Çocukluğun soğuk geceleri: roman

Ağabeyim ağaçlar anımsıyorum ara sıra Arnavutköy Artık asfalt Babam bağırıyor bakıyorum balkondan başlayan beton beyaz Beyoğlu bilmiyorum Birkaç boş Böylesi Bunni Bunni'nin Burgaz çıkıyor çıkıyorum deli gömleği demir denli dinliyorum diyor diyorum doğal doyumsuz duyuyorum düşünüyorum elektrik elektroşok erkek erkekle evde garip gece geceleri geliyor gene Geniş tahta gidiyoruz gitmek giysi görüyorum Güneş Günk Günk'ün günleri güzel Hayalet henüz insanın insanlar istediğim istiyor istiyorum işte şimdi iyice kadın Kahırlar Kapı karanlık kent kentin kırmızı kış kokuyor kramp küçük lacivert ları leri miş odada odasına okul Onunla Orta Avrupa oturuyor oturuyoruz Oysa Ölüm önünde Özü olmalı Paris pazar rahibeler sabah sabahları Sanki sessiz sıcak sigara soğuk Süm süre şişman şivester şizofreni şok Tanrı taş Vaniköy varoluşçuluk yağmur yaşa yaşam yaşamın yatıyorum yatmak yavaş yemek yeşil yıl yıllar yorum yürüyorum