Sayfadaki görseller
PDF
ePub

EX S. POENITENTIARIA APOSTOLICA

RESCRIPTA minora S. Sedis, licet ab excommunicatis obtenta, valida sunt tantum pro foro conscientiae.

Titius Sacerdos cum poena excommunicationis reservatae occultae afficeretur, a qua deinde absolutus est, petiit et obtinuit a Sacris Romanis Congregationibus aliquos personales favores, qui ei specialibus rescriptis concessi sunt; scilicet facultatem accepit a Sacra Congregatione Indicis libros prohibitos legendi, a S. Congregatione S. Officii dispensationem a ieiunio, a S. Congregatione Indulgentiarum facultatem coronas et alias res benedicendi illisque indulgentias apponendi, a S. Congregatione Rituum facultatem sacras supellectiles benedicendi etc.

Cum autem ipse nunc noverit excommunicatos inhabiles esse ad gratias Pontificias impetrandas, in multis curis degit dubitatque utrum valide supradictis facultatibus ac favoribus uti possit, necne; qua de causa petit:

I. An valida censenda sint supradicta rescripta a Titio obtenta, dum adhuc excommunicationis vinculo obstringeretur; et quatenus negative,

II. Quomodo Titius sese gerere debeat ut invaliditatis causam quoad accepta rescripta non manifestet.

Sacra Poenitentiaria, mature consideratis expositis, rescribit: Orator super praemissis acquiescat. Pro foro conscientiae

tantum.

Datum Romae ex Sacra Poenitentiaria, die 9 Septembris 1898.

A. CARCANI, Regens.

R. CELLI, Substitutus.

EX VICARIATU URBIS

NOTIFICATIO

Qua E.mus Card. Vicarius haereticas sectas pravasque ephemerides damnat, nominatim vero « L'Asino ».

Emus Card. Respighi, Urbis Vicarius, in sacra Invitatione ad catholicos romanos, occasione Festi Pentecostes, inter alia, haec solemnia ac gravia verba habet:

Qui segnatamente in questa sacra Roma, cuore e vita del Cattolicismo, non vediamo forse noi osteggiata in tanti modi l'opera dello Spirito Santo, e massime per due lacrimevoli fatti il crescere e il dilatarsi ogni giorno più di una stampa malvagia, la quale, con furore che crederebbesi talvolta diabolico, si ostina a voler schiantar la fede e il buon costume; ed il diffondersi delle sette eretiche di ogni nome venute da ogni paese, che rizzano cattedre di pestilenza contro l'unica cattedra da Gesù Cristo stabilita, ed aprono sempre nuovi templi e scuole ed istituti, valendosi di sottilissime perfidie e profittando per fino della miseria e della fame per istrappare il popolo alla sua madre la Chiesa Cattolica, al venerato suo Padre il Pontefice, Vicario di Cristo?

Riguardo a quest' ultima funestissima sventura incolta a Roma da un trentennio, già l'Emo Sig. Cardinale Monaco La Valletta, Vicario Generale di Sua Santità, emanava sotto la data del 12 Luglio 1878 una solenne Notificazione (1), confermata sei anni appresso dall' Emo Sig. Cardinale Parocchi successore di lui (2). Ne ristavasi l'augusto Pontefice stesso dal protestare e dal provvedere: in ispecie volle Egli e con ogni zelo promosse la istituzione a voi ben nota dell' Opera, che si intitola dalla Preservazione della Fede (3), la cui direzione deferi ad una commissione di Emi Porporati. Ma continuando pur troppo ed inasprendosi il male, Noi per l'autorità di cui

(1) Notificatio haec prostat Vol. XI, pag. 168.

(2) Vide Vol. XVII, pag. 164.

(3) Confer. Vol. XXXIII, pag. 194.

siamo forniti come Vicario Generale di Sua Santità rinnoviamo le prescrizioni dei nostri Predecessori, ammonendovi, o fedeli, e supplicandovi per ciò che vi ha di più sacro in cielo e in terra, a guardarvi dall' oltraggiare lo Spirito divino di verità col dare il nome a qualsivoglia eretica setta, od affidare agli emissari del protestantesimo i vostri figli, o frequentare comecchesia, anche per semplice curiosità, i loro templi e il loro insegnamento.

