CAPUT PRIMUM. Qua ratione Collectio tripartita ad alias canonum collectiones sese habeat. Duplicem merito rationem distinguere debemus A que collectio defluit,nihilque in Vindobonensi adjiquam in colligendis juris monumentis diversi veterum collectionem auctores adhibuerunt. Alii siquidem ipsos fontes adierunt atque ex conciliorum canonibus, ex Rom. pontificum litteris, atque ex Patrum operibus ea deprompserunt quæ dein in eam formam, quæ fini quem aut ipsi aut alii sibi præfixerant, magis conveniret, in suis collectionibus disposuerunt. Alii vero non ad ipsos fontes,sed ad anteriorum collectorum opera accesserunt et quæ hic erant monumenta vel alio eoque magis minusve sibi proprio ordine digesserunt, vel ea tantum modo ex illis sumpserunt quæ sibi ad novam collectionem elucubrandam aptiora viderentur.Operæ pretium est,hanc collectorum agendi rationem novis quibusdam exemplis illustrare,cum plures sint canonum collectiones quæ nondum publici juris factæ sunt, quasque nobis accuratius examinare licuit. § I. In bibliotheca Vindobonensi asservatur codex sæculi decimi (Jus can, n. 81, in-fol.) qui canonum collectionem illi simillimam continetquam Joannes Petitius (237) primus evulgavit quamque prius Cou. stantius (238),dein et fratres Ballerinii (239) accuratius illustrarunt. Ex iisdem siquidem fontibus utra (237) Pænitentiale Theodort Cant., t, I, p.97-280. Parisiis 1677, in-4°. (238) Epistolæ RR. pontificum a S. Clemente I usque ad Innocentium IIl. Parisiis 1721, in fol., t. I, p. 709, sq. (239) De antiquis collectionibus, etc.,p. iv, c.7,2.2. p. 611-616 ed. cit. (240) Edit. Benedict. Paris. 1705. t. II, in-fol. (241) Mansi amplissima SS.Conciliorum collectio t. XII, p. 257-260. (242) Sufficiat rubricas indicare.-Incipiunt capitula excerta de libris canonum. B I. Ut præter Scripturas canonicas nihil in Ecclesia C legatur et qute est Scriptura canonica. II. Ut per singulos annos synodus bis flat. III. Qualis ad sacerdotium vel sacrós ordines venire non potest. IV. Qualis vel qualiter ad sacerdotium vel sacros ordines venire potest. V. Ut nequaquam in duos metropolitanos provincia dividalur. VI. Ne in una civitate duo sint episcopi et de vicariis episcoporum. VII. Quod non oporteat ordinationes episcoporum díu deferre. VIII. De ordinatis episcopis nec receptis. IX, Quod non oporteat absolute quoslibet ordi nare. X. De servo si, nesciente domino suo, fuerit ordinatus. XI. Quod non liceat clericum in duas civitates mi- XII. Ne de uno loco ad alium transeat episcopus XV. Qualis vel pro qualibus culpis secundum cano- XVI. De expulso ab Ecclesia et excommunicato vel damnato ab officio suo. XVII. De ordine ecclesiastico et officio miss. D citur quod non in alia prostet.In sexaginta vero et quatuor rubricas divisa capitula singula eodem ferme ordine eademque serie digesta exhibet, quibus in illa Petitii Collectione inveniuntur. Gregorii tamen Magni litteræ ad Eleutherium Lugd.