tam in articulo

quam in Pa

cientibus praecepto.

Indulsit quo- § 3. Ac praeterea eisdem alumnis in cuque indulgentiam plenariam iuslibet eorum mortis articulo, si vere quomortis invocan- que poenitentes et confessi, ac sacra comtibus Iesum, munione refecti, vel, quatenus id facere schate satisfa- nequiverint, saltem contriti nomen Iesu ore, si potuerint, sin minus, corde devote invocaverint, plenariam omnium peccatorum suorum indulgentiam et remissionem misericorditer in Domino concessit, utque in paschate, praevia sacramentali confessione, sanctissimum Eucharistiae sacramentum in cappella dicti collegii sumendo praecepto Ecclesiae satisfacerent, indulsit, ac alias prout in iisdem literis, quarum tenores praesentibus pro plene et sufficienter expressis, ac de verbo ad verbum insertis haberi volumus, uberius continetur.

Alia indulta concessa colle

§ 4. Nos itaque bono ac utilitati eiusgio ab visitato- dem collegii consulere volentes, per alias re apostolico. nostras in pari forma Brevis die xxvI. martii MDCCLXXI. expeditas literas, dilectum filum nostrum Marium S. R. E. Cardinalem Marefuscum nuncupatum in eiusdem collegii visitatorem apostolicum elegimus ac deputavimus, assumptaque per eum visitatione huiusmodi, nonnullas desuper decrevit opportunas provisiones tam mittendo illius alumnos ad scholas collegii Congregationis venerabilium fratrum nostrorum S. R. E. Cardinalium negotiis Propagandae Fidei praepositorum, quam super oeconomico dicti collegii Hibernensis gubernio, ac deinde vigore aliarum facultatum sibi in peculiari audientia die xiv. aprilis eiusdem anni per nos tributarum, liberavit ipse et absolvit alumnos praedictos a vinculo iuramenti per eos praestiti, quodque antea praestari assueverat, eos tamen obligando alteri iuramento, quod praestari solet in memorato collegio dictae congregationis iuxta formulam praescriptam a felicis recordat. Alexandro PP. VII. praedecessore itidem nostro per suas literas incipientes Cum circa iuramenti vinculum die xx. iulii MCLX. expeditas, atque a posteriori decreto die xx. decembris MDCLXVIII. edito a piae memoriae Clemente PP. IX. quoque praedecessore nostro adprobatam, "quorum omnium tenores praesentibus pro plene et sufficienter expressis, ac de verbo ad verbum insertis haberi volumus, uberius dicitur contineri (1).

-

gium praedictum Hibernense immediatae iurisdictioni et auctoritati eiusdem Marii Cardinalis nunc et pro tempore in perpetuum existentium eiusdem S. R. E. Cardinalium regni Hiberniae apud nos et Sedem Apostolicam protectorum subiecimus, ipsique Mario Cardinali facultatem tribuimus amovendi ab illius gubernio et administratione clericos regulares tunc existentis Societatis Iesu, cuius quidem facultatis vigore, suo decreto edito die XXIII. septembris eiusdem anni MDCCLXXII., amotis clericis tunc regularibus praedictis, idem Marius Cardinalis eis presbyteros saeculares substituit. Ingenti praeterea labore, studio ac diligentia memoratus Marius Cardinalis et visitator apostolicus restituit ac restauravit antiquas constitutiones bo. me. Cardinalis Ludovisi dicti collegii fundatoris, eas praesentibus temporibus ac circumstantiis aptando, superaddita ibidem. formula praedicti iuramenti, ac omnia praedicta una cum relatione peractae suae visitationis nobis exhibuit.

Tenor novarum precum

dulti ab Urba

cessi.

§ 6. Cum autem, sicut nobis nuper exposuit idem Marius Cardinalis, animadver- porrectar. pro terit, quod idem Urbanus praedecessor iu- ampliatione inxta praeinsertas suas literas facultates prae- no VIII. condictas concesserit alumnis memorati collegii in suscipiendis sacris ordinibus cum solis literis testimonialibus rectoris pro tempore existentis dicti collegii, easque deinde memoratus Innocentius X. etiam praedecessor suis literis praedictis ampliaverit, atque extenderit non solum ad pro tempore existentem almae Urbis Vicarium, sed ad quoscumque alios Episcopos gratiam et communionem Sedis Apostolicae habentes, non servatis etiam interstitiis a sacro Concilio Tridentino praescriptis; hinc attenta rerum ac status dicti collegii mutatione, easdem facultates dicto rectori alias, ut praefertur, attributas, idem Cardinalis Marius sibi ac pro tempore existenti protectori praedicto, cum potestate quoque concedendi easdem testimoniales literas is alumnis, qui curandae valetudinis, aliave iusta habita de causa a collegio praedicto ante assuetum tempus discesserint, atque ad illud collegium extra urbem praedictam pro absolvendis eorum studiis se contulerint, per nos indulgeri plurimum desideret:

Clausula sublata, et decretum irritans.

