བཔ

cumque de causa latis, si quas forte incurristi, huius tantum rei gratia absolventes et absolutum fore censentes, te hisce literis auctoritate Nostra apostolica ab archiepiscopatu Chalciden. transferimus, atque in Constantinopolitanum archiepiscopalem metropolitanum primatem memoratae ecclesiae Constantinopolitanae Armenae cum usu pallii de corpore beati Petri sumpti, et crucis metropolitanorum primatum more, et cum facultatibus ea quae ad archiepiscopos metropolitanos primates spectant gerendi et exercendi, cum suffraganeae dioeceses vel restitutae vel de novo auctoritate apostolica erectae et circumscriptae fuerint, et praeterea cum privilegiis, honoribus et praerogativis omnibus metropolitanis primatibus debitis et concessis eligimus, constituimus et nominamus, curam, regimen et administrationem illius metropolitanae et primatialis ecclesiae plenarie tibi committendo, in illo qui dat gratiam et largitur dona confisi, quod dirigente Doinino actus tuos praefata ecclesia per tuae circumspectionis industriam et studium utiliter ac prospere dirigatur, et in spiritualibus ac temporalibus orthodoxa religio incrementa suscipiat. Iugum igitur Domini tuis impositum humeris prompta devotione complectens, curam et administrationem praefatas ita studeas fideliter prudenterque exercere, ut ecclesia praefata gaudeat se provido gubernatori et fructuoso administratori esse commissam, ac tu praeter aeternae retributionis praemium Nostram quoque et Sedis Apostolicae uberius exinde consequi merearis benedictionem et gratiam etc.

Non obstantibus apostolicis ac in universalibus provincialibusque et synodalibus conciliis editis generalibus vel specialibus constitutionibus et ordinationibus, caeterisque contrariis quibuscumque.

Datum Romae apud sanctum Petrum sub annulo piscatoris die nona aprilis millesimo octingentesimo trigesimo octavo, pontificatus Nostri anno octavo.

I Ex Iure Pont. de P. F.

Cum ex pastoralis muneris ligiosarum familiarum bono a pro viribus Nobis sit consulen quidem vigilantia ea perager in earumdem religiosarum far tem cedere posse cognoscimus

Itaque, cum Nobis innotuer miliam seu provinciam Bosni Othomanica fratrum Minorum de Observantia a spiritu sera et probatis institutis aliquant ac reformatione indigere, de v strorum S. R. E. cardinalium gandae Fidei praepositorum rem apostolicum necessariis fac tum ad componenda negotia n in reliquis vero ad referendun tuimus. Et quoniam minim eiusdem ordinis institutum p ciae Ssmi Redemptoris in Da emeritum atque ex-ministru doctrina, prudentia et religion mendatum, idcirco de eorumde consilio huiusmodi munus tib censuimus.

Quamobrem de tua fide, p tate quamplurimum in Domi ea quae tibi committenda dux sis expleturus, te, hisce literis, a apostolica, in regularis familia Bosniensis in ditione Othoma norum ordinis s. Francisci de sitatorem apostolicum ad Nos licae Sedis beneplacitum cum tatibus ad componenda nego menti, in reliquis vero ad re mus, constituimus et deputan semper in praemissis auctorita eorumdem cardinalium. Man omnibus et singulis religiosis familiae commemoratae Bosn aliisque ad quos spectat ac sp rum, ut tibi in praemissis pr

ene et sufficienter expressis oum insertis habentes, illis permansuris ad praemissoice dumtaxat specialiter et caeterisque contrariis qui

pud sanctum Petrum sub lie vigesima quarta aprilis simo trigesimo octavo, pon

O octavo.

CLXVIII.

E APOSTOLICAE

Ictus instituerit vicariatum ndiis Orientalibus ostendit, ris Lusitani patronatu; dearum regionum esse Ordiatque a S. Sede immediate quavis iurisdictione etiam

RIUS PP. XVI.

am rei memoriam.

