LXXII.

Constituit Delegatum Apostolicum in novo Graeciae regno (1).

GREGORIUS PP. XVI.

Venerabilis frater,

salutem et apostolicam benedictionem.

§ 1. Pastoralis officii nostri ratio atque universi Domini gregis salus nobis divinitus concredita postulant, ut christianorum in dissitis etiam quibuscumque mundi plagis existentium saluti omni studio prospiciamus.

§ 2. Cum itaque pacatas aliquando publicas Graeciae res esse cognoverimus, ac regem cum summa imperii potestate ea in regione fuisse constitutum, attentis peculiaribus loci nationisque adiunctis, ferme impossibile atque inopportunum esse perspeximus iurisdictionem spiritualem, quam hactenus in quibusdam regni locis supra catholicos Latini ritus obtinebant, tam venerabili fratri Vicario Apostolico Constantinopoleos, quam venerabili fratri Episcopo Zacynthi et Cephaloniae exercendam relinquere.

§ 3. Quamobrem de venerabilium fratrum nostrorum Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalium negotiis Propagandae Fidei praepositorum consilio, tum religionis bono, tum illorum fidelium commodo magis opportunum existimavimus in Peloponneso, aliisque continentis in Graeciae plagis, atque in iis insulis, in quibus nullus ex Episcopis in mari Aegaeo exi

(1) Othoni I. Graeciae regi commendat Episcopum Syrensem Delegatum Apostolicum Graeciae constitutum, cum eoque omnes catholicos.

Carissimo in Christo filio nostro Othoni Graeciae regi illustri,

GREGORIUS PP. XVI.

Carissime in Christo fili noster, salutem et apostolicam benedictionem.

Nobilissimum Graeciae regnum, cuius ad gubernacula ut regia Maiestas tua admoveretur mirifico divinae providentiae consilio factum est, non exiguum hominum catholicorum numerum tum in Indiis habet tum in locis mediterraneis, quibus ad voluntatem tuam conciliandam, etsi communem cum ipsis religionem et propriam tuam pietatem satis per se valere confidimus, tamen, curà urgente nos istius partis commissi humilitati nostrae a Christo Domino gregis sui, nostrum omnino esse ducimus, spirituales potissimum eorum necessitates fidei ac patrocinio tuo summopere commendare. Hoc vero apud regiam Maiestatem tuam officio cum omnium catholicorum ditioni tuae subditorum cau

Iur. Pont. de Prop. Fide Partis I. Vol. V.

stentibus iurisdictionem exercet, aliquem apostolicum delegatum statuere, qui episcopali charactere insignitus, saluti ac necessitatibus spiritualibus catholicorum ubique consulat. Itaque hisce literis auctoritate nostra apostolica iurisdictionem omnem iam commissam in memoratas regni Graeciae plagas tam venerabili fratri Vicario Apostolico patriarchali Constantinopoleos, quam venerabili fratri Episcopo Zacynthi et Cephaloniae omnino revocamus, penitus auferimus ac de medio tollimus, atque eadem auctoritate nostra apostolica te, venerabilis frater, qui Episcopus Syrensis in mari Agaeo existis, ac eximia pietate, doctrina et summa in rebus gerendis prudentia plurimum praestas, pro universis commemoratis iis locis delegatum apostolicum cum omnibus iuribus et facultatibus, quae eiusdem propriae sunt muneris, ad nostrum et huius Apostolicae Sedis beneplacitum tenore praesentium eligimus, constituimus et deputamus.

trariorum.

§ 4. Contrariis quibuscumque non ob- Derogatio constantibus.

Datum Romae apud S. Mariam Maiorem sub annulo Piscatoris die xIx. augusti MDCCCXXXIV., pontificatus nostri an. iv.

LXXIII.