Contro gli abusi e le intemperanze della stampa libertina, massime giornaliera, troppo avremmo a dire, o fedeli, disfogando il nostro cuore amareggiato da bestemmie, da oscenità, da incessanti insulti non solo contro la Chiesa, sposa dello Spirito Santo, e le cose e le persone ecclesiastiche, e contro la persona augusta del Vicario di Cristo; ma bensì direttamente contro Dio e contro Gesù Cristo, del quale vengono dileggiati gl' insegnamenti e negata la divinità. Sulle orme tracciate dal nostro Predecessore Sig. Cardinale Costantino Patrizi, Noi potremmo, in virtù del nostro ufficio, esplicitamente condannare parecchi giornali di Roma e intimare le ecclesiastiche sanzioni ai lettori di essi. Ma confidando nella vostra docilità e nei lumi che lo Spirito Santo, in questi giorni, nei quali viene da noi con più ardore invocato, vorrà far discendere sulle anime nostre, ci limitiamo per ora a additare quella turpe pubblicazione che, sotto il titolo di Asino, in modo scandaloso e ributtante disonora questa Capitale del mondo cattolico, coprendo di vitupero e di fango la Religione tutta e nominatamente la morale santissima di S. Alfonso Maria de' Liguori e la pratica stessa della sacramentale Confessione. In genere poi richiamiamo il Decreto del supremo Gerarca contenuto nella Costituzione Apostolica « Officiorum et munerum » del 25 Gennaio 1897, sotto il numero 21, il quale stabilisce che giornali, fogli e periodici che di proposito assalgono la Religione e i buoni costumi, debbonsi ritenere vietati non solo per diritto naturale, ma ancora per diritto ecclesiastico (1). Onde conseguita che chi per qualsivoglia ragione dovesse leggere pubblicazioni siffatte è tenuto a chiederne la licenza alla competente Autorità..... Dato dalla Nostra Residenza, 16 Maggio 1903.

(1) Recole Vol. XXIX, pag. 595.

PIETRO CARD. VICARIO

Versio Latina :

Praesertim in hac sacra Roma, Catholicitatis corde et vita, nonne videmus pluribus artibus Spiritus Sancti opus impugnari, duobus maxime lugendis factis: augmento videlicet ac in dies dilatatione impiae impressionis, quae impetu fere diabolico fidem atque bonos mores evertere conatur; necnon diffusione haereticarum sectarum cuiuscumque generis undique confluentium, quae pestilentiae cathedras contra solam a Christo Domino constitutam erigunt, atque nova in dies templa, scholas et instituta pandunt, subtilissimis utendo dolis, miseria fameque ipsa, ut populum a sinu matris suae Ecclesiae Catholicae, ipsiusque Pontificis augusti Patris sui, Christi Vicarii, extorqueant?

Quod vero ad hanc postremam calamitatem spectat, plusquam triginta ab hinc annis Urbem vexantem, iam Emus Card. Monaco La Valletta, Sanctitatis Suae Vicarius Generalis, die 12 Julii 1878 solemnem edidit Instructionem, quae sex post annos ab eius successore Emo D. Cardinali Parocchi confirmata est.

Nec ipse augustus Pontifex se abstinuit a protestationibus et a remediis; speciatim autem Ipse voluit et omni cum zelo promovit institutionem vobis pernotam Operis, cui titulus « Tuitio fidei », cuius regimen Commissioni Emorum Patrum Cardinalium obtulit. Nihilominus cum malum perseveret ac saeviat, Nos auctoritate, qua pollemus, uti Sanctitatis Suae Vicarius Generalis, Praedecessorum nostrorum praescriptiones renovamus, monendo vos, o fideles, vosque obsecrando, per quod in caelo et in terra sanctius est, ne Spiritui divino veritatis iniuriam inferatis, nomen dando cuicumque ex haereticis sectis vel liberos vestros protestantismi emissariis tradendo, vel utcumque frequentando, mera quoque curiositatis causa, eorum doctrinas ac templa.

Contra abusus et intemperantias libertinae impressionis, diariorum maxime admodum Nos loqui deberemus, o fideles, ita cor nostrum effundendum blasphemiis, obscoenitatibus, contumeliis continuis exacerbatum non solum in Ecclesiam, Spiritus Sancti sponsam, et res ecclesiasticosque viros et in augustum Christi Vicarium; sed directe quoque in Deum et in Iesum Christum, cuius doctrinae irridentur atque divinitas ne

gatur. Vestigiis Praedecessoris nostri Emi D. Constantini Patrizi inhaerentes, vi nostri muneris, explicite damnare plura romana diaria et ecclesiasticas poenas eorum lectoribus infligere deberemus. Sed confisi docilitate vestra atque luminibus, quae Spiritus Sanctus, hisce diebus a nobis ferventius invocatus, in animas nostras immissurus erit, in praesentiarum solummodo indigitare volumus turpem illam ephemeridem « L'Asino » nuncupatam, quae hanc Urbem catholici orbis caput, dedecore ac luto operiendo universam Religionem, praesertim vero moralem sanctissimam S. Alphonsi Mariae de Ligorio ipsamque Sacramentalis Confessionis praxim, scandalosum ac nauseabundum in modum inhonestat. Generatim autem in mentem revocamus Supremi Pastoris Decretum in Constitutione Apostolica « Officiorum et munerum » contentum, die 25 Ianuarii 1897, sub numero 21, in quo statuitur quod: diaria, folia, et libelli periodici, qui religionem aut bonos mores data opera impetunt, non solum naturali, sed etiam ecclesiastico iure proscripti habeantur. Unde consequitur quod quicumque quovis motivo huiusmodi publicationes legere debeat, a competenti Auctoritate veniam petere teneatur.

Ex Aedibus Vicariatus, die 16 Maii 1903.

PETRUS CARD. VICARIUS.

« ÖncekiDevam »