 A gdy cię, Wisło, ścisną zimne lody, Tyś jak zwierciadło, jak srebrna tablica, Na której słońce maluje swe lica, Aż lód przepali; wtedy z strasznym grzmotem Łamiesz kry, toczysz rozłożyste fale, Pienisz się, płyniesz szeroko, wspaniale...  Biblioteka warszawska - Sayfa 1801844Tam görünüm - Bu kitap hakkında
 | Narcyza Żmichowska - 1894 - 530 sayfa
...płyniesz szeroko, wspaniale, I pierś twa wzdymasz za wiosny powrotem I kiedy w górach potopnieja śniegi, Ty nagle groźna wychodzisz nad brzegi, Zalewasz pola i unosisz z sobą Wieśniacze chaty z cała ich chudobą; Powalasz domy i na twojej fali Nieraz niemowlę w kołysce się żali; A potem... | |
| |
