An. C. 1799

Tenor concessionis.

Derogatio contrariorum.

§ 2. Nos igitur dictum exponentem specialibus gratiis et favoribus prosequi volentes, et a quibusvis excommunicationis, suspensionis et interdicti, aliisque ecclesiasticis censuris, sententiis et poenis quovis modo et quacumque de causa latis, si quas forte incurrerit, huius tantum rei gratia absolventes et absolutum fore censentes, supplicationibus huiusmodi inclinati, fraternitati tuae, ut, inspectis omnibus circumstantiis, ritum officii exaltationis Sanctae Crucis pro clero saeculari et utriusque sexus regulari eiusdem civitatis Limanae a dupl. mai. ad dup. vel secundae vel primae etiam classis sine octava, prout magis in Domino expedire iudicaveris, elevare pro tua prudentia et conscientia auctoritate nostra apostolica possis et valeas, facultatem tenore praesentium tribuimus et impertimur.

§ 3. Non obstantibus constitutionibus et ordinationibus apostolicis, nec non dictae civitatis etiam iuramento, confirmatione apostolica, vel quavis firmitate alia roboratis statutis et consuetudinibus; privilegiis quoque, indultis et literis apostolicis superioribus et personis, sub quibuscumque tenoribus et formis, ac cum quibusvis etiam derogatoriarum derogatoriis, aliisque efficacioribus, efficacissimis ac insolitis clausulis, irritantibusque et aliis decretis in genere vel in specie, ac aliis in contrarium praemissorum quomodolibet concessis, approbatis et innovatis. Quibus omnibus et singulis illorum tenores praesentibus pro plene et sufficienter expressis, ac de verbo ad verbum insertis habentes, illis alias in suo robore permansuris, ad praemissorum effectum, hac vice dumtaxat, specialiter et expresse derogamus, caeterisque contrariis quibuscumque.

Datum apud monasterium Ordinis Monachorum Carthusianorum extra moenia civitatis Florentinae sub annulo piscatoris die prima aprilis millesimo septingentesimo nonagesimo nono, pontificatus nostri anno vigesimo quinto.

CXXXII.

Facultas Episcopis Hispaniarum et Americae, ut ad dimittendum publicum debitum convenire possint in alienationem bonorum ad nosocomia, hospitia aliaque loca pia spectantium, ita ta

men ut ab aerario regio eisdem locis piis solvantur fructus trium in singula

centena et annos.

Venerabilibus fratribus Patriarchis, Archiepiscopis, Episcopis, ac dilectis filiis caeteris locorum ordinariis regnorum ac insularum tam citra quam ultra mare carissimo in Christo filio nostro Carolo Hispaniarum regi catholico subiectarum, PIUS PP. VI.

Venerabiles fratres ac dilecti filii, salutem et apostolicam benedictionem.

§ 1. Quoties animo repetimus, in quae difficillima incidimus tempora, inter ipsas tribulationes, quae invenerunt nos nimis, et quibus, nisi gratia Iesu Christi adiuvasset nos, certo obrueremur, nobis visum est, haud inopportunum fore, si precibus carissimi in Christo filii nostri Caroli Hispaniarum regis catholici, ac de christiana republica optime meriti, nobis humiliter porrectis obsecundaremus.

Prooemium.

cum,

§ 2. Nobis siquidem eiusdem Caroli re- Expositio pregis catholici nomine expositum fuit, quod concessinatio cum debitum publicum adeo excreverit, ut immensa sint pertimenda damna in suos subditos, quod ipse maturo considerans nil opportunius inter caetera remedia futurum fore duxit, quam si, venditis ac alienatis. fundis ac bonis ad nosocomia, hospitia, brephotrophia, confraternitates, caeteraque opera pia ac iuripatronatus laicalia, nec non ad cappellanias collativas aliasque ecclesiasticas fundationes similis iurispatronatus etiam ecclesiastici quomodolibet pertinentibus et spectantibus, ac inter limites. suae ditionis consistentibus, illorum pretium in dimissionem atque extinctionem publici aeris alieni huiusmodi erogetur, pollicita interim fundorum ac bonorum huiusmodi possessoribus quadranti usura eis per regium aerarium solvenda. Quod quidem si a nobis ei concedatur, nedum in praeiudicium, sed in manifestam eorumdem bonorum piorum ac fundationum utilitatem convertetur. Nobis propterea humiliter supplicari fecit, ut in praemissis opportune providere, et ut infra indulgere de benignitate apostolica dignaremur.

