Sayfadaki görseller
PDF
ePub

Mandatum de parendo.

Derogatio contrariorum.

Ratio concessionis.

municationis et interdicti, aliisque ecclesiasticis censuris, sententiis et poenis quovis modo et quacumque de causa latis, si quas forte incurreris, huius tantum rei gratia absolventes et absolutum fore censentes, te in visitatorem apostolicum memoratae Naxiensis archidioecesis cum omnibus et singulis facultatibus huic muneri attributis, ad nostrum et Sedis Apostolicae beneplacitum, auctoritate apostolica tenore praesentium eligimus et deputamus.

§ 4. Mandamus propterea omnibus et singulis ad quos spectat ac spectabit in posterum, ut tibi in praemissis prompte pareant et obediant, tuaque salubria monita et mandata humiliter suscipiant et efficaciter adimplere procurent, alioquin sententiam sive poenam quam rite tuleris seu statueris in rebelles, ratam habebimus et faciemus, auctorante Domino, usque ad satisfactionem condignam inviolabiliter observari.

§ 5. Non obstantibus constitutionibus et ordinationibus apostolicis, nec non dictae ecclesiae etiam iuramento, confirmatione apostolica, vel quavis firmitate alia roboratis statutis et consuetudinibus, caeterisque contrariis quibuscumque.

Datum Romae apud S. Mariam Maiorem sub annulo Piscatoris die XXXI. maii MDCCCXXXI., pontificatus nostri anno 1.

V.

Deputat visitatorem apostolicum Ecclesiae Smyrnensis.

Ven. fratri Carolo losepho Mariae Augusto de Forbin Janson Episcopo Nanceyensi et Tullensi,

GREGORIUS PP. XVI.

Venerabilis frater,

salutem et apostolicam benedictionem.

§ 1. Magno animi nostri moerore accepimus archiepiscopalis Ecclesiae Smyrnensis eam esse iamdiu conditionem et statum, ut peculiarem nostram sollicitat curam, auctoritatemque apostolicam reposcit, qua abusus omnes tolli, religionis

bonum impensius procurari, atque omnia ad rectum ordinem perduci queant. Hisce proinde malis medendis nil opportunius excogitare potuimus, quam tuae perspectae fidei, prudentiae, doctrinae et integritati id operis committere.

sionis.

§ 2. Quapropter te a quibusvis excom- Tenor concesmunicationis et interdicti, aliisque ecclesiasticis censuris, sententiis et poenis quovis modo et quacumque de causa latis, si quas forte incurristi, huius tantum rei gratia absolventes et absolutum fore censentes, de venn. fratrum nostrorum Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalium negociis Propagandae Fidei praepositorum consilio, nostra te auctoritate quaesitorem, sive, ut dicitur, visitatorem apostolicum, ecclesiae archiepiscopalis Smyrnensis cum iis facultatibus, quae per eorumdem Cardinalium Congregationis epistolam seu instructionem tibi tribuentur, dicimus et constituimus. Praecipimus vero omnibus quibus praecipi est opus, ut cum obsequio huic Apostolicae Sedi debito tuis iussis ac monitis audientes sint.

lata et decre

§ 3. Haec mandamus et constituimus, Clausula subdecernentes has literas firmas validas et tum irritans. efficaces existere ac fore, suosque plenarios et integros effectus sortiri et obtinere, tibique in iis quorum mentio est habita plenissime suffragari; sicque in praemissis per quoscumque iudices ordinarios et delegatos, etiam causarum palatii nostri apostolici auditores, iudicari et definiri debere, ac irritum et inane, si secus super his a quoquam quavis auctoritate scienter vel ignoranter contigerit attentari. § 4. Non obstantibus costitutionibus et Derogatio consanctionibus apostolicis, nec non dictae ecclesiae etiam iuramento, confirmatione apostolica, vel quavis firmitate alia roboratis statutis et consuetudinibus, caeterisque contrariis quibuscumque.

Datum Romae apud S. Mariam Maiorem, sub annulo Piscatoris die 1. iulii MDCCCXXXI., pontificatus nostri anno 1.

VI.

Deputat visitatorem apostolicum, ut in regionibus Mexicanis regularium omnium disciplina reintegrari possit.

trariorum.

Prooemium.

Tenor concessionis.

Ven. fratri Francisco Paulo Episcopo Angelopolitano, visitatori et delegato apostolico Regularium in Mexicanis regionibus,

GREGORIUS PP. XVI.

Venerabilis frater,

salutem et apostolicam benedictionem.

