Ego Bernardus SS. Ego Conradus Cellararius SS. Ego Dittericus SS. Ego Conradus de Tekndorff SS. Ego Rudbertus de Velkirchen SS. Ego Chunradus Canonicus Ecclesiæ S. Petri et Hochenhaus. SS. Ego Cunradus Nobilis Canonicus S. Petri. SS. Ego Bernardus de Ponte Judæorum SS. Ego Altmanus de Gislingen SS. Ego Hilprandus de Valkenstein SS. Actum Dominicæ Incarnationis anno 1194. Indict. XII. XV. Kal. Octobr. Chronicon Lunaelac. pag. 141. Ried, Cod. Ratisb. I. 277. CCCVI. 1195. 29. April. Lateran. Papst Cölestin III. bestätigt die Rechte und Besitzungen des Klosters Ranshofen. Celestinus episcopus seruus seruorum dei dilectis filiis Etichoni Preposito Ranshouensis ecclesie beati Pancratii Martiris eiusque fratribus tam presentibus quam futuris regularem uitam professis in perpetuum. Religiosam uitam eligentibus apostolicum conuenit adesse presidium, ne forte cuiuslibet temeritatis incursus aut eos a proposito reuocet aut robur, quod absit, sacre religionis infringat. Ea propter dilecti in domino filii uestris justis postulationibus clementer annuimus et prefatam ecclesiam beati Pancratii Martiris, in qua diuino mancipati estis obsequio, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et presentis scripti priuilegio conmunimus. Inprimis siquidem statuentes, ut ordo Canonicus, qui secundum deum et beati Augustini regulam in eadem ecclesia institutus esse dinoscitur, perpetuis ibidem temporibus inuiolabiliter obseruetur. Preterea quascunque possessiones, quecunque bona eadem ecclesia in presentiarum iuste et Canonice possidet aut in futurum concessione Pontificum, largitione regum uel principum, oblatione fidelium seu aliis iustis modis prestante domino poterit adipisci, firma uobis uestrisque successoribus et illibata permaneant. In quibus hec propriis duximus exponenda uocabulis: Ecclesiam ipsam beati Pancratii martiris cum decima et iure parrochiali Capellam sancti Michahelis in eodem loco sitam, Capellas Niunchirchen, Handenberge, Geroldesberge et Capellam in monte sancti Egidii et Capellam Sancti Stephani protomartiris in Brunowe, cum pertinenciis earum, Capellam Hobercha cum pertinenciis suis in ea libertate, in qua bone memorie Eberhardus Salzburgensis Archiepiscopus uobis scripto proprio rationabiliter confirmauit, ut videlicet nullus in eis preter ipsum Archiepiscopum et dyocesanum episcopum et ecclesie uestre prepositum aliquid debeat ordinare, quicquid iuris in Capellis per quascunque regiones a ministerialibus rationabiliter ecclesie uestre concessum est, Ror videlicet in confinio Cremsmunster, in Capella Nosbach in parrochia Altheim et Niunchirchen in parrochia Zeidlarn et in aliis in vicino uel in longinquo a iure parrochiali liberis, sicut est hactenus obseruatum, presenti uobis pagina confirmamus. Terminum quoque eiusdem ecclesie sancti Pancratii, quemadmodum recolende memorie Heinricus secundus imperator romani imperii cum episcopis suis scilicet Deitmaro Archiepiscopo Salzburgensis ecclesie et Beringero Patauiensis ecclesie episcopo et Niceno Laodicensis ecclesie episcopo cum aliis tredecim episcopis duxit prouide statuendum, et Conradus secundus romanorum rex scripto suo autentico eidem ecclesie confirmauit, incipientem videlicet de Ethenowe vsque Grizensewen et Greben et Bibenbach, Rantwinsbrunnen quoque inde ad Iden, Ratperch quoque et viwersengen et Berchsteig, Rechingen utique et Hulwern et Cangeren quoque per forinam semitam Capelle (sic) sancti Georgii martiris, deinde swarzgreben et vsque Owernbach, deinde per Adelbrehtsberc, deinde per Bochchirchen, deinde in flumine Mateha, sicut in antiquis uestris priuilegiis continetur et usque ad hec tempora noscitur obseruatum, uobis et eidem ecclesie uolumus et apostolica auctoritate precipimus inuiolabiliter obseruari. Sane noualium uestrorum, que propriis manibus aut sumptibus colitis siue de nutrimentis animalium uestrorum nullus