Matrimonia com buiusmodi bus contracta dictum termi sionarii similem facultatem habentes, quoad praemissa in sui locum subdelegandi, licentiam et facultatem, auctoritate apostolicâ, tenore praesentium, concedimus et impertimur: praesentibus ad viginti annos a die illarum datae computandos tantum duraturis, ac uno eodemque tempore tam quoad principales et presbyteros Societatis Iesu, quam quoad Ordinarios praefatos expiraturis: salvà tamen semper in praemissis auctoritate Congregationis eorumdem cardinalium. § 3. Praeterea, eorum, qui matrimonia dispensationi- huiusmodi post expiratam facultatem, a post expiratum Clemente praedecessore nostro sicut num validat. praemittitur prorogalam seu de novo concessam, in gradibus huiusmodi forsan contraxerint, dispensationemque re spective ad id concesserint, statui et conscientiarum quieti providere volenles, omnia et singula matrimonia, quae, vigore dispensationis super praedictis gradibus seu impedimentis per missionarios seu etiam Ordinarios illarum partium post expiratam facultatem sic prorogatam quomodolibet concessae, aliàs tamen rite et legitime, contracta fuerint, auctoritate et tenore praefatis revalidamus, ac valida et legitima decernimus, in omnibus et per omnia, perinde ac si ab initio et in eorum radice, praevià sufficienti dispensatione, contracta fuissent, absque eo quod illi, qui sic contraxerint, matrimonium de novo contrahere seu novum consensum praestare ullo modo debeant aut teneantur; dictis vero provincialibus Societatis lesu, et presbyteris ab eis deputandis, necnon Ordinariis locorum, illos, qui expiratâ facultate huiusmodi interim usi fuerint ut praefertur, a quibuscumque censuris et poenis ecclesiasticis, quas propterea quomodolibet incurrerunt, pro hac vice tantum absolvendi, dictâ auctoritate, harum serie, facultatem similiter tribuimus et impertimur. sionis exequu. tit. § 4. Decernentes, easdem praesentes Huius conceslitteras firmas, validas et efficaces exi- tionem commit stere et fore, suosque plenarios et inte gros effectus sortiri et obtinere, ac illis, ad quos spectat et pro tempore spectabit, in omnibus et per omnia plenissime suffragari, et ab eis respective inviolabiliter observari, sicque in praemissis per quoscumque iudices ordinarios et delegatos, etiam causarum palatii apostolici auditores, iudicari et definiri debere, ac irritum et inane si secus super his a quoquam, quavis auctoritate, scienter vel ignoranter, contigerit attentari. § 5. Non obstantibus apostolicis, ac in universalibus provincialibusque et synodalibus conciliis editis, generalibus vel specialibus, constitutionibus et ordinationibus, ac, quatenus opus sit, quibusvis, etiam iuramento, confirmatione. apostolicâ, vel quavis firmitate alià roboratis, statutis et consuetudinibus, privilegiis quoque, indultis et litteris apostolicis, in contrarium praemissorum quomodolibet concessis, confirmatis et innovatis; quibus omnibus et singulis, illorum tenores praesentibus pro plene et sufficienter expressis ac de verbo ad verbum insertis habentes, illis aliàs in suo robore permansuris, ad praemissorum effectum, hac vice dumtaxat, specialiter et expresse derogamus; ceterisque contrariis quibuscumque. Obstantibus derogal. in rubrica Datum Romae, apud S. Mariam Maiorem, sub annulo Piscatoris, die Ix septembris MDCCXXXIV, pontificatus nostri anno v. Dat. die 9 septembris 1734, pontif. anno v. CXLIII. Damnatio et prohibitio libelli gallico bus adhiberetur si forent exhibitae vel dinalium et aliorum in sacrâ theologiâ Clemens Papa XII, ad perpetuam rei memoriam. Libellum de § 1. Cum, sicut ad apostolatus nostri damnat, im ri- notitiam pervenit, non ita pridem in prohibet. lucem prodierit quidam libellus gallico mi retinerique idiomate editus, cui titulus: Lettre pa- locorum Ordi bet. Cetera