Suique amoris fervidos
In corde aculeos inserit.
Clamore muto pectori
Meo insusurrans ad suum
Numen vocat, trahit, rapit.
Adsum pater, o adsum tuo
Sacro aestuans cupidine,
Mortalium rerum omnium et
Ipsius immemor mei,
Solius at memor tui.
Tu dux, pater, rex et Deus
Pronum, volentem, concito
Cursu advolantem suscipe.
Jam corpus hoc sibi grave,
Primaeque matri debitum,
Quam cernuum in dies magis
Curvo intuetur vertice
Suis refer primordiis.
At hunc vigentem spiritum
Divinitatis ad tuae
Typum creatum et dextera
Fictum tua, necessitas
Quem nulla mortis opprimet
Lustra benigno lumine.
Huic exeunti, terrea
Huic exuenti vincula
Alas volucres applica,
Ut praepetis aquilae modo
Suprema tranans nubila
Humo relicta, sedibus
Tuis, Pater, se immisceat,
Tui fruatur perpete
Et numinis praesentia.