XXXII. CARISSIMO IN CHRISTO FILIO NOSTRO CAROLO EMMANUELI SARDINIE REGI ILLUSTRI CLEMENS PAPA XIV. Roma, 23 septembris 1769. Carissime, etc. Serius rescribimus humanissimis litteris Majestatis tuæ de VIII julii proxime elapsi ad Nos datis, quod et prius de iis, quæ postulabas, deliberari diligenter a Nobis oportuit, et deinde perfectam jam rem maluimus tibi quam susceptam inchoatamque nunciare. Id nunc libentissime facimus, cum, expeditis jam a Nobis consiliis de ecclesiasticis nonnullis rebus in tuo Sardiniæ regno ordinandis duæ propterea encyclicæ nostræ ad illos episcopos perscriptæ ad Majestatem tuam proferentur. Conati quidem in iis Nos sumus, et muneri satisfacere nostro, et singulari ac vere regio desiderio tuo, quo pro Dei gloria animarumque utilitate exardescis, minimeque dubitamus quin utrumque simus assequuti. Operam igitur laboremque hunc nostrum gratum fore Majestati tuæ, et confidimus et lætamur, cujus perspectissimam jamdiu nobis regnandi sapientiam cum mirifice hujusmodi de sacris rebus studio tantaque animi religione, ac in Nos et sanctam hanc sedem pietate conjunctam majorem in modum suspicimus ac commendamus. Plurima idcirco alacritate et suscepimus et prosequuti hæc omnia sumus, quæ a te delata Nobis erant per dilectum filium nobilem virum comitem de Rivera tuum apud Nos et apostolicam sedem ministrum plenipotentiarium fide, consilio, prudentia ac diligentia præstantem, ab eoque deductum ad Nos libenter excepimus dilectum item filium abbatem Sineum presbyterum multa doctrina præditum, ac de ecclesiasticis Sardinia negotiis instructissimum, cujus Nos testimonio, fide atque experientia in capiendis consiliis usi sumus. Quod reliquum est, Deum Optimum Maximum obsecramus, ut has a Nobis ad illius gloriam susceptas rationes secundet ac provehat, animarumque bono recte prospectum reipsa fuisse a Nobis velit, eique una enixis precibus Majestatem tuam totamque nobis carissimam regiam domum commendamus, omniumque bonorum auspicem apostolicam benedictionem intimo paterni amoris nostri sensu amantissime impertimur. Datum Romæ, etc., die 23 septembris 1769, pontificatus nostri anno primo. XXXIII. DILECTE IN CHRISTO FILIE JULIE SOPHIE DE PARDAILLAN D'ANTIN, ABBATISSE ORDINIS DE FONTEVRAULT, CLEMENS PAPA XIV. Romæ, 26 septembris 1769. Dilecta, etc. Valde propensi sumus ad iis omnibus gratificandum, quorum preces filiali de Nobis fiducia nituntur, eorum vero, quos meritis etiam ac virtutibus præstare cognoscimus, postulationes tam libenter admittimus, ut easdem beneficiis nostris prorsus explere cupiamus. Proinde redditæ Nobis litteræ tuæ, dilecta in Christo filia, majorem in modum nostrum animum excitarunt, ut in tuis excipiendis precibus plurimorum etiam meritorum, quæ luculentissimis indiciis Nobis in te sunt perspectissima, pietatis scilicet, constantia in sectanda tuendaque religiosi instituti sanctitate, prudentiæque ac fidei in commisso tibi moderando ordine, atque in Nos et hanc sanctam Sedem devotionis ac observantiæ rationem haberemus; præsertim cum quæ a Nobis postulas ea sint, quibus conscientiæ tuæ, quæ accuratissima et suorum munerum est studiosissima, est studiosissima, consulatur. Ejusdem igitur anxietatem aliquam, ac in dubitando molestiam removere cupientes visitatori apostolico canonice electo, nostramque vicem erga vestrum ordinem S. Sedis immediato subjectum fungenti facultatem concedimus permittendi ingressum in vestram abbatiam mulieribus, quarum quotidie opera indigetis, quæ ibidem etiam, si necessitas tulerit, pernoctare possint, ac personis itidem dignitate, nobilitate muneribusque conspicuis, quarum patrocinium conciliare