§ 3. Nos igitur eiusdem Caroli regis catholici votis, quantum cum Domino possumus, annuere, eumque a quibusvis excommunicationis, suspensionis et interdicti,

Tenor concessionis.

aliisque ecclesiasticis censuris, sententiis et poenis quovis modo et quacumque de causa latis, si quas forte incurrerit, huius tantum rei gratia absolventes et absolutum fore censentes, supplicationibus eius nomine nobis humiliter porrectis inclinati, fraternitatibus ac discretionibus vestris respective per praesentes committimus ac mandamus, ut, quatenus vobis constet de evidenti locorum piorum etiam ecclesiasticorum, utilitate, pro ea tantum parte fundorum ac bonorum huiusmodi, quorum alienatio ac distractio erit utilis, quibus desuper uniuscuiusque vestrum conscientiam districte oneramus, ac dummodo fructus trium in singula centena pretii, quod ex publicatis ac venditis bonis habitum erit, et ab aerario regio persolvendi adeo certe constituantur, ut nullo umquam casu fructus huiusmodi deficere, aut illorum perceptio intercipi possit, alienationem ac distractionem fundorum ac bonorum huiusmodi intra uniuscuiusque vestrum dioecesum limites consistentium absque ullo suspensionis, interdicti aliarumque ecclesiasticarum poenarum incursu, servata tamen in venditionibus ac alienationibus huiusmodi constitutionum apostolicarum forma, ex speciali dono gratiae nunquam in exemplum traducendae, auctoritate nostra apostolica pro vestro arbitrio et conscientia permittatis.

§ 4. Decernentes easdem praesentes literas semper firmas, validas et efficaces existere et fore, suosque plenarios et integros effectus sortiri et obtinere, ac illis ad quos spectat et pro tempore quandocumque spectabit, in omnibus et per omnia plenissime suffragari, sicque in praemissis per quoscumque iudices ordinarios et delegatos, etiam causarum palatii nostri apostolici auditores, et Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinales, etiam de latere Legatos, et Sanctae Sedis Nuncios, sublata eis et eorum cuilibet quavis aliter iudicandi et interpretandi

trariorum.

facultate et auctoritate, iudicari et definiri debere, ac irritum et inane, si secus super his a quoquam quavis auctoritate scienter vel ignoranter contigerit attentari. § 5. Non obstantibus quorumcumque pio- Derogatio conrum testatorum aliorumque fundatorum. dispositionibus, etiam ultimis voluntatibus, quibus per praesentes in ea tantum parte, quae huic indulto adversatur, expresse derogamus, apostolicis ac in universalibus vel provincialibus ac synodalibus conciliis editis generalibus vel specialibus constitutionibus et ordinationibus, nec non eorumdem locorum piorum etiam iuramento, confirmatione apostolica, vel quavis firmitate alia roboratis statutis et consuetudinibus; privilegiis quoque, indultis et literis apostolicis superioribus et personis, sub quibuscumque tenoribus et formis, ac cum quibusvis etiam derogatoriarum derogatoriis, aliisque efficacioribus, efficacissimis, ac insolitis clausulis, irritantibusque et aliis decretis in genere vel in specie, ac aliis in contrarium praemissorum quomodolibet concessis, approbatis et innovatis. Quibus omnibus et singulis illorum tenores praesentibus pro plene et sufficienter expressis, ac de verbo ad verbum insertis habentes, illis alias in suo robore permansuris, ad praemissorum effectum, hac vice dumtaxat, specialiter et expresse derogamus, caeterisque contrariis quibuscumque.

§ 6. Volumus autem, ut praesentium li- Fides habenda terarum transumptis seu exemplis etiam transumptis. impressis, et manu alicuius notarii publici subscriptis, ac sigillo personae in ecclesiastica dignitate constitutae munitis, eadem prorsus fides adhibeatur, quae ipsis praesentibus adhiberetur, si forent exhibitae vel ostensae.

Datum de speciali mandato nostro sub annulo piscatoris die decima tertia augusti millesimo septingentesimo nonagesimo nono, pontificatus nostri anno vigesimo quinto.

nendae restitu

tis in Russiaco imperio.

CONSTITUTIO I.

Derogatis lit. Clemen. XIV. Dominus ac Redemptor, Societatem Iesu in regno Russiaco, annuente Paulo 1. imperatore, restituit (1).

