparare, atque exhibere possent; Quæ omnia a prædictis respective peracta Et ipse et juxta mentem nostram expleta fuerunt. Ipsi omnia le- præterea Nostram universo judicio diligentiam, git, ac atque Operam præstare, quantumvis innumeris pondera aliis gravissimisque negotiis oppressi, non de

vit.

trectavimus, jubentes, omnia Nobis legenda, ac perpendenda afferri, nec nisi coram Nobismetipsis Congregationem deputatam cogi debere; quod factum fuit. Nomina vero Theologorum ad præfatum examen deputatorum paIam edicere non recusavimus, licet non ignoraremus, apud Congregationem Ordinariam Sacrorum Rituum in more esse, ut similibus in casibus eorum nomina silentio tegat; quo eos ab omni molestia, aut offensionum respectu præstet immunes: ut etiam videre est in citato Operis Nostri lib. 2. cap. 27. num. 10. Eidem autem Congregationi mandavimus, ut ipsum Opus juxta normam ab Urbano VIII. in Decretis traditam, diligenter accurateque perpenderet; ut habet Decretum a Nobis editum die 3. Augusti anni MDCCXLV.

Diligen Ex eo die ad diem quintum mensis Decembris tia adhi- proxime elapsi, quo præfata Congregatio Parbita in ticularis coram Nobis habita fuit, licet bienperagen- nium et ultra effluxerit, non tamen dici potest do exa. inutiliter ductum esse tempus; dum, hoc sium decursu, prædictus Fidei Promotor varias

mine.

men

objectiones adversus Librum Mystica Civitatis ANNO Pei multimode excitatas, et huc illuc dispersas, 1748. diligenter collegit; Postulatores autem non omiserunt suas Responsiones ad singula Capita fuse, docteque opponere; qui vero consilium suum Nobis præbere debebant, omnia perlegere et ponderare non prætermiserunt; ac demum Nos ipsi præteritas autumnales ferias in eo impendimus, ut momenta Causæ coram Nobis discutiendæ plenissime cognita, animo comprehenderemus.

primo exa

Ut autem ad ea jam veniamus, quæ in Con. In Congregatione animadversa, et ponderata fuerunt, gregatioquæque tibi, Dilecte Fili, libenter aperire vone quid lumus, ut Ancillæ Dei Causam ad suum debitum minatum finem recta via dirigatur; illud ante oculos ha- fuerit. bere opus est, quod superius etiam innuimus, nimirum examen Operis, quod nunc instituitur, diversum omnino esse ab eo, quod in Congregatione Sancti Officii factum fuisset. In ista enim, Opus ipsum, prout est in se, præcipuam Judicum curam occupasset, qui nequaquam ad se pertinere arbitrarentur, investigare, an vere. conscriptum fuisset ab eo Auctore, cujus nomen in Titulo præfert: quod adeo verum est, ut in eo Tribunali frequenter examini subjiciantur Libri, et Opera, quorum Auctores penitus ignorantur. In Judicio autem, quod fit ex more Congregationis Sacrorum Rituum, primum examinis subjectum est, ut constituatur quisnam propositi Operis Scriptor extiterit. Quod Videlicet si evidenter non constet ad eum pertinere, cu- an evijus Beatificationis, et Canonizationis Causa agi- constet tur, revisio Operis prætermittitur, atque in Opus ipsa Causa, prout res ferunt, ad ulteriora Dei Anproceditur; nec ullum examen libri instituitur, cilla scri nisi manifeste constiterit, illius Auctorem esse ptum fuis ipsum Dei Servum, cujus nomine inscriptum se. perhibetur. En verba Decretorum Urbani VIII. Præterea illud etiam diligentissime indagandum

est

an ille, vel illa, pro cujus Canonizatione instatur, scripserit aliquos Libros, Tractalus

