Romana seu Decretum super validitate et relevantia Processus Apo-
stolici super fama Sanctitatis vitae, virtutum et Miraculorum in
genere ven. servae Dei Annae Mariae Taigi, Tertiariae Ord.
Excalceat. Ssmae Trinitatis Redemptionis Captivorum
Baiocen. seu Decretum introductionis Causae ven. servi Dei Iohannis
Eudes Missionarii Apostolici et Institutoris Congregationis Iesu
et Mariae, nec non Ordinis B. Mariae Virginis de Charitate
Refugii
Romana seu Decretum de Causae introductione ven. servae Dei Elisabeth Canori-Mora, Tertiariae Ord. Excalceat. Ssmae Trinitatis Redempt. Capt. .
Senonen. seu Decretum confirmationis Cultus ab immemorabili tem-
pore praestivi servae Dei Alpaidi Sanctae nuncupatae
Nuncium immaturae mortis clar. R. D. Petri Avanzini auctoris huius
EX SACRA CONGREGATIONE INDULGENTIARUM. Decretum Urbis et Orbis, quo Indulgentiae tribuuntur Fidelibus mensem Iunium sacrantibus augustissimo Cordi Iesu .
EX AUDIENTIA SANCTISSIMI.
De novo parvo Scapulari Cordis Iesu nonnullis Indulgentiis ditato. 171 De fructibus piae Societatis cui titulus est, Apostolatus Orationis.
Prosequitur APPENDIX III in commentarium Constitutionis Apostolicae Sedis, atque agitur de propositionibus a S. Sede damnatis sub excommunicationis poena
APPENDIX V. Quaestio moralis de Craniotomia, seu de occisione infantis in utero matris ut mater a certa morte servetur
CONCLUSIONUM QUAE IN PLERISQSUE ACTIS IN HOC VOLUMINE RELATIS
ADNOTATAE SUNT, QUARUM MATERIA IN RESPECTIVIS ACTIS AMPLE
EXPOSITA, VEL DECLARATA REPERITUR
Eae conclusiones sub sequentibus verbis comprehenduntur:
Archiconfraternitates quoad
privilegia.
Beneficium quoad unionem.
Canonicus secundae erectio-
nis.
Canonicus quoad servitium
chori.
Chorus quoad Coadiutorem.
Clerici quoad crimen.
Coadiutoria.
Collegiata Ecclesia.
Dismembratio Paroeciae.
Dispensationes matrimoniales.
Dispensatio ab irregularitate.
Electio.
Emolumenta funebria.
Erectio Paroeciae.
Erectio fontis baptismalis.
Impuberes quoad Sepulturam.
Indultum iubilaei.
Iubilationis indultum.
Iuspatronatus quoad fundatio-
nem et praesentationem.
Iuspatronatus quoad donatio.
Pactum quoad pecuniae resti.
tutionem.
Parochus quoad iura parochia-
lia.
Parochus quoad residentiam.
Iuspatronatus quoad patro. Patrimonium Sacrum.
Appellatio ab eo interposita, qui mandatum appellandi a domino habeat
plenum valorem obtinere potest si deinde a domino rata habeatur, quod
enim nomine alieno gerimus, mandato aequiparatur si accedat ratihabitio,
pag. 427.
Maxime vero si ei, qui appellat, intersit ut appelletur, quod in causa
non sit penitus extraneus; cuiusmodi est vicarius Parochus in iis quae perti-
nent ad iura temporalia paroeciae, quamquam hoc onus pertinet ad Recto-
rem principalem, ibid.
Veluti attentatum contra iudicem ad quem patet appellatio habetur
non solum quidquid a Curia episcopali verum etiam quidquid ab Episcopo
circa sententiam a Curia prolatam decernitur, appellationis iure pendente,
pag. 612.
Nec proinde licet Episcopo per decretum ex informata conscientia
appellationem vel appellationis prosecutionem contra sententiam a Curia
prolatam intercipere, ibid.
Sine compromisso, quod in pacto consistit non datur voluntarius arbi-
ter qui ad normam iuris non definit, neque arbitrator, qui ex bono et aequo
rem definiat, licet unus litigantium iudicem adeat ordinarium tamquam
arbitratorem: ideoque, compromisso non existente, non possunt invocari
iura, quae de arbitris sunt constituta, pag. 427.
Archiconfraternitas quoad privilegia.
Ad diiudicandum quaenam privilegia Archisodalitiis concessa ad Con-
fraternitates devolvantur iis aggregatas, eorumdem privilegiorum natura
inspicienda est; ea enim quae finem originariae institutionis respiciunt ad
Sodalitia aggregata devolvuntur, nullatenus vero ea quae ad decorem magis
magisque pertinent, pag. 692.
