pauper ego sum et cor meum conturbátum est intra me. Sicut umbra, cum declínat, ablátus sum; ★ et excussus sum sicut locustæ.

Génua mea infirmáta sunt a jejúnio, * et caro mea immutáta est propter óleum.

Et ego factus sum oppróbrium illis: * vidérunt me, et movérunt cápita sua.

Adjuva me, Dómine Deus meus: * salvum me fac secundum misericórdiam tuam.

Et sciant quia manus tua hæc;* et tu, Dómine, fecisti

eam.

Sagittæ potentis acútæ, cum carbónibus desolatóriis.

Heu mihi, quia incolátus meus prolongátus est! habitávi cum habitántibus Cedar; * multum íncola fuit ánima

Psalmus 121. LETATUS Sum in his quæ dicta sunt mihi: * In domum Dómini íbimus.

Stantes erant pedes nostri in átriis tuis, Jerúsalem. Jerúsalem quæ ædificátur ut cívitas,* cujus participátio ejus in idipsum.

Non declines cor meum in verba malitiæ, * ad excusandas excusatiónes in peccátis,

Cum hominibus operántibus iniquitátem ; ★ et non communicábo cum electis eórum.

Corripiet me justus in misericórdia, et increpábit me: * óleum autem peccatóris non impinguet caput meum; Quóniam adhuc et orátio mea in beneplácitis eórum. Absorpti sunt juncti petræ júdices eórum: * áudient verba mea, quóniam potuérunt.

*

Sicut crassitúdo terræ erupta est super terram,* dissipáta sunt ossa nostra secus infernum.

Quia ad te, Dómine, Dómine, óculi mei; *in te sperávi,non auferas ánimam meam. Custódi me a láqueo quem statuérunt mihi, et a scándalis operántium iniquitátem. Cadent in retiáculo ejus peccatóres: * singulariter sum ego, donec tránseam.

Lætámini in Dómino, et exsultáte, justi; * et gloriámini, omnes recti corde.

Psalmus 78.

DEUS, venérunt gentes in hæreditatem tuam, polluérunt templum sanctum tuum, posuérunt Jerúsalem in pomórum custódiam.

Posuérunt morticína servórum tuórum escas volatilibus cœli, carnes sanctórum tuórum béstiis terræ.

Effudérunt sánguinem eórum tanquam aquam in circúitu Jerúsalem; * et non erat qui sepeliret.

Facti sumus oppróbrium vicínis nostris; * subsannátio et illúsio his qui in circúitu

In generatiónem et generatiónem * annuntiábimus laudem tuam.

Ant. 7. c. Tu remisisti impietátem peccáti mei: pro hac orábit ad te omnis sanctus.

Ps. 31.

dícia fáciens : * in opéribus mánuum suárum comprehensus est peccátor.

*

Convertantur peccatóres in infernum, omnes gentes quæ obliviscuntur Deum.

Quóniam non in finem oblívio erit páuperis: *patiéntia páuperum non períbit in finem.

Exsurge, Dómine; non confortétur homo: * judicentur gentes in conspectu tuo.

Constítue, Dómine, legislatórem super eos; ut sciant gentes quóniam hómines sunt.

Altera divisio Psalmi 9.

Ur quid, Dómine, recessisti longe? * déspicis in opportunitatibus, in tribulatióne?

Dum superbit ímpius, incénditur pauper: comprehenduntur in consiliis quibus cogitant.

*

Quóniam laudátur peccátor in desidériis ánimæ suæ, et iniquus benedícitur. Exacerbávit Dóminum peccátor; secundum multitúdinem iræ suæ non quæret.

*

*

Non est Deus in conspectu ejus; inquinátæ sunt viæ illíus in omni témpore.

Auferuntur judícia tua a fácie ejus : * ómnium inimicórum suórum dominábitur.

Dixit enim in corde suo: Non movébor a generatióne in generatiónem sine malo.

Čujus maledictióne os plenum est, et amaritúdine, et dolo: * sub lingua ejus labor et dolor.