epi pessulanensis. providentiâ Papae XII anno v, supradictae scopi Montis simile scriptum, a dicto episcopo Mon- | tris et domini nostri domini Clementis divina Praesentes litteras praecipit PETRUS ORIGHI magister cursorum. CXLIV. Confirmatio duorum decretorum seu sta- Clemens Papa XII, ad futuram rei memoriem. huius Congre § 3. Ut autem eaedem praesentes litpubblicari. terae ad omnium notitiam facilius perducantur, nec quisquam illarum ignorantiam allegare possit, volumus et auctoritate praedictà decernimus, illas ad valvas basilicae Principis Apostolorum, ac Cancellariae Apostolicae, necnon Curiae generalis in Monte Citatorio et in acie Campiflorae de Urbe per aliquem ex cursoribus nostris, ut moris est, publicari, illarumque exempla ibidem af- § 1. Exponi nobis nuper fecit dilectus Procuratoris fixa relinqui, sic vero publicatas, omnes filius Hyacinthus de Bénoit, presbyter ac gationis preces. et singulos, quos concernunt, perinde procurator generalis clericorum saecuafficere ac si unicuique illorum perso- larium Doctrinae Christianae in Gallià, naliter notificatae et intimatae fuissent; quod in capitulo generali eiusdem ConTransump'is 5. Ipsarumque litterarum transum-gregationis hoc anno Parisiis celebrato, ptis, seu exemplis, etiam impressis, manu alicuius notarii publici subscriptis, et sigillo personae in ecclesiasticâ dignitate constitutae munitis, eamdem prorsus fidem tam in iudicio quam extra illud ubique locorum haberi, quae haberetur eisdem praesentibus si exhibitae forent vel ostensae. credi val'. cap. II constitutionum inibi editarum, nuit petitis. existere et fore, suosque plenarios et mio capituli itidem provincialis, nec ei | teras, semper firmas, validas et efficaces praesit praepositus generalis aut eius delegatus, idem novus praepositus provincialis capitulo provinciali praesideret; si vero esset in eâdem Urbe, vel non ita distans ut intra unum vel alterum diem adesse posset, advocaretur, non interrupto capitulo, et, si veniret, exciperetur uti vocalis; idque potiori iure locum sibi vindicaret respectu capituli generalis quoad praepositum generalem huiusmodi, si forte aliquem eligi contingeret qui de gremio ipsius capituli generalis non fuisset. Quare praefatus Hyacintus procurator generalis nobis humiliter supplicari fecit ut in praemissis opportune providere et ut infra indulgere de benignitate apostolicà dignaremur. Pontifex au § 2. Nos igitur, ipsius Hyacinthi procuratoris generalis votis hac in re, quantum cum Domino possumus, favorabiliter annuere volentes, eumque a quibusvis excommunicationis, suspensionis et interdicti, aliisque ecclesiasticis sententiis, censuris et poenis, a iure vel ab homine, quavis occasione vel causà latis, si quibus quomodolibet innodatus existit, ad effectum praesentium dumtaxat consequendum, harum serie absolventes et absolutum fore censentes, supplicationibus eius nomine nobis super hoc humiliter porrectis inclinati, enarrata duo decreta seu statuta cap. II et VII dictarum constitutionum, a capitulo generali eiusdem Congregationis Doctrinae Christianae sicut praemittitur edita, auctoritate apostolicâ, tenore praesentium, confirmamus et approbamus, illisque inviolabilis apostolicae firmitatis robur adiicimus, ac omnes et singulos iuris et facti defectus, si qui in praemissis quomodolibet intervenerint, supplemus. § 3. Non obstantibus praemissis, ac constitutionibus apostolicis, necnon, quatenus opus sit, dictae Congregationis, aliisve quibusvis, etiam iuramento, confirmatione apostolicâ, vel quavis firmitate alià roboratis, statutis et consuetudinibus, privilegiis quoque, indultis et litteris apostolicis in contrarium praemissorum quomodolibet concessis, confirmatis et innovatis; quibus omnibus ei singulis, illorum tenores praesentibus pro plene et sufficienter expressis