a uobis decimas exigere uel extorquere presumat. Crisma uero, oleum sanctum, consecrationes altarium, ordinationes clericorum, qui ad sacros ordines fuerint promouendi, a dyocesano suscipietis episcopo, siquidem catholicus fuerit et gratiam atque conmunionem apostolice sedis habuerit et ea uobis gratis et absque prauitate aliqua uoluerit exhibere, alioquin ad quencumque malueritis antistitem gratiam et conmunionem apostolice sedis habentem libere recvrratis, qui nostra fultus auctoritate uobis, que postulantur, inpendat. Obeunte uero te nunc loci eiusdem Preposito uel ad alterius ecclesie regimen transeunte, siue tuorum quolibet successorum nullus Urkundenbuch des Landes ob d. Enns. 29 ibi qualibet surreptionis astucia seu uiolentia preponatur, nisi quem fratres conmuni consensu uel fratrum maior pars consilii sanioris secundum dei timorem et beati Augustini regulam prouiderint eligendum. Ad hec quum locus uester sic est institutus, ut aduocatus bonorum ducis Bawarie in partibus illis eiusdem quoque loci sit aduocatus, prohibemus, ut nec ipsi nec alicui subministro eius liceat eundem locum iniustis grauaminibus infestare, sed eum vice iam dicti ducis, sicut ipse instituit et scripto suo firmauit, cum mancipiis et possessionibus eius idem aduocatus defendere ac tueri debet eo tenore, ut querimonias tam uestras quam mancipiorum uestrorum audiat et congruam iusticiam faciat, dum modo tales sint cause, que forum ecclesiasticum non requirant. Paratam uero nullam a uobis propter hoc exigat sed tantum de orreo ducis, qui tempore fuerit, secundum antiquam institutionem tempore suo accipiat. Super hec idem aduocatus in claustro uel mancipiis aut possessionibus uestris nullam disponendi habeat potestatem. Exactiones quoque indebitas super uos uel super mancipia uestra a quoquam fieri penitus inhibemus. Sepulturam quoque ipsius loci liberam esse decernimus, ut eorum deuotioni et extreme uoluntati, qui se illic sepeliri deliberauerint, nisi forte exconmunicati uel interdicti sint (satisfiat?) salua tamen iusticia illarum ecclesiarum, a quibus mortuorum corpora assumuntur. Decernimus ergo, ut nulli omnino hominum liceat prefatam ecclesiam temere perturbare aut eorum possessiones auferre uel ablata retinere, minuere seu quibuslibet vexationibus fatigare, sed omnia integra conseruentur eorum, pro quorum gubernatione ac sustentatione concessa sunt, usibus omnimode profutura salua sedis apostolice auctoritate et dyocesani episcopi canonica iusticia. Si qua igitur in futurum ecclesiastica secularisue persona hanc nostre constitutionis paginam sciens contra eam temere uenire temptauerit, secundo tercioue conmonita, nisi reatum suum congrva satisfactione correxerit, potestatis honorisque sui dignitate careat reamque se diuino iudicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat et a sacratissimo corpore et sanguine dei et domini redemptoris nostri iesu christi aliena fiat atque in extremo examine diuine ultioni subiaceat. Cunctis autem eidem loco sua iura seruantibus sit pax domini nostri iesu christi, quatenus et hic fructum bone actionis percipiant et apud districtum iudicem premia eterne pacis inueniant. Amen. Datum Laterani per manum Cencii Sancte Lucie in Orthea dyaconi Cardinalis domini pape Camerarii III. Kalendas Maii Indictione XIII. Incarnationis dominice M. C. XC. quinto, Pontificatus vero domini Celestini pape III. Anno quinto. Aus einem Transsumpte des Erzbischofs Ulrich von Salzburg, ddo. Otinga XV Kalendas aprilis M. CC. LXII., im k. bair. Reichsarchive zu München. CCCVII. 1195. 