Sayfadaki görseller
PDF
ePub

» tunc expressos reditus annuos assignari debebat, aliaque » tunc expresse concedere et ordinare de benignitate Apo» stolica dignaremur.

D

XXV. Nos huiusmodi supplicationibus tunc benigne in» clinati..... Cantoratum, qui in dicta ecclesia tertia dignitas > existeret, nec non alios octo Canonicatus totidemque Prae»bendas, perpetuo erigi et institui mandavimus.

D

[ocr errors]

» Cum autem exhibita nobis nuper pro parte Capituli et > Canonicorum praefatorum petitio continebat, antequam praedictae litterae debite executioni mandarentur, Episcopus Antverpiensis praedictus rebus fuerit humanis exemptus, » et ecclesia Antverpiensis adhuc Pastore careat; ac, quoniam Capituli et Canonicorum praefatorum plurimum intersit » litterarum praefatarum executionem quam primum reportare, ideo Capitulum et Canonici praedicti nobis denuo » humiliter supplicari fecerunt, quatenus eis, ne propterea » dictarum litterarum executio in eorum praeiudicium diutius. protrahatur, in praemissis opportune providere, eosque amplioris gratiae favore prosequi de eadem benignitate Apo» stolica dignaremur. »

D

[ocr errors]

D

XXVI. « Nos igitur dictarum litterarum tenorem etiam » veriorem, ac datae praesentationem pro expressis habentes; » huiusmodi supplicationibus inclinati, discretioni Tuae (cum, » ut ipsi asserunt, Venerabilis Frater noster Episcopus Mechli» niensis Ordinarius vicinior existat) per Apostolica scripta » mandamus, quatenus Tu, si, et postquam dictae litterae » Tibi pro parte Capituli et Canonicorum praefatorum praesen» tatae fuerint, ad illarum executionem, etiam quod verifi> cationem supradicti iuris Patronatus coram te faciendam, >> servata alias earum forma, auctoritate nostra procedas in >> omnibus et per omnia, perinde ac si illae Tibi a principio,

>> non autem dicto Officiali Episcopi Antverpiensis praedicti, » directae fuissent: non obstantibus omnibus illis, quae in » dictis litteris concessa sunt non obstare, contrariis quibus

cumque. Datum Romae, apud S. Petrum, anno Incarna» tionis Dominicae millesimo septingentesimo septimo, Octavo » Kal. Iunii. »>

A. C. M.DC.LVII.

ARGUMENTUM.

I-II. Princeps Condaeus filium suum, Ducem Enguianum, volens in Collegio Iesuitarum Philosophiam cum sociis aliquot doceri, evincit ne id Lovanienses impediant; deinde suas Theses gratiose propugnantem praesens audit. III-X. Receptus honorifice Ioannes Austriacus, cogitur a plebe consentire in gravamina Ecclesiasticorum et Religiosorum, solis Mendicantibus et Domo Professa S. 1. exceptis. XI. In Cathedrali collocatur novum pulcherrimumque organum, iuxta maioris chori odeum.

[ocr errors]

ACTA PRIORA.

I. a SUPERIORI anno voluerat Princeps Condaeus filium » suum, Ducem Enguianum, tredecim annorum adolescen» tulum, humanioribus litteris sub institutione Patrum Socie» tatis haud leviter in Gallia imbutum, Philosophiam audire Antverpiae, inter eiusdem Societatis adolescentes religiosos; >> et, ut aemulatio felicior esset, iusserat pariter aliquantos >> alios honestiores seculares ad easdem scholas admitti; fas >> autem non erat tanti Principis mandatis non obsequi: neque >> initio quidquam movebatur. Sub anni tamen finem, Aca»demia et urbs Lovaniensis, missis huc Facultatis Philo>>sophicae Syndicis nonnullisque de Magistratu, significarunt, » statutum sibi esse iure uti contra infractores privilegiorum

D

» suorum, exigendo florenos quinquaginta a singulis qui Philosophicas praelectiones, extra paedagogia Lovaniensia, » tradiderant aut exceperant, vel post hoc tradere aut exci» pere praesumerent. Quibus cum responsum esset nihil nisi » ex Principis Condaei mandato fieri, mitius agere coeperunt » Delegati; Principem adierunt, eique ultro obtulerunt, quod >> in eius gratiam passuri essent, ut exiguus ille quindecim > adolescentium numerus (nec enim plures admissi erant) > scholis suis subtraheretur. Paulo tamen post, denuo reversi » ad Principem, scriptum obtulere a Iesuitis signandum, quo » privilegiis, ut aiebant, suis cautum esset. Verum cum eo » continerentur nonnulla Societatis privilegiis adversantia, » conceptum oblatumque iis est scriptum, conceptum alia » commodiori formula, quod Lovanium referrent.

