Sayfadaki görseller
PDF
ePub

au costume journalier des conseillers d'Etat. J'ai un seul habit brodé en or pour les grandes occasions, et je mets une épée dans les visites de cérémonie. J'ai l'honneur de vous saluer respectueusement.

Signé: CACAULT.

[ocr errors]

P. S. Je n'avais pas invité au concert, que j'ai donné au général Murat, Mr le cardinal Busca. Ses amis sont venus me dire qu'il en avait été affligé et mortifié au point d'en répandre des larmes. Il a été notre ennemi dans la guerre comme dévoué à la cour de Vienne. A présent que la guerre est finie, nous sommes supérieurs à la rancune qui est une petite et vilaine passion. J'ai répondu aux amis du cardinal Busca qu'il n'avait pas été invité ainsi que quelques cardinaux fort vieux, parce que je ne croyais pas qu'il aimât ces sortes d'assemblées brillantes, mais qu'il serait invité à la première occasion.

Ce cardinal a été notre ennemi à découvert; mais je dois lui rendre la justice qu'il n'a pas été à cette époque un fourbe ni un trompeur.

J'ai bien plus d'aversion personnelle pour le cardinal Ruffo. Cependant comme il est ici, en qualité de plénipotentiaire du roi de Naples, un ministre étranger que je ne puis me dispenser dans les occasions d'inviter et de recevoir, il vient chez moi avec le corps diplomatique, et je dois le bien accueillir. J'en ferai de même désormais à l'égard du cardinal Busca.

XLIX.

Au même.

Signé CACAULT.

Rome, 15 floréal an x. (5 Mai 1802.)

Le général Murat est arrivé de Naples dans la nuit du 13 au 14 de ce mois. J'ai eu le plaisir de lui donner hier à dîner avec 60 des personnes les plus considérables à Rome.

J'avais eu l'attention le matin de faire écrire le général chez tous les cardinaux. Le soir, tous ces cardinaux sont venus, ainsi que la noblesse romaine, hommes et femmes, rendre visite au général, qui les a reçus dans mes appartements bien éclairés.

Le Corps diplomatique, les étrangers de toute nation sont venus, comme les Romains, faire la visite au général en chef.

La princesse Colonna et la princesse Doria, nées Carignan, sont venues, ainsi que la marquise de St-Priest, MM. Morozzo et quelques autres personnes attachées à la cour de Sardaigne.

Le général a été voir le Pape le matin. Il en a été reçu avec toute l'affection possible.

Le gouverneur de Rome a donné sa loge au théâtre, qui est la première, au général Murat. Cette loge est attenante à la mienne. Nous avons fait enlever la séparation pour en former une seule assez grande pour le général et tous ses officiers.

Le général vient déjeuner chez moi ce matin. Nous irons diner chez le cardinal secrétaire d'Etat.

Je donnerai ce soir, en l'honneur du général, une grande assemblée et ensuite un bal.

Demain, le prince Borghèse donnera une petite fête au général dans la villa Borghèse.

Vendredi, le marquis Torlonia lui en donnera une autre à sa maison de campagne.

Vous voyez que tout se passe ici à l'égard des Français avec la plus grande cordialité et politesse.

J'ai l'honneur de vous saluer respectueusement.

L.

Signé CACAUlt.

PIUS PP. VII.

Carissime in Christo Fili noster, salutem et Apostolicam benedictionem. 11 Nostro costante impegno di darvi in ogni occasione gli Attestati del Nostro Paterno affetto non ci fa tralasciare di annunziarvi Noi medesimi la publicazione da Noi fatta nel Consistoro dei 24 di questo mese della Bolla contenente gli Articoli del Concordato, e il solenne Te Deum che abbiamo cantato per tale ogetto nel giorno augustissimo dell'Ascensione, da Noi espressamente scelto per la sua solennità, dandosi in tal giorno anche la Benedizione papale dalla gran loggia della Basilica patriarcale di S. Giovanni in Laterano, in cui si celebra tale funzione: la qual circostanza ha contribuito a rendere la Sacra Ceremonia più augusta e più celebrata del popolare concorso.