Omnibus in contrarium fa

gatur.

possumus, favorabiliter annuere volentes, suis supplicationibus inclinati, praedictas facultates per memoratas literas eorumdem Urbani et Innocentii praedecessorum tunc existenti rectori regulari dicti collegii Hibernensis concessas, atque gratias omnes illius alumnis, ut praefertur, attributas confirmantes, per praesentes decernimus et mandamus, ut in posterum idem Cardinalis Marius nunc et pro tempore existentes dicti collegii protectores, testimoniales literas praedictas tam iis alumnis, qui ad omnes etiam sacros et presbyteratus ordines in urbe praedicta promoveri se cupiant, quam ad eosdem etiam sacros et presbyteratus ordines extra illam, et a quocumque Antistite praedicto promovendi sint, etiam interstitiis a memorato concilio praescriptis minime servatis, libere et licite concedere possit, et respective possint et valeant auctoritate apostolica, tenore praesentium concedimus et indulgemus; eamdemque facultatem per praesentes, ut praefertur, concessam et indultam, ad casum quoque, quo aliquis ex dictis alumnis ante assuetum tempus e praedicto collegio valetudinis curandae, sive alia iusta ex causa ab eo discedat, et ad aliud collegium extra urbem praedictam se conferat, auctoritate et tenore praedictis extendimus et ampliamus.

§ 8. Decernentes easdem praesentes literas firmas, validas et efficaces existere et fore, suosque plenarios et integros effectus sortiri et obtinere, ac illis ad quos spectat, et pro tempore quandocumque spectabit, plenissime suffragari, et ab eis respective inviolabiliter observari: sicque in praemissis omnibus et singulis per quoscumque iudices ordinarios et delegatos, etiam causarum palatii apostolici auditores, iudicari et definiri debere, ac irritum et inane, si secus super his a quoquam quavis auctoritate scienter vel ignoranter contigerit attentari.

§ 9. Non obstantibus praemissis, ac concientibus dero- stitutionibus et ordinationibus apostolicis, nec non, quatenus opus sit, dicti collegii Hibernorum etiam iuramento, confirmatiore apostolica vel quavis firmitate alia roboratis statutis et consuetudinibus; privilegiis quoque indultis, et literis apostolicis superioribus, et personis sub quibuscumque tenoribus et formis ac cum quibusvis etiam derogatoriarum derogatoriis, aliisque

efficacioribus efficacissimis, ac insolitis clausulis, irritantibusque, et aliis decretis in genere vel in specie, ac aliis in contrarium quomodolibet concessis, approbatis et innovatis. Quibus omnibus et singulis illorum tenores praesentibus pro plene et sufficienter expressis, ac de verbo ad verbum insertis habentes, illis alias in suo robore permansuris, ad praemissorum effectum hac vice dumtaxat specialiter et expresse derogamus, caeterisque contrariis quibuscumque.

Datum Romae apud S. Mariam Maiorem sub annulo piscatoris die xx. septembris MDCCLXXIII., pontificatus nostri anno v.

XXXI.

Societate Iesu suppressa, adimit facultates et privilegia concessa missionariis eiusdem Societatis in Tunkino et Cocincina, ac Vicariis Apostolicis committit, ut communi assensu quae necessario in missionibus mutanda sunt mutent, aliosque missionarios illis sufficiant. Iisdem vero Vicariis districte praecipit, ut quisque relationem status Vicariatus sui quotannis Romam mittat (1).

CLEMENS PP. XIV.

ad futuram rei memoriam.

Super familiam Domini Caelestis Patris ordinatione constituti, ad omnes nationes et gentes, quae catholicâ societate continentur, solicitudinis nostrae curas intendimus, atque in iis omnibus, quae ad earum aeternam salutem procurandam obtinendamque pertinent, ita advigilare adnitimur, ut opportunas apostolicae caritatis potestatisque nostrae partes in dissitis praesertim regionibus et provinciis, quoad nobis integrum est, desiderari minime patiamur.

