Sayfadaki görseller
PDF
ePub

Passau II. 481. Mon. boic. XXX. I. 380. Nr. 3. ex orig. (sic) im Auszuge,

--

woselbst diese Urkunde aus den in den Noten a und b angeführten Gründen zu den unechten eingereihet wurde. Urkundenbuch von Kremsmünster, pag. 7, Nr. 3 ex Cod. Fridericiano sec. XIII-XIV.

V.

823. 28. Juni. Frankfurt. — K. Ludwig der Fromme restituirt dem Bisthume Passau gewisse, demselben von seinem Vater K. Karl dem Grossen geschenkte Güter, welche aber durch die Markgrafen mittlerweile davon wieder abgekommen waren.

In nomine domini dei et saluatoris nostri Jhesu Christi Hludouuicus diuina ordinante prouidentia Imperator augustus. Nullum fidelium nostrorum ambigere credimus, qualiter domnus et genitor noster beatae memoriae piissimus imperator Karolus regnum hunorum suae ditioni non sine magno preliorum labore subiugauerit et homines terrae illius cultui christiane religionis mancipauerit In tantum, vt etiam in eadem prouincia multas aecclesias ob dei reuerentiam et renouari et a fundamentis construi faceret. Tum dei iussu super deuastatione et inopia patauiensis episcopatus misericordia motus plus celeste quam terrenum lucrum desiderans quedam loca ad eandem aeclesiam sancti Stephani promartyris Christi, In qua sanctus valentinus corporaliter requiescit, vbi tunc Vualdaricus venerabilis episcopus praeerat, tradidit, hoc est in prouincia auarorum quendam locum, qui vocatur litaha, et in terra hunorum Zeizzinmurum, Treismam, Vuachouuam, Pelagum, Nardinum, Reode, Asbahc, Vuoluesvuanc, Erlafam et in artagrum basilicas duas et in saxina basilicas duas; sed postquam domnus et genitor noster piae memoriae Karolus imperator defunctus est, marchiones eiusdem prouinciae de episcopatu eadem loca alienare et eorum potestati subdere Conati sunt. Cum autem Reginharius episcopus effectus est, deuitans discordiam et litem Gotafredum marchionem et iudices illius prouinciae in presentiam nostram fecit venire. Nos vero iusta lege et iudicio totius populi iuxta traditionem praedicti Imperatoris loca superius nominata ad praedictam sedem pertinere debere decreuimus. Tunc memoratus episcopus nostram implorauit clementiam, Vt aliquam futurae securitatis a nobis acciperet firmitatem, quo iam dicta loca liberius firmiusque pontifices eiusdem sedis tenerent, quod ita et nos fecisse omnium fidelium nostrorum cognoscat industria. Proinde ergo nostra imperiali auctoritate iubemus, vt praedicta loca, id est litaha iuxta fontem, qui

vocatur sconibrunno, cum omni integritate, sicut Theodericus habuit in sua potestate, et Zeizinmurus cum tali marcha, vt genitor noster Karolus decreuit, hoc est ab illo castello in orientali plaga usque ad pendentem lapidem in ora montis Comageni et in australi usque ad chunihohesstetin, in occidentali autem usque ad acernos sitos inter tullunam et ipsum Castellum et vltra danubium ad trebinse et exinde ad mochinleo et usque ad ézinburi et Treisma cum omni integritate, similiter Vuachouua et cetera omnia loca, que praescripta sunt, reetores eiusdem aecclesiae cum omnibus ad eadem pertinentibus cultis et incultis, agris, pratis, pascuis, siluis, aquis aquarumque decursibus, piscationibus, venationibus, molendinis, exitibus et reditibus, quesitis et inquirendis, totum et integrum absque ulla contradictione teneant atque possideant et quicquid illis exinde facere libuerit, iure aecclesiastico libero perpetualiter in omnibus potiantur arbitrio et siquis hec infringere temptauerit, exinde reddet rationem in diem iudicii, et ut haec auctoritas pristinae traditionis et nostrae confirmationis inconvulsa et inviolabilis permaneat, manu propria subter firmauimus et anuli nostri impressione sigillari iussimus.

Signum (Monogramma) hludouuici piissimi Imperatoris (S. R.). Simeon diaconus et cancellarius ad vicem Fridegisi Archicapellani recognoui et subscripsi. Data anno dominice incarnationis deeexxiii indict. I iiii: Kl. ivl. Regnante domno hludouuico annos X feliciter. Actum Franchonofurt in dei nomine. Amen.

Hormayr, Wien, II. Jahrg. III. Urkundenbuch, pag. 183, Nr. 295. – Buchinger's Geschichte von Passau II. 483. Hansiz, Germ. sacr. I. 155. — Oefele, Sept. I. 703. – Mon. boie. XXX. I. 381. Nr. 4, wo diese Urkunde für unecht erklärt wird. Siehe loc. cit. die Noten a und b.

