KalanlarYapi Kredi Yayınları, 27 Tem 2015 - 76 sayfa
“Doğumum bile bir kökünden kopma idi. On yaşıma kadar, çevremi, özellikle çevremdeki sessizliği kavramaya çalıştım... Yirmi yaşım ile otuz yaşım arasında aklın bittiği yerleri ve çıldırmanın sınırlarını aradım... Otuz yaşım ile kırk yaşım arasında ne akıllı ne de çılgındım. Dünyayı kavradığını sandım... Kırk yaşındayım. Bugün, gecenin bazı saatlerinde kitlenin anlamsız gürültüsü içinde boğuluyorum... Kendimi öldürmeye çalışıyorum... Özlemlerim kalmadı. Bıraktım. Hepsini kendi ve benim dünyamı anlamaları için bıraktım... Ve bana ölümsüzlerin sonsuz acıları kaldı.” Efsane sahibiyle yüzleşiyor. |
Sık kullanılan terimler ve kelime öbekleri
19 Kasım 31 Ekim acılar acılarını acısını adsız nine ağaçlar akıl verenler algılamak Almanca anımsıyorum ardında Arnavutköy artık aslında aşk bakıyor bakıyorum bazen Berlin Berlin’de Berlin’in Berlin’li kadın Beş yıl beyaz bilemiyorum biliyorum biraz biri Boğaz büyükanne cesaret edebilme Ceset çıkıyorum çocuk Çünkü denli diyor diyorum dünya dünyanın Düsseldorf düşündüm düşünüyorum eşlik edenler fare faşist Fitzgerald gece geceyarısına gene gerisindeki gökyüzüne göl görüyorum gri gökyüzü Grunewald’a güneş güneşin güzel Hortum içimde insanın insanlar İntiharın İstanbul’un istediği İşte izlerini karanlık kendimi kent kente kentin kırmızı kişiliğimin konuşabiliyor muyum korku küçük Marburg muradis Münih müzik nasıl neden nihilist nötron oturuyor ölüm özlemi ölüme Pavese Pavese’nin saat sabah sayısız sessiz sessizliği Sıcak sık sıkıcı siyah soğuk soluk sonsuz sözcüklerle süre Şimdi Tender TEZER ÖZLÜ Tezer’in trene uçuyor ürkütücü Vaniköy vardı yalnız yaşam Yaşamın Ucuna Yolculuk yaşamlarını yaşanmış yaşım yeniden yeşil yıllar yitip gitmek yokuşu yorgunum yöresi mutlaka yüzü Zürih