(lib.ix,ep. 106, p. 1106 iiii) et ad Brunihildam reginam (lib. ix, ep. 109, pag.1014-1016), (240), neo non alia quædam ex Isidori libris excerpta intra ipsam collectionem inveniuntur, quin tamen ad suas rubricas referantur, quemadmodum in Collectione Petitiana videre est. Gregorii Magni epistolam ad Augustinum archiepiscopum Cantuarientem, Gregorii Junioris capitula et ejusdem capitulationem vel eommunitorium Martiniano, Gregorio et Dorothee euntibus cum Domini auxilio in Boioaria (241) dein S. Hieronymi litteras duas ad Oceanum et ad Amantum qualiter cleribi vivvere debeant in hoc mundo, et denique libellum de remediis peccatorum qui vulgo Bedæ tribuitur, compilator ad calcem collectionis adjunxit. Qui hanc nostram collectionem cum illa quam Petitius edidit paulo diligentius conferat, facile sibi persuadeat hanc ultimam ex illa ortam esse (242). 11.Quamvis collectio de qua locuti sumus exigui XVIII. De reliquils sanctorum et oratoriis villaribus. XXI. De confirmatione cum chrisma,et ut prandia XXII. De Pasche die Dominico et reliquas festivitates. XXIII. De jejunio et quadragesimas vel litanias. XXIV. Ut festivitates præclaras nonnisi in civitatibus aut in vicis publice teneant. XXV. De his quæ offeruntur ad altare vel quæ ad XXVI.Ut omnes fideles communicent et missas per- XXX. De viduis, puellis et pauperibus. XXXI. Qualiter res Ecclesiæ episcopus debeat dispensare vel regere. Et quæ super altare dantur, qualiter dividantur, et de parochiis vel oratoriis in episcopi sint potestate et de basilicis in parochiis destructis." XXXII. Ut episcopus res quæ sacerdos clericis aut servientibus dederit, successor ejus non auferat. XXXIII. De rebus quæ ecclesiis vel sacerdotibus dantur. XXXIV. De rebus Ecclesiæ abstractis aut contradictis. XXXV. De causantibus et judicibus. XXXVI. Ut clerici non sint conductores et non negligant officium suum, et a secularibus curis se abstineant. XXXVII. Ut non cohabitet clericus cum extraneis mulicribus. XXXVIII. De relicta sacerdotis. XXXIX. De clericis usurariis et fidejussoribus, et ebriosis et cantica turpia vel verba otiosa. XL. De episcopis et ordinibus, et regulis clerico rum et vestibus eorum. XLI. De venatoribus. XLII. Ut episcopus, presbyter, diaconus peccantes fideles verberare non debeat. momenti sit, tamen ab ignoto quodam hujus disci- A bus quæ in Dionysiano opere conspiciuntur, addidit. (244). plinæ studioso in epitomem redacta est. Exstat siquidem in bibliotheca Parisiensi codex quidam (n. 3859) sub sæculi ix finem, aut sub x initium conscriptus, qui canonum collectionem exhibet unius vel alterius ex superius memoratis collectionibus ope adornatam, cui sequens titulus præfixus est: Incipit capitulatio breviter collecta de canonibus diversorum conciliorum qui in sequentibus sententiis propriis titulis et loca et nomina innotescunt, in triginta rubricas divisa (243) sub quarum singulis plura capitula continentur, quæ auctor ex notis jam fontibus incredibili cum integritate excerpsit, quibusque nonnulla alia ex Dionysii Exigui collectione et speciatim ex ejusdem collectionis secunda parte seu ex Rom. pontificum litteris decretalibus desumpta sine ulla omnino mutatione atque cum iisdem inscriptioni LX. De energumenis. LXI. De chrisma. LXII. De his qui contra canones faciunt. LXIII. De episcopis qui suprascriptos canones consenserunt et firmaverunt. LXIV. De lapsis et pænitentibus. (213) I. Ut per singulos annos synodus bis fiat. II. Qualis ad sacerdotium vel ad sacros ordines secundum auctoritatem canonicam venire non potest vel per quales culpas quis degradetur ab of ficio vel clero. III. Gregorii de pastoribus non recte gradientibus. IV. De episcopalibus ordinationibus. V. Quod non oporteat absolute quoslibet