29. April. Lateran. Papst Cölestin III. bestimmt, dass der jeweilige Propst zu Ranshofen die Seelsorge über die zu seiner Kirche gehörigen Gläubigen auszuüben das Recht habe. Celestinus episcopus seruus seruorum dei dilectis filiis suis preposito et fratribus Ranshouensis ecclesie salutem et apostolicam benedictionem. Justis petencium desideriis dignum est nos facilem prebere consensum et uota, que a racionis tramite non discordant, effectu prosequente complere. Ea propter dilecti in domino filii uestris iustis postulacionibus grato concurrentes assensu felicis recordacionis Innocencii pape predecessoris nostri uestigiis inherentes presencium auctoritate statuimus, ut is, qui locum regiminis in ecclesia Ranshouen obtinet, curam quoque plebis ad eandem ecclesiam pertinentis exerceat. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc nostre constitucionis paginam infringere uel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc adtemptare presumpserit, indignacionem omnipotentis dei et beatorum petri et pauli apostolorum eius se nouerit incursurum. Datum Laterani iij Kal. Mai, pontificatus nostri anno quinto. Aus einem Pergament-Codex des XIV. Jahrhunderts der k. Hofbibliothek zu München. Auch in einem Copial-Buche auf Papier vom Jahre 1683, im Pfarrhofe zu Ranshofen. 1195. 2. Juni. Neuburg. CCCVIII. Berthold, Herzog von Dalmatien und Markgraf von Istrien, bestätigt dem Kloster Reichersberg die Mauthfreiheit zu Neuburg. In nomine sancte et indiuidue trinitatis ego perhtoldus dei gratia dux dalmatie marchio jstrie, omnibus christi fidelibus in perpetuum. Scientes, quoniam, qui seminat in benedictionibus, de benedictionibus et metet, benedictionis superne cupientes fieri participes nostra temporalia pro sempiternis seminare et pro terrenis celestia fructificare, totius salutis summam putamus. Inde est, quod deuoto et sincero affectu, in quantum diuina docuerit inspiratio, apud religiosas et spiritales personas orationum subsidia, in quibuscunque possumus, nobis cupimus optinere. Itaque pro petitione uenerabilis et dilecti amici nostri prepositi Ottonis de Richersperge nec non et religiosorum fratrum suorum statuimus et presenti pagina firmamus, ut in perpetuum sine exactione tributi, sicut hucusque, ita et in reliquum liber transitus sit nauibus suis apud castrum nostrum Nienburch. Verum quia iure hominii fidelis noster Wernhardus ipsum tributum a nobis habeat infevdatvm; ad presentem paginam roborandam sciri uolumus, prefatum Wernhardum pro peticione nostra et remedio anime sue et parentum suorum publice coram multis nobilibus et fidelibus nostris. cessisse iuri suo. Igitur ne aliquis liberorum uel successorum nostrorum huic nostre institutioni ualeat contraire, sigilli nostri inpressione premunimus et diuine ultioni conmittimus et subscriptos testes relinquimus: Wernhardus de scawenberch, Walchun de chambe et frater suus Albertus de halse, Chunradus de horbach, Ernst de jnne, Alkerus et frater suus Heinricus de waldekke, Wernhardus de Ort et frater suus Ulricus, Willehalmus de geilspach, Chunradus Leynvz, Megengotus de prambach, Chunradus de gisenperge, Reinoldus de Niwenburch, Richkerus de wesen, Ulricus de pollenheim, Livtoldus dapifer de scawenperch, Perhtoldus stale, Rudolf abemhoue, Almar de pubenhouen, Ulricus de sindelstorf, Ortolf de pirenpach et frater suus Heinricvs. Data per manum Heinrici Notarii apud Nienburch Anno incarnationis domini M. C. L. XXXXV. Indictione XII. IIII. Nonas Junii. Original auf Pergament mit Siegel, im Archive des Kl. Reichersberg. Mon. boic. IV. 424. CCCIX. 1195. 25. Juli. Wien. Tauschvertrag über verschiedene Besitzungen zwischen dem Bischofe Wolfker von Passau und dem Kloster Baumgartenberg. In nomine sancte et indiuidue trinitatis. Wolfkerus Dei gratia Patauiensis episcopus omnibus Christi fidelibus in perpetuum. Episcopalis officii esse dinoscitur, Venerabilia et Religiosa loca pio amore complecti et eorum iustis postulationibus gratum impertiri consensum. Quapropter venerabilis fratris nostri Friderici abbatis de Boumgartenberge et fratrum illius peticioni acquiescentes et necessitudinem adtendentes omnem decimationem, que nos contingebat de curte |