Praesidi Haitarum Reipublicae nunciat commisisse Episcopo Carolopolitano spiritualem curam totius insulae Haitanae, cum extraordinariis facultatibus:

så impense fungimur, tum nominatim venn. fratris Aloisii Episcopi Syrensis, quem e quatuor Episcopis, qui in Aegeo mari gregi catholico praesunt, nuper a nobis delectum Delegati Apostolici titulo et auctoritate instruximus, id ei demandantes negotii, ut dispersos variis locis catholicos, qui in iurisdictione non sunt trium illorum Episcoporum, vigilantia suâ regat curâque pastorali. Eum igitur tibi, carissime in Christo fili noster, sistimus, utque omni regiae benignitatis tuae studio prosequi velis, te etiam atque etiam rogamus. Vir est pietate praestans, integritate ac fide, denique multarum merito virtutum nobis acceptus, adeo ut quidquid favoris et auxilii ex benevolentia regiae Maiestatis tuae ac ministrorum tuorum fuerit consecutus, tanquam pro collato nobismetipsis beneficio gratiam simus maximam habituri. Interim tibi, carissime in Christo fili noster, fausta omnia vereque salutaria quantâ possumus paterni animi contentione precantes a Domino, omnis auspicem gratiae caelestis, apostolicam benedictionem amantissime impertimur.

Datum Romae, apud S. Mariam Maiorem, sub annulo Piscatoris, die xxv. augusti MDCCCXXXIV., pontificatus nostri anno IV.

14

rogat ut removeantur impedimenta ex quibusdam legibus posita libero exercitio ecclesiasticae iurisdictionis etc. (1).

Dilecto filio illustri et honorabili viro loanni Potro Boyer Haitarum Reipublicae Praesidi,

GREGORIUS PP. XVI.

Dilecte fili,

salutem et apostolicam benedictionem.

Cum de infelici statu graviter angeremur, in quo esse istic res catholicae religionis iamdiu noveramus, nostrum omnino duximus illarum bono quam liceret optima ratione providere: proindeque iam inde a mense maio superioris anni misimus in Rempublicam istam legatione nostra et Sedis Apostolicae instructum ven. fr. Ioannem Episcopum Carolopolitanum, in cuius religione ac fide spes omnis nostra merito fuerat collocata; eique mandavimus, ut per traditas sibi a nobis facultates istius Insulae genti spiritualia bona opportune compararet, atque huiusce rei gratia cum nobilitate tua ageret accuratissime de modo rerum ecclesiasticarum istic ordinandarum. Ex recenti vero Legati eiusdem nostri reditu cum illa omnia penitus confirmata sunt, quae de religionis statu in ista regione iam pridem innotuerant, tum praeterea compertum nobis est, ipsum pleraque ex commissis sibi negotiis ob plures gravesque difficultates interpositas conficere minime potuisse. Ad quae accidit et illud perspectum esse nobilitati ipsi tuae temporibus huiusmodi provideri nequaquam posse ea quae ad rem omnium maximam respiciunt, debitam videlicet hierarchiae ecclesiasticae restitutionem. Dissimulare quidem non pos-. sumus quo maiori cura in istam catholici gregis partem afficimur, quoque ipsam egentiorem cernimus ope providentiaque nostra, eo molestius nobis accidisse, quod paterna nostra sollicitudo salutari illo caruerit effectu quem spectabat. Haudquaquam tamen ab inceptis adeo necessariis desistimus, sed susceptam initio voluntatem constantissime retinemus; futurum sperantes, ut optatum curarum nostrarum exitum nihilominus consequamur. Atque huiusmodi spes nostra in eo potissimum

(1) Ex Reg. Brevium vol. IV., p. 158–159.