823. 28. Juni. Frankfurt.

[ocr errors]

VI.

K. Ludwig restituirt dem Hochstifte Passau gewisse Schenkungen seines Vaters, welche mittlerweile durch die Markgrafen demselben entzogen worden waren.

In nomine Domini Dei et Saluatoris nostri Jesu Christi Hludowicus diuina ordinante prouidentia Imperator Augustus. Nullum fidelium nostrorum industria ambigere credimus, qualiter pius Dominus et genitor noster Carolus piae memoriae praestantissimus Imperator regnum Hunnorum subjugaverit et homines terrae illius cultui diuino mancipaverit in tantum, ut etiam plurima loca Ecclesiae Pataviensis

et Praesulibus ejus delegaverit, sed partim ignavia cujusdam hujus sedis Pontificis partim cupiditate comitum ejusdem provinciae quaedam loca exinde contradicta sunt, Item Treismam, Wachowam, Pelagum, Nardinum, Reoda, Aspach, Wolffeswanch, Erlawam et in Artagrum Basilicas duas et in Saxinum Basilicas duas. Sed postquam venerabilis vir Ragenarius huic sanctae sedi Episcopus subrogatus esset, quae sunt praedicta loca Godofredo comiti, qui ea injuste contradicebat et per veracissimam atque justissimam inquisitionem repertum est, loca superius nominata, insuper et Domnus et genitor noster eidem contulerat sedi cellulam S. Floriani cum Linzea. Et ut jam dicta loca liberius et firmius Pontifices praefatae sedis in postmodum tenerent, memoratus Episcopus nostram imploravit clementiam, ut super hoc negotio firmitatis causa nostram mereretur habere firmitatem quod ita et nos fecisse omnium fidelium nostrorum industria cognoscat. Praecipientes ergo jubemus, ut, quemadmodum constat praedicta loca a domno et genitore nostro praefatae sedi collata esse et a praedicto Episcopo ad partem Ecclesiae praeterea legibus acquisisse, ita deinceps per hanc nostram auctoritatem Rectores praefatae Ecclesiae teneant atque possideant vel quidquid exinde jure Ecclesiastico ordine facere voluerint, libero in omnibus potiantur arbitrio faciendi, quidquid elegerint. Et ut haec confirmatio nostris futurisque temporibus firmior habeatur et per futura tempora melius conservetur etc. Data IIII: Kalend. Julii anno Christo propitio X. Hludowici serenissimi Augusti Indict. I. Actum Franconofurt Palatio in dei nomine feliciter. Amen. Simeon Diaconus ad vicem Fridugisi abbatis recognovi et subscripsi.

Stülz, Geschichte von St. Florian 204. Nr. 4, nach einer Abschrift aus dem Münchner Archive. Ein Original scheint nicht mehr vorhanden zu sein.

Dass die Urkunde wenigstens in der Fassung, wie sie hier vorliegt, unecht sei, dürfte kaum einem Zweifel unterliegen. Zwar versichert Baron Hornick in seiner Chorographia Passav. (manuscriptlich im Archive des Stiftes St. Florian aufbewahrt, wahrscheinlich das nämliche Werk, welches Buchinger in seiner Geschichte von Passau in der Vorrede, pag. XVII, anführt und vielfach benützte), dass er das Original dieser und der weitläufigeren Urkunde des Kaisers von dem nämlichen Datum (abgedruckt bei Hansiz, I. f. 155, und Hormayr, Geschichte Wiens II. Jahrg. III. pag. CLXXXIII. cf. Buchinger loc. cit. I. pag. 483) selbst gesehen habe. Diese Urkunde hält Buchinger für echt, Lang aber in den Regesten für sehr verdächtig.

Indessen, es mag wie immer sein, so weiss man doch aus anderen Documenten (Mon. boic. XXVIII. Cod. patav primi, fol. 36), dass Karl der Grosse

dem Bischofe Walderich von Passau wirklich die Kirche St. Martin in Linz und alles, was zum dortigen Schlosse gehört, geschenkt habe, wie ebenfalls auch K. Otto II. bezeugt (Mon. boic. XXVIII. 216), dass derselbe Kaiser ihm das Kloster St. Florian übergeben habe.

VII.

828. 22. März. Achen. K. Ludwig schenkt zugleich mit seinem Sohne Lothar dem Kloster Kremsmünster eine Besitzung im Gau Grunzwiti.