abbatiæ vestræ vehementer intersit, earumque consanguineis et affinibus, iisque, qui in ipsorum sint comitatu, juxta illam consuetudinem, quam hactenus ab abbatissis, quæ te præcesserunt, servatam fuisse scribis ; quam omni prorsus reprehensione caruisse nobis facile persuademus, cum ejusmodi ingressus perraro accidant ob abbatiam vestram ab urbibus et locorum frequentia longe sejunctam, et non mediocris semper extiterit visitatorum apostolicorum prudentia, et superiorissarum etiam vestrarum vigilantia. Quapropter tanto Nos minus ullum exinde abusum veremur, quanto magis in tua fide, ac in regendo isto ordine sedulitate ac diligentia conquiescere posse judicamus. Quare dubitare amplius non debes quin admittere in tui ordinis abbatiam eos omnes possis, quorum ingressum visitator aposto licus a Nobis præsertim hac facultate munitus concesserit. Vides ex hoc, dilecta in Christo filia, quam merito nostra in vos benignitate confisa sis, quamque imposterum possis ab eadem tibi polliceri quidquid ad tui ordinis commoda atque ornamenta, quantum a Nobis in Domino fieri poterit, augenda ac promovenda pertinebit. Demum in singularis nostræ erga te paternæ caritatis pignus apostolicam benedictionem tibi, dilecta in Christo filia, tuoque universo ordini peramanter impertimur. Datum Romæ, etc., die 26 septembris 1769, pontificatus nostri anno primo. XXXIV. VENERABILI FRATRI ALOYSIO ARCHIEPISCOPO CESAREE NOSTRO ET APOSTOLICE SEDIS NUNTIO APUD HELVETIOS CLEMENS PAPA XIV. Romæ, 27 septembris 1769. Venerabilis Frater, etc. Etsi vehementer antea fidem tuam in peragendo isto apostolicæ legationis munere studium ac prudentiam probaremus, ea tamen recentia consilia ac facta tua extiterunt, ut mirum in modum delectati ista virtute simus, ac ad teipsum hos nostros de te sensus perscribere, hisque litteris merita te laude prosequi atque ornare decreverimus. Tua enim opera, labore atque industria factum esse agnoscimus, ut primum libellus ille reflexionum contra regulares ordines isthic editus a senatu lucernensi proscriberetur, neque quidquam contra eosdem, de quo valde verendum erat, moliri in cominuni Fravenfeldensi consilio adversarii potuerint, neque ullos fortasse habituri imposterum successus sint in proximo consilio Luganensi, eorum conatibus jam mature per te fractis ac labefactatis. Alia etiam Ecclesiæ jura, ac præsertim ea, quæ ad immunitatem pertinent, quibus isthic intentabatur vis, præclare sustines ac tueris, istorumque civium ac senatorum pietatem tuis consiliis excitas atque instruis, ne quid ejusmodi fieri patiantur, quod bonorum offensioni sit, quodque pessimo exemplo protestantium posset ad diripiendas ecclesias incitare audaciam ac cupiditatem. Ex ista etsi brevi actionum ac laudum tuarum commemoratione facile perspicis, venerabilis frater, quam gratæ Nobis atque acceptæ res fuerint, quantique te ob egregia merita tua et æstimemus et diligamus. Ac luculentæ hæ nostri de te animi significationes, ut tuæ virtutis interim esse præmio possunt, ita minime dubitamus, quin tibi ad similia, ac majora etiam pro opportunitate capessenda atque agenda sint incitamenta. Nos certe quæ de te sentiremus, ita tibi nunc exponenda duximus, ut non solum tuorum meritorum testes has haberes litteras, sed pignus etiam pontificiæ in te egregiæ voluntatis. Quod reliquum est, hoc nunc tibi magnopere mandamus, ut eximios illos viros, præsertim dilectos filios Plebanum Gloggner, Scultettum Balthasar, deputatos ad consilia Fravenfeldense et Luganense, cæterosque pios senatores, quorum opera, auctoritate, ac sapientia usus es in tuendo Ecclesiæ jure, quique tam præclare de Nobis deque apostolica