II. Hoc igitur anno redierunt iterum, negantes ea secunda » formula satis caveri privilegiis suis. Ergo ad Ioannem » Austriacum delata res est et huius iussu ex Sanctiore » Consilio designati sunt aliqui, a quibus conceptum scriptum » tertium, et utrimque probatum est; sub eaque moderatione » perrexerunt Patres docere pauculos illos, maiori horum » profectu quam commodo suo, quibus gratum non erat ea de » causa cum Universitate committi. Ideoque nullos posthac » voluerunt admittere, nisi qui forte (quod rarissimum fuit) » sese offerebant cum ipsiusmet Universitatis commendatione » ab ipsorum parentibus vel exorata vel expressa, uti factum » cum nepote Episcopi nostri Ioannis Ferdinandi, qui simi» liter cum sociis aliquot admissus fuit. Inter illos autem, » de quibus dicere coepi, praecipue eminuit ipse Dux Enguia»nus, qui mense Maio complures e Logica theses publice › propugnavit, ea promptitudine et demonstratione scientiae, » ut exspectationem omnium superaverit, et gaudio non exiguo » affecerit Principem parentem, qui disputationi interfuit una

> cum Marchione de Caracena, Duce Arschotano, Principibus » Arembergio, Nassavio, Masminio ac multa Nobilitate His» panica, Gallica, Belgicaque. » Ita fere Annales Collegii, ex quibus habemus eadem celebritate et successu sequenti anno propugnatas a Duce coram Serenissimo Parente, theses de universa Philosophia.

III. Die iv Maii, civitatem solemniter ingressus D. Ioannes Austriacus, et in fastigio portae Caesareae, huiusmodi exceptionibus pridem assuetae, salutatum se legit his versibus, compositis exercitato ad talia Gaspari Gevartii stylo :

Austriade, Hesperii soboles invicta Monarchae,

Exspectata diu Belgis tutela, salusque,

Caesaream, Dux Iane, subi fausto omine portam :
Perque abavi Caroli vestigia, perque Philippi,
Securos rege felici moderamine Belgas.

Ante Curiam erectum stabat triumphale pegma, ex columnis XIV ordinis Corinthii, quibus fornices septem innitebantur, quinque in fronte et bini ad latera, altum pedes LII, longum LXX, profundum xx.

In acroterio seu supremo fastigio, supra medium fornicem, spectabatur effigies Serenissimi, equo insidentis, cui in vertice Genii tres, NEAPOLIS, BARCINONIS, et BELGII e coelo devolantes, lauream singuli adferebant. Equus posterioribus pedibus hostium aemulorum INVIDIAM, Furiali habitu repraesentatam et prostratam, calcabat, scripta subtus epigraphe :

Herculi Alexicaco, Invidiae Domitori.

Ad dextrum Principis latus stabat PROVIDENTIA, dextra sceptrum oculatum, laeva gubernaculum orbi impositum

tenens ad laevum IUSTITIA cum gladio et libra: mox Genii duo cum vexillis.

IV. In secunda operis elevatione, supra pluteos laterales, hinc inde liberi et soluti exultabant AQUILA et LEO, quos scilicet Franci expresserant in numismate calculatorio sub pedibus Herculis pueri, utraque manu comprehensum serpentem geminum necantis, addita hac epigraphe : Vincendi sunt haec praeludia mundi. Annus cusi numismatis non additur : sed circumstantiae omnes suadere possunt, annum fuisse M.DC.XXXVIII, quo Saxo Weymariensis, copiis Gallicis suffultus, cecidit Imperialem exercitum prope Rhinsfeldiam, et, captis tribus Caesareis ducibus, ipsam Rhinsfeldiam Rheno additam occupavit: classis autem Francica Hispanicam fudit, prope Fontarabiam; et Ludovicus XIV natus fuit: hae omnes, inquam, circumstantiae suadere possent, talem annum Francis tam fortunatum signari; nisi obstaret nomen, non nisi anno M.DC.XLIII Delfino puero quinquenni inditum in baptismo caeremoniali, uno ante mortem Patris regnumque adeptum mense. Nam, licet HERCULES quasi infans exprimatur, vultus tamen quasi octennis vel decennis est pueri; adeo ut auctor calculi ad infantiam necdum Regis aegre respexisse potuerit; nisi ex coniectura ominando, mox secutas victorias contra Hispanos, ad Rocroyam ipso quo Ludovicus XIV Rex dici coepit anno et mense, die xix; et anno M.DC. XLVIII caeso ad Lensiam post Ipram captam Hispanorum florentissimo exercitu. Rectius igitur ad huius victoriae tempus annumque Regis decimum fictionem retuleris; sicut Claudius Franciscus de Menestrier, in sua per numismata calculosque historia, ipsam num. vi reposuit, sub minori Ludovici XIV aetate. Sed ominationem praeproperam fuisse, ostendit versa mox, per Francorum intestinas discordias, fortuna; amissaque citius quam occupata fuerat sub victricibus Leopoldi armis Occidentalis Flandria.

« ÖncekiDevam »