nititur, quod de optima voluntate tua nosmetipsos in hoc studio, quoad per te fieri poterit, iuvandi dubitare minime liceat, cum rei huiusce amplissimum nobisque iucundissimum testimonium manifeste prodant litterae tuae, quas ad nos die xxv. februarii proximi dedisti, itemque illa omnia quae ab ipso Carolopolitano Episcopo de te nuper accepimus. Itaque cum nostra maxime intersit subditam isti Reipublicae gentem nulla ex parte destitui iis auxiliis, quae animarum salus et fidelium pietas exposcit, donec religionis negotio istic stabili quadam forma et constitutione provisum sit; statuimus interim committendam eidem Episcopo Carolopolitano spiritualem curam insulae Haitianae locorum omnium quae illius ditione continentur; eique propterea facultates contulimus non modo illas omnes quibus ordinario iure in sua dioecesi potiuntur Episcopi, verum et alias quamplures praeter communem ordinem, et peculiares omnino, quas locorum tum longinquitas, tum necessitas postulet. In id vero curam omnem nostram potissimum intendentes, quod ad negotium respicit sane gravissimum religionis ordinem integre restituendi, illud profecto intelligimus, quod et tibi persuasum esse scimus huic tantae rei nullam posse omnino providentiam adhiberi, nisi ante removeantur impedimenta ex nonnullis istius Reipublicae legibus ecclesiastico iure minime consentaneis profecta, simulque nisi de ecclesiastica iurisdictione libere exercenda cautum sit, clerique indigeni disciplinae prospiciatur per optimam illorum institutionem qui in sortem Domini fuerint vocati, instructis ad hoc seminariis, quae ad normam in canonico iure traditam administrentur: et nisi praeterea clero ipsi certa adsit se sustentandi ratio, pro illius necessitate ac decore comparanda. Quapropter memorato Episcopo Carolopolitano sedulo indiximus, ut inter alia de his omnibus tecum diligenter studioseque pertractet; nobisque dein referat accuratissime singula de quibus nobilitati tuae cum ipso convenerit, ut super iisdem definitiva sententia nostra de more expectetur. Interea cum idem Carolopolitanus Episcoscopus significaverit nobis, studium inesse tibi cleri istius constitutioni, quoad poteris, consulendi, ideoque initum a te

fuisse consilium mittendi in hanc urbem catholici orbis caput nonnullos adolescentes, ut hic informentur ad omne opus bonum, et illam hauriant doctrinam, quam unice sequi fas est, in caeteros deinceps istic per eos derivandam; hinc profecto fit, ut nos non modo praeclarum huiusmodi studium tuum maximis laudibus prosequamur, verum etiam te ipsum vehementer hortemur, ut quod suscepisti sapientissimum consilium quam maturrime perficiendum cures, tibi omnino persuadens, gratissime hic exceptum iri adolescentes quos miseris instituendos, eisque non defuturam benevolentiae et officii copiam, quam ipsorum in alma Urbe mansionis causa plane sanctissima postulaverit. Qui certe sensus animi nostri nobilitati tuae testari satis superque poterunt. Nos cum istinc quae diximus impedimenta fuerint amota, et de enuntiatis paulo ante rerum capitibus rite convenerit, nullam praetermissuros curae providentiaeque partem quae ad rectam religionis formam inter istius Insulae populos inducendam constituendamque pertineat. In tua ipsius manu, crede nobis, positum est efficere ut spiritualibus consulere possimus. Quod te sedulo praestaturum sperare nobis certo licet ab eximia illa virtute, cuius praeclarum specimen dedisti in ven. fratre Episcopo Carolopolitano humanissime tractando, cui quidem absit ut dubitemus ullum a te studium in omni genere officii deinceps defuturum. Auctorem autem ac fontem omnium bonorum Dominum enixe rogantes ut te uberrimis auctum gratiae coelestis muneribus bono istius populi incolumem quam diutissime servet, pignus paternae grataeque voluntatis nostrae apostolicam benedictionem nobilitati tuae amantissime impertimur.

Datum Romae apud S. Mariam Maiorem sub annulo Piscatoris die xxI. augusti MDCCCXXXIV., pontificatus nostri an. IV.

LXXIV.

Collatio muneris legati pro insula Sancti Dominici facta Episcopo Carolopolitano.

Venerabili fratri loanni England Carolopolitano, in foederatis Americae Septemtrionalis provinciis Episcopo,

GREGORIUS PP. XVI.

Venerabilis frater,

salutem et apostolicam benedictionem.

