canonici collegialis ecclesiae tii Novi, Montis Flasconen. ius templi decus augendum, sse lineo manicato amiculo, alliolo, vulgo mozzetta, vioposse, loco almutiae, quam ant. Supplici ergo cum prece t, ut huiusmodi veniam ipsis 5. Nos vero gravi episcopalis asconen. testimonio accepto, I gratia dignos esse cognoviis benigne annuendum cen

nes et singulos, quibus hae culiari beneficentia prosequi ibusvis excommunicationis et ecclesiasticis censuris, sentenovis modo et quacumque de s forte incurrerint, huius tanolventes et absolutos fore cenis, auctoritate Nostra apostoHo sunt, quique in posterum ytero et canonicis collegialis Laurentii Novi, Montis Flaperpetuum in modum condulgemus ut, loco almutiae, ozzettam violacei coloris in ibus, seu ut dici solet in caeliberationis causa coguntur, tionibus aliisque collegir caonibus gestare libere et licite

us atque indulgemus, decerfirmas, validas et efficaces exie plenarios et integros effectus ac illis ad quos spectat et pro umque spectabit, in omnibus nissime suffragari, et ab eis biliter observari; sicque in oscumque iudices ordinarios Im causarum palatii Nostri es iudicari et definiri debere,

:retariae Brevium.

CCXLVI.

LITTERAE APOSTOLICAE

Episcopo Iuliae Caesareae (Algeri) datur facultas erigendi in sua dioecesi sodalitatem Scapularis et stationes Viae Crucis cum indulgentiis illis concessis 2.

Venerabili fratri

Antonio Adulpho Dupuch

GREGORIUS PP. XVI.

Venerabilis frater, salutem et apostolicam benedictionem.

Exponendum Nobis curasti ad istius tuae dioeceseos christifidelium pietatem fovendam, tuis in votis esse, eadem in dioecesi sodalitatem Scapularis et stationes Itineri Domini Nostri Iesu Christi ad crucem recolendo posse erigere. Supplici ergo cum prece a Nobis efflagitasti, ut huiusmodi facultatem tibi concedere velimus.

Nos itaque piis tuis desideriis annuere cupientes ac spirituali tui gregis bono consulere volentes, tibi, ven. frater, hisce literis, auctoritate Nostra apostolica, facultatem facimus atque impertimur, ut, servatis iis quae servari opus est quoad eiusmodi erectionem, ubique tua in dioecesi Iuliae Caesareae sodalitatem Scapularis et stationes Itineri Domini Nostri Iesu Christi ad crucem celebrando, vulgo Viae Crucis, libere et licite instituere atque erigere possis cum applicatione omnium indulgentiarum quae a Romanis Pontificibus praedecessoribus Nostris commemoratae sodalitati ac pio illo exercitio, de quo habita mentio est, concessae atque attributae fuerunt. Hanc vero facultatem tibi concessam volumus, donec eadem in dioecesi regu

2 Ex eodem Archivio Secretariae Brevium.

CCXLVII.

LITTERAE APOSTOLICAE

Priori sodalitatis Deiparae Virginis a Monte Carmelo, oppidi Scanno Sulmonen. dioccesis, facultas tribuitur, qua in ecclesia illius sodalitatis atque in ipsa sodalitate rocchetum et pallium, vulgo mantellone, violacei coloris, gestare possit '.

GREGORIUS PP. XVI.

ad perpetuam rei memoriam. Honorum insignia iis profecto ecclesiasticis viris libenter tribuimus, qui aliquo honorifico munere insigniti, in Dei gloriam amplificandam et sempiternam hominum salutem procurandam incumbunt.

Exponendum Nobis curavit dilectus filius presbyter Paschalis Parente uti praefectus seu prior sodalitatis Deiparae Virginis, cui a Monte Carmelo nomen, oppidi Scanno Sulmonen. dioecesis, ad eiusdem sodalitatis decus augendum eius in votis esse lineo manicato amiculo, seu roccheto et pallio, vulgo mantellone, violacei coloris uti posse, dum sacras functiones illa in sodalitate peragit. Itaque supplici cum prece a Nobis efflagitavit, ut huiusmodi privilegium ipsi eiusque in munere successoribus benigne concedere velimus.

