ASSISIEN. Decretum beatificationis et canonizationis Ven. Servi Dei Antonii Pennacchi, presbyteri saecularis. E regione Umbriae Assisium, Francisci et Clarae ortu, sanctitate atque sepulchro gloriosum et per orbem celebratum, novis augetur honoribus per sacerdotem e clero saeculari quem eodem spiritu repletum itemque Christi imitatorem et sanctimoniae fama illustrem eadem civitas grato iucundoque animo prosequitur atque exhibet Antonium Pennacchi. Bictonii, intra fines Assisiensis dioeceseos, e parentibus Ioanne ibi medicam artem exercente et Silvestra piissima foemina, die 27 Ianuarii an. 1782 ortus est eademque die baptizatus hic Dei Famulus. Sacro chrismate linitus mense Iunio an. 1787 et religione bonisque moribus institutus modestiam, obedientiam et castitatem angelicam servasse atque ecclesiam ad sacra audienda et recipienda diligenter frequentasse perhibetur. Aetate succrescens litterisque incumbens in classe Rethoricae amplissimo laudis testimonio a suo praeceptore decoratus est. Adolescens duodeviginti annorum Assisium petiit, quasi alteram patriam et palestram virtutibus ac studiis proficiendo magis idoneam. In sortem Domini se vocatum sentiens tantos in scientiis ecclesiasticis progressus fecit, ut superiorum suffragiis commendatus minores ac maiores ordines ipsamque sacerdotalem dignitatem die 22 Martii an. 1806 suscipere meruerit. Statim in eo eluxit divini cultus provehendi ardor cuius testes sunt et Patriarchalis Aedes S. Francisci et ecclesia Cathedralis et asceterium S. Andreae ubi cappellani munere sedula constantique ratione ipse functus est. In seraphico clericorum collegio grammaticam superiorem docens habilissimus erat in alumnis erudiendis quos simul amore et timore sibi devinciebat. Neque tantum ex cathedra magister sed etiam e suggestu concionator pietatis charitatisque sensus in animis audientium excitasse comper tum est. Umbriae civitates atque oppida eius apostolatus fructus perceperunt: neque Fulginates terraemotus calamitate afflicti neque Hispellenses simili infortunio vexati Servi Dei opportunam opem et salutiferas missiones oblivisci unquam poterunt. Sed prae ceteris Assisiensis civitas ac dioecesis eius actuosae virtuti solertique ministerio latissime patuit. Totus ibi erat in audiendis confessionibus sive christifidelium in ecclesia sive monialium in monasteriis sive alumnorum in seminario, ubique se exhibens optimum pietatis magistrum quem ipse Episcopus sibi elegit atque in gravioribus negotiis ad animarum regimen pertinentibus libenter adhibuit. Nunquam vero intermisit Antonius pueros in templo S. Margaritae aliisque in ecclesiis christiana doctrina instruere, sacratissimi Rosarii decades publice recitare, aegrotos tum in nosocomiis tum in privatis domibus decumbentes corporis animique subsidiis consolari, atque populos sacris expeditionibus salutariter excolere, cum admiratione ostensus uti vir sanctus et alter Philippus Nerius nuncupatus. Quam sanctimoniae famam adeptus, brevi sed gravi morbo correptus fuit. Praesciens proximum suae vitae finem omnibus ecclesiae sacramentis refici voluit. Preces quoque liturgicas commendationis animae cum sacerdote et adstantibus, quantum potuit, recitavit. Litaniis in honorem B. Mariae Virginis Lauretanae incoeptis, ad verba Ianua coeli exultasse visus est, morientem quoque se dicens et in Paradisum iturum. Invocata vero Deipara Virgine Auxilium Christianorum, quum ipse sanctissima nomina Iesu et Maria pronunciasset, ponens ea super cor atque os suum veluti signacula peculiaris illius affectus et cultus quos erga eadem veneratissima nomina in vita habuerat et propagaverat, die 9 Novembris an. 1848 placidissime expiravit. Obitus Servi Dei nuncio per civitatem diffuso, frequentissimi cuiusque ordinis cives ad asceterium S. Andreae confluxerunt, ingeminantes mortuum fuisse sanctum, volensque quisque sibi aliquid arripere, memoriae et devotionis causa, quod ad Antonium pertinebat. Interim eius exuviae in ecclesiam monasterii deductae, solemnibus exequiis honoratae fuere. Deinceps in templum S. Petri translatae ibique religiose reconditae splendidum ac perenne extant testimonium ac monumentum de fama sanctitatis Servi Dei. Super qua fama magis in dies inclarescente, postremis hisce temporibus, penes ecclesiasticam Curiam Assisiensem Ordinaria auctoritate iuridice inquiri coeptum est. Absoluto Processu