annullat.

rum abro.

PONT. que habebitur et celebrabitur Congregatio Ge A. VII. neralis hujusmodi, toties novi Assistentes, ab singulis illis diversi, qui præcedente novennio Assistennoveu- tium hujusmodi muneribus functi fuerint, eligi, niis, re- seu assumi, et deputari debeant, easdemque InVocat et nocentii Prædecessoris Literas, quatenus illa concernunt, tenore præsentium, perpetuo revocamus, abrogamus, irritamus, et annullaQuo vero mus; atque etiam earumdem Literarum abroad præfi- gationem in ea parte, quæ ad triennale munenitionem rum et officiorum exercitium, et consequentem termini a muneribus et officiis hujusmodi cessationem triennalis pertinebat, a præfato Alexandro Prædecessore Officio- ut supra diximus, factam atque sancitam, earumdem præsentium serie, quatenus opus sit, gationem jam fa- confirmantes et innovantes; ipsas Innocentii ctam con- præfati Literas in omnibus et per omnia cassafirmat. mus et abolemus, ac veluti nunquam emanas. sent, quibuscumque viribus et quolibet effectu penitus et omnino vacuamus; et Congregationum Generalium in prædicta Societate convocationes atque celebrationes ad normam prædicit Con- ctarum Constitutionum a S. Ignatio conditarum gregatio reducimus ; quas quidem Constitutiones præfati, num Ge- aliique Prædecessores Nostri Romani Pontifices neralium laudarunt, approbarunt, et confirmarunt; Noscelebra- que etiam plurimum in Domino commendantes, tiones ad perpetuis futuris temporibus observari volumus Constitu- atque præcipimus: Salvis nihilominus et firmis tionum remanentibus aliis quibusdam Decretis, quæ Sancti deinceps ab universa Societate in CongregatioFundato- nibus Generalibus adunata, quoad electionem

Ac redu.

normam

ris.

Clausulæ.

et missionem Procuratorum, præsertim ex Provinciis Indiarum, aliisque transmarinis et extra Europam constitutis, et quoad universam Congregationum Provincialium rationem pro rerum atque locorum opportunitate ac necessitate, statuta fuerunt, aut in posterum rite statuentur. Decernentes easdem præsentes Literas, etiam ex eo, quod quicumque in præmissis interesse habentes, seu habere quomodolibet prætendentes, ad illa vocati, citati, et auditi non fue

1746.

rint, nec illis consenserint, aut ex alia qua- ANNO cumque causa, occasione, prætextu, et capite, etiam in corpore juris clauso, nullo unquam tempore de subreptionis, vel obreptionis, aut nullitatis vitio, seu intentionis Nostræ, aut interesse habentium consensus, aliove quolibet, etiam substantiali, et individuam expressionem requirente defectu notari, impugnari, redargui, rescindi, infringi, retractari, aut ad terminos juris reduci, seu adversus illas aperitionis oris, restitutionis in integrum, aliudve quodcumque juris, facti, vel gratiæ remedium intentari, vel impetrari, aut impetrato, vel etiam motu, scientia, et potestatis plenitudine paribus concesso, quempiam in judicio, vel extra illud uti, seu se juvare posse : sed ipsas præsentes Literas semper et perpetuo firmas, validas, et efficaces existere et fore, suosque plenarios, et integros effectus sortiri, et obtinere, ac illis, ad quos spectat, et pro tempore quomodolibet spectabit, plenissime suffragari; sicque in præmissis censeri, atque ita, et non aliter per quoscumque Judices Ordinarios, et delegatos; etiam causarum Palatii Apostolici Auditores, ac S. R. E. Cardinales, etiam de latere Legatos, et alios quoslibet quavis auctoritate, et potestate fungentes, et functuros; sublata eis et eorum cuilibet quavis aliter judicandi, et interpretandi facultate, et auctoritate, judicari, et definiri debere, ac irritum et inane, si secus super his a quoquam quavis Auctoritate, scienter vel ignoranter contigerit attentari.

Non obstantibus superius relatis Innocentii Derogatio Prædecessoris prædicti Literis, nec non omnibus contrariis et singulis illis, quæ memoratus Alexander itidem Prædecessor Noster præfatus in suis Literis prædictis voluit non obstare, cæterisque contrariis quibuscumque.

Fides

da tran

Volumus autem, ut earumdem præsentium Literarum transumptis, seu exemplis, etiam præstanimpressis, manu alicujus Notarii publici, vel sumptis. Secretarii dictæ Societatis subscriptis, et Sigillo

PONT. Præpositis; vel Vicarii generalis ejusdem SocieA. VII. tatis, aut alicujus personæ in Ecclesiastica_Dignitate constitutæ munitis, eadem prorsus fides in judicio, et extra adhibeatur, quæ præsenti. bus ipsis adhiberetur, si forent exhibitæ, vel

Sanctio

ostensæ.