§ 1. Dominici gregis custodia, ad quam pastorali ministerio in universam Christi Ecclesiam infirmitati nostrae collato adstringimur, cum nullis nos ovium necessitatibus deesse sinat, tum maxime requirit, ut earum spirituali prospiciamus incolumitati, quarum pars selectior in coelestis patrisfamilias caula diligentiori studio iampridem exculta, dudum ab ovili exturbata, in montibus errans, de vero ac legitimo pastore incerta, eiusque vocem non audiens, in deterrimum aeternae vitae periculum versatur.

§ 2. Novimus sane regularia virorum instituta, quae apud florentissimas Mexicanas regiones magno in honore ac pretio iamdiu habebantur, et quorum alumni morum integritate et vitae sanctimonia quamplurimum commendabantur, calamitate temporum ab avito splendore defecisse, et ipsos sanctuarii lapides in capite omnium platearum fuisse dispersos. Hinc claustralis disciplinae legum obliteratio ac pene eversio; hinc regularis hierarchiae. perturbatio et a praepositorum maiorum potestate subductio; hinc legitimi regiminis ordinisque ab apostolicis constitutionibus et sacris canonibus constituti nutans ratio, atque praesulum ipsorumque provincialium comitiorum non satis firma auctoritas. Unde et in bonis gravissimae conscientiarum angustiae, et in malis effrenata morum depravatio, nec non scandalum ubi oportuerat esse aedificatio, atque squallor et infirmitas, ubi peti debuerat consolatio et auxilium. Haec igitur attendentes, et apostolicae servitutis nostrae officio obsequentes, cum gravissima urgente necessitate consilium iniverimus diuturnae nonnullarum in huiusmodi regionibus ecclesiarum viduitati opitulandi, rati profecto sumus, earum bono non satis provisum, nisi sollicitudo nostra pastoralis in praefatis et collabentia regere, et collapsa reficere, ac reparare conaretur. At ne in tanta locorum distantia et regularis disciplinae perturbatione frustra conaremur, de consilio selectae congrega

tionis quorumdam Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalium sacrae theologiae et iuris canonici scientia, nec non rerum ecclesiasticarum gerendarum peritia praestantium, visitatorem ac delegatum apostolicum in iisdem Mexicanis regionibus super eorumdem regularium negotiis constituere decrevimus, et fraternitatem tuam, de cuius pietate, doctrina et prudentia quamplurimum confidimus, ad huiusmodi officium deputare, ut tamquam visitator et Apostolicae Sedis ac nostri delegatus apostolicam in praemissis exerceas auctoritatem, eaque pro spirituali eorumdem regularium bono utaris.

sitatoris.

§ 3. Quamobrem, venerabilis frater, te Nominatio viper praesentes nostras literas apostolica auctoritate, ad nostrum et Sanctae Sedis beneplacitum, in delegatum et visitatorem apostolicum omnium et singulorum conventuum, coenobiorum, hospitiorum, collegiorum, eremorum et generatim quarumcumque domorum intra Mexicanae ditionis confinia, scilicet in archidioecesi Mexicana ac dioecesibus Tlascalensi, de Autequarra, de Chiapa, de Linares, de Guadalaxara, de Durango, de Sonora, Mecoacan et Tucatan extantium, in quibus sive permanenter, sive per aliquod etiam breve et brevissimum tempus sint et commorentur viri religiosi cuiuscumque ordinis et congregationis, etiamsi eremitarum vel oblatorum nomine appellentur, qui regularem vivendi rationem quomodolibet profiteantur, et habitu utantur regulari, eligimus, constituimus et deputamus, omni prorsus exemptione sublata in favorem praedictorum religiosorum, sive a S. Sedis privilegio, sive a canonibus conciliorum, sive a constitutionibus et regulis peculiaris alicuius instituti originem trahente, quam exemptionem durante praesenti apostolica delegatione et visitatione omnino suspendimus.

[merged small][merged small][merged small][ocr errors]

Declaratio facultatum visi

rum.

apostolicum agnoscant, recipiant et revereantur; tibique debitum praestent obsequium, sublata cuicumque, superioribus etiam cuiuscumque regularis instituti generalibus, potestate quidpiam per se vel per alios sive in scriptis sive voce mandandi, consulendi, aut decernendi, quod vel retardare vel imminuere vel quomodolibet directe vel indirecte attenuare possit huius delegationis vel visitationis exequutionem.

