MENSE JULIO. Sempronius, parochus, intendens demonstrare divinitatem religionis Christianæ, quaerit a theologo quomodo evolvi ́ seu fusiori modo proponi possent argumenta quæ generatim desumuntur 1. Ex vita mirabili, ex charactere insigni et ex doctrina Christi; 2°. Ex miraculis a Christo patratis; 3°. Ex prophetiis a Christo prolatis; 4° Ex prophetiis Veteris Testamenti in Christo adimpletis; 5o. Ex religionis christianæ celerrima propagatione, summa efficacia et mira conservatione. Caius, parochus, dubitans de validitate baptismi a ministro methodista collati cuidam juveni qui intendit religionem catholicam amplecti, eum disponit ad iterum baptismum sub condition suscipiendum. At nescit quid postea agendum sit et quærit : 1o. An integra sacramentalis confessio a neo-conversis sub conditione rebaptizandis sil exigenda ? 2o. An confessio, si fiat, sit baptismo præmittenda vel postponenda? 3. An decretum latum a S. Congregatione S. Officii sub die 17 decembris 1868 restringendum sit ad Angliam tantummodo ob speciales illius regionis rationes, aut ad omnes gentes extendendum? MENSE OCTOBRI (Electio secretarii fit per scrutinia secreta.) Titius, pastor parochiæ mixtæ, in qua commorantur plurimi protestantés et rationalistæ qui revelationem divinam in scripturis sacris contentam impugnant, intendit per simplicem doctrinæ catholicæ expositionem eos confutare. Hinc quæritur quomodo sapienter et erudite tractare possit: 1. De Sacræ Scripturæ notione et divisione; 2o. De Sacrorum Librorum inspiratione, seu de notione, de possibilitate et de realitate inspirationis; 3o De canone et versionibus Sacræ Scripturæ; 4°- De præstantia, de utilitate et de lectione Sacrorum Libro rum. Caius, sedens prope tribunal sacrum, audit confessionem Titii qui se accusat de magno furto quod ex circumstantiis cognoscit peractum fuisse contra Sempronium. Statim adit Sempronium eique narrat Titium reum esse talis ingentis furti, hocque rescivisse ex ejus audita confessione. Sempronius, adhibita opportuna investigatione, probationes furti invenit, Titium accusat qui carceri traditur, reus convincitur et ad triremes damnatur, atque hinc ejus uxor et filii mendicare coguntur. Quæritur: 1o. Quinam teneantur ad sigillum sacramentale servandum? An et contra quam virtutem Caius peccaverit ea referendo quæ in confessione audivit? 2o. 3. Potuitne Sempronius uti notitia sic a Caio accepta? 4o. Damna illata Titio ejusque familiæ debentne reparari et a quo? |