Nulli ergo omnino hominum liceat hanc pa, pœnalis. ginam Nostre absolutionis, revocationis, abrogationis, irritationis, annullationis, cassationis. abolitionis, decreti, et voluntatis infringere, vel ei ausu temerario contraire: Si quis autem hoc attentare præsumpserit, indignationem Omnipotentis Dei, ac Beatorum Petri, et Pauli Apostolorum ejus se noverit incursurum.

Dat. Pontificatus anno VII.

Datum Romæ apud Sanctam Mariam Majorem Anno Incarnationis Dominicæ millesimo septingentesimo quadragesimo sexto, sextodecimo Kalendas Januarii, Pontificatus Nostri Dec.1746. Anno VII.

die 17:

mmmmw.mmmm mm⌁wmmmmm mm mmmm

DE LIBERO INGRESSU

Clericorum Sæcularium in Ordines Regulares.

Dilecto Filio Nostro Angelo Maria Tit. S. Praxedis Sanctæ Romanæ Ecclesiæ Presbytero Cardinali Quirino nuncupato ejus– dem S. R. E. Bibliothecario.

BENEDICTUS PAPA XIV.

Dilecte Fili Noster, Salutem, et Apostolicam
Benedictionem.

Ex quo Dilectus Filius Leander Chizzola Ar

ANNO

1747.

XXV.

Archidiaconus Brixiensis

chidiaconus Ecclesiæ tuæ Cathedralis Brixiensis, ex improviso isthinc digressus, Bononiam se con- inconsultulit, ibique habitum suscepit Clerici Regularis to Card. Societatis Jesu; statim a Te, Dilecte Fili Noster Quirino datæ fuerunt ad Nos Literæ, quibus quæreba- Episcopo ris, eum tanti momenti consilium, Te incon- ingressus sulto, cepisse, Teque penitus inscio, ad exitum est Sociededuxisse; non sine magno detrimento paupe- tatemJesu rum istius Civitatis atque Diocesis, quibus largiter subvenire, multorumque piorum operum, quibus se jugiter exercere consueverat; suorum quoque Nepotum in minori ætate constitutorum, quorum curæ, atque educationi præesse debebat, ac sine spe quidquam utiliter peragendi in ipsa Societate Jesu, cui jam prope se- De hoc ptuagenarius nomen dederat. Hæc eadem, quum quæritur ipse proximo Autumno in Urbem advenisses, Nobis coram inculcare non omisisti; deque iisdem nuper in Epistola Nobis directa, ac Typis Et exqui. vulgata, iterum expostulasti; petens præterea, rit a PonNosque excitans, ut auctoritatis Nostræ ope, tifice, ut certaque lege proposita, hujusmodi licentiam illum co

dictus

Card.

ceden

dum,

PONT. reprimamus, qua Sæculares Clerici atque PreA. VII. sbyteri ad Regularium Claustra, quum libet, gat ad re- se conferentes, a Regularibus Superioribus illico recipiuntur; quod sane non aliter fieri deet bere autumas, quam communicatis consiliis cum legem con Episcopis ipsorum Clericorum seu Presbyterostituat rum Ordinariis; siquidem ipsi Episcopi nunquam lares Cle Regularibus Viris Ordines conferunt, sine Prærici libere latorum Regularium consensu, in eorum Literis ad Clau- Dimissorialibus declarato.

ne

sæcu

factum d.

coni.

stra tran. Duæ sunt res in hoc universo negotio expensire va dendæ; peculiare scilicet factum Leandri Arleant. chidiaconi; et generale constitutum, quod a Pontif. Nobis fieri et publicari velles. Ad primum quod dividit attinet, aptiorem querelis Túis responsionem postulatum in comparare non possumus, quam si eadem ipsa duas parTibi rescribamus, quæ olim Sanctus Gregorius tes. Re- Magnus Prædecessor Noster Desiderio Episcopo spondet Viennensi in Gallia in simili prorsus casu reprima scripsit. Quum enim Pancratius quidam Ecclecirca par- siæ Viennensis Diaconus Monasticam vitam amticulare plexus esset, et in eodem Diaconi gradu in MoArchidia- nasterio degeret; Episcopus autem Pancratium diligens magnique faciens, ipsum e Monasterio abducere, et ad Ecclesia servitia retrahere vellet; Sanctus Gregorius, cujus opem Pancratius imploraverat, scripsit ad Desiderium, ut ipsum potius hortaretur, ne a Monasterio discederet, neve se iterum sæculi procellis committeret. Habes Gregorii Epistolam Tom. II. ipsius Operum anno MDCCV, a Monachis Sancti Mauri accurate editorum, Epistola 35. lib. 12. Indict. V., ubi ita scribit: Hortamur igitur, ut tam promptæ devotioni ejus, quam in sancto studet habere proposito, minime vestra sit impedimento Fraternitas: magis autem, quibus valetis adhortationibus, Pastorali admonitione succendite, ut fervor hujus desiderii in eo non tepescat; ut qui a turbulento curarum sæcularium tumultu se segregans, quietis desiderio, portum Monasterii appetiit, rursum in Ecclesiasticarum curarum non debeat perturbationibus implicari; sed in Dei