ordinari debere. VI. Ne de uno loco ad alium transeat vel migret episcopus aut presbyter aut diaconus seu quis cunque clericus. § III. Pluris tamen cæteris facienda videtur alia quædam collectio, quæ in codice Parisiensi bibliothecæ regiæ n. 4280 A, sæculo x exarato, habetur, atque Breviarii Cresconiani certo ordine digestam recensionem exhibet, in qua elaboranda patet aucto rem ad Martini Braccharensis opus respexisse. Collectio hæc in duodecim rubricas dividitur, quarum singulæ plura vel pauciora capitula continent, quæ tamen per totum opus perpetua numerorum serie recensentur, atque ad tercentum quinquaginta quatuor pertingunt. Capitula rubricarum argumentis respondent, quare ex diversis Cresconiani operis partibus desumpta et collecta sunt. Incipit vero ipsa collectio a præfatione ex Cresconiana exscripta: hanc rubricarum et capitulorum indiculus subse XII. De falsariis et perjuris et homicidis et furtibus. B XIII. De Deo sacratis et monasteriis puellarum et de incestis seu mulieres et de his qui uxores suas dimittunt et de raptu. C VII. Quod non oporteat clericum præter commen- D datitias suscipi epistolas. VIII. De damnatis vel excomunicatis et expulsis et per quales culpas secundum canonicam institutionem quis degradetur de officio sacerdotali vel clero. IX. Qualiter res ecclesiæ et quæ super altare dantur debeat episcopus regere vel dispensare et de rebus quæ ecclesiæ dantur. X. De canonibus uniuscujusque concilii. XI. De honore monachi competente, et ut nullus eorum temptet ecclesiatica aut secularia inquietare negotia, nec alienum servum propter conscientiam domini ejus suscipere, et de clericis et monachis, qui præter voluntatem sui episcopi ad urbem regiam Constantinopolitani veniunt,et de monastiriii vel abbatibus. XIV. Tractatus S. Augustini De pœnitentia. XV. In decretalia P. Gelasii c. 29 quod hi, qui se sacris virginibus sociantur et fœdera incesta commiscent, communicare non possunt nisi forte publicam pœnitentiam gesserint. XVI. Quod viduæ, ut superius dictum est, non velentur, et si professam continentiam proposito mutato calcaverint, ipsæ rationem Deo pro suis intactibus reddituræ sint, et de virginibus, si deviaverint. XVII. De causantibus et accusantibus, et judicibus, et de his, qui innocentes accusant, et qualiter clericus secularia judicia adeat. XVIII. De usuris et avaritia, et de fornicatoribus, et de pœnitentibus. XIX. De discordantibus et de libertis vel de expositis et de sacrilegis et auguriis. XX. De judæorum conviviis, et de confessionibus, seu de eorum mancipiis et diversis ditionibus inter judæum et christianum, ut non sint christiani subjecti Judæis. XXI. De rebus ecclesiæ abstractis aut contradictis, et ut custodiantur. XXII. Ut clerici non sint conductores et non negli gant officium suum, et non sint contumaces, et ut a sæcularibus curis abstineant. XXIII. Ut nullus clericorum habitet cum extraneis mulieribus. XXIV. De clericis usurariis et fidejussoribus et ebriosis unde convivia sæcularia et cantica turpia et otiosa verba. XXV. De episcopis, et regulis et ordinibus clericorum, et vestibus eorum, et de vebationibus. XXVI. Ut per singulos annos synodus bis fiat et qualis ad sacros ordines venire possunt et non possunt, et ut absolute non ordinentur, et ne uno loco ad alium transeant episcopus vel clericus. XXVII. De