ac de verbo ad verbum insertis habentes, illis aliàs in suo robore permansuris, ad praemissorum effectum, hac vice dumtaxat, specialiter et expresse derogamus; ceterisque contrariis quibuscumque. Datum Romae, apud S. Mariam Ma- Dat die 13 novembris 1734, pontif. anno v. CXLV. Quod decanalus Sacrae Rotae auditorii Obstantibus derogal. Prooemium. Causae hains constitutionis. guineorum in primo gradu: vero in Rotá semel inductae ab eâdem nequeant. Clemens episcopus, servus servorum Dei, ad perpetuam rei memoriam causae | itaut in toto auditorio vix quidquam deavocari siderandum supersit. In summi pontificatus speculâ a Christo domino constituti, ad quaecumque Urbis tribunalia mentis nostrae aciem dirigentes, ea praecipue, quae auditorum palatii nostri laudem interque eos unanimem tranquillitatem confovere possunt, prae oculis speciatim habemus, ut nempe auditorium ipsum cunctis nationibus, huc pro controversiarum decisione convenientibus, incorruptae mentis praeconio celebretur, eiusque iudicia, ut hactenus factum est, ubique terrarum debito plausu excipiantur. § 1. Itaque nos, intimo cordis affectu iustitiam, eo quo par est studio et sedulitate, ac sine ullâ acceptione personarum, in causis iamdudum introductis vel imposterum introducendis administrari et nullo modo retardari cupientes, quod aliàs piae memoriae antecessorum nostrorum Romanorum Pontificum hac de re editis constitutionibus cautum est, omnes longarum litium ambages et controversias, magnâ, ut decet, sollicitudine, ad debitum finem perduci volumus; quandoquidem tam spectatae virtutis auditorium ab iisdem Pontificicibus antecessoribus nostris, nobisque ipsis, ob integritatis et utriusque iurisprudentiae famam tanti factum fuisse constat, ut quasi certatim permagnis gratiarum privilegiis et honoribus illud ornare studuerint; quibus ipsi auditores optime instructi, unoque iusti et recti studio prae oculis habito, ius suum cuique tribuere satagerent. Quod hactenus, Dei gratiâ opitulante, factum, amplius deinceps factum iri speramus, troversiae inter aliquando insu pus posset de scipere. § 2. Nihilominus, eodem auditorio Nonnullae conpro suâ vigilantia et probitate nobis ipsos auditores humiliter suggerente, animorum suorum rexère. quieti iustitiaeque consultum iri, si una et altera controversiae formido e medio tolleretur, quae interdum discordias serere ac totius auditorii animos non sine gravi causarum ventilandarum incommodo turbare possent: quorum nos providam circumspectionem et boni publici studium laudantes, corumque expositiones plurimi facientes, hac nostrà constitutione eas effectum per illos optatum assequi volumus. Quae quidem huc summatim reducuntur. Ut imposte- Utrum episcorum, decanatu auditorii vacante, atque cani munus su ad munus ipsum decani auditore inter ceteros antiquiore', sed tamen episcopali, archiepiscopali, vel etiam patriarchali dignitate, residentiae oneri adstrictae, vel etiam non adstrictae, sed a titulo tantum denominatae, in partibus, ut dicitur, infidelium, qui quidem auditor antiquior, eiusmodi dignitate praeditus, tunc munus locumtenentis. occupans, in concursu alterius ex iisdem auditoribus, minus tamen antiqui, atque simili dignitate minime fulgentis, sive etiam qui, uti decanus actu existens, ad aliquam ex memoratis dignitatibus. promoveretur, ideo decani munus, pro altero sibi immediate succedenti relinquere deberet: quandoquidem olim hac de re discordes atque inter se diversae fuerint sententiae, itaut quisque suam, utpote sibi magis gratam, sequeretur, singulis etiam quamdam observantiam pro se adducentibus; unde factum ut in hac sententiarum diversitate diversa etiam interque se discordantia iudicata 1 Syntaxin seq. corrigere desperamus (R. T.). 2 Videtur legendum adstrictâ..... non adstriclâ... denominatâ (R. T.). |