DE' PIU ILLUSTRI POETI D' ITALIA SCELTI DA T. J. MATHIAS (INGLESE) MEMBRO DELLA SOCIETA' REALE, E DI QUELLA DEGLI NUOVA EDIZIONE tomo terzo NAPOLI 1819 Presso AGNELLO NOBILE libraio-stampatore Strada Toledo n. 186. (Anglus) BENEDETTO BUOMMATTEI (Florentino ). ,, Qui in civitate mores hominum sapienter nôrit formare, domique et belli praeclaris institutis regere, illum ego prae caeteris omni honore apprimé dignum esse existimem: proximum huic tamen qui loquendi scribendique rationem et normam probo gentis saeculo receptam praeceptis exemplisque sancire, et veluti quodam vallo circum-munire, adnititur. Utriusque enim horum utilitatem conferre si libet, justum utrique et sanctum civium convictum alter ille solus efficere potest; hic vero solus liberalem et splendidum et luculentum, quod proximé in votis est. Ille in hostem fines invadentem ardorem, credo, excelsum et intrepida consilia suppeditat; hic barbariem animos hóminum laté incursantem, faedam et intestinam ingeniorum perduellem, doctâ aurium censurâ auctorumque bonorum expeditâ manu explodendam sibi et debellandam suscipit. Neque enim qui sermo , purusne an corruptus, quaeque loquendi proprietas quotidiana populo sit, parvi interesse arbitrandum est, quae res Athenis non semel saluti fuit. Collabente enim in vitium atque errorem loquendi usu, occasum ejus urbis remque publicam humilem et obscuram subsequi crediderim: contra, nullum unquam audivimus imperium, nullam civitatem non mediocriter saltem floruisse, quamdiu linguae sua gratia suusque cultus constitit. In sermonis vestri consultis quibusdam profecto id animi videtur fuisse, suis tantum ut satisfacerent, de nobis (exteris) nihil soliciti : quanquam illi, meo quidem judicio, et famae suae et Italici sermonis gloriae haud paullo certiùs consuluissent, si praecepta et exempla ita tradidissent, ac si omnium mortalium referret Italicae linguae scientiam appetere,,· Florentiae Sept. 10. 1638. ALLA CULTISSINA DAMA DELLE BELLE ARTI E DELLE LETTERE VAGHISSIMA BARBARINA WILMOT (INGLESE) 1 CANZONE (a). Giacchè da breve speme a' lunghi lutti E co' cipressi ai crin (non più co'mirti ) Mostra il Sebeto (c) all' onda in fuga volta Cortese ai cigni suoi, temprando il duolo, Offre il Tamigi e l'aura, e l'ombra, e il suolo. Comp. Lir. III 1 (a) Ho giudicato a proposito di stampare questa Canzone, o dedica, che si trova in fronte del volumetto di Vincenzo Gravina intitolato : La Ragion. Poeca tra' Greci Latini ed ITALIANI, stampato in Londra per cura del signor T. J. MATHIAS. L'Editore. (b) Di Francia, nell'anno 1806. (c) Fiume presso Napoli. |