Sayfadaki görseller
PDF
ePub

et calamitosos, et in publicis hospitalibus inter senes et aegrotos, et in villis ac pagis inter villicos et agrestes, et in sacrarum virginum asceteriis', et in ecclesiasticis clericorum conventibus, et ubique inter omnes, charitatis officia obibat, sanctitatis lucem diffundebat, bonum Christi odorem disseminabat. Siquidem in regiâ domo, saeculi vanitate contemptâ, et divitiis ac honoribus conculcatis, ad Deum conversas et in caelo fixas omnes cogitationes suas habebat. Itaque eius praecipua cura fuit ut parochialibus praebendis, ecclesiasticis dignitatibus et beneficiis, quae sunt bona pauperum et patrimonium Christi, digniores praeficerentur; et cum nobiles viri filios suos commendarent, et promissis aut minis urgerent, vel speranda praemia irrisit, vel praetentas minas calcavit; neque anima fortis et robusta detrimento haereditatis Christi et Crucis dispendio potentes sibi optavit amicos, aut de comminatis malis trepida inimicos formidavit. Socios suos 18. Inter suos autem sacrarum mistum suarum esionum socios, quos secum praesertim rudit. ad rusticos et agrestes fidei catholicae

exemplo virto

mysteria et divina praecepta edocendos voto obligari, tum etiam clero rite instituendo aliisque charitatis operibus addici voluerat, robore accinctus ex alto, toto peregrinationis ac conversationis suae tempore fidelem se ministrum, strenuumque ac indefessum vineae Domini cultorem atque operarium exhibuit. B. Vincentii 19. Cum autem illorum regimen, regendo socios non, ut quidam, vim fecisset ut adipisceretur, sed vim passus esset ut acciperet, ita versabatur ut omnes intimis charitatis visceribus complecteretur. Curabat enim ne quem tristitia affligeret, ne cogitatio saecularis urgeret; et vigili pietatis dispensatione providebat ne 1 Edit. Main, legit asceterii (R. T.).

prudentia

suos.

in

[blocks in formation]

Mira ipsins humilitas com

§ 20. Ipse autem, qui omnibus sanctitatis merito et dignitatis gradu ante- mendatur. ibat et humili animi demissione inferior erat, semetipsum palam hominem dictabat nihili, filium villici, et olim gregis addictum custodiae. Perpetuâ suae Congregationis praefecturâ, in generali conventu se ineptum et imparem muneri ferendo prae humilitate affirmans, se abdicavit, et efflagitanti in locum sui alium substitui, ab iteratis totius conventûs precibus vis ei quodammodo illata est ut imposterum exerceret. Etenim quo sublimius ad sanctitatis altitudinem Deum cognoscendo et amando ascendebat, eo inferius agnitione et contemptu sui se dimittebat. Ideo vilissima quaeque domûs obibat officia, et saepe genibus flexis et fluentibus lacri mis veniam a suis petebat, quod malis exemplis aliorum animos offendisset. Ob❜ eximia pietatis opera excellentesque virtutes summam gratiam adeptus erat in aulâ regiâ; plurimi enim faciebat eum Galliarum regina; et apud omnes tum episcopos tum cardinales, aliosque optimates et ecclesiasticos et saeculares, et apud omnes cuiusvis generis, statûs et conditionis homines magno in honore et existimatione habebatur. Ipse vero coram Deo omnium bonorum datore'

1 Edit. Main. habet christianorum (R. T.). 2 Pessime puncto sublato edit. Main, legit il-offendissel ob, etc. (R. T.).

3 Edit. Main. legit datori (R. T.).

ricorum semi

curat.

humilians se, nihil vanum aut superbum, nihil procax aut inverecundum nihil intemperans aut immoderatum vel in opere vel in sermone praese ferebat; sed omnia ordinata et ad christianam disciplinam et evangelicam sanctitatem composita aperte ostendebant, nihil intus latere tenebrarum, ubi foris tanta lux virtutum praefulgebat.

Maiorum cle- § 21. Temporum iniquitas et civilium maria erigenda bellorum tumultus Galliarum cleri sanclitatem invectâ ignorantiâ corruptisque moribus labefactaverat. Ad' reparandum decorem domus Dei, restituendamque ecclesiasticam disciplinam vires omnes et cogitationes suas Vincentius intendit. Itaque, ut restauraretur ecclesiasticae disciplinae vigor, qui langore vitiorum enervatus fuerat, religiosas domos recipiendis clericis, qui ad sacros ordines promovendi essent, assignavit; eosque in sacris ritibus peragendis, sanctisque moribus efformandis qui ad gradus dignitatem responderent, per se suosque Missionis socios instruendos curavit. Hinc autem sacrarum caeremoniarum nitor et venerabilis observantia in multas Galliarum ecclesias revocata est. Sacerdotes § 22. Insuper coetus adunavit sacerbus spirituali- dotum, qui statis diebus de divinis rebus inter se conferrent, et se in sacris disputationibus exercerent, ut potentes essent exhortari in doctrinâ sanå et eos qui contradicunt arguere.

pro collationi

bus adunat.

