Actus caritatis. O quanta vis amoris cor tuum succendit, amantissime Jesu, cum, transiturus de hoc mundo ad Patrem, mensam parasti nobis, habentem omne delectamentum et omnem saporem suavitatis ! Pro hac tua ineffabili benignitate amo te; et ut numquam cessem amare te, amorem meum te ipso inflamma, qui esca et pabulum amoris es.

Actus desiderii. Quemadmodum desiderat cervus ad fontes aquarum, ita desiderat anima mea ad te, Salvator mi, Domine Jesu. Trade te mihi, et sufficit; nam praeter te nulla consolatio valet. Sine te esse nequeo, et sine visitatione tua vivere non

valeo.

Actus humilitatis. Immense, tremende, potentissime, et incomprehensibilis Deus! quis es tu, et quis sum ego, ut digneris venire ad me et mansionem apud me facere? Domine, non sum dignus, ut intres sub tectum meum; sed tantum dic verbo, et sanabitur anima mea!

Intentionum directio. Intentio generalis. Domine Jesu Christe, in unione illius divinae intentionis, qua ipse in ultima coena et in ara crucis sacrificium Corporis et Sanguinis tui Deo Patri obtulisti, hoc idem sacrificium ei offerre intendo; complaceat sibi, o Jesu, in te, et per te propitius nobis sit in vitam aeternam. Amen.

Ego volo celebrare Missam etc. ut sup. pag. 78. Intentio particularis. Ego per hoc sacrosanctum Missae sacrificium volo venerari et colere specialiter mysterium, v. g. Incarnationis etc., vel sanctum N. etc. gratias agere praesertim pro beneficio, v. g. Baptismi, Ordinis sacri, etc., veniam exorare imprimis de peccato v. g. superbiae, luxuriae, etc. tandem impetrare virtutem, v. g. humilitatis, castitatis, patientiae, etc. Accepta sit tibi, Domine, haec intentio mea, et a te rata habeatur.

Intentio personalis. Ego volo sacrum fa

cere principaliter pro N., pro quo teneor celebrare; ut, quae iuste postulat, consequi mereatur. Domine, suscipe, serva et miserere. (Cfr. pag. 79—81.)

Oratio ad postulandam mentis puritatem. (Ex Sacramentario S. Greg. num. LXVIII.) Fac me, quaeso omnipotens Deus, ita iustitia indui, ut in Sanctorum tuorum merear exsultatione laetari; quatenus emundatus ab omnibus sordibus peccatorum, consortium adipiscar sacerdotum tibi placentium, meque tua misericordia a vitiis omnibus exuat, quem reatus propriae conscientiae gravat. Per Christum etc.

Oratio ad impetrandam devotionis gratiam. Domine, Deus, bonitas infinita! quis ego sum, ut audeam ad te loqui? Ego sum pauperrimus servulus tuus et abiectus vermiculus, multo pauperior et contemptibilior, quam scio et dicere audeo; memento tamen, Domine, quia nihil sum, nihil habeo, nihilque valeo. Tu solus bonus, iustus et sanctus. Tu omnia potes, omnia praestas, omnia imples, solum peccatorem relinquens inanem; reminiscere miserationum tuarum, Domine, et imple cor meum gratia tua, qui non vis vacua esse opera tua. Noli avertere faciem tuam a me; noli visitationem tuam prolongare; noli consolationem tuam abstrahere, ne fiat anima mea sicut terra sine aqua tibi. Ministra devotionis aquas ad irrigandam faciem terrae (i. e. animam meam), ad producendum fructum bonum et optimum. Eleva mentem pressam mole peccatorum, et ad coelestia totum desiderium meum suspende, ut gustata suavitate supernae felicitatis, pigeat de terrenis cogitare. Amen.

Ad mensam dulcissimi convivii tui, pie Domine, Jesu Christe, ego peccator, de propriis meritis nihil praesumens, sed de tua confidens misericordia et bonitate, accedere vereor et contremisco. Nam cor et corpus habeo multis criminibus maculatum, mentem et linguam non caute custoditam. Ergo, o pia

Deitas, o tremenda Maiestas, ego miser inter angustias deprehensus, ad te, fontem misericordiae, recurro, ad te festino sanandus, sub tuam protectionem fugio, et quem iudicem sustinere nequeo, salvatorem habere suspiro. Tibi, Domine, plagas meas ostendo, tibi verecundiam meam detego. Scio peccata mea multa et magna, pro quibus timeo. Spero in misericordias tuas, quarum non est numerus. Respice ergo in me oculis misericordiae tuae, Domine Jesu Christe, Rex aeterne, Deus et homo, crucifixus propter hominem. Exaudi me sperantem in te, et miserere mei pleni misereriis et peccatis, tu, qui fontem miserationis numquam manare cessabis. Salve salutaris victima, pro me et omni humano genere in patibulo crucis oblata. Salve, nobilis et pretiose Sanguis, de vulneribus crucifixi Domini mei Jesu Christi profluens et peccata totius mundi abluens. Recordare, Domine, creaturae tuae, quam tuo Sanguine redemisti. Poenitet me peccasse; cupio emendare, quod feci. Aufer ergo a me, clementissime pater, omnes iniquitates et peccata mea, ut purificatus mente et corpore, digne degustare merear Sancta Sanctorum; et concede, ut haec sancta praelibatio Corporis et Sanguinis tui, quam ego indignus sumere intendo, sit peccatorum meorum remissio, sit delictorum perfecta purgatio, sit turpium cogitationum effugatio, ac bonorum sensuum regeneratio, operumque tibi placentium salubris efficacia, animae quoque et corporis contra inimicorum meorum insidias firmissima tuitio. Amen. (S. Ambrosius.)

