Sayfadaki görseller
PDF
ePub

Clemens XI, 11 Oct. 1713, 27 Aug. et 15 Sept. 1714; Benedictus XIII, 17 Iul. et 22 Dec. 1728; Clemens XII, 30 August. 1731, 12 Dec, 1735; Benedictus XIV, 23 Aug. 1746, 24 Nov. 1755; Clemens XIII, 17 Ian. 1769; Clemens XIV, 6 Iul. 1773; Pius VI, 10. Mart., 27 Iun. et 9 Aug. 1781; Pius VII, 18 Ian. 1820; Gregorius XVI, 27 Mart. 1840; Pius IX, 30 Sept. 1852, 16 Ian. 1868; Pius X, 10 Febr. 1905).

52. Omnes Christifideles confessi ac S. Communione refecti, quoties quamcumque Ordinis ecclesiam vel publicum sacellum a primis vesperis usque ad occasum solis diei secundi Augusti devote visitaverint et inibi ad mentem Summi Pontificis oraverint, toties plenariam indulgentiam consequi valent (Gregorius XV, Breve 12 Octobris 1622).

[blocks in formation]

Christifideles universi, qui corde saltem contriti ac devote quamcumque ex Ordinis ecclesiis visitaverint, indulgentiam decem annorum totidemque quadragenarum lucrari possunt sequentibus festis necnon singulis diebus Octavarum eorumdem festorum:

1. Immaculatae Conceptionis

2. Nativitatis

3. Annuntiationis

B. M. V.;

4. Purificationis

5. Assumptionis

6. S. P. N. Francisci;

7. S. Clarae Assisiensis;

8. Die anniversaria dedicationis uniuscuiusque ex praedictis ecclesiis;

9. Tandem quoties tempore expositionis triduanae SS. Sacramenti ad instar XL Horarum, uti supra, ecclesiam Ordinis visitaverint.

(Pius X, Breve 10 Februarii 1905).

[blocks in formation]

Omnes Christifideles visitantes aliam ex ecclesiis Provinciarum Italiae, in quibus a Religiosis Ordinis divina officia seu sacramenta administrantur, inibi lucrari valent omnes et singulas indulgentias, quae consequerentur, si ecclesias Ordinis visitarent, caeteris servatis de iure servandis (Clem. XIV, Rescr. S. Cong. Indulg., 6 Martii 1770).

Omnes et singulae indulgentiae in praesenti Summario recensitae, excepta tamen plenaria in mortis articulo lucranda, applicari possunt etiam animabus in igne Purgatorii degentibus (Pius X, Rescr. S. Cong. Indulg., 7 Iun. 1905).

DECRETUM

Quum Minister Generalis Ordinis FF. Minorum Capuccinorum huic S. Congñi Indulgentiis Sacrisque Reliquiis praepositae peaesens Summarium omnium Indulgentiarum, Privilegiorum et Indultorum praefato Ordini concessorum approbandum exhibuerit, et eadem S. Congregatio illud duobus ex suis Consultoribus examinandum dederit, qui, denuo perpensis documentis concessionum Apostolicarum, testati sunt omnes Indulgentias, Privilegia et Indulta inibi relata esse authentica; hoc attento testimonio, S. Congregatio illud approbavit typisque mandari permisit.

Datum Romae ex Secretaría eiusdem S. Congregationis die 23 lunii 1905.

[blocks in formation]

A. Card. TRIPEPI, Praefectus.

Pro R. P. D. D. Panici, Archiep. Laodicen., Secretario
Iosephus M. Can. Coselli, Substitutus.

APPENDIX

De matrimonio per procuratorem, nuncium, interpretem, litteras, telegraphum et telephonium (1).

QUAESTIO V

Quaenam conditiones ex iure requirantur

ut legitima sit huiusmodi procuratorum constitutio.

79. De persona constituenda seu de procuratore. - Et quoad personam constituendam, seu procuratorem, valet principium iam traditum quoad personam constituentem seu mandantem, scilicet omnes posse qui non prohibentur. Quod caeteroquin congruit etiam iuri romano, iuxta quod edictum de procuratoribus erat negativum, adeo ut omnes essent admittendi nisi prohibiti.

80. Verum haec regula indiget explicatione, quum non uno ex capite quaestio moveri possit, num aliquis sit censendus e numero prohibitorum.

81. Inquirendum hinc est, an speciales conditiones v. g. ratione aetatis, sexus, habilitatis ad matrimonium in huiusmodi procuratore requirantur; itemque an unus vel plures arbitrio mandantis deputari valeant; itemque an procuratoris persona ab ipso mandante debeat esse determinata; itemque an absens rite deputari valeat.