Inspiciendae sunt etiam formulae in his concedendis adhibitae in literis
aggregationis, pag. 693.
Indultum Oratorii privati Archisodalitiis concessum, abrogatum fuit, ibid.
Imo neque Episcopi facultate pollent huiusmodi privilegium concedendi,
nisi magnae et urgentes adsint causae, hisque extantibus, per modum actus
illud potest elargiri, ibid.
Inter has causas vero nullatenus recensentur, imo positive excluduntur
infirmitas, tempus pestis, urgens praeceptum Viaticum administrandi infir-
mis, quamvis ecclesia publica dissita sit, viaeque ad illam difficiles et sale-
brosae, ibid.
Capellani Confraternitatis generatim loquendo possunt stolam deferre,
etiam extra propriam Ecclesiam in cadaverum associatione, ibid.
Confraternitas mortis non potest pro lubito pauperum cadavera vel
occisorum sepelire, quoties proprius Parochus ad ea sepelienda se promptum
exhibeat, ibid.
In casu canonicae electionis sepulturae factae in Ecclesia Confrater-
nitatis, funus explendum est a proprio Parocho, dummodo Ecclesia seu Ora-
torium Sodalitii sit intra limites eius Paroeciae, ibid.
Secus ad Capellanum eiusdem Sodalitii pertinet funus persolvere, reser-
vata Parocho quarta funerali, ibid.
Beneficium quoad unionem.
In qualibet unione beneficiorum perficienda iusta et rationabilis causa
concurrere debet, necessitas nempe vel Ecclesiae utilitas, pag. 712.
Episcopus unire nequit Ecclesias cum monasteriis, abbatiis, praebendis
cathedralibus, vel collegiatis, beneficiis simplicibus, hospitalibus militiisve
Nec pariter dispensare potest super pluralitate beneficiorum incompa
tibilium, pag. 712.
Decretum Tridentini Concilii facultatem tribuens Episcopis uniendi
simplicia beneficia Praebendis ecclesiae cathedralis vel Collegiatae insignis
(si Praebendae cum suis distributionibus quotidianis sustinendo decenti
Canonicorum gradui pro loci et personarum qualitate non sufficiant) est
strictae interpretationis, pag. 152.
Quare ea facultas non protenditur ad eas Praebendas, quae fictione
tantum iuris dicuntur Praebendae, idest quando consistunt in solis distri-
butionibus quotidianis, pag. 153.
Neque protendi potest ad capitularem mensam, quamvis ex capitulari
mensa Canonici redditus, qui tenues existimantur accipiant, ibid.
Multoque minus ea facultas protenditur ad cultum sacristiae vel fabricae
ecclesiae, ibid.
Ideoque tantum Tridentini Concilii verba valent quantum exprimunt,
praesertim cum re agatur, quae respectu beneficii uniendi odiosa sit atque
speciem sapiat alienationis, ibid.
Quare quoties Episcopus unire beneficia simplicia non possit vi dicti
capitis 15, Sess. 24, non alia suppetit via quam imploratio facultatis a S. Sede
obtinendae, ibid.
Canonicus secundae erectionis.
Canonicus secundae erectionis non debet ab aliis membris ipsius cor-
poris distingui, sed participat de omnibus iuribus et praeeminentiis cano-
nicalibus ad instar antiquorum, pag. 732.
Idque procedit etiamsi servitium praestandum ex testatoris disposi-
tione, sit difforme et inaequale ab eo quod praestatur ab antiquis, ibid.
Hinc ius ipsis competit ferendi suffragia in electionibus, caeterisque
actibus capitularibus, quae concernunt statum et servitium Ecclesiae et
Sacristiae, non vero in his quae respiciunt interesse et iura particularia
veterum canonicorum, ibid.
Canonicus quoad servitium chori.
Capitularis infirmus ipso iure est a chorali servitio exemptus, quin ius
amittat percipiendi distributiones quotidianas et reliqua emolumenta, quae
percipere solent actu praesentes: iis tamen distributionibus exceptis, quibus
recipiendis resisteret fundatoris vel dantis voluntas, vel altera peculiaris
legitima causa, pag. 219.
Constare tamen debet de infirmitate, quae sive directe interventum in
choro impediat, sive indirecte per necessariam aegritudinis curam, quae
ex praescripto medicorum sit facienda, ibid.
In dubio de legitimae aegritudinis causa iudex est Episcopus, qui post
iuratam medicorum fidem iudicare potest iuxta SS. Canones et rerum
adiuncta, an et quomodo sit danda absentiae venia, ibid.
|