tiam, etiam forsan publicam, ac notoriam, ac quantolibet tempore tolleratam, in integrum et pristinum statum restituimus et plenarie reintegramus, illasque perpetuo inviolabiliter et inconcusse observari praecipimus et mandamus et, quatenus opus sit, ne de caetero absque speciali Sedis Apostolicae facultate ulla persona cuiusvis status, gradus, aetatis et conditionis monasterium praedictum sub quovis praetextu, quaesito colore, occasione, et causa etiam educationis et expectandi tempus suscipiendi habitum regularem, neque quisquam quavis superioritate, officio aut dignitate fungens, ullam personam etiam ex nobili sanguine procreatam, sive coniugatam, sive innuptam, in monasterium huiusmodi introducere seu ut introducatur permittere audeat, seu praesumat, sub excommunicationis latae sententiae per contrafacientes ipso facto absque alia declaratione incurrendae poena, a qua nemo absolutionis beneficium, nisi a nobis, seu Romano Pontifice pro tempore existente, praeterquam in mortis articulo constitutus, obtinere queat, auctoritate apostolica, tenore praesentium prohibemus et interdicimus.

§ 3. Decernentes ipsas praesentes literas firmas, validas et efficaces existere et fore, suosque plenarios et integros effectus sortiri et obtinere; sicque in praemissis per quoscumque iudices ordinarios et delegatos, etiam causarum palatii apostolici auditores, iudicari et definiri debere, ac irritum et inane, si secus super his a quoquam, quavis auctoritate, scienter vel ignoranter contigerit attentari.

§ 4. Non obstantibus omnibus et singulis illis quae dictus Clemens praedecessor in suis literis praefatis voluit non obstare, caeterisque contrariis quibuscumque.

Datum Romae, apud S. Mariam Maiorem sub annulo Piscatoris, die XXVIII. aprilis MDCCLXXIII., pontificatus nostri anno IV.

XXIV.

Alumnis collegii Urbani de Propaganda Fide assignatur dies Pentecostes pro recitatione orationis in cappella pontificia ab aliquo eorum faciendae.

CLEMENS PP. XIV.
ad futuram rei memoriam.

§ 1. Ad summum apostolatus fastigium ineffabili Dei clementia, licet immerentes,

evecti, nihil potius habendum nobis esse intelligimus, quam ut fidei catholicae lumen ubique splendescat, et evangelicae sonus doctrinae ad eas quoque gentes perveniat, quas adhuc circumfundi errorum caligine ac tenebris, intimo cordis nostri dolore, ingemiscimus. Profecto vas illud quasi linteum e coelo demissum in ea mirabili, quam habuit Petrus, visione, et vox,audita occide et manduca, quid aliud voluit, nisi ut princeps Apostolorum einsque futuri successores perpetuum humani generis in unum ovile congregandi curam haberent? et hi quidem ab Ecclesiae initio quam fortiter huic negotio peragendo incubuerint, omnes norunt quot quot historiae sacrae monumenta percurrentes nullam prope orbis extremi partem relictam conspiciunt, quam evangelici praecones a Romana Sede ablegati non adierint, et Christi regno lucri facere non fuerint conati. Sed nunquam clarius divini verbi praeconium inter gentes enituit, quam post erectam a fel. record. Gregorio PP. XV. praedecessore nostro Congregationem de Propaganda Fide nuncupatam, quae pontificiae administrationis praecipuum opus vocari potest, cuiusque est munus idoneos operarios in vineam Domini immittere, et rem catholicam sartam tectamque ab hostium incursibus ubique servare.

§ 2. Huius inter egregia molimina religioni orthodoxae apprime utilia Collegii Urbani de Propaganda Fide fundatio praesertim est recensenda, quod iure ac merito tamquam seminarium Ecclesiae universalis haberi debet. In eo siquidem nationum soboles a diversis mundi plagis accita, pietate ac literis imbuitur, proprios ritus ac linguas ediscit, et omnia demum praesidia comparat, quibus instructos esse oportet Dei ministros, vel spargendo in haereticos evangelico semini, vel haereticae. labi impugnandae selectos ac deputatos. Longum nimis esset hic verbis prosequi, quot viri insignes doctrina et morum sanctitate, quot eximii praesules e dicto colgio prodierint, quantoque studio ac benevolentia Romani Pontifices praedecessores nostri ipsum foverint, ornaverint, et indultis apostolicis in illud, quod nunc obtinet, splendoris et celebritatis culmen provexerint. Aequum est igitur, ut nos etiam in peculiaris argumentum amoris, quo praecellens hoc opus complectimur, et ipsi collegio novum addamus dignitatis incrementum, et eiusdem alumnos filios nostros, qui

Concordiam servandam es

clausulas salu

dici aliter iudi

te.