[blocks in formation]

clericis in sortem Domini vocatis, qui, in huius mortalis vitae terrâ desertà et inaquosâ, ad altare Domini ministrantes, verbo et exemplo sanctae Dei plebi tendenti ad caelestem patriam, excusso diabolicae captivitatis iugo, praeire debent, auctor fuit, ut, priusquam ad ecclesiasticos gradus ascenderent, a mundanis tumultibus in sanctam secedentes solitudinem, per aliquot dies divinis rebus meditandis contemplandisque sui muneris officiis vacarent.

Vincentias usque ad dectatem missio❤

operarios zelo

10

censos in diver

sas mundi par

les millit.

§ 24. Profectò non solum Dei servus Vincentius egregius fuit ministrorum crepitam senealtaris institutor, sed et boni et fidelis nibus vacat, et dispensatoris formam in se exhibuit; animarum nam erat veluti omnium egentium et miserorum perfugium, et cuiusvis generis pauperes, erogatis etiam nonnunquam quae sibi suisque missionum sociis videbantur necessaria, ita largis sublevabat eleemosynis, ut communiter pauperum pater nuncuparetur. Assiduam, licet iam provectus esset aetate, apostolico sacrarum missionum ministerio dabat operam, huc illuc alis charitatis super omnem laborem et super senilis aetatis vires volitans, lucem evangelicae veritatis et divinorum mandatorum scientiam ambulantibus in tenebris et vitiorum caligine praeferebat, praesertim pauperrimis villarum et paganorum incolis, quos, lumine christianae fidei destitutos, in ignorantiae nocte per devia aberrantes, in viam Domini reducebat. Et quoniam charitas mensuram non habet, servi Dei virtus Galliarum terminis restricta non est, sed longe lateque diffusa eluxit; nam ad amplificandam fidem et pietatem evangelicos misit ex suis alumnis operarios non solum in Italiam, Poloniam, Scotiam, Hyberniam, sed etiam ad barbaros et Indos, nostrisque terris dissociatas gentes, quas suorum alumnorum operâ

Mullis Galliae provinciis ino

genti pecunia.

venit, et domi

sis ad duo mil

dispulsis idolatriae tenebris ad lucem | ter sentiens, illas, si quando accipiebat,
veritatis adduxit.
meritò se pati iudicabat. Itaque adeo
patienti animo eas tulit, ut a convicium
sibi faciente veniam flexis genibus peti-
verit; percutienti autem maxillam, alte-
ram humiliter praebuerit.

§ 25. In remotis autem provinciis
Pia pressis in- animarum salutem expetens, corporum
rum copia sub- etiam egestatibus consulere non omit-
suae Parisien- tebat, ut per temporalia subsidia car-
lia pauperes nales homines ad Deum attraheret. Ita-
quotidie reticit.
que non modò Lotharingiam, Campa-
niam, Picardiam, peste, fame belloque
vastatas, largiter refecit, missis ingenti-
bus pecuniarum summis, ad quas distri-
buendas fideli operà Puellarum Chari-
talis utebatur, sed in aliis etiam re-
motissimis regionibus hominibus inopià
aut calamitate aliquâ laborantibus sub-
venit. Et cum ipsa Parisiorum civitas
ingenti annonae penuria gravissime ve-
xaretur, domi suae ad duo millia pau-
perum sustentavit.

vexatus coris,

primitur, sed

me beneficus

omnes

nimiter accipit,

hil sibi esset

militum gladios

serum artificem

bus eripit.

§ 27. Militibus caeca rabie et insano Inter furentes furore' infortunatum quemdam artificem prosiliens, miiam vulneratum nudis gladiis, ut morti e mortis fauci traderent, persequentibus, corpus suum opposuit, et se in apertum vitae discrimen obiecit, ut Deo lucraretur, quem e faucibus praesentis mortis, periculo capitis et sanguinis sui, eripuisset; et quidem, tantâ tamque inusitatâ animi fortitudine attonitis et verbis servi Dei mollitis militum animis, pacati recesserunt; miser autem ille vivus evasit.

Licet affecta

aetate et cornunquam ieiu

cerationes in

verò dum Ecve in aliquo distur.

