RIUS PP. XVI. tissime fili,

tolicam benedictionem.

į, paternae voluntatis studio ctissimam in Christo filiam principem Ioannam aviam erbissimus cordi Nostro acs, de quo tum ex aliis antea ex literis cognovimus nobiNos die decima prima iulii probe memores religionis et c pauperes liberalitatis suae :um dolorem Nostrum firpsius animam in locum saidimus. Nec vero intermitecibus et incruenti sacrificii ud Deum, ut per misericorat quidquid ei humanae la>ersit. Ad tabulam deinde cationem referentem sacrae sumptu eiusdem defunctae opere constructae, iam quiobis est illam in via esse, ias persolvimus, qui hanc e memoriam cito ad Nos . Plurimum vero delectati -um literarum tuarum signictissime in Christo fili Noum modo aviae tuae, sed edem te ostendis. Nam et bus operibus a defuncta asogasti; et de rebus Sirdhaloqueris, ut ipsam, te opem em statum adduci a Nobis nus. Molestissimum interea

ven. frater episcopus Amatoto Sirdhanensi principatu m constitueramus, Nobis inaegre admodum ferente, ab et eum quidem per literas onis Propagandae Fidei Noendendum curavimus. Prae

exoptemus, nobilitatem tuam alloqui praesentem atque complecti. Interea non desistimus, Deum per merita Iesu Christi filii eius suppliciter obsecrare, ut te in itinere custodiat, et ab omni malo defendat, atque incolumem ad Nos pervenire concedat. Denique praecipuae Nostrae benevolentiae, quam coram postea, dante Domino, confirmabimus, pignus nunc habere te volumus apostolicam benedictionem, quam ex intimo corde depromptam, et cum verae omnis prosperitatis voto coniunctam, tibi ipsi, dilectissime in Christo fili Noster, amantissime impertimur.

Datum Romae apud sanctum Petrum sub annulo piscatoris die vigesima secunda aprilis millesimo octingentesimo trigesimo septimo, pontificatus Nostri anno septimo.

CXXXVI.

BULLA

Qua fit restitutio subiectionis episcopalis ecclesiae Chiapensis archiepiscopo Mexicano 2.

GREGORIUS EPISCOPUS

servus servorum Dei

ad perpetuam rei memoriam.

Dominico gregi assidua sollicitudine moderando tuendoque praepositi Romani Pontifices, id unum constanter assequi studuerunt, quod creditarum sibi ovium saluti et commodis comparandis, rei religiosae augendae, divinaeque laudi propagandae conferre videretur. Quapropter eo potissimum suas curas intentas voluere, ubi matura Apostolicae Sedis providentia opus esse intellexerunt, vel quod rei christianae utilitas id exigeret, vel quod vehemens necessitas praesentem seduli gubernatoris opem exposceret. Inter caetera autem pontificiae sedulitatis

2 Ex eodem Iure Pont. de P. F.

stituere prout noverit in Domino salubrius expedire.

Nobis porro, qui ineffabili divinae bonitatis clementia ad universalem. Ecclesiam regendam gubernandamque vocati fuimus, dilectus in Christo filius Emmanuel Diez de Bonilla Mexicani gubernii apud Nos et hanc Apost. Sedem minister plenipotentiarius oblatis precibus nuper exposuit, Chiapensem ecclesiam cathedrae honore a r. m. Paulo Pp. III praedecessore Nostro anno Domini millesimo quingentesimo quadragesimo octavo condecoratam et caeteris sedibus episcopalibus, quae Mexicano archiepiscopo in America meridionali olim suffragabantur, adiunctam, deinceps inter alias sedes episcopales et ipsam tamquam suffraganeam metropoliticae iurisdictioni archiepiscopi Guatimalensis fuisse subiectam an. millesimo septingentesimo quadragesimo tertio, cum scilicet posterior haec ad archiepiscopatus dignitatem a fel. rec. Benedicto Pp. XIV similiter decessore Nostro erecta est. Hinc pluribus gravibusque intercidentibus causis postulavit a Nobis, ut rem pristinae formae restituendo, Mexicano archiepiscopatui suffraganeam, qua pridem potiebatur, Chiapensem ecclesiam redderemus. Neque enim, quae antea rationes subiectionem Chiapensis ecclesiae Guatimalensi archiepiscopatui probabant, eidem hoc tempore pariter suffragantur. Modo namque fidelibus Chiapam incolentibus facillimus atque expeditissimus ad Mexicanam ecclesiam patet accessus; cum e contra Guatimalam adire ipsis sit maxime incommodum atque periculosum. Siquidem Chiapa iter facientibus Guatimalam teterrimae viae calcandae occurrunt, situ squallentes, pluvialium aquarum impetu erosae ac deformatae, nulla hominum societate frequentes, nulloque opportunae stationis usu commendatae. Huc accedit asperrimos montes esse viatoribus conscendendos, ac etiam flumina pontibus cymbisque haud instructa traiicienda, ita ut ingruentibus saepe imbribus coeptum iter intercidendum sit, aut observata vestigia relegenda. Contra vero publicae viae, quae Chiapa Mexicum ferunt, praesertim a provincia de Antequera Chiapensi regioni finitima, nullo ne

