Sayfadaki görseller
PDF
ePub

Daz wir als Herr und Lanndsfürst und Stiffter derselben Brobstey dem Ersamen geistlichen, unsern lieben andechtigen u. dem Brobst und Conuennt daselbs zum Rottenmann von vleissiger bete wegen vergunnt und erlaubt haben vergunnen und erlauben auch wissentlich mit dem brief, daz Sie nu furan aller und yeglicher Priuilegi Freyhait und Recht, auch die nutz und Renntt so wir zu der berurten Brobstey gestifft, oder annder lewt darczu geben haben oder noch geben werden bey der bestimbten sannd Niclas kirchen so nu zu der Brobstey erhebt ist, niessen und gebrauchen sullen und mugen in massen Sy die bey der obberurten unserr Frawenkirchen gebraucht und genossen haben von menicklich ungehindert ungeuerlich. Dauon gebieten wir den Edlen unsern lieben getrewen n allen unsern Haubtlewten Grauen Herren Rittern und Knechten Verwesern Vicztumben Phlegern Burggrauen Lanndrichtern Burgermaistern Richtern Reten Burgern Gemainden und allen anndern unsern Ambtlewten Undertanen und getrewn, und besunder unsern ambtlewten und Lanndrichtern daselbs umb Rottenmann gesessen, so yetz sein, oder kunftiklich werden ernstlich und wellen, daz Sy die bemelten Closterlewt bey dem berürten unserm vergunnen und erlauben genntzlich und berublich beleiben, Sy der obbestimbten Irer Priuilegi Freihait Recht nutz und Renntt, so Sy bey derselben unserr Frawn kirchen gehabt haben furan zu der obberurten sannd Niclas kirchen berublich gebrauchen lassen und In daran kain irrung noch hindernuss tun, noch des yemannds annderm ze tun gestatten in dhain weis, als lieb Ir yedem sey unser swere ungnad zuuermeiden. Das mainen wir ernstlich. Mit urkund des briefs. Geben zu Wienn an Montag vor Allerheiligen tag. Nach Cristi geburde im viertzehenhundert und Achtzigisten, unsers kaisertumbs im Newnundezwainczigisten, Unserr Reich des Romischen im ains und uiertzigisten und des Hungrischen im zwayundtzwainzigisten Jaren 1). Comissio domini Imperatoris propria.

Orig. Perg. 1 Siegel (fehlt). Geh. Hausarchiv.

1) Abgedr. b. Caesar etc. III. 756. Dipl. 63. p. 861. Chmel. Regg. II. 7414.

[blocks in formation]

Beatissime pater domine reuerendissime. Et si certo nobis suadeamus superfluum posse reputari apud S. V. commendaticias literas nostras in fauorem Venerabilis Andree Archiepiscopi Crainensis consiliarii et oratoris nostri deuoti dilecti sepius emissas denuo repetere cum experti simus eandem S. V. pro singulari clementia sua nostros et benemeritos prosequi fauoribus graciosis, non dubitantes tamen preces et literas nostras V. S. esse, acceptabiles et ne S. V. priores literas nostras vulgariter et non ex animo emanasse crederet. Iterato eundem archiepiscopum erga utrosque benemeritum V. S. sinceriter commendamus. Rogantes summopere quatenus V. S. dignetur ipsum paternaliter ex nobis habere recommissum, Taliter ut sentiamus eandem S. V. pro apostolica sua benignitate nostroque nomine et intuitu eundem archiepiscopum optime meritum aliquando muneribus gratitudinis ornauisse. Eo faciet V. S. nobis rem gratissimam semper et ubique erga V. S. remerendam, quam Deus omnipotens conseruet felicem. Datum in ciuitate nostra Wiennensi die quarta Octobris lxxx. Fridericus etc.

Concept. Haus- und Staats-Archiv.

b) Crainensis.

1480, 4. October.

Ad collegium Cardinalium.