Noi abbiamo partecipato nella suddetta occasione al Collegio dei Cardinali

quanto costà è occorso intorno a tale avvenimento. Ci siamo compiaciuti di aver potuto metterli a parte del Nostro gaudio intorno all' aver veduto finalmente giunta la tanto da Noi sospirata epoca del ristabilimento della Cattolica Religione in Francia. Noi abbiamo fatto conoscere ad Essi e al Mondo intiero quanto a Voi si debba, considerando da qual punto avete ricondotto le cose, e quanto diritto avete alla vera e solida gloria, avendo procurato alla Nazione francese la vera felicità e pace, che senza la base della Religione non può mai ottenersi. Avremo certamente desiderato che il Nostro gaudio, e quello dei Nostri fratelli non fosse mischiato da alcuna amarezza, la quale però abbiamo la più gran lusinga che da Voi ci sarà tolta, conoscendo Noi il vostro cuore e la rettitudine delle Vostre intenzioni; onde non possiamo non collocare in Voi dopo Dio tutta la Nostra fiducia. Non isfugge dalla Nostra vista, che le circostanze e i tempi impediscono talora la effettuazione di tutto quello che converrebbe : ciò non ostante in un si grande affare qual' è quello della Religione, siamo troppo sicuri che il Vostro impegno per la medesima vi farà vincere ogni ostacolo, e che attirando sopra di Voi e sopra la Francia le benedizioni del Cielo, vi renderete sempre più benemerito della Religione non meno che della Nazione stessa, a cui procurate un sì grande bene. Nel riconoscer Voi con la Vostra Saviezza la santità e l' utilità della Religione per il vantaggio non meno spirituale che temporale della Francia, sicuramente non potete non valere che si eseguisca ciò che esige la Costituzione Santissima della Religione che si è ristabilita; e che tutto sia d' accordo con quella salutare disciplina che hanno stabilita le leggi della Chiesa. Per questo Noi vi preghiamo caldamente, affinchè gli Articoli Organici che ci erano ignoti, ricevano opportune e necessarie modificazioni e cambiamenti. Il Nostro Cardinal Legato vi farà conoscere sù di ciò più particolarmente i Nostri desiderj, che confidiamo che saranno da Voi piamente appagati, non volendo Noi trattenervi lungamente con questa Nostra lettera fra tante Vostre occupazioni.

Nel concistoro abbiamo trasferito alla chiesa di Milano il cardinal Caprara etc. restiamo dandovi la Paterna Apostolica Benedizione. Datum Romæ apud S. Mariam Majorem die 27 Maii anni 1802, Pontificatus nostri anno tertio.

LI.

Venerabili Fratri Stephano Episcopo Aurelianensi.

PIUS PP. VII.

Venerabilis Frater, salutem, etc. Studia tua assidua ac maxima, quæ in Ecclesiæ rebus isthic una cum plenipotentiariis nostris componendis te adhi

buisse cognovimus, postulabant omnino ut non amplius sub modio lateres, sed super candelabrum locarere, ut Ecclesiam juvare pergeres, pro cujus unitate servanda tantopere laborasti. Itaque lætati vehementer sumus nos episcopatum Aurelianensem tibi deferentes et desiderio primi Consulis, qui te ad illum nominavit, satisfacere, et simul testimonium grati animi in te nostri propter egregia tua in hanc sanctam Sedem promerita tibi dare posse. Auxerunt vero gaudium nostrum eæ litteræ, quas omni obsequio in nos, omnique in gregem tuum studio plenas ad nos dedisti. Intelleximus enim ex iis te quem animum nuper in juvanda isthic Ecclesiæ causa ostendisti, eumdem ad commissas tibi oves pascendas afferre, pro quarum salute ac felicitate omnia te facturum polliceris. Quos sane etsi a religione tua nobis omnino erat exspectandum, tamen tam apertis verborum significationibus id expressum fuisse a te fuit nobis jucundissimum. Itaque grati testificationibus obsequentis animi, ac pastoralis zeli tui Apostolicas litteras, quas a nobis postulasti, statim ad te dari jussimus, ut omnia quæ desiderasti ab hac Apostolica Sede, atque a paterna benevolentia nostra consecutus, omni episcopali officio in commisso tibi grege sancte, et ex fide perfungens, et hominum exspectationem explere, et spes de te nostras in dies confirmare possis. Quæ nos bona ad Ecclesiæ gloriam, ad tuam oviumque tibi concreditarum salutem, nostramque jucunditatem a Deo non intermissis precibus imploramus, et tibi, venerabilis frater, gregique tuo Apostolicam benedictionem peramanter impertimur. Datum Romæ die 23 Junii 1802, Pontificatus nostri anno tertio.