litteris peregrinorum,et clericis sine litteris ambulantibus, et de expulsis ab ecclesia, vel damnatis et adulteris. XXVIII. De reliquiis sanctorum et oratoriis, et villaribus, et de baptismo, et de confirmatione, et de Pascha vel de die Dominico et de jejunio Quadragesimæ et de festivitatibus præclaris. XXIX. De synodo Patricii. XXX. De episcopis, qui suprascriptos cañones consenserunt et confirmarunt numero 233, per concilia 26. (244) Syricii Decretorum c. 5, 14,4%. Rubr. XVIII. c. 17, 18, 19. Innocentii Dec. c. 7, 22, 34 Rubr. XVIII, c. 20, 21, 22. Cœlestini Dec. e. 15. Rubr. XVill, c. 23, Gelasii Dec. c. 12. 19, 23, 27, 28. R. XII, c. 4. R. XV. R. IX, c. 8. R. XXI, c. 11.R.XVI,c.34. quitur,quem demum ipse capitulorum textus exci- A pit. Eodem modo etiam Cresconius opus suum ad- ornaverat, unde factum est ut non pauci in errorem adducti hujusmodi indiculum Abbreviatio canonum inscriptum a Concordia canonum separarent, atque opus ab illa distinctum esse putarent (245). Cæterum nostræ collectionis auctor in capitulis ex Cresco- niani opere depromptis vix quidquam mutavit; iis vero paucis quæ omisit alia suffecit ex Gallicis com- pilationibus, uti videtur, desumpta. Præter canones enim qui ex Gallicis conciliis mutuati sunt, sæpis- sime Statuta Ecclesiæ antiquæ occurrunt, quæ, tes- tantibus fratribus Balleriniis, nonnisi in collectio- nibus in Gallia confectis inveniuntur. Ex quibus col- ligere fas est collectionem ipsam de qua loquimur, in Gallia adornatam fuisse. Citat insuper auctor lo- ca quædam ex concilio Clementis (246) quæ cum concilii quarti Carthaginensis canonibus omnino conveniunt et sub hujus concilii nomine a Gratia- no (247) in Decretum recepta sunt. III. Alia collectio quæ exstat in codice Pari- siensi bibliothecæ regiæ, n. 3859, minoris momenti (245) Ballerinii, l. c., p. iv, c. 3, p. 383-387. Pri- mus Pithæus breviationem edidit a 1581; dein T. Chifletius in operibus Fulgentii Ferrandi, p. 24-54. Divionæ 1649, in-4. Denuo typis edidit Pithoeus: Codex canonum vetus Ecclesiæ Romanæ. Parisiis 1687, in-fol., p. 314-326. Justellus breviationem edidit in: Bibliotheca juris canonici, t. I, p. 456-466, et concordiam T. I. adp. p. XXXIII-CXII. Ut utrius- que collectionis rationem perpisciamus, sufficiat nostræ collectionis rubricas afferre, quarum capi- tibus Cresconii capitula adnotabimus. R. I. Capitula episcoporum propria c. 1-72. Cresc. c. 151, 152, 164, 228, 16, 37, 39, 18, 36, 40-42, 142, 145-150, 153, 154, 157-160, 162, 169, 192, 209, 218, 244, 245, 256, 259, 260, 267, 270, 279- 283, 287, 232, 144, 200, 203, 170, 210-96. R. II. Item episcopis, presbyteris, diaconibus propria. c. 73-101. Cresc. c. 5-7, 10, 194, 8, 9, 11, 27, 30, 29, 8, 31, 35, 43-45, 49-52, 110, 143, 248, 254, 300, 177, 251, 246, 193. R. III. Item de presbyteris propria c. 102-126.Cresc. c. 2, 76, 4, 33, 81, 93, 97, 108, 111, 117, 119, 191, R. IV. Item de presbyteris et diaconibus propria c. 126-157. Cresc. c. 17, 54, 91, 98-109, 190, 196, R. V. Item de diaconibus propria c. 138-145. Cresc. R. VI. Item de subdiaconis et clericis inferiorum R. VII. Item de clericis, propria c. 153-201. Cresc. c. 13-15, 22-25, 225, 19, 20, 60, 61, 77, 197-199, 21, 204, 206, 207, 205, 214, 215, 219, 227, 243, 247, 262, 271, 166, 250, 176, 178. R. VIII. Item de Monachis propria. c. 202-218. R. IX. Item