Oratio ad B. M. V. Per te accessum habeamus ad Filium, o benedicta Virgo Maria inventrix gratiae, genitrix vitae, mater salutis; et per te nos suscipiat, qui per te datus est nobis. Excuset apud ipsum integritas tua culpam nostrae corruptionis ; et humilitas tua, Deo tam grata, nostrae veniam impetret vanitati et superbiae. Copiosa caritas tua 4

Manuale sacerdotum. (Editio VI.)

et

nostrorum cooperiat multitudinem peccatorum, foecunditas tua gloriosa foecunditatem nobis conferat meritorum. O domina nostra, mediatrix nostra, advocata nostra, tuo Filio nos reconcilia, tuo Filio nos commenda, tuo Filio nos repraesenta. Fac, o benedicta, per gratiam, quam invenisti, per praerogativam, quam meruisti, per misericordiam, quam peperisti, ut, qui te mediante fieri dignatus est particeps infirmitatis et miseriae nostrae, te quoque intercedente, participes faciat nos gloriae et beatitudinis suae, Jesus Christus, Filius tuus, Dominus noster, qui est super omnia Deus benedictus in saecula. Amen. (S. Bernardus.)

Oratio ad omnes Sanctos. Angeli, Archangeli, Throni, Dominationes, Principatus, Potestates, Virtutes coelorum, Cherubim ac Seraphim, omnes Sancti et Sanctae Dei, maxime vos, quorum hodie memoriam agimus, succurrite mihi, quaeso, vestris precibus, ut hoc sacrificium viva fide, ferventi caritate et plena devotione perficiam; perque eius continuum et salutiferum usum vestro dignus consortio tandem inveniar. Amen.

Conclusio. Domine Deus, modica heu! nimis et imperfecta valde ista praeparatio mea ad opus tam excellens; idcirco offero tibi sanctitatem et virtutes dilectissimi Filii tui, simulque beatae semper Virginis Mariae et omnium Sanctorum fervorem et devotionem, ut illorum merita suppleant, quidquid mea non valet infirmitas. Suscipe propitius et miserere. Amen.

GRATIARUM ACTIONES POST MISSAM.

De gratiarum actione.

Missa peracta permagni refert, nosse uti illo tempore, quo apud nos demoratur Christus, et tanti hospitis praesentia frui. Neque enim tempus ad ne

gotia salutis agenda magis opportunum nobis obvenire potest, quam cum ipsum penes et intra nos habemus salutis auctorem. ,,Oportet igitur (ait pius Imitationis Christi auctor), ut non solum praepares te ad devotionem ante Communionem, sed ut etiam te sollicite conserves in ea post Sacramenti perceptionem; nec minor custodia post exigitur, quam devota praeparatio prius; nam bona postmodum custodia optima iterum est praeparatio ad maiorem gratiam; ex eo quippe redditur quis valde indispositus, si statim fuerit ad exteriora nimis effusus."

Ex te ipso disce, quid factu sit opus; si quispiam te invitasset, sed domo iam exceptum mox, quasi taedio consortii tui affectus, te desereret, ad ludicra et inania quaeque sese convertens, nulloque familiari colloquio aut benevolentiae et humanitatis obsequio tecum agere dignaretur; nonne illi inurbanitatem istam et contemptum crimini verteres, ac huiusmodi amicum, utpote parum officii sui memorem, dedignareris? Vide itaque, quid de iis dicendum, qui, Deo in domum suam recepto, mox illi dorsum obvertunt, et abscedunt, nec curant cum eo paulisper conversari. Quidnam hoc est, nisi talem tantumque vilipendere hospitem, imo illum graviter offendere ? maxime cum is sit hospes, qui in domum tuam venit, non ut reficiatur a te, sed ut ipse te reficiat? Quid ergo sic properas? O probrum! o dedecus sacerdotis catholici! tam cito fastidis Deum? Quid quaeris praeter Deum tuum? plus ille te docebit, quam omnes libri; plus delectabit, quam omnes amici; plura praestabit commoda, quam omnes mundi artes, honores, opes et scientiae. Esse cum Jesu est dulcis paradisus. Observes igitur quae sequuntur:

1. Cantico trium puerorum absoluto, quo ad gratias Deo pro tanto beneficio persolvendas omnes debuisti creaturas invitare ardentissimo affectu et flagrantissima devotione, cave ab inanibus hominum