1746.

raguariensi, pars magna Nobilium domi se con- ANNO tineret, utpote decenti apparatu vestium carens, nec accederet ad Ecclesiam, ut Sacrum die festo audiret, Episcopus exoravit, ut sibi facultas daretur celebrandi Missam antelucanam Nobilium prædictorum gratia, et aliam ante meridiem, ut reliquus populus Missæ præcepto diebus festis satisfaceret. De hac re actum fuit in Congregatione Concilii die 1. Septembris 1657. nec petitio fuit exaudita, ea potissimum de causa, quod imperceptibile visum est, alium non adesse Sacerdotem, qui Missam antelucanam celebraret pro Nobilibus ; quemadmodum colligitur ex lib. 21. Decretor. pag. 56.

Præterea vobis omnibus notum est, in Regnis Aragoniæ, Valentiæ, et in Comitatu Catalauniæ, die Commemorationis omnium Fidelium Defunctorum, quemlibet Sacerdotem Sæcularem bis Missam celebrare posse, et ter quemlibet Sacerdotem Regularem: quod singulare privilegium antiquæ consuetudini, et famæ Apostolici privilegii concessi vel a Julio III. vel a Paulo III. Summis Pontificibus innititur. De dicto privilegio egimus in supra citato nostro Commentario de Sacrificio Missæ sect. 2. §. 31. et latius dum munere fungebamur Secretarii Congregationis Concilii, cum Causa quædam Castellana pertractaretur, quemadmodum videri potest in Thesauro Resolutionum prædictæ Congregationis tom. 2. pag. 168. et plura quoque de dicto privilegio relata fuerunt a bonæ memoriæ Cardinali Lanfredino, dum ipsum Secretarii munus obiret, et de quadam Causa Oriolen, ageret, de qua tom. 5. ejusdem Thesaur. pag. 384. et seqq. Viri, qui dignitate, et præstantia supra cæteros eminebant, Summis Pontificibus humillime supplicarunt, non ut quidem rem novam permitterent, sed ut tantum ad quasdam alias regiones memoratum privilegium extenderent, ob quod Presbyteri tum Sæculares, tum Regulares, in die Commemorationis omnium Defunctorum rem Divinam iteTom. IV.

C

PONT. rato faciebant, precesque suas singulari pietate, A. VI. et rationibus undequaque petitis cohonestarunt, negotioque a Summis Pontificibus remisso ad Congregationem Concilii, hæc precibus hujusmodi morem haud gessit, sed petentes, uti fieri cum principibus viris consuevit, urbane dimi. sit, quemadmodum recensuimus in citato nostro Tractatu de Sacrificio Missæ sect. 2. §. 32. editionis Patavine.

Decretum

dum de

Porro si denegatum fuit Episcopo petitum privilegium celebrandi bis in die festo, ut Nobiles satisfacerent præcepto audiendi Missam, eo quod alius aderat Sacerdos, qui Sacrum facere pote rat; si principum virorum vota exaudita non fuerunt, qui tantum pro extensione privilegii precabantur, et talis privilegii, quod unicam tantum diem quolibet anno respiciebat; unusquisque facili negotio cognoscere poterit, quid a Sede Apostolica factum esset, si simplices Parochi facultatem petiissent bis celebrandi, ubi alius non deesset Sacerdos, qui Parocho operam suam præstare posset, et bis celebrandi, unica die intra annum, sed tot diebus, quot per anni cursum festi dies celebrandi fidelibus præcipiuntur.

non

Ut Fraternitati Tuæ postulatis respondere, Episcopi mus, negotium unico verbo cognoscimus Nos servan- absolvere potuisse, dicendo nimirum, tuam Concernitur. stitutionem Synodalem observandam esse. Henricus enim Boich, antiquus Juris Canonici Professor, in Comment, ad Cap. Te referente, num. 2. de celebratione Missarum, docet, a nemine binas Missas eadem die celebrari posse, si id sit vetitum in Constitutione Synodali. Sed hæc scribenda ad te putavimus, ut tuum religionis eximium studium nostris laudibus prosequeremur, certamque normam, ac rationem ante oculos propositam haberes, ad quam consilia tua, tuamque mentem tutissime conformares. Quapropter tres dies in privata nostra Bibliotheca mane insumpsimus, quos vacuos, ac liberos ab audiendis Ministris, molestisque