§ 1. Dudum siquidem, sicut nuper accepimus, in regnis Tunkini et Cocincinae, in quibus catholicorum numerus, benedicente Domino, in dies magis magisque augetur, nonnulli Vicarii Apostolici ab hac S. Sede respective deputati reperiuntur. Cum autem inter ceteros, qui sacris missionibus ibidem operam dabant, numerarentur quoque presbyteri regulares Socie

tatis Jesu, quae per alias nostras in simili formâ Brevis die XI. iulii currentis anni expeditas literas suppressa atque extincta fuit; hinc est, quod nos motu proprio atque ex certà scientia et maturâ deliberatione nostris, deque apostolicae potestatis plenitudine, omnibus et singulis eiusdem sic per nos, ut praefertur, extinctae Societatis presbyteris, iampridem in dictis regnis missionariis, omnia et singula privilegia, facultates, gratias et indulta a Romanis Pontificibus praedecessoribus nostris et Sede praedictà quandocumque, quomodocumque et qualitercumque eidem extinctae Societati suisque presbyteris concessa, tributa et elargita revocamus, tollimus et abolemus.

§ 2. Ne autem ex praemissis quidquam detrimenti spiritualibus necessitatibus catholicorum in eisdem regnis degentium unquam obveniat, pro pastoralis muneris nostri debito paternâ caritate providere volentes, motu, scientià et potestatis plenitudine similibus per praesentes committimus et mandamus eisdem Vicariis Apostolicis in regnis praedictis existentibus, ut, quatenus propter Societatis praedictae extinctionem et suppressionem huiusmodi aliquâ opus sit variatione in distribuendis applicandisque missionibus, quae in eorum respective districtu reperiuntur, communi assensu hoc ipsi faciant et exequantur, piisque ac iustis carissimorum in Christo filiorum nostrorum Ludovici Francorum Regis christianissimi et Caroli Hispaniarum Regis Catholici, aliorumque christianorum principum de eisdem missionibus adeo benemeritorum desideriis inhaerentes, id totum in re hac Vicarii praedicti unanimiter agant atque constituant, quod ad maiorem facilioremque catholicae fidei propagationem, aeternamque animarum salutem obtinendam in Domino magis expedire putaverint. In primis vero pro eo, quo iidem Vicarii pollent, zelo, pietate, caritate ac diligentià, alios, qui spiritualibus earumdem animarum necessitatibus occurrere possint in locis, in quibus dicti presbyteri sacris missionibus operam dabant, in eorum locum subrogare ac deputare omnino curent et teneantur; opusque hoc sibi iniunctum mutuà invicem caritate ita consummare satagant, ut debitam eorum laboribus mercedem in caelis a iusto retributore Deo recipere valeant. Quod si

(1) Ex Arch. S. Cong. de Prop, Fide.

antequam praesentes nostrae literae ad eosdem Vicarios perveniant, aliquid contra earumdem literarum formam et dispositionem interea gestum, praescriptum atque statutum sit, id totum motu, scientiâ el potestatis plenitudine similibus cassamus, tollimus et abrogamus, nulliusque roboris et momenti fuisse et esse decernimus et declaramus.

§ 3. Praeterea volumus, ac sub indignationis nostrae aliisque arbitrio nostro imponendis poenis Vicariis Apostolicis praedictis iubemus et praecipimus, ut quisque ex eis anno quolibet relationem status suae respectivae missionis modo ad dilectum filium nostrum Andream S. R. E. presbyterum Cardinalem Corsini nuncupatum, et deinde ad alium eiusdem S. R. E. Cardinalem pro tempore in eius locum et a successoribus nostris Romanis Pontificibus ad id designandum et deputandum transmittere omnino debeant, ut inde quid in earumdem missionum maiorem utilitatem et incrementum statuendum sit, maturâ deliberatione adhibitâ per nos et eosdem successores nostros praescribatur.

§ 4. Decernentes ipsas praesentes literas firmas, validas et efficaces existere et fore, suosque plenarios et integros effectus sortiri et obtinere, ac illis, ad quos spectat, et pro tempore quandocumque spectabit, in omnibus et per omnia plenissime suffragari, et ab eis respective inviolabiliter observari; sicque in praemissis per quoscumque iudices ordinarios et delegatos, etiam causarum palatii apostolici auditores, iudicari et definiri debere, ac irritum et inane si secus super his a quoquam quavis auctoritate scienter vel ignoranter contigerit attentari. Non obstantibus constitutionibus et ordinationibus apostolicis, caeterisque contrariis quibuscumque.

Datum Romae apud S. Mariam Maiorem sub annulo Piscatoris, die xx. novembris MDCCLXXIII., pontificatus nostri anno v.

XXXII.