ACTA GREGORII XVI. Vol. II.

Casans-y-Torres hodierni ard timala, tum cuiusvis alterius stica etiam dignitate et quo eminentiae gradu fulgentis p

certa scientia, Motu etiam P stolicae potestatis plenitudi clesiam de Chiapa suo nund a iurisdictione metropolitica timala iugiter et omnimode ramus, eamque sic exempta petuum pariter in modum stituimus Mexicani archiepis tropolitico iuri subiicimus ad que metropolitanae ecclesiae ecclesiam de Chiapa iura, et facultates, quibus metro sacrorum canonum et apost tionum praescripto in suffra clesias, eodem similiter m ctoritate concedimus ac trib

Hinc venerabili fratri Fra quez episcopo Ilascanensi, praesentium literarum apost ac deputamus, necessarias. per se vel per alium virur gnitate insignitum ab eo su Nostras literas solemniter p quatur, omniaque et singul auctoritate Nostra ab omnib et pro tempore spectabit, servanda, simili modo conc mur; atque ut tam ipse qu subdeleganda super quacum actu executionis quomodolib etiam definitive et quavis a libere et licite definire et pr valeat, contradictores quosli sententias, censuras poenas aliaque iuris et facti remedia vocato etiam, si opus fuer saecularis, plenam et omni similiter tribuimus atque in vero episcopo Ilascanensi mandamus, ut singulorum a tium literarum executione con plar authentica forma exarat

I non alias per quoscumque oritate fungentes, sublata eis aliter iudicandi seu interprelicari ac definiri debere, ac si quoquam quavis auctoritate nter contigerit attentari, ircernimus atque declaramus.

de iure quaesito non tolstris et cancellariae aposton supradictarum ecclesiarum confirmatione apostolica vel ate roboratis statutis, conegiis quoque, concessionibus s specifica et individua menbusque et singulis apostolicis Halibus, provincialibus uniciliis editis generalibus vel utionibus et ordinationibus s omnibus ac singulis illolene et sufficienter expressis s in suo robore permansuris effectum derogamus ac deros, caeterisque contrariis qui

m literarum apostolicarum emplis etiam impressis, manu scriptis ac sigillo personae in ate constitutae munitis, eamm in iudicio et extra fidem uae ipsis praesentibus habeer exhiberentur.

no hominum liceat hanc pa, subiectionis, commissionis, Hati, derogationis et volunei ausu temerario contraire. attentare praesumpserit, inpotentis Dei ac beatorum Pelorum eius se noverit incur

apud sanctum Petrum anno nicae millesimo octingenteotimo, septimo kalendas maostri anno septimo.

Ad supremi apostolatus fastigium evecti, omniumque ecclesiarum sollicitudine, meritis licet imparibus, Deo ita disponente onerati, in ipso statim pontificatus exordio peculiares convertimus curas ad christifideles in remotissimis ab hac alma Urbe locis degentes, quorum saluti eo providentius consulendum cognoscebamus quominus expedita illis via est, ut in rebus quae improviso acciderint, opportunum a Sede Apostolica remedium in tempore consequantur.