CLEMENS PP. XIV.

in eis contentis et expressis auctoritate apostolica tenore praesentium confirmamus. et approbamus, illisque inviolabilis ac perpetuae firmitatis robur adiicimus, omnesque iuris et facti ac solemnitatum defectus, si qui desuper intervenerint, supplemus et sanamus, salva tamen semper in praemissis auctoritate Congregationis eorumdem Cardinalium.

§ 4. Decernentes ipsas praesentes literas se praecipit per firmas, validas et efficaces existere, suosque tares, et dem- plenarios et integros effectus sortiri et obpta cuique iu tinere, ac illis ad quos spectat, et pro temcandi potesta pore quandocumque spectabit, in omnibus. et per omnia plenissime suffragari; sicque in praemissis per quoscumque iudices ordinarios et delegatos, etiam causarum palatii apostolici auditores, et Sedis praedictae nuncios, iudicari et definiri debere, ac irritum et inane, si secus super his a quoquam

gnis.

ratis statutis et consuetudinibus; privilegiis quoque, indultis, et literis apostolicis superioribus et personis, sub quibuscumque tenoribus et formis ac cum quibusvis etiam derogatoriarum derogatoriis, aliisque efficacioribus, efficacissimis, ac insolitis clausulis, irritantibusque, et aliis decretis in genere vel in specie, ac aliis in contrarium quomodolibet concessis, approbatis et innovatis. Quibus omnibus et singulis illorum tenores praesentibus pro plene et sufficienter expressis, ac de verbo ad verbum insertis habentes, illis alias in suo robore permansuris, ad praemissorum effectum, hac vice dumtaxat, specialiter et expresse derogamus, caeterisque contrariis quibuscumque.

Datum Romae, apud S. Mariam Maiorem, sub annulo Piscatoris die xx. martii MDCCLXXIII. pontificatus nostri anno iv.

XXIII.

Confirmat et renovat prohibitionem alias a Clemente XI. factam, ne quaelibet persona sub poena excommunicationis ingredi possit in monasterium monialium Carmelitarum civitatis Sanctae Fidei in Indiis etc.

ad futuram rei memoriam.

cum pro conse

tione ad obser

mentinae.

§ 1. Exponi nobis nuper fecerunt dile- Expositio pre ctae in Christo filiae Moniales Ordinis Bea- quenda revoca tae Mariae Virginis de Monte Carmelo Ex- vantiam con calceatae nuncupatae civitatis Sanctae Fidei stitutionis Cl de Bogota in Indiis occidentalibus, quod cum regularis earum vivendi ratio in eo potissimum versetur, ut a mundanis rebus alienae in silentio vitam solitarie ipsae ducant, neque puellae educationis causa illarum monasterium ingrediantur; hinc alias anno nempe MDCCXIX. felic. record. Clemens PP. XI. praedecessor noster per suas in simili forma Brevis expeditas literas ad preces tunc existentium monialium dicti monasterii sub certis tunc expressis poenis prohibuit, ne quaecumque persona monasterium huiusmodi ingredi valeret, ac alias prout in eiusdem Clementis praedecessoris literis, quarum tenores praesentibus pro plene et sufficienter expressis, ac de verbo ad verbum insertis haberi volumus, uberius continetur. Cum autem, sicut eadem expositio subiungebat, praedictarum literarum dispositio in desuetudinem abiisse nunc dignoscatur, ipsae vero exponentes, ut clansura et monasterii disciplina rigorose observetur, et religiosae earum quieti con sultum sit, omnisque distractionis praeci datur occasio, opportune a nobis in pra missis provideri, et ut infra indulgeri sur mopere desiderent,