Romani Pontifices praedeO apostolici muneris debito vastissimis Orientalium Incatholicae religionis incre2. Cum enim ob summam Apostolica Sede distantiam, dinem locorumque difficulesset tantae illius vineae Do, sollicitudinem suam imifices demonstraverunt, ut a temporum ratione religioni tes futurum esse videretur, irent et studiose servandum

P. F.

onst. vide eiusdem Pont. lit. Paimi terrarum tractus, Ex debito unere, Commissi nobis pastorauneris, Ex munere pastoralis,

Perspicuum huius rei testimonium continet patronatus privilegium fidelissimis Lusitaniae regibus ab Apostolica Sede tributum, ut dioecesium nonnullarum in iis regionibus episcopi, eorum nominatione, eligerentur. Cum enim illorum principum pietas ac munificentia multum contulisset, ut in vastissimis illis regionibus episcopatus nonnulli constitui possent, praedecessores Nostri, grati animi testificatione eorum merita prosequi cupientes, largiti sunt ut earum dioecesium episcopos Sedes Apostolica eligeret, quos idoneos illi nominassent. Huius praeterea privilegii concessione Apostolica Sedes prospexit, ut non diuturna esset sedium illarum episcopalium vacatio, facilius episcopos ea loca opportunos haberent, et praesulibus ipsis satis congrua praesto essent subsidia, quae eorumdem dignitati convenirent. Factum est vero temporum vicissitudine, ut hoc, quod diu religioni utile in iis regionibus fuit, in eo statu manere non potuerit, quem praedecessorum Nostrorum decreta, in adiunctis rerum longe diversis edita, servandum esse iusserant.

Pluries Nos, cum adhuc Consilio Christiano Nomini Propagando praeessemus, perpendere rationum gravitatem debuimus, quae demonstrabant, regiones illas tam late patentes, quae permagnam vastissimae cis Gangem peninsulae partem constituunt, necessario requirere, ut Apostolica Sedes religioni in iis periclitanti succurreret, et ecclesiastici regiminis formam ea ratione moderaretur, quae obtinendae religionis incolumitati par esse posset. Notum Nobis erat, regiones illas dioecesium Cranganorensis, Coccinensis et Meliaporensis seu Sancti Thomae limitibus comprehendi. Constabat vero Nobis, praedecessores Nostros fidelissimis Lusitaniae regibus patronatum in illas dioeceses et episcopos nominandi privilegium impertitos esse. Hoc enim continetur literis apostolicis fel. rec. Pauli IV diei quartae februar. anno

Epistola vestra, Nuncium ad te, Quanta laetitia. Vide etiam Pii IX liter. Summi animi nostri, allocutionem habit. in consist. Inter novos, et lit. Probe nostis, et Leonis XIII Humanae salutis.

et omni gravitate praestantibus monumentis excitati sumus, ut religioni in permagno discrimine apud illas gentes versanti opem afferremus. Haec animo volventes et apostolicae sollicitudinis officia cogitantes, adducti idcirco sumus, ut literis apostolicis diei decimae octavae aprilis millesimo octingentesimo trigesimo quarto, incip. Latissimi terrarum tractus, vicarium apostolicum a Sede Apostolica tantum dependentem constitueremus, qui populosam Calcuttae urbem eiusque politicam praefecturam subiectam haberet. Quoniam vero reperti sunt, qui vicarii apostolici a Nobis instituti iurisdictioni resisterent et apostolicis Nostris literis non obtemperandum esse contenderent, eo quod in illis, expressa mentione facta, derogatum non esset iis quae Paulus V die nona ianuar. millesimo sexcentesimo sexto de episcopi Meliaporensis seu S. Thomae iurisdictionis finibus decreverat, Nos alio Brevi apostolico diei quartae augusti millesimo octingentesimo trigesimo quinto, cuius initium est Commissi No- | bis, omnem hunc dissidii praetextum reiecimus et plura declaravimus, quae ad stabilius firmandam vicarii apostolici Bengalensis auctoritatem poterant pertinere. Eadem de causa factum est, ut alium vicariatum apostolicum Madraspatani, literis diei vigesimae quintae april. millesimo octingentesimo trigesimo quarto, incip. Ex debito pastoralis, instituendum esse duxerimus. Haec quoque ratio fuit cur die vigesima tertia decembris millesimo octingentesimo trigesimo sexto aliud Breve apostolicum, incip. Ex munere pastoralis, ediderimus, quo vastissimam insulam Ceylan vicario apostolico a Nobis instituto gabernandam commisimus. Hac denique ratione factum est, ut prospicere cupientes religionis necessitati apud illas gentes, quae peninsulae partem incolunt, quae ad orientem Montium Gates vergit et a flumine Chovery ad Promontorium usque Comorinum protenditur, universum illum regionum tractum, qui regna Madurae, Tanjorii, Moravae et Misorii comprehendit, per Nostram congregationem de Propaganda Fide die tertia iunii mil