de virginibus velatis vel non velatis R. X. De laicis propria c. 225-299. Cresc. c. 12, 26, 62-67, 71, 72, 74, 75, 78, 80, 89, 115, 83-88, 90, 99-102, 104, 106, 107, 113, 112, 122-128, 130, D excerpta capitula subnectit, nec tamen eorum se- riem ubique servat.Cæterum aliquot etiam canones ex conciliis Parisiis anno 557 et 615 celebratis, nec- non ex concilio Turonensi anni 813 desumptos suæ collectioni inseruit, quod eam in Gallia fuisse confectam indicare videtur. De collectionis ætate nihil certi definiri potest, codex tamen haud post sæculi ix finem (239) descriptus videtur, quod sa- ne demonstrat quanti jam tunc Pseudo-Isidori col- §IV. Cujus tamen rei nullibi clariora monumenta habentur quam in eo libro qui Collectio Anselmo dedicata inscribitur, quique eo scilicet tempore quod inter annum 883 et annum 897 intercedit fuit concinnatus. Hæc collectio jam propius ad illam accedit quæ, ut superius diximus, tribus partibus constat, et de qua pro operis nostri ratione paulo post plura dicenda erunt. Quædam interim de hac ipsa disserere juvabit, præsertim cum docti illi viri qui hactenus illam illustrarunt(250)ea ipsaignora- rent quæ illam a cæteris hujusmodi lucubrationibus quam maxime distinguunt. Fontes quos auctor ad- 236, 263-265, 273-275, 278, 177. R. XI. Item de mulieribus c. 300-317. Cresc. c.230, 231, 133, 114, 116, 103, 105, 163, 181, 202, 136, R. XII. Item de hæreticis propria c. 317-355. Cresc. c. 46-48, 53-59, 68-70, 73, 288-299, 253, 165, 183-187. Codex mss. operis Cresconii, qui in Vercellensi bibliotheca servatur quædam particu. laria habere videtur. G. Andres: Lettera sopra alcuni Codici delle Biblioteche capitolari di No- vara e di Vercelli. Parma 1802, in-8, p. (246) Rubr. I, c. 50-55. C. Carth. iv, c. 34, 84, (247). D. xcv, c. 9. D. 1, c. 67. De consecrat. D. xc. c. 6; 1, 7. C. 15, q. 7, c. 6. Statuta Ecclesiæ antiquæ fratres Ballerinii primi ediderunt inter do- cumenta juris canonici veteris, n. 3, p. 654-668, Op. S. Leonis M., t. III, fol., Venetiis 1757. Confer eosdem Dissert. de antiq. can coll. O. 2, c. 3, §. 4, : (248) In hoc quoque opusculo indiculus ipsam col- lectionem præcedit, hac epigraphe : Incipit capitula- tio de diversis conciliis atque sententiis; Collectio ipsa inscribitur Incipit breviarium collectum de canoni- bus diversorum conciliorum, ecclesiasticæ regulæ, (249) Codex manuscriptus sub Godone abbate, qui prope Carnotum pervenit, uti constat ex versibus, qui ante collectionem descripti sunt : Godo, Bonæ vallis humilisque monasticus abbas, Codicis hujus opus sanctorum canonum factum. Donat habere Petro Marcellinoque beatis. J. Mabillon : Annales 0. S. Benedicti, lib LXVIII, § 39, p. 297 sq., Parisiis 1713, fol., t IV. et Samar- thani in Gallia Christiana, t. VIII, p. 1237, codicem prompsit, æque ac illi collectores habuit, atque Syricii, Innocentii, Zosimi, Cœlestini, Gelasii et A quæ ex Dionysio quam in iis quæ ex Isidoro de- (251) Omnes fere decretales litteras hoc modo (252) E. gr., p. VIII, c. 1-24, continet fragmenta rasse. - (253) De conciliis idem dicendum est. P. XII, c. 19 D (254) Quæ ut probemus posteriores sex collectio- Interim tanta est rerum et copia et varietas, qua c. 24. P. VII, c. 98. P. x, c. 89. B. 1, III, c. 19, 28, ignoraverint, quam arcto vinculo hæc nostra col- A cum serie occupat plane