§ 2. Nos piis earumdem exponent. votis, quantum cum Domino possumu vorabiliter annuere, easque specialis f gratiae prosequi volentes, et earum lares personas a quibusvis excomm tionis et interdicti, aliisque eccles censuris, sententiis et poenis quoviet quacumque de causa latis, si qu incurrerunt, huius tantum reig solventes et absolutas fore censer plicationibus earum nomine nol ter porrectis inclinati, memorats Clementis praedecessoris literas nem huiusmodi continentes, apostolica tenore praesentium mus et innovamus, illisque ap mitatis vim, robur et efficac · mus, ac literas praedictas, e tenta quaecumque, adversus non usum, seu desuetudine vantiam, nec non quemvis trarium usum, contraria

que clero dicti regni recitare posse censuimus; tenor vero orationis, ac lectionum huiusmodi et secundi huius decreti est qui sequitur, videlicet:

quoscumque iudices ordinarios et delegatos, etiam causarum palatii apostolici auditores, iudicari et definiri debere, ac irritum et inane, si secus super his a quoquam, quavis

mus.

Approbatio di- § 4. Concessis iam a Smo Domino noetarum lectionum et oratio- stro Clemente PP. XIV. die XXVII. februa

nis.

rii currentis anni universo clero regni Peruviani officio et missa de communi vir ginum in festo translationum reliquiarum Sanctae Rosae a Sancta Maria virginis Limanae praefati regni patronae principalis sub ritu semiduplici pro die a reverendissimo Archiepiscopo designanda; idem reverendissimus Archiepiscopus iterum SSmo Domino nostro pro approbatione orationis ac lectionum propriarum secundi nocturni in praefato officio recitandarum humillime supplicavit. Et Sanctitas Sua suprascriptas orationem et lectiones proprias ab eminentissimo et reverendissimo domino Cardinali Marefusco sacrae Rituum Congregationis praefecto accurate revisas atque correctas benigne approbavit, easque ab utroque clero dicti regni recitari posse concessit. Die XXIII. aprilis MDCCLXXIII.

Confirmantur § 5. Cum autem, sicut nobis nuper exconcessiones. poni fecit ipse Didacus Antonius Archiepi

decretum. et

scopus, praemissa omnia, quo firmius subsistant et serventur exactius, apostolicae nostrae confirmationis patrocinio communiri plurimum desideret, nos eumdem exporfentem specialibus gratiis et favoribus. prosequi volentes, et a quibusvis excommunicationis et interdicti, aliisque ecclesiasticis censuris, sententiis, et poenis quovis modo et quacumque de causa latis, si quas forte incurrit, huius tantum rei gratia absolventes et absolutum fore censentes, supplicationibus eius nomine nobis novissime super hoc porrect is inclinati, praeinserta decreta una cum oratione et lectionibus praedictis auctoritate nostra apostolica tenore praesentium confirmamus et approbamus, illisque inviolabilis apostolicae firmitatis robur adiicimus.

Clausulae ef- § 6. Decernentes ipsas praesentes liteirritantes. ras firmas, validas et efficaces existere et

ficacissimae, et

fore, suosque plenarios et integros effectus sortiri et obtinere, et illis ad quos spectat, et pro tempore quandocumque spectabit, in omnibus et per omnia plenissime suffragari, ac ab illis respective inviolabiliter observari; sicque in praemissis per

(1) Ex Tabulario S. Congr. de Prop. Fide.

Paternae charitati, qua christifideles omnes in Domino complectimur, illud maxime consentaneum videtur, ut eorumdem temporalium etiam commodorum rationem habeamus, quibus praesertim illi ad spiritualia consectanda fieri propensiores alacrioresque possint. Utraque enim ita componi et constitui debent, ut altera abesse alteris nequeant, sed mntua inter se temperatione, quoad fieri potest, maxime provehantur. Quapropter etsi praecipue ad divinum cultum, animarumque salutem, nostra apostolici ministerii sollicitudo conversa sit, tamen interdum ex minime neglecta temporalium rerum opportunitate, non solum impedimenta, si qua sint, averti, sed et multo potiora ad eum finem adiumenta comparari posse cognoscimus. Ex quo facile intelligere potes, ven. fr., quo animo exceperimus tuas litteras, quae et eximiis erga S. hanc Sedem devotionis et observantiae significationibus sunt re