Dilecto filio Francisco Kareu, presbytero ac superiori congregationis Societatis lesu in imperio Russiaco,

PIUS PP. VII.

Dilecte fili,

salutem et apostolicam benedictionem.

Ratio decer- § 1. Catholicae fidei in amplissimis Rustionis societa- siaci imperii regionibus conservandae et excolendae, nec non spirituali fidelium regimini instaurando prospiciens rec. mem. Pius PP. VI. praedecessor noster, annuente Catharina II. tunc in humanis agente, totius Russiae imperatrice per apostolicum legatum Ioannem Andream Archiepiscopum Chalcedonensem, nunc S. R. E. Cardinalem et Episcopum Sabinensem, unam cathedram archiepiscopalem cum suo capitulo in civitate Mohiloviae erexit, eidemque in Archiepiscopum et pastorem praefecit venerabilem fratrem Stanislaum Siestrzencewicz cum ordinaria facultate ac potestate super catholicos latini ritus in iis omnibus provinciis ac regionibus totius Russiaci imperii, in quibus nulla esset erecta sedes episcopalis. Novis aliis provinciis, quae pridem regi ac reipublicae Polonicae suberant, imperio Russiaco adiectis, praeclara serenissimi imperatoris Pauli I. in catholicos voluntate factum est, ut idem praedecessor noster Pius PP. VI. per alterum legatum venerabilem fratrem Laurentium Archiepiscopum Thebarum episcopales catholicorum graeci ac latini ritus cathedras, in iisdem regionibus dudum erectas, firmaverit, stabiliverit, atque apostolica auctoritate muniverit, ipsam quoque Mohiloviensem ecclesiam metropolitica potestate auxerit,

et decoraverit. Verum, quamvis multa hinc sint ex Apostolicae Sedis providentia et supremi principis Pauli I. benignitate catholicis ad eorum spiritualem salutem comparata subsidia, quid tamen illa sunt, aut quomodo satis esse possunt in tanta regnorum latitudine, quae in Europae et Asiae partes protenditur, in quibus nec ullae sunt sedes episcopales, nec regularium ullius ordinis coenobia, exiguus vel nullus sacerdotum numerus, plurimi pascua quaerentes, sed non habentes, qui pascua salutaria demostrent, ut idcirco nos, qui pastores sumus in universa domo Israel, repetere saepius cum Christo redemptore nostro debeamus: Messis quidem multa, operarii autem pauci? Quamobrem, cum nonnulli extinctae per apostolicas Clementis PP. XIV. praedecessoris nostri literas Societatis Iesu presbyteri in illis partibus a pluribus annis commorantes, erudiendae, ac bonis moribus et fidei catholicae rudimentis imbuendae iuventuti, verbi Dei praedicationi ac sacramentis administrandis sese obstringere valde exoptent, eorum praesertim opera uti se velle ad spiritualem catholicorum subditorum suorum curam ac institutionem clementissimus imperator Paulus I. declaravit, eosque in unum corpus coniungi ac nostra auctoritate muniri, enixe postulavit. Tu itaque tuo ac praedictorum isthic degentium presbyterorum nomine humillimas ad nos dedisti preces, in quibus obsequenti animo supplicasti, ut, quo ne coetus iste, ac societas vestra nullis fulcita praesidiis, quibus apostolica Sedes regulares ordines ac congregationes munire consuevit, eorum, qui nunc vivunt, interitu dilabatur, in societatem vos pristinam uniri et canonice posse existere, apostolica auctoritate decernere

(1) Has literas de restituta Societate Iesu transcribimus, quod ad missiones Russiarum pertinent; eadem de causa vide eiusdem P. literas, quibus So

cietatem istam in universo orbe instauravit, et Leonis XIII., qui eiusdem Soc. privilegia confir mavit.

teros, qui studium et laborem in excolenda vinea Domini non refugiunt, novis stimulis excitemus, et gratiis etiam ac favoribus prosequamur. Nil vero ad vitia resecanda, ad morum disciplinam retinendam, ac fidei praeceptis christianam plebem informandam aptius remedium adhiberi posse censemus, quam ecclesiasticos viros in unum corpus consociatos, communibus legibus ac institutis sub unius praesidis potestate coniungere, ut dimicando adversus humani generis hostem, quae eius multiplices atque insidiosae artes nocendi sunt, non dispersis et disiunctis viribus, sed uno veluti agmine facto, ac districto verbi Dei gladio frangant et illum penitus expugnent. Vere enim tunc expletur regii psaltis votum: 0 quam bonum et iucundum habitare fratres in unum.... quoniam illic mandavit Dominus benedictionem et vitam usque in saeculum; et iterum alio loco habitantes in domo Domini unius moris et labii sunt, dulces simul capientes cibos in domo Domini cum consensu. Non eos sane cibos, qui ad alimoniam corporis inserviunt, sed spirituales cibos, qui animae vires augent reficiuntque famelicos panem quaerentes, nec invenientes, qui illum eis porrigat.

