PONTEgo Nerius S. Eustachii Diaconus Card, Cor A. VI. sinus. Ego Agapitus S. Agatha Diaconus Cardinalis Mosca. Ego C. S. Mariæ in Porticu Diaconus Card. Ego M. SS. Cosma et Damiani Diaconus Ego H. S. Angeli in Foro Piscium Diaconus. Ego P. S. Georgii in Velabro Diaconus Card. Ego A. S. Mariæ in Aquiro Diaconus Card. Ego H.S. Adriani Diaconus Cardinalis Bardi. CANONIZATIO BEATI JOSEPHI A LEONISSA Sacerdotis BENEDICTUS EPISCOPUS SERVUS SERVORUM DEI Ad perpetuam rei memoriam. ANNO 1746. XIV. Exor UMANI generis Redemptor, Dei Filius, Sapientia Patris, ita mentes hominum, disjecta dium. veteri, qua operiebantur, caligine, novo doctrinæ Coelestis splendore illustravit, ut simul ad ejus lumen ductumque sequendum, maxi-, mis et pretiosis promissis languentia corda erexerit et excitaverit. Ita porro dum nos edocuit, abjecta de perituris divitiis sollicitudine, Thesaurum non deficientem in Coelo nobis parare, in eoque cogitationes et corda nostra defigere; simul etiam certissimam hujusmodi Thesauri adipiscendi spem nobis ostendit, in Dei et Patris nostri benignitate fundatam, cui placuit, humilitati nostræ Regnum æternum disponere et destinare. Quod si terreni Regni, quantumvis. caduci, fastigium, vilioribus mercibus, aut parvo agello, luteisve casis, nemo non anteferret; si momentaneam oblectationis voluptatem nemo præ Imperii gloria, amplissimaque dominatione, non aspernaretur; quis erit profecto, qui mundanas, quantivis pretii, opes, potentiam, honores, comparare audeat cum ineffabili Celestis Regni beatitudine, quam Christus Dominus pusillo Electorum suorum gregi promisit? Cujus gloria non in opinione PONT. hominum, sed in Divinæ Gloriæ communione A. VI. sita est; in qua bonum, quod possidetur, desideriorum mensuram excedit; ubi denique in visione ac fruitione Dei, atque in beata Sanctorum societate, plena est felicitas, perpetua jucunditas, et secura tranquillitas. S. Joseph ortus et initia. Ad hanc Coelestis Regni promissionem advigilans, hunc veræ felicitatis fontem sitiens BEATUS JOSEPH A LEONISSA, Religiosum Institutum Fratrum Minorum Sancti Francisci, quos Cappuccinos appellant, plena voluntate, et constanti devotione professus, desertam a vitiis, inviam adversariis potestatibus, et aridam a deliciis sæcularibus terram incolere statuit, ut tandem in sancto apparere Deo mereretur, atque ad illius Beatitudinis et Gloria consortium feliciter pervenire. Quam sane præclaram mercedem ipsius sanctæ conversationis, diuturnæ pœnitentiæ strenuorumque laborum, quos pro Dei honore et proximorum salute ad mortem usque toleravit, eidem Beato Viro in Coelesti Patria a Deo retributam fuisse, eumque propterea inter Sanctos Confessores cum Christo regnantes ab Ecclesia universa colendum et venerandum esse inspectis heroicis ipsius virtutibus, nec non miraculis ejus intercessione a Deo editis, apud Nos et Apostolicam Sedem rite probatis, cum consilio et assensu Venerabilium Fratrum Nostrorum S. R. E. Cardinalium, et Patriarcharum, Archiepiscoporum et Episcoporum in Romana Curia congregatorum, deque attribute Nobis potestatis plenitudine, nuper definiendo pronunciavimus, ac præsentium Literarum tenore edicimus, statuimus, atque decernimus. Leonissæ Aprutii Oppido, ex Joanne de Desideriis et Francisca de Paulinis, in Spoletana Diœcesi anno MDLVI. natus est JOSEPH, in Baptismate Euphranius dictus, et primo quidem apud Parentes pie ac liberaliter educatus fuit; postea vero iis defunctis, Viterbii, ubi Patruus publice docebat, adolescentiæ ætatem caste in tegreque transegit. Cum autem soli Deo perse. ANNO veranter adhærere statuisset, oblatas sibi a Pa- 1746. truo honestissimas nuptias, perpetuo virginitatis proposito se obstringens, constanti animo