respondet (258). Quibus dein lectio ac Burchardi opus inter sese conjungantur. Præterea non leviter errarunt cum Reginonem ea usum fuisse affirment (255); nostræ siquidem collectionis auctor, quod superius animadvertimus, in citandis Innocentii decretis Dionysianam recensionem unice secutus nullum omnino alium ex præcedentibus imitatus est, quod tamen si Reginoni locum a Balleriniis prolatum (lib. 1, cap. 117) inspicimus, minime verum esset. Postquam Burchardus ex ea quæ ab Anselmo nomen habet collectione, suum opus adornavit, ipsa collectio ita obsolevit, ut nec Anselmus Lucensis, nec alius quispiam eorum qui postea canones collegerunt, ad illam accesserint, sed omnia ex Burchardi opere haurienda esse censuerint, non aliam profecto ob causam, nisi quia amplam atque indigestam antecessoris molem ordine ac methodo disposuerit. SV, VI. Alia canonum collectio, quæ Vindobonæ B in bibliotheca imperiali asservatur (Jus can. n. 99, in-4), magis multo quam ea, de qua nuper diximus, ad Collectionem tripartitam accedit, cum eam jam in tres partes divisam deprehendamus. Prima etenim pars LXXXx capitula exhibet,quæ ex spuria Isidori collectione desumpta sunt, et Rom. pontificum, Clementis scilicet aliorumque qui eum usque ad Gregorium Juniorem sequuntur, Decretalium fragmenta juxta temporum successionem disposita exhibent. Hisce addita sunt quædam Nicolai I decreta ex ejusdem litteris ad Salomonem episcopum Constantiensem et Carolum archiepiscopum Coloniensem datis excerpta. (256) Primæ huic parti auctor præfixit ordinem celebrandi concilii ex Pseudoİsidoro, nec non fragmenta quædam ex ipsius prænotationibus desumpta, quæ ita inscribuntur: Origo conciliorum generalium et adnotatio synodorum, quarum gesta in hoc (Pseudo-Isidoriano) codice continentur; quam tamen adnotationem auctor noster C usque ad concilium vicesimum quartum produxit (item Lugdunense in qua Patres xx statuerunt, quorum maxime item Priscus Lugdunensis episcopus exstitit) (257). Rom. pontificum insuper catalogum, quorum series a S. Sylvestro incipiens ad Gregorium Juniorem usque pertingit, auctor annexuit, in quo singuloruin pontificum nominibus numerum ascripsit, qui loco quem eorum quilibet in pontifi (255) De antiquis canon. coll., p. iv, c. 11, p. 632, l.c. (256) Apud Mansi, T. XV, 454 seq., 454-448 seq. Tertium Lugdunense concilium. an. 583 apud (Labat.) Conciliorum Galliæ, tam editorum quam ineditorum collectio temporum ordine digesta ab a. Christi 177 ad a. 1563, opera et studio monachorum congregationis S. Mauri. Parisiis 1789, in fol., t. I, p. 1287, (257) Rub. LXX in Petitii editione p. 264, t. I, in codice Vindobonensi rubr. LXIII. Confer Gratianum D D. 16, c. 11, qui hunc locum in Decretum recepit. (258) « Sylvester papa, a Petro XXXIV, congregatis cum consilio Constantini Augusti in urbe Roma CCLXXVII Patribus post Nicænam synodum damnavit item Arium et cæteros hæreticos, et constitutiones plerasque Ecclesiæ necessarias ordinare studuit. Siricius, a Petro XL, scripsit decretalia capitula xv propter quasdam necessitates, Emerio episcopo consulente.... Innocentius, a Petro XLII, scripsit quasdam epistolas ad episcopos diversarum provinciarum, in quibus continentur capitula decretalia LVI. Sosimus P., XLIII a Petro, scripsit epistolam decretalem ad Hesicium Salonitanum episcopum sub tribus capitulis