LII.

Dilecto Filio Carolo Mauritio de Talleyrand.

PIUS PP. VII.

Dilecte Fili, salutem etc. Gravissimas inter sollicitudines apostolatus nostri maximo gaudio affecti sumus cum de ardenti desiderio, quo flagras, te nobiscum ac cum Ecclesia catholica reconciliandi ad nos est relatum. Commoverunt etiam vehementer animum nostrum ea omnia, quæ nobis tuo nomine ac de te scripsit dilectus filius noster Joannes Baptista cardinalis Caprara noster apud primum Consulem Legatus. Animi tui sensus, quales nos optabamus, et quos, uti decet, modo aperis nobis submisso ac plena obedientia, quam profiteris huic Apostolicæ Sedi; constans studium, quod ex tua parte ad magnum opus perficiendum restitutionis catholicæ religionis in Gallia contulisti, testimonium zeli tui in eadem catholica religione tuenda ac promovenda, quod

dederunt nobis etiam venerabiles fratres, qui ex Italiæ sedibus profecti Conventui Lugdunensi interfuere ; propositum denique animi tui curaturum te nimirum imposterum, quantum per te fieri poterit, ut religionis atque Ecclesiæ commodis et utilitatibus consulatur, non modo ad gaudendum in Domino excitant nos, verum etiam persuadent, ut te benigno favore prosequamur, utamurque in te singulari indulgentia nostra. Dilatantes itaque erga te viscera paternæ charitatis, plenitudine potestatis nostræ te absolvimus ab omni vinculo excommunicationis, quo adhuc quocumque modo obstrictus fueris, teque ita absolutum in nostra atque in hujus Sedis Apostolicæ communione constituimus. Tibi vero nobiscum ac cum Ecclesia reconciliato in debitam satisfactionem injungimus eleemosynæ erogationem, præsertim in levamen pauperum Augustodunensis Ecclesiæ, cui præfuisti, a qua constituenda abstinemus, quia minime dubitamus, quin eorum necessitatibus tu pro tua religione ac largitate sis subventurus. Cum vero Augustodunensis Ecclesiæ dimissio (quam nos ratam habuimus), tuaque multis abhinc annis ab omni episcopali munere et a quavis ecclesiastica functione alienatio eo rem adduxerint, ut tute ipse, ut decuit, a nobis ad simplicem communionem laicam traduci postules, hinc te nobis atque Ecclesiæ sic reconciliatum volumus, ut nullam amplius functionem sive episcopalem sive ecclesiasticam exerceas, solaque laica communione perfruaris; facta tibi tamen a nobis potestate incedendi in habitu laicali, ac quibuscumque sæcularibus officiis fungendi, seu in eo munere permanere libuerit, quod in præsens exerces, seu aliud obire, ad quod tuum te gubernium sit vocaturum. Cogitandum vero, dilecte Fili, tibi est etiam in medio curarum politicarum, quantum tibi onus incumbat Dei gloriæ et catholicæ religionis bono studendi, eaque ob oculos habendi semper, quæ huic tantæ rei conferre possunt. Ad quæ ut vehementius excitemus S. Leonis prædecessoris nostri verbis utemur: « Quod superest te exhortamur, — ut <«< nunc Sedi Apostolica collabores: victoria enim, quam Christus Dominus « Noster suæ donavit Ecclesiæ, licet fiduciam majorem tribuat, non tamen «< in totum sollicitudinem perimit, nec ut dormiamus donata est, sed ut suavius << laboremus; unde in hoc quoque tuæ vigilantiæ sollicitudine volumus adju<< vari ». Excita igitur zelum tuum, exsere atque adhibe omnem vim animi, ut catholica religio altius in dies radices agat in regionibus istis, veteremque illum splendorem recipiat, quo semper natio ista potens præ cæteris est illustrata. Hæc si feceris, prospicies simul veræ paci ac tranquillitati istius Reipublicæ ac singularem Dei misericordiarum tibi conciliabis. Nos interea assiduis precibus Deum obsecrantes, ut divinæ suæ gratiæ lumine adsit tibi, in cælestis benedictionis auspicium Apostolicam benedictionem tibi peramanter impertimur. Datum Romæ apud S. Petrum sub annulo Piscatoris die 29 Junii 1802, Pontificatus nostri anno tertio.

[ocr errors]

« ÖncekiDevam »