recusavit; seque tandem ab omnibus mundi periculis, insidiis, fallaciis, terroribus, in perfectam Filiorum Dei libertatem vindicaturus, ad Religiosa Cappuccinorum Claustra apud Assisium confugit, ubi, frustra obnitentibus consanguineis, et minas etiam adhibentibus, quo eum a sancto proposito avocarent, arctiorem Sancti Francisci Regulam professus est. et pauper spiritu. Quo autem mentis ardore suave Christi jugum JOSEPH amplexus esset, facile apparuit ex incredibili studio, quo et statim ad capessendum virtutum omnium culmen totus incubuit, Joseph nunquam deinceps a suscepto perfectionis cursu deflexit. Religiosæ paupertatis et spiritu et reipsa eximius cultor, in summa rerum inopia, in qua hujusmodi Instituti sectatores vitam degunt, complura invenit, quæ suis usibus voluntarie detraheret. Mitis animo et humilis corde, se totum, suas que actiones et voluntates, arbitrio Superiorum, quorum mandata aperto capite, et flexis genibus excipere solebat, penitus permisit; ut quum sine eorum jussu cuicumque rei ineptum se esse duceret, eorum accedente nutu, difficilia quæque aggredi non dubitaret : Quum vero nihil de se suisque viribus præsumeret, et ne suas quidem preces apud Deum quidquam valere. putaret, aliorum orationibus assidue se commendabat Denique in vilissimis quibusque exercendis ministeriis, in ferendis contemptibus et ludibriis lætus et alacer, tunc solum tristari videbatur, quum aut munus honorificum suscipere cogeretur, aut meritæ ipsius virtuti laudes tribuerentur. de se Mitis et bumilis. Pœniten tus. At vero seipsum, pro abjecta, quam fovebat, opinione, sic aspere duriterque tra- ti dedictabat, ut difficile sit alium reperire, qui novissimis hisce sæculis pœnitentiæ ac mortifica PONT. tioni magis, addictus fuerit. Quum enim perpe A. VI. tuum fere jejunium sibi indixisset, non alio plerumque pane, quam duro ac mucido, non alio obsonio, quam putridis ac semiustis leguminibus, aut crudis oleribus, non alio potu, quam corruptis aquis, aut vino cineribus conferto vitam sustentabat; et nihilominus crucifigendæ carnis suæ cupidior in dies, inusitatis flagellorum generibus suas in se ipsum manus armabat, quibus corpus suum acerrime dilaniaret; et quia non semper id ipsi licitum erat, horrida cilicia, ferreas catenas, ferreos circulos, ferream lori. cam, ad continuum sui cruciatum adhibebat : Et tamen hilari fronte, ac læto vultu Apostolicæ prædicationis ministerium adimplens, tanto spiritus fervore afflicta membra regebat, ut nec æstus, nec frigora, nec soles, nec imbres, nec famem, nec sitim, neque labores sentire videretur; dummodo aliquod faceret animarum lucrum, ac Dei cultum et gloriam propagaret. Justitiæ Justitiam enim esuriens et sitiens, nec de cupidus et propria solum perfectione sollicitus, sed ad alioDivini rum quoque salutem procurandam ardentissimo cultus am studio intentus, quum prædicandi et evangeliplificator. zandi munus ex obedientia gereret, incredibili labore ac zelo, nec minore animarum fructu, toto vitæ suæ cursu illud obivit. Frequens illi erat uno eodemque die pluries diversis populis, diversis argumentis, diversis in locis sacras conciones habere : nec tamen ideo restinctâ ardoris sui flammâ, gaudebat privatis exhortationibus homines a vitiis avocare, ad virtutem inflammare, pueros et rudes Fidei elementis, Christianaque doctrina imbuere. Quin etiam ad Infidelium terras, ad ipsam Mahumetanæ impietatis arcem quum accessisset, non modo Fidelibus in Babylonis captivitate degentibus opportuna attulit conservandæ Religioni præsidia, sed plures Infideles ad Christianæ veritatis lucem quum adduxisset, exterminandæ impietatis cupidissimus, non dubitavit ipsum Im perii Tyrannum in Palatii sui penetralibus in |