fatus, ejusq; Officiales,, et Ministri, ullam, quovis praetextu, et ex quacunq; causa, in Confraternitatem, Monasterium et Monachos hujusmodi,eorumque res,et Bona, Jurisdictionem, correctionem potestatem, et superioritatem habere, et exercere minime possint. Decernentes praesentes Literas semper, et perpetuo validas, fir. mas, et efficaces existere: et fore, nec non Confraternitati, Monachis, et alijs praefatis, in omnibus, et per omnia plenissime suffragari, sicque per quoscunque Judices Ordinarios, etiam causarum Palatij Apostolici Auditores, sublata eis, et eorum cuilibet, quavis aliter judicandi, et interpraetandi facultate, et auctoritate, ju dicari, et definiri debere, ac irritum et inane, si secus super his a quo quam, quavis auctoritate, scienter, vel ignoranter, contigerit attentari. Quocirca Venerabili pariter Fratri Nicolao Archi-Episcopo Thebarum Nostro, et Apostolicae Sedis in Regno Poloniae Nuntio, per praesentes committimus, et mandamus, quatenus ipse per se, vel alium seu alios, ubi, et quando opus fuerit, et quoties, pro parte interesse in praemissis habentium, vel alicujus eorum, desuper fuerit requisitus, easdem praesentes Literas, et in eis contenta quaecunque solenniter publicans, illisque in praemissis efficacis defensionis praesidio assistens, faciat Auctoritate Nostra illos omnes, et singulos, earundem praesentium, et in eis contentorum quorumcunque, commodo et effectu pacifice frui, et gaudere, non permittens illos desuper a quoquam, quayis Auctoritate, quomodolibet indebite molestari, perturbari, vel inquietari; Contradictores quoslibet, et rebelles, per sententias, censuras, et paenas Ecclesiasticas, aliaq: oportuna Juris, et facti remedia, appellatione postposita compescendo, legitimisque su

per his habendis, servatis processibus, censuras, et poenas ipsas etiam iteratis vicibus, aggravando invocato etiam ad hoc, si opus fuerit, auxilio brachij saecularis. Non obstantibus Felicis Recordationis Bonifacij P. P.VIII. Praedecessoris Nostri de una, ac Concilij Generalis de duabus dictis, alijsque Apostolicis, et in Universalibus, Provincialibusque, et Synodalibus Concilijs editis gene ralibus, vel specialibus Constitutionibus et Ordinatio nibus, nec non quibusvis státutis, et consvetudinibus, etiam juramento, confirmatióne Apostolica, vel quavis firmitate alia roboratis, Privilegijs quoq: Indultis, et li

teris Apostolicis, in contrarium praemissorum quomo dolibet concessis, confirmatis, et innovatis. Quibus omnibus et singulis, eorum tenores praesentibus pro plene, et sufficienter expressis, ac de verbo ad verbum insertis, habentes, illis alias in suo robore permansuris, ad praemissorum effectum hac vice dumtaxat spe cialiter, et expresse derogamus caeterisque contrarijs quibuscumque. Datum Romae apud Sanctum Petrum sub Annulo Piscatoris, Die V. Aprilis MDCCIX. Ponti ficatus nostri Anno Nono Cardinalis Oliverius.

Breve

1

Breve hóc Apostolicum in suo Authentico Originali, oblatum est ad Acta Officij Consularis Leopoliensis, feria tertia post Festum Sancti Michaelis Archangeli proxima Anno Domini 1709. Item ad Acta Consistorij Leopoliensis Latina, Anno Domini 1728 Die Veneris prima Mensis Martij. Item, ad Acta Consistorij Leopoliensis Armena, Anno Domini 1737 Die Lunae 23 Mensis Septembris. Et habetur in Actis Authenticis • Commissionis Apostolicae, in eadem Confraternitate Stauropigiana Anno Domini 1732 peractae.

NOTA 7. do stronnicy 10 i 14.

Odpis dosłowny z oryginału w archiwum stauropigianskim w fascykule 17. znayduiącego się ruskiego.