§ 5. Fraternitati autem tuae in primis tatori concessa in eosdem regulares in praefatis coenobiis seu domibus existentes, omnem illam auctoritatem concedimus, qua pollent generales singulorum regularium institutorum superiores, proindeque in eos eam licite ac valide tam pro exteriori quam pro interiori conscientiae foro iurisdictionem exercere tibi fas erit, quae et ipsis superioribus rite ac iure competebat. Deinde specialem tibi elargimur facultatem sanandi et confirmandi omnia et singula acta capitulorum provincialium, quae usque nunc perhabita sunt, etiam quoad graduum collationem, quatenus in his celebrandis conficiendisque saltem substantialia servata sint, quae a sacris canonibus et regularis uniuscuiusque instituti constitutionibus praescribuntur, quod si secus attentatum fuerit, ea nulla ac invalida declarandi, tuique muneris erit ad sacrorum canonum et earumdem constitutionum praescriptam formam reducendi ac praesertim omnia iuxta decretum de regularibus a sacrosancto Concilio Tridentino sessione vigesima quinta editum componendi. Nolumus tamen aliqua te uti iurisdictione et facultate in moniales, nisi in eas quae regularium praelatorum potestati subiiciebantur, quatenus ob eorum defectum opus sit, salvo prorsus iure atque auctoritate, in reliquas ad formam eiusdem Tridentini decreti, singulorum ordinariorum quorum subiiciuntur iurisdictioni. Atque ut fraternitas tua malis, si quae apud eosdem regulares inveneris, salutaria remedia adhibere valeat, auctoritate apostolica facultatem tibi concedimus tum professiones non rite emissas, tum electiones a provincialibus vel a peculiarium coenobiorum seu domorum superioribus non legitime factas penitus sanandi, nec non dispensandi per condonationem seu compositionem, prout magis tibi in Domino videbitur, super missarum etiam manualium oneribus, quibus non

fuerit satisfactum, atque reducendi seu imminuendi gravi de causa, eaque permanente, servato modo et forma a fel. rec. Benedicto XIV. praedecessore nostro in suo opere de synodo dioecesana lib. 13, cap. 25, tradita pro futuris temporibus quaelibet onera missarum ad pia legata seu cappellanias spectantia, et absolvendi a censuris, quas circa eadem missarum onera regulares forsan contraxerint; itemque absolvendi eosdem a censuris contractis tum ob donationes, venditiones, permutationes et alias quascumque alienationes rerum ad regulares domos seu conventus vel ad singulos ipsos religiosos pertinentium, tum ob simonias quocumque modo admissas in superiorum electionibus perficiendis. Ex his profecto intelligis, ven. frater, huiusmodi munus et officium tibi eo consilio nos credidisse, ut in praefatis regionibus regularem instaures disciplinam, atque abusus, si qui in eam irrepserint, divellas; id vero ut facilius assequaris propositoque nostro apprime respondeas, potestatem tibi facimus assumendi viros religiosos, probitate morum, doctrina, prudentia ac gerendarum rerum peritia commendatos, quorum vicaria opera in his vel universim vel ad singulos casus utaris apud eas regulares singulares domos seu conventus, ad quos te personaliter accedere, sive locorum distantia, sive aliud quodvis impedimentum minime patitur; proindeque tibi fas erit, tam per te, quam per huiusmodi vicarios, visitare in spiritualibus aeque ac in temporalibus seu oeconomicis omnia et singula coenobia, conventus, hospitia, collegia, conservatoria, eremos et alias domus quascumque regularium, seu ad qualemcumque regularem ordinem pertinentes, dummodo in praefata Mexicana ditione existant, facultatesque, de quibus supra, vel per teipsum exercere, vel eas praedictis vicariis subdelegare, tam in singulis casibus in quibus opus fuerit, quam universim pro brevi temporis spatio arbitrio tuo definiendo, ita tamen ut de earum usu rationem tibi reddere debeant, idque delegationis seu visitationis apostolicae actis consignandum: volentes te tuosque vicarios sive subdelegatos in eiusmodi actis ac facultatum usu et exercitio declarare auctoritate apostolica peregisse.

§ 6. Praeterea minime dubitantes, quin et tu consilium nostrum adamussim as

Lex visitatori imposita referendi Sanctae

Sedi acta ex- sequaris, expectationique nostrae plene pleta.