Nos vero ipsum presbyterum Paschalem peculiari beneficentia prosequi volentes, et a quibusvis excommunicationis, suspensionis et interdicti aliisque ecclesiasticis censuris, sententiis et poenis quovis modo vel quavis de causa latis, si quas forte incurrerit, huius tantum rei gratia absolventes ac absolutum fore censentes, et commemorati sodalitii splendorem augere cupientes, hisce literis, auctoritate Nostra apostolica, eidem presbytero Paschali Parente, uti praefecto seu priori sodalitatis Mariae Sanctae, cui

eorum cuilibet quavis aliter iu pretandi facultate et auctoritate finiri debere, irritumque et inar cus super his a quoquam qu scienter vel ignoranter contiger

Non obstantibus quoties opu Bened. XIV praedecessoris Nostr materiarum, aliisque constitutio nibus apostolicis, eiusdemque s iuramento, confirmatione apost firmitate alia roboratis statutis nibus, ceterisque contrariis qui

Datum Romae apud sanctan rem sub annulo piscatoris die d tembris millesimo octingente nono, pontificatus Nostri anno

CCXLVIII.

LITTERAE APOSTO

Institutum Charitatis et eius bantur 2.

GREGORIUS PP.

ad perpetuam rei me:

In subiimi militantis Eccles quidem Nostris promeritis, se regentis ac moderantis Dei co dum magno cum paterni anin ac moerore mundum asperrim tim temporibus concupiscentia bia vitae, atque inanis gloriae rum cupiditate, falsique nomi sere perditum atque elatum, in dies insanire videmus; nor gaudio perfundimur, ubi Chris ab ipso pastorum Principe et rum concreditum, divina adsp omni humilitate, mansuetudin

2 Ex Archivio eiusdem Instituti.

tis vinculis devincti, die ac in lege Domini, Deo propius rituali christifidelium saluti, rbo, qua exemplo, quibusque ossent. Et quidem religiosae societates rite ac pie instituper bonis redundant. Homines i, illustria aliorum exempla vestigiis insistere conantur, exhortantes in doctrina sana, mata meliora, et ad piorum em se totos fingentes, nihilque ia vero ad eorum arbitrium agentes, virtutum omnium coruscare possunt. Accedit um bonorum omnium largimente simul precantes, atr omnem orationem et obsees cum fiducia ad thronum uxilia et misericordiam cum christiano uberius impetrent. nte animoque nonnulli sacerque homines, inter se societatore et duce dilecto filio preCosmini, equite Roboreti, Trios, qui die vigesima februar. tingentesimo vigesimo octavo ium Montem, oppidi Domonsis dioecesis, secessit, ibique, o S. R. E. presbytero cardiepiscopo episcopo illius dioeovae religiosae societatis fungesque tulit, quas ii omnes

i eidem societati nomen dare ant. Haec autem societas eo at, ut omnes prae oculis hatoli monitum, nempe, Haec , sanctificatio vestra, nihil lque inexpertum relinquant, rerum meditatione continenadhaerentes, perfectam cumunassequi connitantur. Cum derit proximum suum necesI clauserit viscera sua ab eo, manet in illo, tum huiusmodi mines, quamvis in spiritu hu