Universi Dominici gregis salus nobis divinitus concredita, qua diu noctuque continenter distinemur, postulat atque efflagitat, ut summa quidem pastoralis nostrae vigilantiae cura, spirituali omnium Christifidelium utilitati pro viribus prospiciendum curemus. Itaque prope noscentes in Haitarum insula Christifideles propriis orbatos pastoribus, ac necessariis Ecclesiae destitutos praesidiis, in magno aeternae salutis discrimine versari, paterna nostri animi sollicitudine eorum incommodis occurrere summopere cupientes, ac afflictis ac pene prostratis ea in insula religionis rebus consulere vehementer optantes, atque egregias et singulares tuas dotes minime ignorantes, opportunum existimavimus per similes apostolicas literas die decima quinta martii millesimo octingentesimo tertio datas, te venerabilem fratrem ad illam insulam mittere, ut huius Apostolicae Sedis legati munere fungens cum excellentissimo Boyer totius Haitarum reipublicae praeside catholicae religionis causam ageres, eaque omnia peragenda curares, quae ad spiritualem illorum populorum salutem pertinere posse viderentur. Iam vero non mediocri animi nostri voluptate novimus te nihil inausum nihilque intentatum reliquisse, quo nostris desideriis cumulatissime responderes. Omni enim cura, studio, diligentia, labore non solum gravissima religionis negotia ea in insula tractanda curasti, verum etiam eorum fidelium bono consulendi cupidus Romam te iterum contulisti, resque omnes a te peractas nobis accuratissime exponens, quae peragenda forent significasti. Nos igitur quibus nihil potius, nihil praestabilius esse potest, quam ut omnes fideles, quos tamquam carissimos in Christo filios in sinu atque oculis gestamus, opportunis ac salutaribus muniti praesidiis ad aeternam. consequendam salutem omni ope et opera iuventur, nostram curam cogitationemque in christianam eiusdem insulae plebem contulimus. Quamobrem rebus omnibus.

gregis onus ferentes, illis preecipue ovibus quae regiones a Sede hac Apostolica, ubi catholicae centrum est unitatis, longe dissitas incolunt, maiori consulendum sedulitate censemus, ut in adventu pastoris aeterni repertae, sicut oportet, per apostolicam curam intra verum ovile ad pa

Vicarius Apostolicus Iulius Caesar eiusque successores possint se pro dignitate sustentare reditibus summae rupiarum centum millium, quas nobilitas tua munifice in eum finem donavit.

Significas deinde destinasse te alias rupias centum mille tribus provinciis Bengalae, Madraspatani et Bombayni, in utilitatem scilicet rei catholicae erogandas: de cuius pecuniae distributione ac usu nostram, pro tuâ pietate, consulis auctoritatem. Nobis ergo videtur, hanc pecuniam recte posse deputari tribus ecclesiasticorum alumnorum seminariis in civitatibus Calcuttae, Madraspatani et Bombayni erigendis, aut saltem institutioni clericorum memoratis in locis alià stabili ratione iuvandae. Quem in finem tradere poteris pecuniam ipsam Vicariis nostris Apostolicis, nimirum venn. fratri Petro ab Alcantara Episcopo Antiffellensi, qui Bombayni est, dilecto filio religioso viro Roberto Saint Leger presbytero et Soc. lesu qui est Calcuttae, et venn. fratri Danieli O'Connor Episcopo Salditano, qui ad Madraspatani urbem quamprimum venturus est. Hi nimirum Vicarii nostri, si tibi placuerit, habebunt in mandatis ut eam summam vel in praedictum usum statim impendant, vel eidem usui religiose reservent.

Addis praeterea te non modo solvere menstruam quamdam pensionem memorato Esbonensi Episcopo Vicario Apostolico Agrae residenti, sed destinasse insuper in utilitatem Ecclesiae Agrensis summam rupiarum triginta millium: quarum item erogationem non sine nostro consilio facere desideras. Et nobis quidem placeret, ut in ipsa urbe Agra institueretur parvum piarum feminarum collegium quae castitatem servantes ac religiose viventes utilem simul operam navent puellis ad christianam virtutem, ad elementa literarum, atque ad manuum opificia erudiendis. Quod si magistram huic collegio praeficientem non facile in India invenire valeas, nos ipsi probam aliquam mulierem Anglici sermonis peritam et memorato muneri idoneam ex Europa cum scriptis regulis mittendam curabimus. Tu interim, dilectissima in Christo filia nostra, pecuniam in hunc finem sepositam servare poteris apud te aut tuto aliquo in loco deponere.