Preswiasczennym i w Božie welebnym ich Mitostiam Archiepiskopom, episkopom, czestnym Archimandrytom, Ihumenom, Protopopom, Swiasczennikom i wsemu pricztu cerkownomu. Jasne Welmożnym ich Mitostiam Kniażatom, Panom Woiewodam, Kasztalanom, Starostam, zacne urożonym panom Podstarostim i wsiakomu wriadowi należaczomu, także wsemu stanu rycerskomu, sławetnym Panom woytom, burmistrom, radcam, i wsiem w obec powsiudu prawosławnym christianom. Se Az Hedeon Bołoban Episkop halickiy lwowskiy i Kamenca podol. skoho. Molitwy moia zalecaiu do miłostiwoie łaski waszoie miłosti wsem w obec, i oznaymuiem sim naszim listom; iż za woleiu Bożeiu nikotorich czasów, nedawho proszłich ustroiło sia było pismo drukarskoie czerez Iwana Moskwitina, drukaria pamiati dobre hodnoho, spomożeniem błahoczestiwych Panów a prawosławnych christian, a naybolsze Jeho Miłosti Christolubiwaho i błahoczestiwaho Kniażate Pana a Pana Konstantina Kniażate Ostrozskoho, Woiewody kiiowskoho. Kotoroho ustroiennoho pisma drukarskaho błahodatiiu Bożeiu, pokazały sia cerkwam bożiim na potrebu i prawosławnym christiianom ko naucie Knih ne mało. No iż toy Iwan drukar pomyslił był bolsze Knih remesła swoieho drukarskoho na potrebu cerkwam swiatym rozmaitych dla chwały bożei i nauki prawosławnym christianom wydati, na sczo zbliżył sia był, zo wsiem i warstaty swoiemi do miesta sławnoho Lwowa; w tom woleiu Bożeiu pryszoł

czas skończiti sia żywotu ieho: wpadszi w bolezni ko smerti, i ku toy potrebie swoiey, onyia warstaty wsie zo wsiemi należaczimi sztukami zastawił w zhinenoie imia do żidow w summe nemałoy, w połtory tysiaczi zototich sezoho tiż i dołhi swoia płatił. I po skonczaniu żiwota ieho znaszły sia takówye kupczikowe chotiewszi onyie usie matrecy i priprawy drukarskiie kupiti, a do moskowskoie zemlie s panstw Jeho Korolewskoie Miłosti wywezti, skarb osobliwyi zahubiti, iz szkodoiu nemałoiu cerkwam božiim i wsemu prawosławiiu, zakonu swiataho hreczeskoho. Ino ia użaliwszi sia takowoie szkody, aby toi skarb do czuzei zemlie newynoszał sia, chotiaczi tyż posłużiti w tom Hospodu Bohu i wsemu prawosławnomu christiianstwu, cziniaczi powinnosti swoiey episkopskoi dosyt': chotiai że ne maiuczi na to dochodów, no nadieiuczi sia na hospoda Boha, a na prawosławnyia christiany, kupiliiesmo tyie wsie priprawy drukarskije, do drukarnie należaczcie za tuiuż sumu iako i zawedy byli za połtory tisiaczi zo. totich we spolok s pany Mesczany lwowskiemi. Kotoryie tyie instrumenta wsie storhowawszy u żyda, wzialismo ich do ruk swoich w skarbnicu cerkownuiu, dawszi na sebe zapis żydowi z welikim warowaniem tyie połtory tysiaczi zołotich dati na czasy pewnyie. Pro to tuiu sprawu do wiedomosti waszich Miłostei wsiem w obec donoszu, i utiekaiu sia s pokornuiu prozboiu do miłostiwoie łaski was zich Miłostei błahocze stiwich i christoliubiwich prawosławnych christian, o spomożenie zapłaty toho swiatobliwaho dieła, czim koho Hospod Boh nauczit i worazumit, po silie WM. a to dla rozmnoženiia chwały Boha, wsederzitelia, i dla nauki swiatomu prawosławiiu, za swoie otpusczeniie hrichów

i wiecznoie bohomolstwo za sczo zapłata budet waszim Miłostiam wo carstwie nebesnom, ot Christa Spasa i Władiki Boha naszeho. S kotorym to pisaniiem swoim posłalismo ko Waszim Miłostiam prawosławnym christianom Minu czernca, za kotorim posłańcom Waszich Miłostei proszu żeby WM. raczili ieho od sebe wdiaczne priniawszi łaskawe ot sebe otpuskati. A ia iestem powinnym bohomolcem Was zich Miłostei wo wsia dni żiwota moieho. A s tim miłost Bożiia i priczistoie Jeho Matere, błahosłoweniie božiie i molitwa moia ustawicznaia z Waszmostiami iest.- Pisan wo Lwowie miesiaca Noebra 8. dnia Roku Bożeho Tysiacza piațsot osmidesiat piataho. Hedeon Episkop własnoiu Kukoiu. L. S.

NOTA 8. do stronnicy 13 i 17.

Odpis z oryginału pargaminowego w archiwum staurop: znayduiącego się.

Sigismundus Tertius Dei gratia Rex Poloniae magnus Dux Lithuaniae, Russiae, Prussiae, Masoviae, Samogitiae Liwoniaeque nec non Regni Sueciae proximus haeres et futurus Rex. Significamus praesentibus literis Nostris quorum interesst, universis et singulis. Quod cum in Conventu Regni gnali felicis Coronationis nostrae Cracoviae celebrato, omnia in universum Jura privilegia, immunitates libertates et praerogativas, tam spirituales quam saeculares, cuiuscunque status et conditionis hominum, locorum quorumcunque de sententia omnium Regni ordinum approbaverimus, illasque omnes