Indulgentiae concessae a sanctissimo domino nostro Clemente XIV. monachis et monialibus congregationis SS. Salvatoris in Soria, necnon omnibus Christifidelibus ecclesias supradictae congregationis visitantibus (1).

mentum.

Inclitum S. Basilii Magni institutum, quod profitentur monachi Graeco-Melchitae congregationis Sanctissimi Salvatoris, eorumque pium in virtutibus proficiendi studium, et erga supremam Sancti Petri Principis Apostolorum cathedram devotio, postulare videntur, ut Romani Pontifices, illius successores et potestatis heredes, ipsorum precibus se faciles praebeant: praesertim cum ea, quae exposcunt, Dei cultum et animarum respiciant salutem. Cum itaque reverendus pater Athanasius Debbas praefatae congregationis generalis procurator sanctissimo domino nostro domino Clementi divina providentia PP. XIV. humillime supplicaverit, ut Apostolica Sedes monachis et monialibus eiusdem congregationis, nec non universis Christifidelibus visitantibus ecclesias, cappellas seu oratoria ad eosdem monachos et moniales pertinentia, nonnullas indulgentias tum plenarias, tum partiales pro quibusdam diebus concedere dignaretur; Sanctitas Sua eius petitioni benigne annuendum censuit, infrascriptas indulgentias perpetuis valituris temporibus elargiens modo, quo sequitur:

Ex primo quidem omnibus et singulis utriusque sexus Christifidelibus vere poenitentibus confessis et sacra Communione refectis, devote visitantibus ecclesias, cappellas seu oratoria ut supra, tam hactenus erecta, quam imposterum quandocumque et ubicumque erigenda, ibique per aliquod temporis spatium pro infidelium et haereticorum conversione, et Sanctae Matris Ecclesiae exaltatione sincero corde orantibus, plenariam indulgentiam in infrascriptis diebus misericorditer concedit:

1. In festivitatibus tituli uniuscuiusque ex praedictis ecclesiis, cappellis seu oratoriis,

II. In Epiphania Dni nostri Iesu Christi, III. In Assumptione in caelum Sanctae Mariae Virginis,

IV. In festo Sanctorum Apostolorum Petri et Pauli,

v. Item Sancti Basilii Magni,

VI. Et in iis diebus, in quibus occasione orationis quadraginta vel vigintiquatuor horarum in memoratis ecclesiis, cappellis seu oratoriis publicae venerationi erit ex

Concedit insuper eisdem Christifidelibus corde saltem contritis, sacras praedictas aedes visitantibus, indulgentiam septem annorum et totidem quadragenarum:

1. In omnibus festivitatibus Domini Nostri Iesu Christi,

II. Beatae Mariae Virginis,

III. Exaltationis Sanctae Crucis, IV. Nativitatis Sancti Iohannis Baptistae, v. Similiter in festo Sancti Iosephi Beatae Mariae Virginis Sponsi,

VI. Sanctorum Apostolorum, VII. Sancti Antonii Abbatis, VIII. Sancti Gregorii Nazianzeni, IX. Sancti Nicolai Myrensis, cognomento Thaumaturgi,

x. Tandem Sanctarum Macrinae tum Aviae, tum Sororis Sancti Basilii Magni.

Praeter has omnes et singulas indulgentias monachis et monialibus praedictis plenariam impertitur indulgentiam in die, qua primo religiosum habitum in memorato instituto induent, in die, qua in eo professionem solemnem emittent, et cum per decem vel saltem octo dies spiritualibus exercitiis vacabunt, dummodo tamen in iis diebus, praemissa peccatorum exomologesi et sacra Communione, suorum respective monasteriorum ecclesias, cappellas seu oratoria devote visitaverint, et ad Deum preces effuderint, non tantum ex caussis superius expositis, sed etiam, ut ipse spiritum fundatoris in inclito Ordine Sancti Basilii Magni Graecorum Melchitarum conservari, et latius diffundi permittat.

Quam plenariam indulgentiam eisdem monachis et monialibus subscriptas conditiones adimplentibus etiam elargitur:

1. In Nativitate, Paschate et Ascensione Domini Nostri Iesu Christi,

11. In Dominica Pentecostes,

III. In festivitatibus Purificationis, Annunciationis et Nativitatis Beatae Mariae Virginis,

IV. Exaltationis Sanctae Crucis,

v. Nativitatis Sancti Iohannis Baptistae, VI. In festo Sancti Iosephi Sponsi eiusdem Beatae Mariae Virginis,

