B. Mariae titulo Auxilium Christianorum dupl. Maii 24. Maii.

Maternitatis B. M. V. dupl. Maj. Dom. 3. Octobris.

Patrocinii B. M. V. dupl. Maj. Dom. 2. vel 3. Novembris.

Expectationis Partus B. M. V. dupl. Maj. 18. Decembris.

Primo Concilio Baltimorensi inhaerentes cen. suerunt Patres, in Ritualis editione interrogationum et precum quarumdam, Archiepiscopi judicio, versionem lingua vernacula, ad paginae calcem inserendam, uti adhiberi possit quandocumque videatur expedire in fidelium aedificationem, latina formula precum nunquam omissa.

Rogarunt Patres Illmum Archiepiscopum ut editionem minorem Ritualis typis edi curaret in commodum missionariorum.

Rogarunt Patres ut Episcopus Arathensis litteras pararet Romam Concilii nomine, mittendas de gratiis a Sede Apostolica impetrandis.

Proponente Episcopo Carolopolitano rogarunt Patres Illmum Archiepiscopum, ut dimidium totius summae quam apud eum deposuerant Patres ultimi Concilii, velit penes quosdam viros sibi probatos ponere, ut viro catholico Walter nomine subsidia praestentur ad libros edendos catholicos, fide praestita de pecunia debito tempore restituenda.

Patres singuli viginti quinque nummos apud Illmum Archiepiscopum deposuerunt, ut im

pensis decreta imprimendi aliisve Concilii impensis solvendis satisfacere possit.

Deinde proponente Episcopo Carolopolitano Illmus Archiepiscopus recedere rogatus est; et ipso absente statutum est quae sequuntur per Revíum D. Flaget legenda nomine omnium Praesulum: "Episcopi hujus Concilii Provincialis Venerando Archiepiscopo gaudenter faciunt notam existimationem et amicitiam quibus erga eum semper afficiuntur, quantifaciunt modum omnibus probatum quo Synodi congregationibus praefuit, suumque gratum sensum munificae ejus blandaeque hospitalitatis

que

Visum est Patribus statutum edere de vita et honestate clericorum ex variis Synodi Tridentinae decretis excerptum, quod decimi hujus Concilii Baltimorensis decreti locum habet. Decr. Censuerunt Patres proximum Concilium Provinciale habendum esse Baltimori anno 1843. quarta post Pascha Dominica.

SESSIO TERTIA ET ULTIMA.

,

Dominica quinta post Pascha, die 24. Maii, hora undecima A. M. convenerunt in Ecclesia Metropolitana Illmus ac Revmus Archiepiscopus una cum ceteris Concilii Patribus Officialibus et theologis. Missam celebravit IlImus ac Rev. Episcopus Bardensis. Concionem habuit Illmus ac Rev. Episcopus Carolopolitanus. Deinde aperta est sessio tertia et ultiet servatis omnibus quae in Pontificali

ma,

Romano praescribuntur rite peracta et abso

luta.

Ed. Damphoux S. T. D. Sec.
Carolus Ignatius White, Sec.

DECRETA.

Concilii Baltimorensis Provincialis Quarti
Mense Maio 1840.

Decretum I. Sacerdotibus omnibus hujus provinciae in memoriam revocamus, antiquae Ecclesiae lege, quam SS. Pontifices non desierunt inculcare, vetari matrimonia catholicorum cum acatholicis, quum et sanctitas Sacramenti postulet, ut uterque fide et aliis animi dispositionibus gratiae sacramenti suscipiendae idoneus sit, et plura graviaque incommoda et mala ex hujusmodi connubiis saepe sequantur, nempe discordia domestica, et catholicae partis et prolis perversio.

Quod si rerum adjuncta aliquando suadeant ex auctoritate Apostolica, ea esse permittenda, imprimis curandum erit ut conscientiae securitati et libero religionis exercitio a Catholica parte consulatur, sicut et prolis utriusque sexus in fidei catholica educationi, solemni coram Deo promissione iis de rebus emissa, secus nullatenus licebit sacerdoti iis Connubiis adstare. Meminerint insuper Sacerdotes pluribus SS. Pontificum decretis vetari, ne ullus sacer ritus fiat, vel vestis sacra adhibeatur dum foedera hujusmodi ineuntur, quae neque intra Ecclesiam ineunda sunt.

II. Nihil innovantes in his quae in primo Canone I. Concilii Provincialis Baltimorensis de potestate Episcopi in pastoribus designandis et amovendis, necnon firmare volentes quae in Canone quarto ejusdem Synodi declarata fuere de unico pastore in singulis Congregationibus designando, declaramus pastori soli ita designato competere administrationem ecclesiae seu Congregationis, atque aliis sacerdotibus, illi in ministerii adjutorium adjunctis, non licere aliquid aggredi praeter pastoris voluntatem.

III. Ne turpis lucri cupido sacerdotalem inficiat ordinem, vel aliqua oriatur inter sacerdotes simul commorantes dissensio, propter eleemosynas quae fideles occasione sacramentorum Baptismi vel Matrimonii administrationis sponte conferunt, monemus Episcopos ut in prima sua synodo Dioecesana, vel alias prout illis in Domino visum fuerit, consilio sacerdotum etiam adhibito, justam statuant rationem qua inter sacerdotes simul ita commorantes distribuantur, potioris juris et graviorum onerum pastoris non neglecta consideratione.

IV. Dominici festorumque dierum sanctificationem iterum atque iterum populis suae curae commissis pastores commendare modis omnibus curabunt; verbi Dei praedicatione, catechesibus aliisque pietatis christianae publicis exercitiis. Moneant frequenter oves suas de vitandis cauponis; et caupones a sacramentis arceant qui potantium excessus fovent, praesertim diebus dominicis.

V. Quum immania scandala ex nimia pota tione oriantur, hortamur pastores, et per viscera Jesu Christi obsecramus, ut omne studium in ebrietatis vitio eliminando ponant. Eum in finem laudandum censemus eorum fidelium zelum, qui ab omni liquore ardenti se abstinent ad excessuum periculum tutius declinandum. Qui autem sponte societatem inter se ineunt ut mutuis virtutum exemplis sese adjuvent ac roborent, inprimis adhibere debent subsidia illa quae Christus Dominus in Ecclesia reliquit, quibus vitia humana emendentur et infirmitas sustentetur; atque oratione sacramentorum frequenti susceptione, aliisque pietatis exercitiis, auxilium supernum sibi comparare, nec sibi nec suis propositis, sed Deo, sine quo nihil prodest humanus conatus, fidere.

VI. Quum constet publicae educationis rationem plerique in his provinciis ita iniri, ut haeresibus inserviat, puerorum catholicorum mentibus sensim sine sensu falsis sectarum principiis imbutis, monemus pastores ut omni quo valent studio catholicorum puerorum christianae et catholicae educationi prospiciant; et diligenter invigilent ne versione protestantica bibliorum utantur; vel sectarum cantica aut preces recitent. Ideo invigilandum erit, ne in publicas scholas libri vel exercitia hujusmodi introducantur cum fidei pietatis que discrimine. Constanter autem et moderate hisce sectarum conatibus ubique resistendum est, eorum qui auctoritate valent opportunum adhibere remedium, implorato auxilio.