Sayfadaki görseller
PDF
ePub
[blocks in formation]

STABULAUS, STABULUM et STABULETUM seu STABULACENSE monasterium titulo principatus insigne, in saltu Arduennensi, haud procul a fluvio Amblava, trans Mosam, in Trajectensis diocesis finibus, militavit aliquando sub regula S. Columbani, deinde sub instituto Benedictino. Conditum est sub patrocinio B. Petri a S. Remaclo tum abbate CasaCongudunensi, sumptus præbente Sigiberto Austrasiæ rege, et cooperante Grimoaldo duce, sub annum 648 ex Cointio, cum jam non ita pridem fundamenta posuisset Malmundarii in diœcesi Coloniensi, duobus circiter a Stabuleto milliaribus disjuncti, quod utrumque monasterium dicavit S. Remaclus factus episcopus Trajectensis anno 653, itemque fundamentali et perpetua lege sancivit ab unico semper abbate gubernandum. Recensetur Stabuletum anno 817

648.

inter ea monasteria, quæ dona et militiam facere debent, et anno 870 (1) in divisione monasteriorum regni Lotharii, quæ Ludovicus et Carolus Francorum reges inter se partiti sunt, estque in portione Ludovici. Jam ante annum 1376 abbas titulo principis et comitis Longiæ honoratur, qua de causa in comitiis Cæsareis inter Imperii principes sessionem habet et votum, monetam sub circulo Westphalico cudit, ab Cæsare accipit regalia, et a summo pontifice confirmationem. Gallia Christiana, III. 939.

Le refuge de l'abbaye de STAVELO à Liége étoit situé sur la Haute Sauvenière, à moitié chemin du mont, à droite en descendant au bout d'un cul-de-sac. Il fut vendu dans le XVIIIe siècle avec droit de retrait et on y voioit encore sur la fin de ce siècle les armes de Stavelo qui étoient un loup. Dez l'an 961 (2), Everacle évêque de Liége, avoit permis aux moines de Stavelo, à la demande de leur abbé Werinfride, d'avoir un refuge dans sa ville de Liége.

[blocks in formation]

Vers 650.

Sainte Gertrude, abbesse de Nivelle, ayant donné la terre de FOSSE à S. Foillan et S. Ultan, Ecossois d'origine, après la mort de S. Fursy, leur frère, ils y bâtirent, vers l'an 650, un monastère dont S. Ultan fut abbé.Ce monastère étoit double ou devint dans la suite une abbaye de filles, puisqu'en 900 il étoit gouverné par Giselle, parente de Louis, roi de Germanie, qui la retira de ses mains pour la donner en

(1) VI. Idus Augusti. MIREUS. Codex donationum piarum. CAP. XXI. (2) Charte du 1er juin 961. Amplissima Collectio. 11. 47-48. ARSÈNE De Noue. Études historiques sur l'ancien pays de Stavelot et de Malmedy. 1848. AUGUSTIN FRANÇOIS VILLERS. Histoire chronologique des Abbés Princes de Stavelot et Malmedy. Manuscrit de la bibliothèque de l'Université de Liége, in folio de 985 pp. No 996.

908 (1) à l'Eglise de Liége. Ce fut, selon toute apparence, au commencement du dixième siècle qu'elle fut changée en un chapitre de chanoines séculiers (2).

FOSSE duabus a Malonia leucis, vetus Hannoniæ monasterium commemoratum in partitione abbatiarum regni Lotharii, quas anno 870 (3) Ludovicus et Carolus Francorum reges inter se diviserunt. Conditur a SS. Foillano et Ultano post mortem S. Fursei germani eorum, locum Fossas præbente sub annum 650 sancta Gertrude Nivialensi abbatissa. S. Ultanus coenobii curam suscepit volente fratre, qui S. Gertrudis in Nivialensi parthenone contubernalis aliquandiu vixit; unde cum aliquando ad Fossense monasterium Rhodio Cameracensis diœcesis oppido proximum, fratres visendi gratia tenderet, in silva seu villa Sonesia a nefario homine cum tribus sociis interremptus est pridie calendas Novembris annum circa 656. Corpus ipsius post septuagesimum diem, hoc est XVII calendas Februarii repertum, sepelitur in Fossensi monasterio, quod nunc est collegium canonicorum, ac III nonas Septembris e terra levatur. Idem S. Ultanus anno 658 sciscitanti per legatum obitus sui diem sanctæ Gertrudi, crastina die migraturam ad Dominum respondit. Post annos aliquot monasterio Perronæ, ubi frater ejus Furseus sepultus jacebat, abbas præfectus est. Obiit S. Ultanus calendis Maii anno 686 etiam abbas San-Quintinensis. Sacra ejus ossa partim Perronæ, partim Fossis adservantur, ut Molanus et Miræus ad illum diem testantur.