Fides habenda transumptis.

respondeas, ac sedulo recogitans et ipsos veteres christianos ex remotissimis regionibus, teste Cypriano martyre, « navigare » ausos ad Petri cathedram atque ad Ec> clesiam principalem, unde unitas sacer> dotalis orta est » respicientes in ea natalem fontem ad quem necesse est omnem convenire Ecclesiam, non omittas de re universa nos certiores facere, difficilioribusque in negotiis, ex more institutoque maiorum, Sedem Apostolicam consulere; sed et districte tibi praecipimus, ut singulis bienniis eamdem Sedem Apostolicam, quemadmodum haec se habeant, diligenter doceas, ad eam missis delegationis seu visitationis apostolicae actis, cum iis animadversionibus, quas fraternitas tua ad ipsam Sedem in eisdem recte certiorandam opportune duxeris adiungendas. His igitur, ven. frater, te praemuniendum duximus, pro spirituali bono illorum regularium, quos respicit apostolicum ministerium, quod tibi demandavimus, atque ex his quodammodo metiri poteris tum magnitudinem studii aeternae earum salutis procurandae, quo urgemur, tum fiduciam, quam in tua doctrina ac prudentia collocavimus. Deus et Pater Domini nostri Iesu Christi, pater misericordiarum, et Deus totius consolationis, qui consolatur nos in omni tribulatione nostra, det illis intellectum in his omnibus, ut per ea possimus et ipsi consolari eos, qui in omni pressura sunt.

§ 6. Hinc volumus, ut praesentium literarum exemplis etiam impessis, manu tamen tua subscriptis ac sigillo munitis, eadem prorsus fides habeatur, quae nostrae voluntatis significationi hisce literis ostensis haberetur, atque interim coelestis auxilii auspicem, nostraeque benevolentiae pignus, apostolicam benedictionem fraternitati tuae peramanter impertimur.

Datum Romae apud S. Mariam Maiorem sub annulo Piscatoris die xIx. iulii MDCCCXXXI., pontificatus nostri anno 1.

VII.

Concessio indulgentiae assequendae ab eis, qui interfuerint missae Conceptionis celebrandae in conventu Sancti Didaci civitatis Sanctae Fidei de Bogota in America.

GREGORIUS PP. XVI.

ad perpetuam rei memoriam.

cum.

§ 1. Cum, sicut nobis nuper exponi fe- Expositio precit dilectus filius Angelus Ley conventus S. Didaci fratrum Ordinis Minorum Sancti Francisci de observantia Recollectorum nuncupatorum, ut asseritur, superior, in ecclesia dicti conventus civitatis Sanctae Fidei de Bogota in Americà missa Conceptionis beatae Mariae Virginis immaculatae ordinis propria quibusdam anni diebus, ut moris est, celebrari soleat, nobis idcirco supplicari fecit exponens praefatus, quatenus praedicti ordinis regulares missae huiusmodi celebrationi assistentes, aliosque utriusque sexus christifideles eidem interessentes, aliquo indulgentiarum dono locupletare de apostolica benignitate dignaremur:

sionis.

§ 2. Nos igitur eorumdem regularium Tenor concesdictorumque christifidelium erga Deiparam sine labe conceptam devotionis pietatisque augumentum animarumque salutem coelestibus Ecclesiae thesauris procurare cupientes, dicti exponentis supplicationibus nobis super hoc humiliter porrectis inclinati, deque omnipotentis Dei misericordia ac beatorum Petri et Pauli Apostolorum eius auctoritate confisi, omnibus et singulis dicti ordinis regularibus in praefato conventu nunc et pro tempore degentibus, aliisque utriusque sexus christifidelibus vere poenitentibus et confessis, ac sacra communione refectis, qui missae Conceptionis beatae Mariae Virginis immaculatae eiusdem ordinis propriae, quandocumque in ecclesia praedicta civitatis praefatae celebrabitur, devote adstiterint, ibique pro christianorum principum concordia, haeresum extirpatione, ac S. Matris Ecclesiae exaltatione pias ad Deum preces effuderint, quoties id egerint, plenariam omnium peccatorum suorum indulgentiam et remissionem, quam etiam animabus christifidelium, quae Deo in charitate coniunctae ab hac luce migraverint, per modum suffragii applicari posse misericorditer in Domino concedimus.

[blocks in formation]

Prooemium.

Memorantur

tutiones.

VIII.

Confirmat praedecessorum constitutiones quibus cautum habetur, ne quid iuris quisque sibi asserat ex titulis quomodocumque eisdem tributis in literis, constitutionibus, aliisque actibus nomine S. Sedis expeditis.

GREGORIUS EPISCOPUS

servus servorum Dei,

ad futuram rei memoriam.