Quare quum vener. fr. Iosephus episcopus Castoriensis, vicarius apostolicus istius regionis, adiutorio indigeret hominis episcopali charactere insigniti, qui et eidem postea in vicariatus apostolici munere sine mora succedere posset; Nos, acceptis etiam in eam rem memorati Castoriensis episcopi precibus, ac plenam de ipsius zelo prudentiaque fiduciam habentes, dedimus inde ab anno millesimo octingentesimo trigesimo secundo apostolicas literas sub annulo piscatoris, quibus ei potestatem fecimus eligendi iudicio suo probatum aliquem missionarium, qui sub titulo Acanthensis ecclesiae episcopus consecraretur, eiusque coadiutor cum iure futurae successionis constitutus apostolica auctoritate haberetur. Expectabamus in dies nuncium rei universae iuxta mandatum Nostrum perfectae; quum contra perlatum ad Nos est apostolicum quidem vicarium cunctis plaudentibus elegisse te, dilecte fili, qui tamen consentire huic electioni obfirmato prorsus animo renuisti. Grave ac plane molestissimum cordi Nostro fuit videre literas illas Nostras suo inde effectu frustratas et christianam apud vos rem in ea adhuc conditione positam, ut si ven. fratri Castoriensi episcopo aliquid humanitus acciderit, fideles isti, tot iam tantisque calamitatibus vexati, opportuno etiam pastoris solatio haud brevi tempore carituri sint.

Iam vero ut nullum tibi de voluntate Nostra dubium supersit, has ad te dare voluimus literas, quibus primo quidem certiorem te facimus, Nos iudicium probare ven. fratris vicarii apostolici, et electionem de te ab illo factam,

o de P. F.

loco eligamus. Itaque dilectionem tuam vehementer hortamur atque obtestamur in Domino, ut desistas tandem a recusatione illa, quae Castoriensem episcopum Nosque ipsos tantopere contristat et fidelem istum gregem in perniciosissimae orbitatis discrimen adducit. Memento quod s. Augustinus docet de pastoralis officii sarcina, quae proprio quidem consilio indecenter appeteretur: « Si autem imponitur, suscipienda est propter caritatis necessitatem. Enimvero, ita loquitur eadem de re s. Gregorius Magnus glor. mem. praedecessor Noster, in quantum homo discutere et investigare iudicia superna non sufficit, in tantum sub eis debet cervicem cordis inflectere: et, quia quod sibi tribuitur, quo iudicio disponatur, ignorat, nec ad appetendum locum procax insistere, nec ad repellendum contumax debet inveniri 2.

His igitur hortationibus Nostris et ss. Patrum monitis excitatus subde humeros imposito oneri, dilecte fili, nec illius difficultates extimescas propriis quasi viribus superandas; quum et consilium Nostrum et fortitudo Nostra sit Christus, ac, si sine quo nihil possumus, per ipsum cuncta possimus. Apud quem ut gratiam semper invenias in auxilio opportuno, perge, ut facis, nihil tribuere tibi ipsi, sed vires tanto muneri pares bonumque villicationis exitum ab illo suppliciter posce, et magna iugiter fiducia expecta. Ita certe continget, ut eo dante, fias forma gregis ex animo; et cum deinde apparuerit idem Princeps pastorum, percipies immarcescibilem gloriae coronam. Nos interea optatum de accepto denique a te pastorali munere nuncium praestolantes, benedictionem apostolicam cum verae omnis prosperitatis voto coniunctam, tibi ipsi, dilecte fili, toto paternae caritatis affectu impertimur.

Datum Romae apud sanctum Petrum sub annulo piscatoris die prima maii millesimo octingentesimo trigesimo septimo, pontificatus Nostri anno septimo.

I De civit. Dei lib. 19, cap. 19.