denter

a

opus im

PONT. Opuscula, Meditationes, vel quid simile. Nam A. VIII. si scripsisse constiterit, non prius est ad aliquem actum inquisitionis deveniendum, quam tales libri diligenter in Sacra Congregatione examinentur, utrum contineant errores contra Fidem, vel bonos mores, vel doctrinam aliquam novam, vel peregrinam, atque a communi sensu Ecclesiæ, et. consuetudine alienam. Ubi Prædecessor Noster non dixit si scripsisse, probabile, vel verisimile sit; sed ait: si scripsisse constiterit. Quibus verbis non probabilitas, sed certitudo requiritur; quemadmodum, attenta etiam inconcussa praxi præfatæ Congregationis alibi a Nobis assertum fuit; de Canonizat. Sanctor. lib. 2. cap. 34. n. 4. Pro hac Neque ad evitandum hujusmodi probationis probatio. rigorem satis est dicere, quod Opus illud, de non quo agitur, iterato impressum fuit, constansufficit, terque vulgatum sub nomine Sororis MARIÆ sub ejus A JESU; hoc enim aliquam vim haberet, ubi Homine Opus ipsum, Ancilla Dei vivente, in lucem fuisse prodiisset, atque ubi constaret, ipsam non ig. norasse hujusmodi librum suo nomine circumferri, neque eam contra reclamasse, aut partum abnegasse, nec alium quempiam extitisse, qui eam crimine plagii accusaret; ex his enim omnibus simul junctis validum exurgeret argumentum pro eodem Opere Ancillæ Dei certius tribuendo. At Opus, de quo agitur, post ipsius Ven. Sororis mortem Typis excusum fuit: quemadmodum verò, si in aliquo Tabulario inventum fuisset in Codice manu exaratum, ipsi Ancillæ Dei tuto adjudicari non posset, nisi per legitimas probationes doceretur, illius esse styJum atque scriptionem: ita, dum post ejus mortem, a Typographis descriptum, in manibus Hominum invenitur; ut ei tuto adjudicetur, cujus nomen in fronte gerit, similes om. nino probationes requiruntur, easque perfici oportet super ipsius Operis Authographo; quod proinde exhiberi necesse est, ut, inhærendo semper receptæ praxi, observavimus, citato nostro lib. 2. cap. 26. n. 6.

pressum.

fit in fa

Minusque sufficit ad requisitum probationis ANNO rigorem declinandum, subjungere, quod omitti 1748. possit adeo exquisita discussio, dum Postulato- Neque res ipsi admittunt, et asserunt, Opus illud a PostulaVenerabili MARIA DE AGREDA conscriptum torum fuisse. Relata enim verba, Si scripsisse constite. confessio. rit, non in gratiam Postulatorum, sed in favo. Quia inrem veritatis, in Decreto Urbani VIII. posita quisitio sunt. Quapropter, si licet Postulatoribus (id quod non semel evenit) sustinere, librum alicui Servo Dei forsan tributum, certis deficientibus argumentis, ad Ipsum revera non pertinere; nullo pacto negari potest, jus esse Judici exquirere, an per legitimas probationes, ut par est, manifeste constet, Librum alicujus Servi Dei nomine inscriptum, ab eo reipsa compo-. situm fuisse.

vorem ve

ritatis.

Exemplum in

causa S.

Hujus rei exemplum clarissimum datum est in Causa Sancti Jacobi de Marchia Ordinis Vestri. Postquam enim difficultas promota adver- Jacobi de sus illius doctrinam de Sanguine Christi, pro- Marchia.

latis duobus Brevibus Prædecessoris Nostri Pii Papæ II., sublata fuerat; altera excitata fuit. adversus doctrinam pariter ab ipso traditam in quodam Dialogo adversus Fraticellos, qui asservabatur in Archivo Fratrum Minorum de Observantia apud Sanctum Isidorum de Urbe`, quemque Wadingus a Beato Jacobo conscriptum, ac proprio ipsius chirographo exaratum asserebat. Postulatores vero de Dialogi Auctore deque Scriptore Codicis minime dubitantes omnem operam ponebant in propugnanda Doctrina in eodem assertà. Verum, quum sanctæ memoriæ Prædecessor Noster Clemens Papa XI. Codicem ipsum ex Archivo extrahi jussisset, duosque claros Viros antiquorum characterum Peritos, Alexandrum Zacagnum et Justum Fontaninum, deputasset, qui dijudicarent, an vere Beati Jacobi Scripturam contineret ; quumque horum judicia minime inter se convenientia fuissent idem Prædecessor Nobis tunc in minoribus constitutis, et Promotoris Fidei mu