[ocr errors]

82. De aetate in procuratore ad matrimonium requisita. Procurator ad matrimonium est procurator ad negocia, non vero ad lites, seu est procurator extraiudicialis et non iudicialis. Hinc perperam exquireretur, num in eo deputando sint servanda, quae iura praescribunt in deputando iudiciali pro

curatore.

83. Quoad procuratorem vero ad negocia advertunt doctores, nihil magis requiri quam idoneitatem, ni aliquid ex

(1) Cfr. Acta S. Sedis, vol. 37, pag. 410, 603 et 736.

presse in iure caveatur. Si sermo sit (ait iam laud. Santi in tit. De procur., n. 6) de procuratore deputando ad negocia, tradunt auctores nullam aliam qualitatem requiri ultra idoneitatem. Quare ille potest extraiudicialis procurator designari, qui habilis est et idoneus ad negocia vel ad peculiare negocium de quo agitur expediendum, etc.

84. Hisce suppositis, exclusa consulto, quippe fere non otiosa, quacumque investigatione quoad quaestiones, num deputari valeant amentes, furiosi etc.; quaeritur in primis num ratione aetatis aliqui inidonei debeant recenseri. Et prima quidem fronte videretur respondendum affirmative. Nam, quum procurator ad matrimonium sit procurator ad negocia, et decernat Bonifacius VIII (C. v De proc. in v1) requiri in eis aetatem annor. XVII, videretur concludendum neminem nisi post xvII annum ad hoc munus esse assumendum. Verum hanc regulam in casu fallere docent passim doctores, ex quibus praestat referre Sanchez (De matrim. 1. III, disp. XLI, R. 7 et seq.). Post enim memorata nonnulla argumenta in contrarium subdit: Sed multo certius est nullam desiderari aetatem, nec qualitatem aliam in procuratore ad matrimonium constituto, praeter eam, quae ius naturale exposcit ad explicandum consensum nomine alterius, nimirum rationis usum sicut de testibus diximus n. 5. Prob. I quia in procuratore ad negotia non constat certam aetatem desisiderari, immo verius est pupillum, modo usu rationis gaudeat, posse eo munere fungi ». Quod ut probet Sanchez allegat nonnullos iuris civilis textus, quibus eruitur in procuratoribus ad negocia nullam certam aetatem requiri, dummodo ille sit capax consensus. Ad difficultatem vero depromptam ex cit. textu Bonifacii VIII respondet: a) notandum principalem decisionem ibi esse de aetate procuratoris ad iudicia, nec sumi debere argumentum a contrario sensu ad probandam aetatem procuratoris ad negocia, cum contrarium iure decisum sit... b) vel etiam advertendum in procuratore ad iudicia expresse

dici nequire constitui ante xxv annos; quem loquendi modum non servat textus in procuratore ad negocia, sed dicit post decimum septimum annum licite deputari, quasi clare significans illum ante dictam aetatem non posse valide constitui, hunc autem posse valide, sed non decenter et honeste.

85. Ad uberius probandam thesim suam addit ulterius ibi Sanchez alia argumenta, seu: a) quia esto ad alia negocia desideretur in procuratore certa aetas, secus dicendum in procuratore ad matrimonium, quia nulla prorsus eius industria desideratur, sed tantum consensum explicat absentis; b) quia ad matrimonium est satis quicumque mutuus sensus, quibuscumque nutibus expressus, ergo sufficiet, si per pupillum habentem usum rationis exprimatur; c) quia si potest contrahi per pupillum interpretem debet quoque posse contrahi per pupillum procuratorem; d) quia puer ann. xiv (seu pubes) potest contrahere pro se, ergo debet quoque aestimari capax ad contrahendum pro aliis; e) quia matrimonium utpote causa favorabilis semper sustinendum est, nisi quid in iure contra eius valorem decernatur, quod in casu non contingit.

86. De sexu in procurato requisito. Vidimus de qualitatibus in genere et de aetate in specie, videamus modo de sexu. Quaerenti autem num procurator debeat necessario eiusdem sexus esse ac mandans, respondendum est negative per se, seu praescindendo a specialibus adiunctis aliud fortasse suadentibus. Liquet id ex mox dictis quoad qualitates in genere ac quoad aetatem in specie. Quum enim nihil in iure reperiamus quoad sexum vel praescriptum vel vetitum, concludendum est per se licere mandanti procuratorem pro lubito constituere vel eiusdem vel diversi sexus.

87. Unde rectissime S. Alphonsus Theol. Mor., 1. vi, n. 885 scribit: Nec requiritur diversitas sexus, unde bene officium gerere possunt duo mares vel duae foeminae. Sanchez autem (De matr., 1. II, disp. x1, n. 15): Sexta conclusio, diversitas

« ÖncekiDevam »