jocis inserviat. Nullus in tabernis bibat. Quisque vestrum quantum sapit de Evangelio dominico et cæteris festivis diebus suæ plebi annuntiet. Verbum Domini prædicate. Curam pauperum, peregrinorum, viduarum et orphanorum habete, ipsosque peregrinos ad prandium vestrum vocate. Estote hospitales, aliis exinde bonum exemplum præbentes. Singulis diebus dominicis, ante missam, aquam qua populus aspergatur, benedicite, ad quos vas proprium habete. Vasa sacra et vestimenta sacerdotalia nolite negotiatori aut tabernario in pignus dare. Minus digne pœnitentem cujuscumque rei gratia ad reconciliationem non adducite, neque ei reconciliationis testimonium perhibete. Usuras non exigite; nec facultates vestras post ordinationem vestram acquisitas alienate, quoniam Ecclesiæ sunt. Nullus etiam res, possessiones, aut mancipium Ecclesiæ vendere, commutare, aut quocumque ingenio præsumat alienare. Nullus decimam alterius recipiat. Nullus pœnitentem carnem manducare, aut vinum bibere invitet, nisi pro eo tunc eleemosynam fecerit. Quisque fontes baptismales lapideos habeat bene mundos; quos si habere non poterit, vas aliud ad hoc opus solum deputatum teneat. Omnibus parochianis vestris symbolum et orationem dominicam insinuate. Jejunia quatuor temporum et alia Ecclesiæ mandata significate observanda. Ante quadragesimam quarta feria populum ad confessionem invitate, et confessis juxta qualitatem criminum pœnitentiam injungite. Tribus temporibus in anno, id est, Nativitate Domini, Pascha et Pentecoste, omnes fideles accedere ad communionem corporis Domini nostri Jesu Christi admonete, et ne omittat, quin saltem in Pascha communicet. Certis temporibus conjugatos abstinere ab uxoribus exhortamini. Nullus vestrum rubeis, aut viridibus, vel laicalibus vestibus utatur. Diem dominicam, et cæteras festivitates absque opere servili, a

vespere in vesperam celebrari docete. Cantus et choreas mulierum in atrio Ecclesiæ prohibete. Incantationes, super mortuos nocturnis horis a vulgo fieri consuetas, sub contestatione Dei omnipotentis vetate. Cum excommunicatis nolite communicare: ne quis vestrum in eorum præsentia celebrare præsumat, quod etiam plebi nuntiate. Et nullus ex plebe uxorem domum ducat, nisi prius nuptiæ temporibus ab Ecclesia permissis, publicè fuerint celebratæ. Quod nullus ad raptam, vel consanguineam accedat, aut alterius sponsam ducat omnimode prohibete. Porcarios, et alios pastores, saltem dominica die faciatis venire ad missam. Patrinos, ut filiolos symbolum et orationem dominicam doceant, aut doceri faciant, exhortamini. Sacramentum Eucharistiæ, sanctum chrisma et oleum catechumenorum, ac sanctum, seu infirmorum, in Ecclesia in loco mundo, condecenti et securo, sub sera et fida custodia diligenter servate. Quisque vestrum expositionem symboli et orationis dominicæ juxta orthodoxorum Patrum traditiones penes se habeat, easque atque orationes missarum, et epistolas, evangelia, et canonem bene intelligat, ex quibus prædicando, populum sibi commissum sedulo instruat, et maxime non bene credentem. Introitum missæ, orationes, epistolam, graduale, evangelium, symbolum et cætera non secreta, alta et intelligibili voce proferat. Secreta vero, et canonem, morose et distincte submissa voce legat. Psalmorum verba, et distinctiones, regulariter cum canticis consuetis intelligibiliter pronuntiet. Symbolum sancti Athanasii de Trinitate et fide catholica memoriter teneat. Exorcismos et orationes ad catechumenos faciendos, ac reliquas preces super masculum et fœminam pluraliter, vel singulariter respective, distincte proferat. Ordinem baptizandi, et ad succurrendum infirmis, reconciliationis et commendationis animæ, et agendis exequiis defunctorum,

juxta modum canonicum observet. Exorcismos, et benedictiones salis et aquæ, pertinenter legat. Canticum diurnum et nocturnum sciat. Computum etiam minorem ad inveniendum litteram dominicalem, tempus intervalli diei Paschæ, et majorum mobilium festorum non ignoret. Volumus autem, fratres dilectissimi, quatenus quæ nostra percepistis traditione, bonis studeatis operibus adimplere, præstante Domino nostro Jesu Christo, cui cum Patre et Spiritu sancto est honor et gloria in sæcula sæculorum.

Tum Pontifex dimissa mitra surgit, et stans versus ad altare, dicit absolute :

Oremus.

Nulla est, Domine, humanæ conscientiæ virtus, quæ inoffense possit tuæ voluntatis judicia experiri; et ideo, quia imperfectum nostrum vident oculi tui, perfectioni deputa, misericors Deus, quod perfecto æquitatis fine concludere peroptamus: te in nostris principiis occursorem poposcimus; te in hoc fine judiciorum nostrorum indultorem nostris excessibus speramus; scilicet, ut ignorantiæ parcas, errori indulgeas, ut perfectis votis perfectam operis efficaciam largiaris et qua conscientia remordente tabescimus, ne aut ignorantia nos traxerit in errorem, aut præceps forsitan voluntas impulerit justitiam declinare; hoc te poscimus, te rogamus, ut si quid offensionis in hac concilii celebritate contraximus, te miserante, indulgentiam sentiamus : ut in eo, quod soluturi sumus aggregatam synodum, a cunctis primum absolvamur nostrorum nexibus delictorum ; qualiter, et transgressores venia, et confitentes tibi, subsequatur remuneratio sempiterna; Per Christum Dominum nostrum. R. Amen.

Deinde benedicit solemniter, omnibus dicens: Sit nomen Domini benedictum, etc., et dat indulgentiam. Quibus peractis, archidiaconus, stans juxta Pontificem, dicit alta voce: Recedamus cum pace. Et respondent omnes: In nomine Christi.

Tunc omnes pariter surgentes, Pontificem cappa indutum cum superpelliceis ad domum reducunt. Si vero in primo die vel in secundo omnia negotia synodi expediuntur, approbatis omnibus, et conclusione synodi facta, Pontifex sedens cum mitra, ut supra, commendat se omnium orationibus, et leguntur nomina interesse debentium, admonentur per Pontificem congregati, et alia fiunt, prout supra sunt ordinata.

CÉRÉMONIAL

CHAPITRE III.

CONTENU DANS LE LIVRE INTITULÉ :
CEREMONIALE EPISCOPORUM.

De cæremoniis observandis in synodo provinciali vel diœcesana (lib. I, cap. 31).

In synodo provinciali quæ a Patriarcha, Primate, vel Metropolitano, ac etiam in synodo diocesana, quæ a proprio cujusque diœcesis Episcopo congregatur, nonnulli ritus et cæremoniæ sunt observandæ ultra eas quæ in Pontificali libro sub rubrica de Ordine ad concilium provinciale, ceu synodum celebrandam, explicantur; quas juxta sanctorum Patrum traditiones, diversorumque conciliorum decreta, observari maxime decet. Omissis igitur his quæ potius ad legem juridictionis, vel diocesanam pertinent, quoad cæremonias, videlicet, quando, et quoties, tam provinciales, quam diœcesanæ synodi indici debeant; quæ personæ convocandæ sint, quo anni tempore; qui in eis consultivum, vel decisivum votum habeant; quæ in his tractanda sint, et his similia; quæ cum aliis, tum ex sacro Tridentino concilio, diversis