1. Signor, non mi riprender con furore, Ad esser giusto contro a' peccatori; PSALMUS I. 1. Domine, ne in furore tuo arguas me: neque in ira tua corripias me. 2. Miserere mei, Domine, quoniam infirmus sum: sana me, Domine, quoniam conturbata sunt ossa mea. 3. E per lo cargo (7) grande e grave e grosso, 3. Et anima mea turbata est valde: sed tu, Do L'anima mia è tanto conturbata, Che senza lo tuo aiuto io più non posso. 4. Aiutami, o Signor, tutta fiata (8): Convertimi al ben fare presto presto (9): Cavami l'alma fuor delle peccata (10). Non esser contra me così molesto (11), Ma salvami per tua misericordia, Che sempre allegra il tristo core e mesto; mine, usquequo? 4. Convertere, Domine, et eripe animam meam: salvum me fac propter misericordiam tuam. 5. Perchè (12), se meco qui non fai concordia, 5. Quoniam non est in morte qui memor sit tui: Chi è colui, che di te si ricorde (13) 6. Le tue orecchie, io prego, non sien sorde E lo mio interno e notte e giorno insieme. 7. Ma quando io considero l'aspetto Della tua ira contr' a' miei peccati, in inferno autem quis confitebitur tibi? 6. Laboravi in gemitu meo: lavabo per singulas noctes lectum meum: lacrymis meis stratum meum rigabo. 7. Turbatus est a furore oculus meus: inveteravi inter omnes inimicos meos 19 1. Beati (1) quelli, a chi son perdonati Che senza iniquità si troveranno Ai quali Dio e gli Angeli del Cielo Il velo oscuro, tenebroso e fosco, Da spino punto, a quel si volge e guarda (8), 5. La penitenza mia è pigra e tarda; Ma nondimen dicendo il mio peccato, Ti pregheranno insieme tutti i Santi, 8. Discedite a me, omnes, qui operamini iniquitatem: quoniam exaudivit Dominus vocem fletus mei. 9. Exaudivit Dominus deprecationem meam : Dominus orationem meam suscepit. 10. Erubescant et conturbentur vehementer omnes inimici mei: convertantur et erubescant valde velociter. PSALMUS II. 1. Beati, quorum remissae sunt iniquitates; et quorum tecta sunt peccata. 2. Beatus vir, cui non imputavit Dominus peccatum: nec est in spiritu eius dolus. 3. Quoniam tacui,inveteraverunt ossa mea: dum clamarem tota die. 4. Quoniam die ac nocte gravata est super me manus tua; conversus sum in aerumna mea, dum configitur spina. 5. Delictum meum cognitum tibi feci: et iniustitiam meam non abscondi. 6. Dixi: Confitebor adversum me iniustitiam meam Domino: et tu remisisti iniquitatem peccati mei. 7. Pro hac orabit ad te omnis Sanctus in tempore opportuno. 8. Verumtamen in diluvio aquarum multarum ad eum non approximabunt. Nell' aspero presepio, allora quando Che convertonsi a te per penitenza, Per cui tu possi pervenire al regno, Di grazia, di pietade, e sommo onore (24). 14. Ed imperò, voi uomini beati, O giusti, e voi,che il core avete mondo(25), E state ormai con l'animo giocondo. 9. Tu es refugium meum a tribulatione, quae circumdedit me: exultatio mea, erue me a circumdantibus me. 10. Intellectum tibi dabo, et instruam te in via hac, qua gradieris: firmabo super te oculos meos. 11. Nolite fieri sicut equus et mulus; quibus non est intellectus. 12. In chamo et fraeno maxillas eorum constringe, qui non approximant ad te. 13. Multa flagella peccatoris: sperantem autem in Domino misericordia circumdabit. 14. Laetamini in Domino, et exultate iusti; et gloriamini omnes recti corde. in ira tua corripias me. 1. Otu,che il Cielo e'l Mondo puoi comprende- 1. Domine, ne in furore tuo arguas me: neque Io prego, che non voglia con furore, (re(1), Ovver con ira il tuo servo riprendere. 2. Perchè le tue saette (2) nel mio core Son fitte (3), ed hai sopra di me fermata (4) Sotto l'iniquitade e'l greve cargo, Sino allo fine estremo (11); e tutto il giorno Vado dolente, tristo e conturbato. 7. Perchè i miei fumbi son pieni di scorno (12) 2. Quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi: et confirmasti super me manum tuam. E di tentazioni scellerate, Di spirti, che mi stanno a torno a torno(13). E'l gemer mio, ed ogni desiderio, Nel tuo cospetto sempre mai si pone. 10. Lo core in me non trova refrigerio, Perchè i'ho persa la virtù degli occhi, bus: et non est sanitas in carne mea. 8. Afflictus sum, et humiliatus sum nimis: rugiebam a gemitu cordis mei. 9. Domine, ante te omne desiderium meum: et gemitus meus a te non est absconditus. 10. Cor meum conturbatum est: dereliquit me virtus mea: et lumen oculorum meorum et ipsum non est mecum. E di me stesso ho perso il ministerio (15). Vedendomi soletto, s'afforzava Con tradimenti e con occulti inganni Pensava tutto'l di d'entrar le porte (21). 14. Ma da poi ch'io mi vidi in tanti affanni, 15. Subito feci come il sordo e il mutto (22), Il qual non può dolersi de' suoi danni (23). 16. Però che in te, Signor, che vedi tutto, l'aveva già fermata la speranza, Da chi per certo io sperava il frutto (24). Che più cascare non mi lascerai, E voglio sostener con gran pazienza, Per li peccati grandi, ch'i'ho commessi; Son confermati sopra me più forti (28); 21. E quegli, che a' benefattor fan torti (29), Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt et steterunt. 12. Et qui iuxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quaerebant animam meam. 13. Et qui inquirebant mala mihi locuti sunt vanitates; et dolos tota die meditabantur. 14. Ego autem tamquam surdus non audie- 17. Quia dixi, nequando supergaudeant mihi 19. Quoniam iniquitatem meam annuntiabo, et 20. Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me et multiplicati sunt qui oderunt me inique. 21. Qui retribuunt mala pro bonis detrahebant mihi: quoniam sequebar bonitatem. 22. Deh! non mi abbandonare, o Signor mio, 22. Ne derelinquas me, Domine Deus meus; ne discesseris a me. |