Annuentia im§ 3. Aequa igitur ac honesta cum sit, peratoris, datis ad id quoque et catholicae religionis cultoribus perutilis, specialibus literis. haec postulatio tua, maximum vero ei pondus accedit ex potentissimi ac praeclarissimi imperatoris Pauli I. commendatione. Iam enim humanissimis suis ad nos datis literis die XI. augusti superioris anni millesimi octingentesimi, benevolo se admodum erga vos esse animo ostendit, vestramque postulationem a nobis admitti gratissimum sibi fore significavit, utilissimum ratus catholicos subditos suos hoc novo spirituali praesidio iuvare: nihil enim magis ad iuventutem in Dei cultu, in morum disciplina, in obsequio erga sublimiores potestates informandam conducere posse arbitratus est, quam si ecclesiastici probatique viri huic subeundo oneri praeficiantur; quod de vestra fide, integritate ac scientia sibi maxime pollicetur. Quare iam inprimis templum, quod pro catholicis Petropoli aedificatum est, vobis custodiendum ac sacris ministeriis celebrandum magna liberalitate commisit, collegia instaurare ac vobis commendare, aliaque moliri paratus est, quae nostrae communionis hominibus maxime profutura confidimus. His autem tantis ac tam magni principis in

nostros catholicos collatis beneficiis, nonne gratiam referre debemus, eiusque votis assentiri, nec sinere irritam ac inanem apud nos esse vestram ab eo susceptam commendationem?

Tenor concescessionis, et re

gregat. cum ho

§ 4. Perpensis itaque rebus omnibus, act praesertim mature consideratis iis tempo- stitutionis conrum, locorum, ac personarum varietatibus, noribus et priquae nova consilia capessenda aut priora vilegiis. moderanda, prout Ecclesiae utilitas postulat, nobis, qui supremi eiusdem moderatores sumus, suadent ac prope imperant; implorato primum enixis precibus divini Numinis praesidio, accitisque in consilium nonnullis S. R. E. Cardinalibus, postulationes vestras benigne excipere volentes, te tuosque socios a quibusvis excommunicationis, suspensionis et interdicti, aliisque ecclesiasticis sententiis, censuris et poenis a iure vel ab homine quavis occasione vel causa latis, si quibus quomodolibet innodati existitis, ad effectum praesentium tantum consequendum, harum serie absolventes et absolutos fore censentes, motu proprio, certa scientia et ex apostolicae nostrae potestatis plenitudine, te caeterosque presbyteros isthic degentes, aut qui in posterum adventuri sunt, quique dudum istiusmodi congregationi nomen dederunt, aut deinceps daturi sunt, in unum corpus et congregationem Societatis Iesu uniri, adunari, coniungi posse, intra tamen Russiaci imperii fines dumtaxat et non extra, in una aut pluribus domibus arbitrio superioris designandis, eadem apostolica auctoritate permittimus et indulgemus.

perioris et as

lae.

§ 5. Huius autem congregationis supe- Deputatio suriorem seu praesidem generalem ad no- signatio regustrum et Sedis Apostolicae beneplacitum, te, dilecte fili, deputamus et constituimus cum omnibus facultatibus necessariis et opportunis; primigenam Sancti Ignatii regulam a Paulo PP. III. praedecessore nostro suis apostolicis constitutionibus confirmatam et approbatam sequi et retineri posse concedimus; tuosque, quos in congregationem cooptaveris, socios ad puerorum institutionem in bonis moribus et disciplinis incumbere, collegia et seminaria regere, et, probantibus et consentientibus locorum Ordinariis, confessiones fidelium excipere, verbum Dei annuntiare, sacramenta administrare libere et valide posse, item decernimus ac declaramus. Vosque praeterea omnes et Congregationem istam Societatis Iesu, sub nostra et Sedis Apostolicae immediata protectione ac subiectione recipimus,

et quae ad illam firmandam et communiendam, atque ab abusibus et corruptelis, si quae irrepserint, repurgandam in Domino visum fuerit expedire, nobis et successoribus nostris praescribenda ac sancienda re

servamus.