ACTA GREGORI: XVI. Vol. II.

quae iamdiu pastore carent, tum accepisse, notumque defendendi ac conservandi larum plures abuti, ut vicar Sedes Apostolica constituit auctoritatem oppugnent et s excitare conentur. Plane se ficio, quod Deus Nobis in commisit, omnino teneri, in dissita etiam qualibet of eaque decernamus, quae ad iuvandam conducere posse nicato igitur consilio de tam fratribus Nostris S. R. E. c Propagandae Fidei praeposi tentia probata ac matura t deratione a Nobis instituta statis plenitudine, haec de cavimus. Videlicet, provisor Sedes Apostolica nihil aliu cernimus, regiones eas om Meliaporensis seu S. Thom nentur, quaeque hactenus 1 lico commissae sunt, vicar draspatano uniendas esse, e que auctoritatem totam eccl tualem in eas regiones ad lem episcopum Salditanum cum Madraspatani eiusque si De regionibus vero, quae Cranganorensis et Coccine quae nulli vicario apostolic sunt, eadem ratione iubem apostolico in Malabarica re ius sedes in oppido Verap et iurisdictionem atque aud clesiasticam ac spiritualem venerabilem fratrem Francis scopum Amathensem, vic Verapoli commorantem, spectare. Atque ut Malac trans Gangem apostolicae N fructus accipiat, et religioni incremento in ea regione c sam regionem illam ven. f

-ruar. millesimo quingenteo septimo, incip. Pro expatus Malacensis erectione, mus etiam literis apostolicis is Nostri Pauli IV diei quarno quingentesimo quinquacip. Etsi Sancta, de archieectione, ita, ut nullam iumque titulo etiam speciali regionibus de quibus agiGoanus in posterum possit

statutis, videmur omnino rtuno regimini per eas reac certo speramus futurum, aximo, consilium a Nobis haec ad Ecclesiae increconferant: confidimus etiam stris omnes ea obtemperent gnitati Nostrae debetur, cui Hi, regendi ac gubernandi am a Deo potestas tradita denique, eos, qui hactenus stiterunt, suscepturos esse gravissimo schismatis malo se futuros.

m catholici cuiuslibet prod. Petro per os Nostrum e teneatur, persuasum haisse, quae ad dissidii sui int, ipsorum repugnantiam one posse. Omnibus enim tolicam Sedem in patronatu itaniae regibus concedendo, mpedimentum sibi ipsi inreligioni in regionibus illis osset ea statuere, quae, pro te, populi christiani salus

que videre, quantopere diet a praesenti rerum statu im illud concessum servaimamus illos etiam sentire, rum bonum procurandum

um ad Principes.

ne decretis Nostris, in praesenti rerum conditione latis, patronatus praetextu repugnantes, aperte ostendant, se dissidii sui nullam, nisi inobedientis animi rationem afferre posse.

Decernentes has praesentes literas semper firmas, validas et efficaces existere ac fore, suosque plenarios et integros effectus sortiri et obtinere, ac illis ad quos spectat et spectabit, hoc futurisque temporibus plenissime suffragari. Contrariis non obstantibus quibuscumque.

Datum Romae apud sanctum Petrum sub annulo piscatoris die vigesima quarta aprilis millesimo octingentesimo trigesimo octavo, pontificatus Nostri anno octavo.

CLXIX.

EPISTOLA

Laudat et approbat comitia generalia fratrum Camaldulensium, et consulit ut iterum eligant in abbatem generalem Antonium Bianchi 1.