regere Ecclesiam Dei, praestare gloriantur, et christianae fidei propagandae studio vehementer incensi, peculiari voto se huic Petri Cathedrae mancipare laetantur, parati non solum ad fideles populos, verum etiam ad dissitissimas quasque barbaras efferasque gentes in ignorantiae caligine et umbra mortis sedentes pergere, quoties Romanus Pontifex illos mittere velit. Itaque huiusmodi religiosa hominum societas iis omnibus operibus intenta, quae caritatem in Deum et proximum praeseferunt, Caritatis nomen adscivit; quia Christi discipuli ex caritate noscuntur, quod est vinculum perfectionis.. Constitutiones vero, quibus huius societatis, cui a Caritate nomen, leges continentur, publicis editis decretis summopere commendarunt plures venerabiles fratres episcopi, qui in eorum dioecesibus huius instituti domos iam habent, vel eiusdem instituti viris pro spiritualis eorum gregis salute utuntur, vel illos probe noverunt. Nimirum dilecti filii Nostri presbyteri cardinales S. R. E. Iosephus Morozzo archiepiscopus episcopus Novariensis, die decima sexta octobris anno millesimo octingentesimo trigesimo secundo, Placidus Maria Tadini archiepiscopus Ianuensis die vigesima octava novembris, ac Iacobus Monico patriarcha Venetiarum die trigesima novembris eiusdem anni, atque etiam venerabiles fratres Antonius Martinet archiepiscopus Camberiensis die vigesima sexta martii anno millesimo octingentesimo trigesimo quinto, Aloysius ex marchionibus Fransoni archiepiscopus Taurinensis die decima septima mart. anno millesimo octingentesimo trigesimo septimo, Carolus Emmanuel Sardagna de Hohenstein episcopus Cremonensis die secunda aprilis anno millesimo octingentesimo trigesimo quinto, Iosephus Grasser episcopus Veronensis die tertia aprilis eiusdem anni, Petrus Antonius Cirio episcopus Segusinus die vigesima sexta novembris anno millesimo octingentesimo trigesimo sexto, et Petrus Augustinus Baines episcopus Siganus, ac in districtu occidentali Angliae vicarius apostolicus, die decima quinta augusti anno millesimo octingentesimo trigesimo quarto. Qui quidem om

Archangelo, beatis apostolis Petro et Paulo et omnibus sanctis, fidelibus christianis constat, qui discipulatus eiusdem Domini et Magistri Nostri Iesu Christi desiderio vehementer incensi, ad propriam perfectionem mutuis auxiliis hortationibusque incumbunt.

II. Cum vero in propria perfectione exercitium caritatis in proximum etiam contineatur, et eiusdem pars magna vocari possit, iuxta illud Domini Nostri Iesu Christi verbum: Qui fecerit et docuerit, hic magnus vocabitur in regno caelorum (Matth. V); universa etiam opera charitatis in proximum adamat haec societas, et libenter aggreditur, quatenus ea ex voluntate divina, ordinateque assumpta, mirifice ad hoc iuvare novit homines, ut vitam suam reddant magis placitam ante Deum Patrem et Dominum Nostrum lesum, qui ait: Hoc est praeceptum meum, ut diligatis invicem, sicut dilexi vos (Io. V).

III. Quapropter finis huiusmodi societatis hic est, ut sanctificationem sodalium, quibus constat, diligenter curet; horum autem sanctificatione mediante, universis caritatis operibus ac praesertim saluti aeternae omnis proximi, quidquid affectuum et virium habet, impendat.

IV. Sodales huius societatis, sive sacerdotes sint, sive laici, tria vota simplicia emittunt, perpetua tamen, castitatis nempe, paupertatis et obedientiae, quibus emissis, inter coadiutores societatis recensentur. Aliqui vero sacerdotes, a praeposito generali ex coadiutoribus delecti et designati, quartum votum emittunt missionum Summi Pontificis, quo voto emisso, presbyteri societatis, proprio nomine, nuncupantur.

V. Qui petit, ut inter sodales huiusmodi recipiatur, interrogandus est diligenter de vinculis, quibus ratione iustitiae aut caritatis, sive per pactum, sive per naturales status relationes ita constrictus esset, ut aliquid de libertate sua et de opere suo in alterius ius devenisset, aut in aliorum commodum impendi deberet: quo in casu nemo ad professionem votorum societatis admittendus est.

Γ

cietatem petunt cooptari, con structione et exercitio. Nam examinandus est, ut cognosc qualitates et dotes, quae in ingredientibus, pro diversitate competunt. Deinde instruatur ipsius societatis et de onerib subiturus, ut cum plena co eius voluntate in huiusmod Tandem aliquantulum in pic exercendus, ut vel novitiatun conscientia, vel in adlectoru batus accipiatur.