§ 1. Sollicitudo ecclesiarum, qua Romani Pontifices ex commissa sibi divinitus christiani gregis custodia assidue urgentur, eo ipsos impellit, ut quod in terrarum gentiumque omnium orbe ad rectam rei sacrae procurationem, atque ad animarum salutem magis expediat, nitantur impense conciliare. Ea tamen identidem est temporum conditio, eae in imperio statuque civitatum vicissitudines commutationesque, ut inde praepediantur ipsi haud raro, quominus spiritualibus populorum necessitatibus prompte libereque subveniant. Potest enim ab iis potissimum, qui secundum elementa mundi sapiunt, rapi in invidiam auctoritas eorumdem, quasi studio partium permoti iudicium quodammodo de personarum iuribus ferant, si pluribus de principatu contendentibus quidpiam ipsi pro illarum regionum ecclesiis, ac praesertim ad earum Episcopos adsciscendos decernant, re cum iis collata, qui actu ibidem summa rerum potiuntur. Infestam hanc perniciosamque suspicionem omni fere aetate insectati sunt Romani Pontifices, quorum tanti interest, ipsius fallaciam patefieri, quanti stat aeterna illorum salus, quibus ob id causae opportuna denegentur, vel saltem diutius, ac par est, differantur auxilia.

§ 2. Huc sane dumtaxat spectavit felipræced. consti- cis recordationis praedecessor noster Clemens V. qui in generali Viennensi concilio saluberrima constitutione cautum edixit, ut si quem summus Pontifex sub titulo cuiuslibet dignitatis ex certa scientia, verbo, constitutione vel literis nomi

net, honoret, seu quovis alio modo tractet, per hoc in dignitate illa ipsum approbare non intelligatur, aut quicquam ei tribuere novi iuris (1).

§ 3. Id et luculentissime testatus est Idem ut supra. Ioannes XXII., quando ad Robertum Brusium, qui regem Scotorum agebat, literas concordiae causa se dare scripsit sub regia intitulatione, probe gnarus, per eam ex Clementinae constitutionis praescripto nec iuri regis Angliae detrahi, nec ipsi novum aliquod ius acquiri. Quod nedum binis ad ipsum Robertum literis denunciavit, sed et epistola officii plena expresse admonuit Eduardum Angliae regem, cum quo de Scotiae dominatu contentio illa fervebat, ne scilicet per huiusmodi intitulationem censeret quidpiam alterutrius iuri vel accrevisse vel esse detractum (2). § 4. Nec absimili consilio Pius II. usus Idem ut supra. est, quando de Hungarorum principatu inter imperatorem Fridericum et Mathiam Ioannis Huniadis filium dimicabatur. Respondit quippe, illum a se ex more nuncupari regem, qui regnum teneret, quo actu nulli inquit detrimentum se arbitrari illatum (3).

§ 5. Hanc porro agendi rationem, quam Idem ut supra. ab Apostolica Sede vel a priscis temporibus sevatam novimus, constitutione, quam in perpetuum valituram et irrefragabilem dixit, ratam habuit Xistus IV. fel. rec. pariter praedecessor noster, atque speciatim confirmavit, ut nimirum si qui pro regibus, aut in aliqua dignitate constitutis a Romanis Pontificibus recepti, nominati aut tractati fuerint tam per se, quam per nuntios, aut ipsimet se nominaverint, et ab aliis quibuslibet pro talibus nominati, recepti, vel tractati fuerint, ac si personaliter, aut per eorum oratores in consistoriis, vel aliis quibuslibet actibus collocati, vel admissi etiam coram Pontifice extiterint, nullum ipsis ex similibus actibus in regnis et dignitatibus huiusmodi ius quomodolibet de novo acquiratur vel aliis ius habentibus praeiudicium aliquod inferatur (4).

§ 6. Hinc ad praestitutam hisce con- Idem ut supra. stitutionibus normam superiori saeculo Clemens XI. immortalis memoriae Pontifex nedum titulo catholici regis sere

(1) Cap. Si Summus Pontifex. De sententia excommunicationis in Clement. Vide apud Labbaeum acta Concilii Viennensis circa finem.

(2) Extant tres in eam rem epist. Ioannis XXII. apud Raynaldum ad annum мcccxx. § 40, 41, 42. (3) Apud Raynald. ad an. MCCCCLIX. § 13.

(4) Xistus IV. constitut. Hac in perpetuum kal. feb. MCCCCLXXV.

« ÖncekiDevam »