Reverendissimi in Christo patres domini et amici carissimi. Non alienum esse existimamus in commendaticias nostras in fauorem venerabilis Andree Archiepiscopi Crainensis consiliarii et oratoris nostri deuoti dilecti qui cum summa testificatione fidei et obseruantie erga sanctam apostolicam sedem et nos in rebus sibi commissis utrimque se studuit reddere acceptum, repetamus, maxime ne V. p. r. credant priores nostras commendaticias literas ad sacrum vestrum collegium pro eo destinatas vulgariter a nobis processisse. Itaque eundem archiepiscopum de sancta apostolica sede et nobis benemeritum V. r. denuo duximus conmendandum. Hortantes ex animo quatenus V. p. r. ita eum ex nobis commendatum habeant ut cognoscamus vestris suffragiis ipsum laborum suorum multipliciter et fideliter sancte apostolice

. p.

sedi prestitorum ab eadem sancta sede premium percepisse. Super eo et ipsum sanctissimo domino nostro Pape Sixto commendamus. Illius etiam S. dignemini desuper adhortari, et eidem archiepiscopo nostri intuitu et propter sua benemerita oportune fauere et opem ferre Nobis ad complacentiam maximam singulari gratitudine recognoscendam. Datum ut supra.

Reverendissimis in christo patribus et dominis n sancte Romane Ecclesie Cardinalibus eorumque sacroque Collegio amicis nostris carissimis. Reverendissimo in christo patri domino Theodoro sancti Theodori diacono Cardinali montisferrati vulgariter nuncupato. Consanguineo nostro carissimo.

Cardinali Mantuano, (Franciscus sancte Marie noue S. R. Ecc. Diacono Mantuano vulgariter nuncupato.)

Concept. Haus- und Staats-Archiv.

XXIV.

S. D. (1480?)

Federicus diuina fauente etc.

Beatissime pater domine Reuerendissime. Certa relatione didicimus preposituram in Ecclesia Kathedrali Coloniensi aut modo per obitum venerabilis Salentini de Isenburg vacare aut propter seuam egritudinem qua Idem torquetur sine spe salutis prope diem vacaturam. Rogamus obnixius quatenus Sanctitas V. de dicta prepositura si quidem modo vacat prouidere dignetur Illustri principi Federico Marchioni de Baden Sororis nostre filio cui ne dum ob sanguinis communionem sed et ob multiplices in eo virtutes fauore et clementia plurimum inclinati sumus. Ideo honore et precibus nostris tum virtute dicti Federici inspectis facile petita impetrare posse speramus. Si vero prefatus Salentinus dei clementia diutius in hac vita conseruabitur, Oramus, ut Sanctitas Vestra harum literarum memor posthac de eadem aut dignitate consimili in dicta aut alia ecclesia kathedrali si quando vacare contingat dicto nostre sororis filio prouidere dignetur. In quo sanctitas vestra precipuum (rem) nobis fauorem (gratam) ac singularem complacentiam ostendet quam deus felicem per multa secula seruet. Minute. Haus- und Staats-Archiv.

Monumenta Habsburgica. I. 3.

4

XXV.

1480, 12. October.

Instructio Imperialis Maiestatis super negotiis rempublicam christianam concernentibus coram apostolica sede exponendis per dominos Andream Archiepiscopum Crainensem et Ludouicum de Angnellis apud eandem sedem Oratoribus anno domini MCCCCLXXX xij. Octobris.

Imprimis dicant Sanctissimo domino nostro nomine C. Maiestatis reuerentiam et honorem tam debitos quam condignos et quod C. Majestas Sanctitatis sue ac sancte cedis apostolice felicem et incolomem (sic) statum uotis exoptat, seque ac sacrum Romanum Imperium ac Illustrem filium suum Archiducem Maximilianum Sanctitati sue plurimum commissos facit.