prænotatam.... Hilarius P., a Petro XLVIII, præsentibus episcopis et presbyteris XLV, statuit capitula et synodica vi, in quibus continentur capitula xxII... Felix P., a Petro L., præsentibus episcopis et presbyteris LXXXI, capitula canonum constituit XXIV pro rebaptizandis in concilium Triburense an. 795 habitum et nonnulli canones ex synodis Græcis et Latinis, nec non fragmenta quædam ex regum Francorum capitularibus decerpta, adjiciuntur, quæ licet pauciora ac minoris momenti sint, secundam tamen collectionis partem constituunt. Tertia demum pars et uberio. rem et ordinaticrem sese præbet. In ea auctor capitula xcv rejecit, quæ ex Patribus, decretalibus et canonibus decerpsit, atque apposito hoc titulo: Incipiunt capitula ex canonibus LXXXVIII Patrum, quin alterum alteri ullo pacto conjungeretur, ita disposuit, ut earum collectionum speciem præ se ferat, quæ nomine Deflorationis canonum frequentissime occurrunt. Codex nono adhuc sæculo conscriptus videtur, quique istiusmodi artium peritiores sunt, concilii Triburensis recensionem, quam collectio exhibet, eodem tempore quo concilium ipsum celebratum fuit, adornatam esse contendunt. Cæterum quamvis hæc nostra collectio minoris momenti sit, ipsa tamen posteriores canonum compilatores usi esse videntur. Quod si codex qui illam exhibet revera nono adhuc sæculo exaratus est, Regino primus illam adiisset, siquidem circa annum 906 suum opus conscripsit. Apud ipsum enim fere omnia tertiæ partis capitula reperiuntur (259); eadem cum nostro codice est rerum series, jidem tituli. Si vero quis codicis ætatem impugnaret, hanc nostram collectionem ex Reginonis compilatione desumptam esse dicere oporteret. § VII. Hactenus plerasque ex antiquis canonum compilationibus illustravimus. Ad eam nunc manum admovemus de qua præ cæteris nobis agendum est; cumque ad illam omnes quæstiones, quas nobis proposuimus referantur, paulo accuratius describenda esse videtur. Africa episcopis, presbyteris et diaconibus.... Gre gorius II P., a Petro XCI, scripsit capitula xvII omoi Ecclesia servanda cum Patribus xxxIII ea quæ sub anathematis vinculo allegant. » Catalogus iste, in quo adornando auctor tum PseudoIsidori tum Dionysii aliorumque operibus usus est, nonnulla habet quæ ipsi propria omnino sunt. (259) Sequentia nostræ collectionis capitula apud Reginonem inveniuntur. C. 3-5, 2, 8, 9, 10, 11, 13, 14; Reg. lib. 11, c. 6-9, 49, 50, 61, 68, 92, 63. C. 18-30. Reg. lib. 11, c. 167-170, 174, 176, 178, 182, 183, 185, 188, 189, 192. C. 31, 32; Reg. lib. 11, 196. C. 36-32. Reg. lib. n, c. 111, 112, 117, 118, 176, 282. (260) Quoniam quorumdam Romanorum decretalia pontificum synodalibus tempore præstant conventibus, non incongrue in nostræ deflorationis opusculo primas sibi vindicant partes. A beati siqui. dem Petri apostolorum principis præsulatu usque ad Constantini imperatoris serenissimi tempora, seu propter raritatem episcoporum, sive etiam propter rabiem persecutorum, aut nulla aut certe vix ulla creduntur celebrata concilia pontificum. Huc accedit quod canones apostolorum Nicænis et plerisque aliis inferioris habentur auctoritatis, cum utpote a nonnullis illorum esse legantur. Unde quod liberius atque ut dixerim commodius agi poterat, apostolici viri consortes fidei litteris informabant, insinuantes videlicet quid appetere, quid ca |