hac sede sunt meriti ita nostro nomine collaudes, ut iisdem una persuadeas de gratissima nostra ac singulari in eos voluntate, cujus uberrimi fructus, si quis locus erit, nunquam ipsis per Nos sunt defuturi. Atque in hujus pontificia paternæ caritatis pignus eisdem apostolicam benedictionem nostris verbis peramanter imperties, quam tibi etiam, venerabilis frater, æque luculenter ac peramanter elargimur. Datum Romæ, etc., die 27 septembris 1769, pontificatus nostri anno primo. XXXV. CARISSIMO IN CHRISTO FILIO NOSTRO LUDOVICO FRANCORUM REGI CLEMENS PAPA XIV. Romæ, 30 septemb. 1769. Carissime, etc. Le dernier projet nous manifesté au nom de Votre Royale Majesté par le cardinal de Bernis, touchant le commun connu affaire, a été par nous avec agrément accueilli; nous semblant beaucoup à propos, pour le bien conduire à sa fin avec satisfaction réciproque. Cependant nous serons en attention de recevoir par le même cardinal ces mémoires, lesquels sont nécessaires pour cela; afin de pouvoir après examiner l'affaire; ce qui ayant été accompli, nous donnerons une marque constante de notre paternelle affection, avec laquelle nous donnons à Votre Majesté et à la Royale sa famille l'apostolique notre bénédiction. Datum apud Sanctam-Mariam Majorem Pridie Kalendas octobris (30 septembris) 1769, pontificatus nostri anno primo. XXXVI. VENERABILI FRATRI CLEMENTI ARCHIEPISCOPO TREVIRENSI ET EPISCOPO AUGUSTANO S. R. E., PRINCIPI ELECTORI, CLEMENS PAPA XIV. In arce Gandulphi, 14 octobris 1769. Venerabilis Frater, etc. Perlatum ad Nos est perniciosum Justini Febronii librum novis clam typis Francofurti recudi, eumque multo auctiorem, aliisque ad pristinos congestis ac undique compilatis erroribus refertum iterum esse proditurum. Nos sane pro ea, qua esse debemus, pastorali sollicitudine vehementer veremur, ne nova exinde in universam Nobis commissam Ecclesiam detrimenta inferantur, aut jam illata latius propagentur. Tua igitur perspectissima Nobis pietate freti, ac egregii de Ecclesia studii plane memores, cujus illustre exstat monumentum in præclara famosi illius operis proscriptione, quam dum episcopus frisingensis esses, plurima cum laude peregisti, novum nunc tibi hujusmodi tui decoris amplificum argumentum proponimus, ac a te, Venerabilis frater, majorem in modum petimus et flagitamus, ut pro tua, qua polles, dignitate, tantique nominis auctoritate omnem curam, operam, ac diligentiam ponas, ut venenatus ille ac pestifer foetus, antequam iterum in lucem prodire possit, suffocetur. Magna isthic viges apud omnes existimatione, præclara sunt multorum erga te studia, plurimum tibi quisque et pro nobilitatis et pro virtutis tuæ splendore defert. Quæ quidem accepta a Deo munera ad Dei ipsius causam conferre debes, ad tuendam scilicet Ecclesiæ tranquillitatem et pacem, ac ad veterem, quæ in ipsa Ecclesia est, integram atque incolumem retinendam conservandamque doctrinam. Ad id egregie præstandum opportunitates vigilantiæ tuæ minime deerunt, cum easdem non solum arripere, sed inducere etiam ac excitare, si opus sit, industria atque auctoritate possis. Feceris igitur non solum pro episcopali, quo eximie fungeris, munere, sed pro tui etiam animi ac generis splendore proque illa, quæ in te po-tissimum enitescit pietate ac religione, si erupturam iterum tantam errorum pestem mature oppresseris. Confirmabis tum præclaram nostram de singulari virtute tua opinionem, ac ita nostrum erga te animum devincies, ut nullum sit Pontificia benignitatis genus, quod in te conferre ac cumulare non maxime cupiamus. Ac in hujus luculentissimæ erga te nostræ voluntatis pignus apostolicam benedictio |