Sayfadaki görseller
PDF
ePub

in corpore juris clauso seu occasione, vel causa etiam quantumvis justa, rationabili, et privilegiata, etiam tali, quæ ad effectum validitatis præmissorum necessario exprimenda foret, aut quod de voluntate nostra hujusmodi, et aliis superius expressis, seu relatis nihil ullibi appareret, seu aliter probari posset notari, impugnari, invalidari, retractari, in jus vel controversiam revocari, aut ad terminos juris reduci, vel adversus illas restitutionis in integrum aperitionis oris, reductionis ad viam, et terminos juris, aut aliud quodcumque juris, facti, gratiæ, vel justitiæ remedium impetrari, seu quomodolibet concedi, aut impetrato, vel concesso quempiam, ut, seu se juvare in judicio vel extra posse, neque ipsas præsentes sub quibusvis similium, vel dissimilium gratiarum revocationibus, suspensionibus, limitationibus, aut aliis contrariis dispositionibus pro tempore quomodolibet faciendi comprehendi, sed semper ab illis exceptas perpetuoque validas, firmas, et efficaces existere, et fore, suosque plenarios, et integros effectus sortiri, et obtinere, ac per omnes, et singulos, ad quos spectat, et quomodolibet spectabit, in futurum inviolabiliter observari, sicque et non aliter in præmissis omnibus, et singulis, per quoscumque Judices ordinarios,et delegatos etiam causarum Palatii Apostolici Auditores,et S.R.E. Cardinales etiam de latere Legatos, et Nuncios, ac alios quavis auctoritate et potestate fungentes in quavis causa, et instantia sublata eis, et eorum cuilibet quavis aliter judicandi,et interpretandi facultate, et auctoritate ubique judicari,et definiri debere,irritum quoque,et inane,si secus super his a quoquam quavis auctoritate scienter,vel ignoranter contigerit attentari.

7. Quocirca venerabilibus Fratribus,ac dilectis filiis nostris,et Apostolicæ Sedis Nunciis, nec non Patriarchis, Primatibus, Archiepiscopis, Episcopis, et aliis locorum Ordinariis ubilibet existentibus per Apostolica scripta mandamus, ut statim, atque præsentes nostræ literæ ad eorum, et cujuslibet eorum notitiam quoquomodo pervenerint, illas solemniter publicent, et publicari faciant, ac in eis contenta quæcumque debitæ executioni demandent, et demandari procurent per se vel alium, scu alios, prout in Domino judicaverint expedire. Contradictores quoslibet, et rebelles, ac præmissis non

parentes per sententias, censuras, et pœnas Ecclesiasticas, aliaque opportuna juris, et facti remedia, omni, et quacumque appellatione, recursu, et reclamatione remotis compescendo, invocato etiam ad hoc, si opus fuerit, auxilio brachii sæcularis. Non obstantibus quatenus opus sit recolendæ memoriæ Bonifacii Papæ VIII, etiam Prædecessoris nostri de una et in Concilio generali edita de duabus dietis, cæterisque in contrarium facientibus quibuscumque.

8. Ut autem præsentes, et in eis contenta quæcumque ad omnium notitiam deducantur, et ne aliquis de eis ignorantiam prætendere possit, volumus, pariter et mandamus quod eædem præsentes per aliquem, seu aliquos ex Cursoribus nostris ad Ecclesiæ Lateranensis et Basilicæ Principis Apostolorum de Urbe, necnon Cancellariæ Apostolicæ valvas, ac in acie Campi Floræ affigantur et publicentur, et cum inde amovebantur earum exempla in eisdem locis affixa dimittantur, quæ sic publicatæ, et affixæ post duos menses a die publicationis computandos, omnes et singulos quos concernunt perinde afficiant, et arctent, ac si unicuique illorum personaliter intimatæ, et notificatæ fuissent.

9. Quodque illorum transumptis impressis, sigillo alicujus personæ in dignitate Ecclesiastica constitutæ munitis, et manu alicujus Notarii publici subscriptis eadem prorsus fides adhibeatur, quæ præsentibus adhiberetur, si forent exhibitæ, vel ostensæ.

10. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostræ extinctionis, subjectionis, ablationis, deletionis, abrogationis, decretorum privationis, amotionis, absolutionis, liberationis, præcepti declarationum, permissionis, impartitionis, monitionis, hortationis, voluntatis et mandatorum infringere, vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare præsumpserit, indignationem Omnipotentis Dei, ac Beatorum Petri, et Pauli Apostolorum ejus se noverit incursurum.

Datum Romæ apud Sanctum Petrum anno Incarnationis Dominicæ millesimo sexcentesimo trigesimo primo, Idus Januarii, Pontificatus nostri Anno Octavo.