§ 6. Decernentes has easdem praesentes literas semper firmas, validas et efficaces fore et esse, suosque plenarios et integros effectus sortiri et obtinere debere,ac illis, ad quos spectat et pro tempore spectabit, in omnibus et per omnia plenissime suffragari et ab eis respective inviolabiter observari.

§ 7. Non obstantibus quibuscumque ordinationibus et constitutionibus apostolicis, statutis et consuetudinibus; privilegiis quoque et indultis et literis apostolicis in contrarium praemissorum quomodolibet concessis, confirmatis et innovatis, ac illis praesertim Clementis PP. XIV. incipien. Dominus ac Redemptor sub annulo piscatoris expeditis die XXI. iulii MDCCLXXIII., in iis dumtaxat, quae praesentibus nostris contraria sunt et pro domino imperii Russiaci tantum. Quibus omnibus et singulis illorum tenorem praesentibus pro plene et sufficienter expressis, et ad verbum insertis habentes, illis alias in suo robore permansuris, ad praemissorum effectum tantum specialiter et expresse derogamus, caeterisque contrariis quibuscumque.

§ 8. Volumus autem, ut earumdem praesentium literarum transumptis seu exemplis etiam impressis, et manu alicuius notarii publici subscriptis, ac sigillo personae in ecclesiastica dignitate constitutae munitis, eadem prorsus fides in iudicio et extra illud adhibeatur, quae ipsis praesentibus adhiberetur, si forent exhibitae vel

ostensae.

Datum Romae, apud S. Mariam Maiorem sub annulo Piscatoris, die xvII. martii MDCCCI., pontificatus nostri anno 1.

II.

Instante congregatione S. Philippi Nerii graeci ritus dioecesis Montis Regalis, facultatem concedit supplendi eius numerum ex latinis presbyteris, qui ritum graecum in omnibus ea in congregatione manentibus debeant sequi, quandiu inopia quidem erit presbyterorum graeci ritus.

Venerabili fratri Archiepiscopo Panormi, et Montis Regalis,

PIUS PP. VII.

Venerabilis frater,

salutem et apostolicam benedictionem.

cum.

§ 1. Expositum nuper nobis fuit dile- Expositio prectorum filiorum presbyterorum nomine, qui in oppidulo dioecesis Montis Regalis, quod ab indigenis Piana appellatur, congregationem Oratorii Sancti Philippi Nerii nuncupatam constituunt ritus quidem graeci, at caelibem vitam agentes, se ad paucorum numerum redactos esse magna cum iactura suorum oppidanorum; neque enim se iam sufficere ad ingentia onera sustinenda, quae sibi fuerint imposita, cum et adesse aegrotis, ac praesertim morti proximis, et collegio virginum, quae puellas ad bonas artes moresque informant ex instituto bonae memoriae Corradini Cardinalis, fidelem praebere operam, et iuventutem erudire ac literis et pietate imbuere susceperint; deficere autem prorsus a graeca disciplina presbyteros sine uxore, quos in suum contubernium adsciscant; rogare se idcirco magnopere et orare, veniam ut sibi demus, suam parvam manum ex latinis presbyteris suppleri, qui tamen quamdiu apud se fuerint, eumdem, quem ipsi graecum ritum observent in divino sacrificio peragendo, atque in aliis sacris officiis, tum in quadragesimarum et caeterorum ieiuniorum ratione, tum in reliquis rebus omnibus nihil a se plane discrepent: ita nos magnum adiumentum allaturos christiano gregi satis amplo, qui in ea congregatione praeclarum semper solatium reperit.

sionis.

§ 2. Nos igitur istorum presbyterorum Tenor concesinducti precibus, eorumque singulos a quibusvis excommunicationis et interdicti, aliisque ecclesiasticis censuris, sententiis et poenis quovis modo et quacumque de causa latis, si quas forte incurrerint, huius tantum rei gratia absolventes et absolutos fore censentes, fraternitati tuae per has literas committimus et mandamus, ut illis, quod postulant, siquidem vera esse narrata compereris, tuque in Domino expedire iudicaveris, quoad inopia tanta erit presbyterorum graeci ritus caelibum qui illis aggregentur, auctoritate nostra apostolica pro arbitrio et conscientia tua concedas et indulgeas.