VII. Sanctorum Gregorii Nazianzeni,
VIII. Athanasii,

IX. Iohannis Chrysostomi,
x. Iohannis Damasceni,
XI. Antonii Abbatis,
XII. Nicolai Myrensis,

XIII. Gregorii Magni Romani Pontificis, XIV. Et utriusque Macrinae, de quibus supra.

Insuper, ne monachi et moniales praefatae in ultimo vitae discrimine constitutae iis spiritualibus auxiliis destituantur, quae catholica pia mater Ecclesia filiis suis ad extremum agonem illum redactis solet peramanter conferre, idem sanctissimus dominus noster abbatibus generalibus praedictae congregationis Sanctissimi Salvatoris, et superioribus localibus pro tempore quorumcumque monasteriorum et hospitiorum, quae ad eamdem congregationem pertinent seu pertinebunt, (ut superius de ecclesiis et oratoriis dictum est). Item confessariis ordinariis memoratarum monialium facultatem tribuit suis respective subditis impertiendi benedictionem cum indulgentia plenaria in articulo mortis; eamque facultatem uni vel pluribus monachis in suis monasteriis seu hospitiis nominatim deputandis, communicandi; quo vero ad monialium confessarios, quatenus per se talem benedictionem eisdem monialibus impertiri non valeant.

Sanctitas Sua declarat eos posse illam alteri sacerdoti sive cleri saecularis, sive regularis cuiuscumque Ordinis, instituti et etiam ritus, dummodo catholicus exsistat, delegare. Praecipit tamen, et mandat omnibus et singulis, qui benedictionem huiusmodi erunt impertituri, ut formula a sa. me. Benedicti XIV. praescripta in constitutione, quae incipit Pia Mater, inferius registranda, omnino utantur.

Quoniam autem, non obstante hac salubri Summi Pontificis providentia, contingere potest, ut nonnulli ex ipsis monachis et monialibus ex hac vita decedant, quin Ecclesiae Sacramentis fuerint muniti, et absque ullius sacerdotis, qui praedictam benedictionem eis impertiatur, assistentia, eadem Sanctitas Sua de uberi apostolicae caritatis fonte, illis, qui in tali statu erunt constituti, plenariam indulgentiam relaxat, si contriti corde saltem nomen Iesu invocaverint, et mortem de manu Domini in spiritus humilitate susceperint.

Ad haec septem annorum et totidem quadragenarum indulgentiam concedit ipsis monachis et monialibus corde saltem contritis, ecclesiasque, cappellas seu oratoria suorum, ut supra, monasteriorum visitantibus

(1) Die XXII. martii MDCCLXXII.

lur. Pont. de Prop. Fide Partis I. Vol. IV.

1. In die Inventionis Sanctae Crucis, 11. In die Decollationis Sancti Iohannis Baptistae,

III. Et in festivitatibus Sanctorum Hilarionis, Sabbae, Eutymii, Eliae Prophetae et Sanctae Barbarae.

Quoniam autem inter eximia christianae pietatis opera, quibus praefati monachi congregationis Sanctissimi Salvatoris sedulo incumbunt, fervens illorum in sacris missionibus peragendis studium eminet; ideo sanctissimus dominus noster ad tam pium opus magis promovendum, Christifidelium unicuique, qui semper vel saltem pro maiori parte, missionibus praedictis interfuerint, et in illarum ultimis diebus conscientia per Poenitentiae Sacramentum expiata, ad sacram Synaxim accesserint, plenariam indulgentiam impertitur centum dierum iis, qui saltem corde contritis praecipuis earumdem missionum, tempore peragi solitis exercitiis toties quoties adstiterint.

Denique ut monachorum eorumdem et monialium animae, quae Deo in caritate coniunctae ex hac vita decedent, et aliquid eis de mundano pulvere in piacularibus Purgatorii poenis expiandum supererit, de indulgentiarum thesauro participare valeant, Sanctitas Sua omnes et quascumque missas infra annum ab obitu pro eisdem particulariter celebrandas a quocumque sacerdote sive saeculari sive regulari, privilegiatas fore et esse statuit, declarans omnes et singulas indulgentias, ut supra concessas applicari posse per modum suffragii tam monachis et monialibus praedictis, quam omnibus Christifidelibus, qui in somno pacis dormierunt.

Datum Romae, die et anno quibus supra (1).

STEPHANUS BORGIA

Sacr. Congr. de P. F. Secretarius.

MODUS

A san. mem. Benedicto XIV. adprobatus, et pro opportunitate temporis servandus, ut infra in rubricis notatur, impertiendam benedictionem in articulo mortis constitutis, ab iis qui facultatem habent a Sede Apostolica delegatam.

Benedictio in articulo mortis cum soleat impertiri post Sacramenta Poenitentiae,

26