Informativo et ad Sacrorum Rituum Congregationem transmisso, revisis probatisque scriptis Servi Dei, ac dispensato tum lapsu decennii tum interventu et voto Consultorum ad ulteriora progressum est. Itaque instante Riño Dño Iosepho Prof. Pennacchi, cum Servo Dei necessitudine et agnatione coniuncto, atque huius causae Postulatore, attentis litteris postulatoriis quorumdam Emorum S. R. E. Cardinalium, plurium Rmorum Archiepiscoporum et Episcoporum necnon Rmi Capituli et Cleri Assisiensis atque sodalitatum religiosarum atque laicarum utriusque sexus praesertim e civitate ac dioecesi Assisiensi ceterisque locis eiusdem Umbriae regionis, Emus et Rmus Dñus Cardinalis Dominicus Ferrata memoratae Causae Ponens seu Relator, in Ordinario Sacrorum Rituum Congregationis Coetu subsignata die ad Vaticanum coadunato, sequens dubium discutiendum proposuit: An sit signanda Commissio Introductionis Causae in casu et ad effectum de quo agitur? Et Emi ac Rmi Patres Sacris tuendis Ritibus praepositi post relationem ipsiusmet Emi Cardinalis Ponentis, audito etiam voce et scripto R. P. D. Alexandro Verde Sanctae Fidei Promotore, omnibus accurate perpensis rescribere rati sunt: Affirmative seu signandam. esse Commissionem, si Sanctissimo placuerit. Die 8 Augusti 1905. Facta postmodum de his Sanctissimo Domino Nostro Pio Papae X per infrascriptum Cardinalem Sacrae Rituum Congregationi Pro-Praefectum relatione, Sanctitas Sua sen tentiam Sacrae ipsius Congregationis ratam habuit et probavit; atque insuper Commissionem Introductionis Causae Venerabilis Servi Dei Antonii Pennacchi, presbyteri saecularis, propria manu signare dignata est, die 23, eisdem mense et anno. L. S. A. Card. TRIPEPI, Pro-Praefectus. + D. Panici, Archiep. Laodicen., Secretarius. EX S. C. INDULGENTIARUM ET SS. RELIQUIARUM Indulgentia conceditur recitantibus quasdam preces in honorem SS. Brigidae et Catharinae Suetiae. Beatissimo Padre, Il P. Salvatore M. Brandi S. I., desideroso che, ad incremento del cattolicismo nella Svezia, vi si propaghi ancora il culto delle Sante Brigida e Caterina di Svezia, prostrato al bacio del sacro piede, umilmente implora da V. S. l'indulgenza di trecento giorni, applicabile anche alle anime dei defunti, da guadagnarsi una volta al giorno da tutti coloro i quali devotamente reciteranno l'una o l'altra delle infrascritte preghiere. A S. BRIGIDA, REGINA DI SVEZIA Con cuori confidenti a voi ci volgiamo, Beata Brigida, per domandare in questi tempi di oscurità e di miscredenza la vostra intercessione in favore di quelli che sono separati dalla Chiesa di Gesù Cristo. Per la chiara cognizione che voi aveste dei crudeli patimenti del nostro Crocifisso Salvatore, prezzo della nostra redenzione, vi supplichiamo di ottenere la grazia della fede a coloro che sono fuori dell'unico ovile, così che le disperse pecorelle possano ritornare all'unico vero Pastore. Per Cristo nostro Signore. Amen. S. Brigida, intrepida nel servizio di Dio, pregate per noi. S. Brigida, paziente nelle sofferenze e nelle umiliazioni, pregate per noi. S. Brigida, mirabile nell'amore verso Gesù e Maria, pregate per noi. Pater, Ave, Gloria. A S. CATERINA VERGINE, DI SVEZIA O Dio, che ornaste la Beata Caterina in special modo delle virtù di umiltà, carità e angelica purità, umilmente vi supplichiamo, per i meriti e l'esempio di lei, di renderci così fermi nella fede e ardenti nella carità da ottenere i premii eterni. Per Gesù Cristo nostro Signore. Amen. S. Caterina, giglio di purità, pregate per noi. S. Caterina, modello di umiltà, pregate per noi. S. Caterina, mirabile nell' amore verso Gesù e Maria, pregate per noi. Pater, Ave, Gloria. Che per la grazia ecc. S. C. Indulgentiis Sacrisque Reliquiis praeposita, utendo facultatibus a SSmo Dño Nostro Pio PP. X sibi specialiter tributis, benigne annuit pro gratia iuxta preces. Praesenti in perpetuum valituro. Contrariis quibuscumque non obstantibus. Datum Romae e Secretaria eiusdem S. C., die 5 Iulii 1905. L. S. A. Card. TRIPEPI, Praefectus. + D. Panici, Archiep. Laodicen., Secretarius. Archiconfraternitas Romana "Guardia d'onore del S. Cuore di Gesù,, facultate ditatur alias Confraternitates aggregandi, et sub immediata Pontificis protectione constituitur. Beatissimo Padre, Il P. Gioacchino Ferrini, d. MM. d. II., Direttore Generale dell'Arciconfraternita Romana della Guardia d'onore del |