1746.

negotiis nacti sumus, ut has literas conficere- ANNO mus. Postremo te summopere iterumque commendantes, qui hujus Sedis Apostolicæ in dubiis rebus sententiam consiliumque exquisieris, Benedictionem Tibi nostram, Venerabilis Frater, peramanter impertimur.

Datum Romæ apud Sanctam Mariam Majorem Dat. die die xvI. Martii MDCCXLVI. Pontificatus Nostri 16. Mart. Anno Sexto.

1746.

PONT.
A. VI.

mmmmmmmmm mmmwwmmmmmmmmmmm

IV.

Tria du.

DE PRÆSENTATIONE

Dignioris inter approbatos ab Examinatoribus ad Parochiales Ecclesias Jurispatronatus Ecclesiastici cum resolutione nonnullorum dubiorum.

Venerabili Fratri Archiepiscopo Florentino

BENEDICTUS PAPA XIV.

Venerabilis Frater, salutem, et Apostolicam
Benedictionem,

REDDITE Nobis sunt Literæ Tux, quibuscum

una ad Nos misisti disceptationem Advocati Petri Brogiani, ut de iis, quæ a Te proponebantur, quæ nostra sententia sit, diceremus.

Primum: An Patronus Ecclesiasticus teneatur bia Ponti- in foro externo præsentare ad Beneficium Curafici propo- tum eum, qui inter approbatos ab Examinatoribus magis idoneus, et magis dignus est?

sita.

Secundum: An Episcopus, ad quem spectat dare institutionem, debeat sequi judicium Patroni de magis idoneo, magisque digno, an potius inquirere, rectum ne sit Patroni judicium, an' secus?

Tertium Si appellaverit, qui se digniorem esse putat, et posthabitus est : an suspendi debeat institutio præsentati, an vero hæc debeat suum effectum sortiri; paucis, an appellatio interposita locum habeat in devolutivo tantum, an potius etiam in suspensivo?

Responsio Ut igitur exordiamur a prima quæstione, in ad pri- qua quæritur, an Patronus Ecclesiasticus temum. neatur in foro externo præsentare ad Benefi

DELLA PRESENTAZIONE

Del più degno fra gli approvati dagli Esaminatori alle Chiese Parocchiali di Padronato Ecclesiastico, con la risoluzione di alcuni dubbj.

Venerabili Fratri Archiepiscopo Florentino

BENEDICTUS PAPA XIV.

Venerabilis Frater, salutem, et Apostolicam
Benedictionem.

CI fu presentata una di Lei lettera unitamente

con una bella Scrittura composta dall' Avvocato Pietro Brogiani, acciò da Noi si profferisse il nostro sentimento sopra i seguenti punti di Canonica Giurisprudenza.

ANNO 1745.

IV.

Primo Se il Patrono Ecclesiastico sia obbli. Tre dublj gato nel foro esterno a presentare al Benefizio proposti Curato quello, ch'è il più idoneo, ed il più degno fra gli approvati dagli Esaminatori.

Secundo: Se il Vescovo, che dee dare l'istituzione debba stare al giudizio dato dal Patrono circa il più idoneo, ed il più degno, o pure se debba fur indagine sopra la sussistenza del detto giudizio.

al Ponte

fice.

Terzo Se appellando chi pretende d'esser più degno, ed è stato posposto, debba sospendersi l'istituzione del Presentato, 0 pure debba questa avere il suo effetto; in una parola, se l'appellazione interposta debba aver luogo solamente in devolutivo, o pur anche in sospensivo. Incominciando dal primo punto, nel quale Risposta si cerca, se il Patrono Ecclesiastico sia obbligato at primo. nel foro esterno a presentare al Benefizio Cu