Post haec maximis, ut par est, prosequimur laudibus tuam veram praeclaram munificentiam tot tantisque argumentis comprobatam, cuius etiam fructum extitisse intelleximus tum sacram aedem quae tuis sumptibus in urbe Meerutâ construitur, tun amplissima subsidia, quibus pauperes Sirdhanae, Calcuttae et regni Angliae iuvandos curasti. Et Deum Optimum Maximum humilium precum contentione rogamus, ut tibi pro huiusmodi benefactis amplissimam ac nunquam interituram mercedem retribuat. Hanc igitur, dilectissima in Christo filia nostra, cum humilitate cordis atque in bonis operibus perseverantiâ expecta. Nos autem nihil optamus magis, quam ut tibi paternae caritatis nostrae signum aliquod praebeamus.

Itaque dilectissimum in Christo filium nostrum Davidem, inclytum nepotem tuum futurumque haeredem tui principatus, equitem creavimus Militiae Iesu Christi, dedimusque in eam rem apostolicas literas quae una cum insignibus eius Ordinis propriis ad te perferentur. Utinam vero, quod celsitudo tua fore confidit, ipse invenis princeps Romam aliquando in conspectum nostrum venturus sit. Tunc profecto superabundaret gaudio cor nostrum,

eumque singularibus omnibus benevolentiae significationibus, tui etiam causâ, prosequeremur. Denique mittimus nobilitati tuae argenteam capsulam cum venerandis reliquiis sacrosanctae Crucis D. N. Iesu Christi, ac veli Binae Mariae Virginis, et ex ossibus SS. Apostolorum Petri et Pauli. Et benedictionem apostolicam cum verae omnis prosperitatis voto coniunctam tibi, dilectissima in Christo filia nostra, ac principi tuo nepoti, domuique tuae universae amantissime impertimur.

Datum Romae, apud S. Mariam Maiorem, sub annulo Piscatoris, die xvII. septembris MDCCCXXXIV., pontificatus nostri anno IV.

Creat Equitem Militiae Iesu Christi Davidem Begum Sombre nepotem et administrum Principissae Vardhanae in Indiis Orientalibus. GREGORIUS PP. XVI. Dilecte fili,

salutem et apostolicam benedictionem.

In hoc amplissimo dignitatis atque auctoritatis gradu nullis certe nostris pro meritis sed arcano divinae prudentiae consilio collocati, ac propterea gravissima totius catholici orbis regendi solicitudine continenter districti ac pene obruti, nihil profecto gratius, nihil optabilius contingere potest, quam amplissima honorum munera et praecipua nostrae benevolentiae testimonia iis praestantissimis viris, qui avitâ generis nobilitate clari ac virtutum laude spectati, de re catholicâ deque hac Apostolica Sede praeclare mereri summopere gloriantur. Equidem nobis compertum exploratumque est, te de nobilissima ortum familiâ ac rebus omnibus institutum, et egregiis animi ingeniique dotibus ornatum, singulari in nos et in hanc Petri Cathedram obsequio praestantem, ac dilectissimae in Christo filiae Principis foeminae Begum Sombre Sardhaniae pietate et religione illustris nepotem, et primum a publicis illius principatus negotiis tum civilibus tum militaribus administrum, summâ curâ et studio in catholicae religionis bonum procurandum mirifice incumbere, et omnia conari, ut de nobis deque hac Apostolica Sede quam optime mereri possis. Quocirca aliquam in te nostrae voluntatis significationem quam libentissime exhibendam censuimus. Peculiari ergo honore afficere volentes, te a quibusvis excommunicationis, suspensionis et interdicti, aliisque ecclesiasticis censuris et poenis quovis modo et quacumque de causa latis, si quas forte incurristi, huius tantum rei gratia absolventes et absolutum fore censentes, de Militiae Iesu Christi Equitem renuntiamus, teque in eum clarissimum Ordinem auctoritate nostrà apostolicâ hisce literis cooptamus, et splendidam eiusdem Ordinis crucem tibi mittendam statuimus. Proprium vero hominum illius Ordinis habitum accipies, a quo tibi ad libitum catholico sacrorum Antistite communione cum Cathedrâ Romanâ sociato, vel ab uno ex primis missionariis, si Episcopus praesto esse non poterit (in id enim illis facultatem opportunam tribuimus), accitis adstantibusque pro libito pariter a te delectis duobus aut saltem uno ex equitibus Militiae Iesu Christi, aut Militiae alterius, vel duobus testibus, si nemo reperiri potest equitum tam Ordinis in quem adlegeris, quam al