Porro quamvis hoc monasterium non tam cito a suo

(1) Le 28 janvier (Vieux Style). MIREUS. Cod. donat piar. CAP. XXV. (2) J. BORGNET. Cartulaire de la commune de Fosses. 1867. STASSIN et KAIRIS. Notice historique sur la ville de Fosses. 1858. (3) VI. Idus Augusti. MIREUS. Cod. donat. piar. CAP. XXI.

[ocr errors]

primævo statu desciverit, nullus tamen, post S. Ultanum, ipsius abbas reperitur. Videtur autem ab instituto suo defecisse circa initium seculi decimi, utpote quam abbatiam Ludovicus Germaniæ et Lotharingiæ rex per præstariam a Gisla abbatissa, sua consanguinea, ipso volente acquisitam, anno 908 Stephano Leodiensi episcopo confirmat (1). Anno 974 de Fossensi cœnobio Notgerus episcopus bene meritus est, adjecta urbe. Ceterum istud maxime commendat hanc ecclesiam, quod, ut ita dicam, genuerit abbatiam S. Foillani ordinis Præmonstratensis anno 1126, cujus abbas ex decreto Nicolai episcopi Cameracensis, pedum pastorale Fossis ab altari B. martyris Foillani tenetur accipere. Gall. Christ. III. 932-933.

[blocks in formation]

654. Le monastère de LOBBES, situé sur la Sambre, dans l'endroit où elle reçoit le ruisseau de Laubac, fut construit en 654 par S. Landelin, disciple et filleul de S. Autbert, évêque de Cambrai. S. Ursmar, successeur de S. Landelin mort en 686 (2) à Crepin, joignant à la dignité d'abbé celle d'évêque régionnaire, consacra l'an 697 (3) l'église de Lobbes et la dédia en l'honneur de S. Pierre et de S. Paul. Il bâtit sur la montagne (4) l'église de la Ste Vierge, où il plaça le cimetière et où les femmes avoient accès, l'entrée de celle de l'abbaye leur étant interdite. Il est peu de monastères qui aient eu comme Lobbes tant de saints abbés et de personnages illustres. Gall. Christ. III. 79-80.

Sur la fin du neuvième siècle (5) l'Empereur Arnou, Roy

(1) V. Kalendas Februarii. (V. S.) MIRÆUS. Cod, donat. piar. CAP. XXV. (2) Le 15 juin. (3) Le 23 août. (4) En 698. (5) Le 15 novembre 888. MIREUS. Notitia ecclesiarum Belgii. CAP. XXI. -J. Vos. Lobbes, son Abbaye el son Chapitre. 1865. 2 vol. in-8°.

de Lorraine et de Germanie, donna à Francon, évêque de
Tongre et à son Eglise l'abbaye de Lobbes, à laquelle appar-
tenoient alors 153 villages et entre autres Thuin.
D. BAUNIER. Recueil Historique et Chronologique des
Abbayes et Prieurés de France. I. 327-328.

[ocr errors]

LAUBIUM seu LAUBACUM a Laubaco rivulo in Sabim influente sic dictum, ex Fulcuino De Gestis Abbatum Laubiensium, nobilis est abbatia monachorum ordinis S. Benedicti, secundo milliari a Binchio Hannoniæ oppido, in ditione quidem Leodicensi, sed in diœcesi Cameracensi, cujus fundamenta jecit Landelinus B. Autberti Cameracensis episcopi discipulus anno 637 ex Brevi chronico Lobiensi edito nuperrime tomo III Anecdotorum MARTENII pag. 1411 cui satis concinunt Annales Hannoniæ pag. 87. Verum ista fundatio differenda est ad annum saltem 639, cum ex Anonymo in ipsius Landelini vita, sub juniore Clodoveo facta legatur. Imo Cointius eandem rejicit in annum 654. In recensione monasteriorum et abbatiarum regni Lotharii, quorum facta est divisio inter Ludovicum et Carolum Franciæ reges anno 870 (1) commemoratur Laubias Lob ad Sabim, estque in portione Caroli; de quo monasterio BALDERICUS agit lib. 2. cap. 37. Gall. Christ. III. 79.

[blocks in formation]

Le monastère de SARCHIN, sur le ruisseau de Cisindre en Hesbaye, fut bâti en 662 par S. Tron, gentilhomme de ce pays, et dédié en 664 à S. Quintin, martyr, et à S. Remy, par S. Théodard, évêque de Maestricht. Avant son érection le saint fondateur l'avoit donné, du consentement de S. Remacle, évêque de Maestricht, à l'église de S. Etienne de

(1) VI. Idus Augusti. MIRÆUS. Cod, donat. piar. CAP.XXI.

662.

« ÖncekiDevam »