Sayfadaki görseller
PDF
ePub

DE' PIU ILLUSTRI

POETI D' ITALIA

SCELTI

DA T. J. MATHIAS (INGLESE)

MEMBRO DELLA SOCIETA' REALE, E DI QUELLA DEGLI
ANTIQUARI DI LONDRA, PASTORE ARCADE IN ROMA,
MEMBRO CORRISPONDENTE DELL'ACCADEMIA DELLA
CRUSCA IN FIRENZE, E SOCIO CORRISPONDENTE DEL-
LA SOCIETA' PONTANIANA DI NAPOLI ec, ec.

NUOVA EDIZIONE

tomo terzo

NAPOLI 1819

Presso AGNELLO NOBILE libraio-stampatore

Strada Toledo n. 186.

(Anglus)

BENEDETTO BUOMMATTEI

(Florentino ).

,, Qui in civitate mores hominum sapienter nôrit formare, domique et belli praeclaris institutis regere, illum ego prae caeteris omni honore apprimé dignum esse existimem: proximum huic tamen qui loquendi scribendique rationem et normam probo gentis saeculo receptam praeceptis exemplisque sancire, et veluti quodam vallo circum-munire, adnititur. Utriusque enim horum utilitatem conferre si libet, justum utrique et sanctum civium convictum alter ille solus efficere potest; hic vero solus liberalem et splendidum et luculentum, quod proximé in votis est. Ille in hostem fines invadentem ardorem, credo, excelsum et intrepida consilia suppeditat; hic barbariem animos hóminum laté incursantem, faedam et intestinam ingeniorum perduellem, doctâ aurium censurâ auctorumque bonorum expeditâ manu explodendam sibi et debellandam suscipit. Neque enim qui sermo , purusne an corruptus, quaeque loquendi proprietas quotidiana populo sit, parvi interesse arbitrandum est, quae res Athenis non semel saluti fuit. Collabente enim in vitium atque errorem loquendi usu, occasum ejus urbis remque publicam humilem et obscuram subsequi crediderim: contra, nullum unquam audivimus imperium, nullam civitatem non mediocriter saltem floruisse, quamdiu linguae sua gratia suusque cultus constitit.

In sermonis vestri consultis quibusdam profecto id animi videtur fuisse, suis tantum ut satisfacerent, de nobis (exteris) nihil soliciti : quanquam illi, meo quidem judicio, et famae suae et Italici sermonis gloriae haud paullo certiùs consuluissent, si praecepta et exempla ita tradidissent, ac si omnium mortalium referret Italicae linguae scientiam appetere,,·

Florentiae Sept. 10. 1638.

ALLA CULTISSINA DAMA

DELLE BELLE ARTI E DELLE LETTERE VAGHISSIMA

BARBARINA WILMOT

(INGLESE)

1

CANZONE (a).

Giacchè da breve speme a' lunghi lutti
L'afflitta Italia e 'l desolato Impero
Si desta, e piange da fatal guerriero
Suoi campi guasti e eserciti distrutti;
E stende la radice ognor lo Giglio (b)
Con sì mortal periglio;

E co' cipressi ai crin (non più co'mirti )
Or scompigliati ed irti,

Mostra il Sebeto (c) all' onda in fuga volta
La Sirena sepolta;

Cortese ai cigni suoi, temprando il duolo, Offre il Tamigi e l'aura, e l'ombra, e il suolo. Comp. Lir. III

1

(a) Ho giudicato a proposito di stampare questa Canzone, o dedica, che si trova in fronte del volumetto di Vincenzo Gravina intitolato : La Ragion. Poeca tra' Greci Latini ed ITALIANI, stampato in Londra per cura del signor T. J. MATHIAS. L'Editore. (b) Di Francia, nell'anno 1806.

(c) Fiume presso Napoli.

« ÖncekiDevam »