In nomine Domini Dei et Salvatoris nostri JESV Christi: Ludwicus et Lotharius divina ordinante providentia Imperatores Augusti. Si erga loca divino cultui mancipata imperiali more beneficia largimur opportuna, id nobis procul dubio ad stabilitatem Imperij nostri et animæ salutem proficere minime dubitamus. Igitur notum esse volumus cunctis fidelibus sanctæ Dei Ecclesiæ et nostris, præsentibus scilicet et futuris, quia ad deprecationem dilecti filij nostri Ludwici Regis Waioariorum et Geroldi Comitis concessimus cuidam Monasterio nostro, cujus vocabulum est Chremisa, quod est construetum in honore et veneratione Domini et Salvatoris nostri JESU Christi situm in pago Trungowe, ubi præsenti tempore vir venerabilis Sigehardus Abba præest, et Monachis ibidem per tempora degentibus quoddam territorium, quod est in pago Grunzwiti juxta montem Sumerberch, quod usque modo servi vel Sclavi ejusdem Monasterij ad censum tenuerunt, qui ad partem Comitis solvebatur, ubi etiam Monachi de præfato Monasterio Ecclesiam et domos et cætera ædificia construxerunt. Quod territorium ita terminatur. Incipit enim ex plaga orientali a Sumerperch, sicut missi Geroldi Comitis designaverunt, usque in Dræisma ad locum, qui vocatur Hohoga, Plattchinn et inde sursum usque ad territorium Episcopatus Pataviensis Ecclesiæ et exinde ad plagam Australem usque in Heribrunnum. Deinde ex parte occidentali usque ad eum locum, ubi Flinspach exit de sylva a parte aquilonis, sicut ipsa sylva pergit usque ad jam dictum montem, qui vocatur Sumerperch. Memoratum vero territorium, quantumcumque infra suprascriptam terminationem consistit, salvis tamen proprietatibus liberorum Sclavorum reliquum quidquid infra has terminationes præsenti tempore ad partem comitum pertinebat, omnia supradicto Monasterio Chremisæ per hanc nostram auctoritatem præsentialiter tradimus et de nostro jure in jus et dominationem ejus transfundimus ita videlicet, ut quidquid de præfatis territorijs ob utilitatem et profectum præscripti Monasterij rectores et ministri ejus facere vel

judicare voluerint, libero in omnibus potiantur arbitrio faciendi, quidquid elegerint. Et ut hæc auctoritas nostris futurisque temporibus domino protegente valeat inconvulsa manere, manibus proprijs subterfirmavimus et annuli nostri impressione signari jussimus.

Signum+Hludowici Serenissimi Imperatoris. Signum + Hlotharij gloriosissimi Imperatoris Augusti.

Durandus Diaconus ad vicem Fridagisi recognovi. Datum XI Kal. April. Anno Christo propitio XV: Imperij Domini Ludowici serenissimi Imperatoris et Lotharij VI. Indictione VI: Actum Aquisgrani Palatio regio in Dei nomine feliciter. Amen.

Rettenpacher, Annal. cremifan. 30. Monum. boic. XXXI. I. pag. 54. ex lib. cop. patav. Urkundenbuch von Kremsmünster, pag. 9, Nr. 4. ex Cod. Friderici sec. XIII-XIV.

VIII.

829. Ransdorf. K. Ludwig der Deutsche schenkt auf die Vermittlung zweier edlen Männer Ernest und Adelbert und des Abbtes Lambert zu Mondsee den ganzen Abersee mit den umliegenden Waldungen nach ausgezeigten Grenzen an das Kloster Mondsee.

In nomine sancte et indiuidue trinitatis. Ludwicus diuina fauente gracia rex. Equitatis racione regieque maiestatis moderamine ad hoc prouocamur et excitamur, quatenus vniuersorum maxime autem seruorum dei vtilitatibus promouendis iustisque eorum votis ac peticionibus effectui mancipandis serenitatis nostre benignum fauorem prestare debeamus, vt saluatoris nostri, qui dat salutem regibus, misericordiam consequatur. huius rei gracia fidelium nostrorum Ernesti et adelberti nobilium virorum mediante interuentu dilecti nostri lamberti venerabilis abbatis de cenobio Sancti Michaelis archangeli in Mansee peticioni clementer annuentes lacum in abernse cum toto nemore circumiacente eidem Monasterio ad vtilitatem fratrum deo jnibi militancium cum omni proprietatis iure in perpetuum legitime possidendum donauimus. porro ne in posterum pro terminis eiusdem alodij aliqua oriatur contencio, situm pariter et metas nemoris supra dicto cenobio assignati presenti pagina annotari fecimus. pateat itaque vniuersitati tam futurorum quam presencium, idem predium, quod versus occidentem incipit ab ortu fluminis zinkenbach nominati et inde in abárnse protenditur, ab oriente vero ex ea parte, ubi Tunilbach (vel Tinnlbach) in eundem lacum deriuatur vsque ad eum locum, vbi yscula

« ÖncekiDevam »