Dicant preterea, C. Majestatem hiis diebus accepisse literas, quibus sua Maiestas monetur ad opem contra communem hostem ferendam et inuitatur ad transmittendum Oratores in urbem Romam ad Kalendas mensis Nouembris proxime futuri, ad consultandum et concludendum una cum aliorum principum potentatuum pariter inuitatorum Oratoribus, que ratio communis presidii ad liberandam tanta strage et ignominia rempublicam christianam ineunda sit. Qua in re quantum ad mittendos oratores attinet, nil potuisset Cesaree Maiestati gratius obtigisse, quam ut Oratores de curia Maiestatis sue impresentiarum ad sedem apostolicam mitterentur, cum in dicto instituto conuentu nedum de priuatis quin etiam publicis negotiis tractare expediens iudicatur. Licet id adeo breuis temporis interuallo prouideri non potuit, verum cum sua Maiestas dignos apud apostolicam sedem ad presens Oratores habeat, videlicet A. Archiepiscopum Crainensem et Ludouicum de Angnellis apostolicum prothonotarium, gratum est Maiestati sue, ut dicti Oratores in premissis et quibuscunque aliis negotiis factum christiane religionis ipsiusque apostolice sedis et Imperialis Maiestatis honorem et commodum concernentibus nomine Maiestatis sue adesse et interuenire debeant.

Preterea dicant, non esse incognitum apostolice sedi studium et feruorem C. Majestatis posteaquam sacro Romano Imperio prefuisset, ut saluti fidelium contra hostem prouideretur. Ob quod in sola Germania plus quam xxvj generales conuentus sunt celebrati, non sine graui sue Majestatis impensa, quodque Maiestas sua propterea propria in persona ad apostolicam sedem se contulit, illamque ac ceteros princepes (sic) christianos, tum per Oratores tumque per Nuntios et literas

continuo sollicitare non intermisit, nunquam tamen grati responsi aliud habuit, quam quod tempora, christianis principibus discordantibus, prouisionem contra hostem non paterentur, sed quod tandem esset oportunius prouidendum, quo interuallo non defuit, quin alter in alterum de tarditate et negligentia culpam transferret, viresque hostis interea adeo sunt adaucte, ut ille, totam Europam ab Oriente usque ad interiora Germanie sibi subigeret, omniaque maritima usque ad yliricos sinus usurparet, passusque ad Italiam occupandam caperet, nullumque ad supplantandum effundendumque sanguinem christianum sue libidini finem prescriberet donec universe christiane religionis decorem penitus contaminaret, sacras undique edes dillueret, clerum ac Illustres nobilium civiumque utriusque sexus nobilissimas familias omnes suppeditaret penitus et deleret, katholicorumque facultatibus direptis, omnem animam christianam, fidem orthodoxam negare et spurcorum ydolorum cultibus cogeret inservire. Que omnia christiane religioni crebro undique promulgata nullo profuerunt, neque pepererunt fructum aliquem, particulares ille prouisiones quandoquidem aut in mari aut per terram adhibite, quinimmo illa impensa, ut uerendum est, frustra et proiecta poterit existimari.

Verum cum compertum habeatur, nullam nationem christianam solam sufficere ad tantam molem leuandam, quodque res ea est, que publicam christianam religionem omnesque illius tam ecclesiasticos quam seculares status respicit et concernit opere precium quinimmo necessarium et oportunum uidetur, ut omnium desuper opes, auxilia et consilia implorentur, ita ut unusquisque pro rata uirium suarum et facultatum succurrere debeat. Quod nisi aliquo generali conuentu principum katholicorum, cui apostolica sedes cum cesarea Majestate presideant, oportunis loco et tempore instituendo, futurum existimatur, ita ut in illo consultaretur deliberaretur et finaliter concluderetur super generalibus expeditionibus tam campestribus quam maritimis de copiis gentium commeatu, impensa, munitionibus, loco et tempore subeunde et inchoande profectionis continuandeque, auxiliis et subsidiis demum prestandis conferendisque, et reliquis prouisionibus desuper necessariis et oportunis.

Quodque antea de generali inter christianos principes pace firmanda conseruandaque concludendum uideretur, cum nemo domum propriam post se in periculo relinquere et tanto se negotio facile implicare contendat.

« ÖncekiDevam »