VIII. Ut autem qui ex pri secundam transgressi sunt, s possint in iis quae sunt ad tutibus conservari, et ad perf Domino Nostro Iesu Christo, constituti, indifferentes ad om deque una tantum re sollicit viendo nempe Deo in caritat dientiam, omni vita sua et multa quidem providentia et opus est, quae ipsos ad se i rificandos vitiis, virtutibus intimius uniendos, dominica

IX. Etsi autem superior si omnium qui in domo sunt constituti, eorumque, ut vi gens, magister, novitios ver tione in Domino amplectatur quia aliis curis occupatus potest omni tempore ad dir lium praestandum novitiis in rium erit, ut habeatur domi et super omnes dignus, cui viscera concredat, et qui vic siduus cum novitiis commor tempore quomodo et interiu habere debeant, et ad id ec memoriam redigat et perama

X. Sit aliquis domi, qui ad corporis bonam valetudine conservandam in sanis, et q sertim, qui ex aetate vel al

e elaboret, etiam propter Dei e vultus tui vesceris pane mani generis lapsi lex contest, atque ut externis boexemplum.

lesiastica studia segregantur, bent, ut secundum iustam Dossit, idoneos ad vineam stri exemplo et doctrina ex= evasuros. Hi autem quo sani corpore ad ferendos. fuerint, et praesertim quo vae cuiusdam indolis signa idonei ad vitam sacerdota

timum probationis, qui intra t studium et exercitationem is et artibus instruuntur, fit, ʼn vocamus, post quam, inter 5 recenseri possunt. Si autem ercendae extra domos nostras tantum erunt adnumerandi, terni vocabuntur.

cietatem veniunt iam in lia arte instituti, post bienet exercitationem, statim, si tur, ad tertium annum proqui annus tenet pro eis loonis.

plurimum, ne quid in hac tum et specie fiat, cum vana our habeat, et, quod sumcontradicat aeternae ac omita summopere curandum 10 Nostro auxiliante, ut in sequium, omni personarum et omni fallaci spe maioris nquam in societatem coopin conspectu Dei non iudim assumitur, dignus, atque o perfectus. Fallax quidem et, qui ad augendum nus admittendos putarent, qui , cui destinantur, vere forestat et plus conforme credi itati, quippe quod magis

poterit delegare.

XVIII. Duo sunt status, in quibus successive huius societatis sodales, ex indole christianae et perfectae vitae, quam profitentur, reperiri possunt. Primus eorum status contemplationi et divino cultui deditus, electivus erit, iuxta illud: Porro unum est necessarium: Maria optimam partem elegit, quae non auferetur ab ea (Luc. X). Secundus autem actioni impensus propter proximi caritatem suscipitur, iuxta illud: Amen dico vobis, quamdiu fecistis uni ex his fratribus meis minimis, mihi fecistis (Matth. XXV).

XIX. Constituendus est ostiarius in omni domo vir probatus et fidelis, qui omnibus requirentibus aliquod caritatis opus, vel cupientibus aliquem sodalem videre, praesto sit et audiat quid desiderent, atque rem statim praeposito aut rectori domus vel ei qui eius vices gerit, referat: superioris enim tantum erit omnis cum externis communicatio.

XX. Habebitur autem cubiculum saltem unum, non multum distans ab ostio, in quod superior commode possit descendere sine observatione ceterorum sodalium, et ibi externos audire; quibus secundum caritatis discretionem satisfaciat, sive quod rem verbis conficere possit, aut et factis ipsis conficiat, sive quod mittat aliquem sodalem ad opus caritatis, quod petitur, exequendum.

XXI. Quod si superior necessitatem haberet cum externis multum versandi, ut si ipsi cura pastoralis incumberet; tunc prope domum internam alia domus externa et contigua habeatur, in qua externos recipere possit, et cum eis agere quidquid eius muneris erit, quin tamen fratres a contemplationis exercitiis, ob hoc, distrahantur.

XXII. Vitae internae occupationes duae erunt: oratio et ars, quam quisque doctus fuit, sive illa aliquod studium liberale sit, sive ars mechanica tantum.

XXIII. Cum paupertas evangelica perfecta in co consistat, ut quis omnibus renuntiet quae possidet, ad Christum sequendum, secundum apostolorum exemplum, aientium: Ecce nos