Dilectis filiis religiosis viris abbatibus et definitoribus congreg. Camald. ad generale capitulum congregatis

GREGORIUS PP. XVI.

Dilecti filii religiosi viri, salutem et apostolicam benedictionem.

Iucunda semper grataque memoria repetimus, Nos inclytum Camaldulense institutum a Nostra ipsa adolescentia professos, diu inter vos in eius coenobiis ambulasse cum consensu, et plurima a Patre misericordiarum eademque insignia beneficia s. Romualdi patrocinio fuisse consequutos. Itaque magna Nobis fuit ac porro est cura rerum vestrarum; ideoque abstinere non possumus, quin vos generalia nunc comitia celebrantes, auctoritate, monitis hortatuque Nostro adiuvemus; ut quae in commune bonum

doctrina, in integritate, in gravitate, sintque huiusmodi ut spiritalem praesertim monachorum profectum vigili sedulitate procurent. Quo in genere possumus equidem bonum praebere testimonium de dilecto filio religioso Antonio Bianchi, qui abbatis generalis munere tres iam eoque amplius annos functus est. Virtutem hominis iamdiu Nobis cognitam luculentius adhuc perspexerimus cum per id tempus saepe de rebus vestris apud Nos ageret: ac satisfecit pariter expectationi Nostrae aliis in muniis ad Sanctae Sedis huius servitium pertinentibus, quibus illum insuper honestavimus. Quare facile Nobis persuademus, plures e Camaldulensibus optare ut eidem spectatissimo viro congregationis regimen ad quinquennium proximum rursus deferatur, monachorum atque abbatum provinciae Etruriae suffragio, quorum e numero generalis praeses hac vice deligendus esset. Nolumus tamen, dilecti filii, adimere vobis hac in re suffragiorum libertatem; sed ut suffragia eadem in memoratum virum conferre, si visum fuerit, libere valeatis, Nos auctoritate Nostra apostolica, eumdem Antonium Bianchi habilem declaramus ad munus abbatis generalis denuo suscipiendum, et omnibus, quae ipsius electioni obstare possent, quaecumque illa fuerint, plenissime derogamus. Ad haec, ut provincia Etruriae ulterius ea ex re detrimentum non capiat, statuimus atque decernimus, ut ubi praedictum Antonium in generalem abbatem modo eligi contingat, eo in eventu procurator generalis pro quinquennio proximo, et post quinquennium exactum abbas generalis ex eadem Etruriae provincia eligi debeat. De reliquo non praetermittimus Deum O. M. per merita Iesu Christi filii sui suppliciter orare, ut consilia actusque vestros dirigat atque ad felicem exitum pro sua bonitate adducat. Interea studium paternae in vos benevolentiae Nostrae apostolica confirmamus benedictione, quam ex imo corde depromptam vobis, dilecti filii religiosi viri, peramanter impertimur.

1 Ex Archivio Secretariae Brevium,

ad perpetuam rei Romani Pontifices provi potissimum pontificiae ditio ribus honorum et beneficer ornandas semper existima vetustate illustres atque eg ingenio, virtute, industria s tes, singulari catholicae rel immobili in hanc Petri Ca servantia enitescere glorian

Alias inter conspicuas N tionis regiones oppidum s. appellatum, dioecesi Bonor tat, multis quidem non Namque oppidum ipsum a ob antiquitatis monumenta na in planitie positum, ap septum et aeris salubritate tate, et viarum commodi quentia, et rerum omniu floret, ut ceteras inter Bo regiones principem locum t ut oppidum illud a chris mordiis, errorum tenebris superstitione eiurata, Chri eximio in hanc Apostolic enituerit, et plurimos edi tute, ingenio, litteris, dis artium peritia spectati, laudem compararunt. Pra ficiis eleganti forma ornat quae ad Dei cultum prom religionem fovendam, eius modum procurandum pert ter primum templum s. I tum, aliae quoque sacrae omnibus ornatae ac pietat vel maxime accommodata rum coenobia et pia soda tudinarium atque hospitale que pauperibus excipiendi lae ad iuventutem institue de causis rec. mem. Leo