In Dei Nomine, Amen. Anno a Nativitate Domini Nostri Jesu Christi millesimo sexcentesimo trigesimo primo, die vero vigesimo primo

mensis Maii, Indictione decima quarta, Pontificatus autem Sanctissimi in Christo Patris et Domini Nostri Domini Urbani, Divina providentia Papæ octavi, anno ejus octavo, supradictæ literæ Apostolica publicatæ, et affixæ fuerunt, ac dimissis copiis ad Basilicas Ecclesiarum SS. Joannis Lateranensis necnon, Principis Apostolorum Urbis et in Cancellaria Apostolica, ac in acie Campi Floræ, ut moris est, per me Augustinum de Bolis, Romanum, Sanctissimi D. Nostri Papæ Cursorem.

MATTHIAS SPADA Magister Cursorum.

Cette bulle se trouve rappelée dans une autre bulle du pape Benoit XIV et imprimée dans son Bullaire.

ORDRE DU TEMPLE.

Si l'on a fait dans le Pays de Liége des procédures contre les Templiers, sous le pontificat de Thiebaut de Bar, elles ne sont pas venues à la connoissance de la postérité et aucun écrivain n'en parle. On sait seulement que Robert Van den Bosch, doien de l'église de Saint-Servais à Maestricht, mort l'an 1316, commissaire délégué (1) par le pape Clément V, fit des informations contre eux à Mayence et à Trèves avec les deux métropolitains, et que dans l'un et l'autre endroit ils furent reconnus innocents. La commission papale ayant repris le 27 décembre 1310 ses séances à Paris elle les continua jusqu'au 26 mai 1311. Parmi les Templiers qui, malgré la terreur qu'inspiroit le supplice récent des victimes, malgré les promesses et les menaces des officiers de Philippe-le-Bel, osèrent se plaindre devant elle d'avoir été torturés, et révoquant les aveux qu'on leur avoit arrachés,attestèrent à leur tour l'innocence de l'Ordre, on remarque Guillaume de LIÉGE, ainsi nommé sans doute du lieu de sa naissance, âgé de quatre-vingts ans, amené de La Rochelle, qui assura avoir reçu un grand nombre de Chevaliers, mais dans la forme licite, et déclara n'avoir jamais rien vu d'illicite dans aucune réception. RAYNOUARD. Monuments historiques relatifs à la condamnation des Chevaliers du Temple. Pp. 124-127,139,227.

HOCSEMIUS, BRUSTHEMIUS (2) et CORNEILLE DE ZANTFLIET (3) tous trois du Pays de Liége, sont très favorables à l'Ordre du Temple (4).

(1) Le 12 août 1308. (2) CHAPEAVILLE. Gesta Pontificum Leodiensivm, II. 345-349. (3) Veterum scriptorum amplissima collectio. V. 158-160. (4) F. Henaux. Note sur le Temple de Visé. Bulletin de l'Institut archéologique Liégeois. I. 338. 1853.

ORDRE DE SAINT-JEAN-DE-JÉRUSALEM.

COMMANDERIE DE VILLERS-LE-TEMPLE EN CONDROS.

L'année 1312 est mémorable par l'abolition de l'Ordre des Chevaliers du Temple (1) qui avoient plusieurs établissements dans le Pays de Liége, à VILLERS-LE-TEMPLE en Condros, entre Hui et Liége, à LONGPRÉ entre Namur et Hui, au Temple au-dessus et près de la ville de VISÉ, dans la ville même de Hui où il y a encore une demeure avec un jardin, appartenant aux Carmélites ou Dames Blanches qui s'appele encore Temple et la rue qui y conduit se nomme encore à Templi : c'est-à-dire la rue des Templiers ou qui conduit aux Templiers ; à CORSWAREM en Hesbaie, et peutêtre encore ailleurs.

Dez le premier siècle de l'institution de leur Ordre les Templiers étaient établis à VILLERS, comme l'atteste l'inscription suivante gravée autour de la pierre sépulchrale du fondateur de cette Commanderie :

Chi gist freres Gerars de Vilers ki ceste Maison funda. Proies por same. Si trespassa en lan del incarnation nostres Signor Ihesu Crist mil Cenct LXXIII le derien ior de feburier.

Comme il y a un éclat dans la pierre sépulchrale à l'endroit où est le mot Cenct, d'autres prétendent qu'on doit lire ainsi cc et LXXIII.

[ocr errors]

(1) Par une bulle du pape Clément VI du 3 avril 1312 publiée le 6 mai suivant.

« ÖncekiDevam »