2 Epist. 32, lib. I, iuxta ord. Maurinae edit.

beati Petri Cathedra con alto conceditur imitantes, pastoralis officii munia qu mur, rerum quoque Eccle ram ita gerendam studem crementum accipiat, religio virtutis et honestatis in vi aliquod sibi quaerant emo Apostolica paratam exped nem, qua sibi assidue laud tes remunerari et allicere q in Domino salubriter profu mum ex obitu bonae mem cardinalis Albani nuncupat quas ipse dum viveret ex tione in commendam poss renunciatum fuit, illud co mora duximus ineundum dem collatione bona omr strationi subiicerentur. Qu abbatiae penes cardinales stetissent factum est, ut valor bonorumque status, satis innotescerent. Nos i qua peritia, qua sedulita Noster Bartholomaeus S. Hostiensis ac Veliternus s nus, et dilectus filius N Mariae in Aquiro S. R. E Mattei, rei oeconomicae gandae Fidei praefectus et liorum generalis collector, sa implere adnitantur, eos monasteriorum huiusmodi putavimus, et quo mentis tarent palam fecimus. Qu simis expectabamus, id b esse ex relationibus scite el exhibendas curarunt, maxi tulatione cognovimus atqu hinc mente complectebam fieri posset executioni con

3 Ex Archivio monasterii s censium Romae siti,

a Senogalliensis dioecesis us; cumque bona utriusabbatiae labentibus annis fundi contigisset, ut quae certo essent plane secerni erea apostolica auctoritate partitionem, quam Nos sis animum Nostrum moptioremque iudicavimus, terminata praedia monaa Sitria perpetuo adsignan omnia praedia, fundos eris et qualitatis, sive ad Mariae a Sitria, sive ad dentii in Barbara reapse rum ad monasterium seu entii in Barbara omnimode um spectare debere statui3. Denique praefatam abe a Sitria sub legibus mo› Camaldulensibus Sanctae e perpetuo univimus, abudentii in Barbara in antam cum praediis, fundis, a, Nobis Nostrisque suc'ontificibus libere reservainum patuit superesse, ut monasteriis seu abbatiis mpo et Castelleonis atque rbara agendum foret, tanPorro praedicta duo modem tum rusticis tum urundis haud certe ignorapraeterea fuerat relatum se inter se plane divisos, plurium dioecesium terriampla ovium, equorum dote instructos, ac prolerti cura administrentur, sse ut uber et certus ex quem ceteroquin fundora et copia polliceretur. iis cum memoratis admiue inspectis, melius tuSultum fore intelleximus,

Aıuio ཅ་ PIསཋYI

ris gestis iam inde a primordiis suae fundationis in Ecclesia Dei floruisse, singularibusque propterea gratiis, privilegiis ac favoribus a Romanis Pontificibus praedecessoribus Nostris fuisse ornatum certa ac vetusta narrant ecclesiasticae historiae monumenta: in excolendis quoque agris bonisque administrandis dexteritatem ostendit clarumque sibi nomen comparavit; firma hinc. spe tenebamur hodiernos quoque monachos, qui amplissimum Claravallensis monasterii patrimonium, saevientibus superiori tempore publicarum privatarumque rerum calamitatibus, prorsus amisisse lamentabantur, suorum praedecessorum exempla aemulantes, tam solerti ac provida diligentia praedictarum abbatiarum bona fore administraturos, ut praeter statutum canonem singillatim persolvendum, aliquid etiam lucri, quo maiorem alumnorum numerum ad Ecclesiae ipsiusque Cisterciensis ordinis decorem et ornamentum alere sacrisque literis imbuere valeant, ex commemorata emphyteusi essent facturi: hisce igitur aliisque Nos adducti rationum momentis pacta ineundae emphyteusis a praefatis cardinalibus administratoribus cum abbate praesidente generali et monachis ordinis Cisterciensis, concordibus animis praefinita, probavimus, et quamdam Nostri MotusProprii schedulam, qua omnia et singula praedictorum monasteriorum seu abbatiarum bona certis sub legibus conditionibusque eidem ordini, perpetuae emphyteusis titulo, tribuuntur, non ita pridem manu Nostra signavimus atque subscripsimus. Huius autem schedulae tenor est qui sequitur:

SCHEDA DI MOTO PROPRIO

Per giuste e rilevanti cause moventi l'animo Nostro abbiamo determinato di concedere in enfiteusi perpetua all' ordine dei monaci Cisterciensi, per mezzo di Nostre lettere apostoliche da spedirsi sub plumbo, tutti i beni spettanti alle abbazie di s. Lorenzo in Campo e Castelleone e di s. Gaudenzio in Barbara, già godute dal defunto emo Giuseppe Albani, ed