§ 28. Sed quoniam dominicus ager, Tot tantisque 26. Et quamquam variis multisque cuius nos operarii sumus, rorante desu- pore imbecilli, Dunquam de tum regiae aulae, tum suae Congrega- per gratiâ Dei, fide munitur, ieiuniis ex- nia et carnis mapronus ac sum- tionis, aliorumque locorum quae fun-ercetur, eleemosynis seritur, orationibus termittit, auget aequa- daverat, vel quorum curam habebat, foecundatur; ideo beatus Vincentius, clesia regnumne mortalis corporis spirituali culturâ crimine versanneglectâ generosum germen periret, et innascentibus spinis ac tribulis ea producerentur, quae urenda sunt flammis, non quae dominicis horreis reconduntur, membra sua domare, cilicio conterere, ieiuniis aliisque poenitentiae operibus, praecipue in communibus totius Galliarum regni et Catholicae Ecclesiae calamitatibus, consuevit.

ac si aliud ni distentus negotiis esset, in quibus omniagendum. bus indefessam ad Dei gloriam navabat operam; tamen omnium necessitatibus subveniebat, omnium sublevabat angustias, nullum a se repellebat, omnes in Christo complectebatur. Profecto mirum erat quod nemini ad se negaret aditum, faciles omnium postulationibus accomodaret aures, blande responderet, comiter exciperet, nullius concitaret invidiam; sed, omnibus omnia factus, aliorum curaret corpora, aliorum sanaret spiritus, et prout quisque indigens erat, aut vestimentis, aut sumptibus, aut doctrinâ, vestiret, aleret, instrueret, ostendens quemadmodum, etsi non omnibus omnia, omnibus tamen charitas, nulli debeatur iniuria; etenim iniurias, quae ab aliis sibi propter iustitiam inferebantur, tantum abfuit, ut, cum facile posset, ulcisceretur, quin neque unquam de illis queri auditus fuerit, quia, de se humili

Nihil decernenondum

aut nisi post effusas Deo suscipit; ad ex

animum гuvo

§ 29. Si in negotio aliquo gravi et difficili sententiam rogatus responsum agendum dare cogeretur, aut si aliquid arduum enixas preces et insolitum faciendum sibi propositum amen saepius esset, Deum, ut sanctus rex David, prius- cal. quam rem aggrederetur, consulebat, et supplex a Patre luminum postulabat ut menti suae lucem eius claritatis infunderet, quâ et quae respondenda aut 1 Pessime ed. Main. legit favore pro furore (R. T.).

2 Edit. Main. legit non pro nos (R. T.),

Orationis

studium inter

mox ex ergasto

gralurus, quo

dei defensor.

Gallis lansen

bellum

a S. Sede da

agenda essent perspiceret, et quae co- | die offerre posset. Et quia nonnullis preces, quast
gnita et perspecta essent divinâ prae- ante obitum mensibus, ob tibiarum mor- lo corporis rut-
veniente gratiâ sequeretur, et quod bo- bum gravissime adauctum, pedibus insi- die recitat.
num et placitum Deo esset, eâ adiuvante stere nequibat, aderat quotidie missae
perficeret. Quoties e cubiculo domûs sacrificio, et pane angelico refectus,
suae prodibat in publicum, se coram post humilem gratiarum actionem, sole-
Deo in terram prosternebat, et divinam mnes Ecclesiae preces pro agonizanti-
opem enixis sed brevibus precibus im- bus praescriptas, veluti prope diem ex
plorabat, ne transiens, licet invitus, per corporeo carcere ad caelestem patriam
semitas saeculi, et terrena ac mundana migraturus, pro animi sensu recitabat.
tractans, coeno filiorum hominum inqui- § 32. Vivâ enim in Deum fide ani- Strenuus F1-
naretur. Ubi vero domum rediverat, in- mabatur, cuius, dum vixit, strenuus de-hine suborto in
trabat secreta cordis sui, et latitantem fensor et propugnator fuit. Nam, exorta smo acerrima
conscientiam ad examen vocabat, et co- in Gallijs haereticà tempestate quae cens, nihil pen
movil, donec
gitationibus inter se invicem accusanti- turbine suo cuncta turbaverat, ingemuit impia dogmala
bus aut etiam defendentibus sollicite Dei servus, postquam sensit catholicam muarentur.
inquirebat, studiose emendabat, severe fidem in plerisque lansenianâ labe vio-
puniebat, si quid imprudens ex ore lari, et ab haereticorum astutiâ pluri-
excidisset, aut incaute operatus esset, morum illudente simplicitati ex omni
adeo diligens erat in custodiendis viis ordine multos in pravum sensum trahi.
Domini, qui mandavit mandata sua cu- Itaque, sancto Dei zelo succensus, contra
stodiri nimis.
communes hostes arma fidei arripienda
censuit, et quaerens Deo non hominibus.
placere, sacros Ecclesiae pastores exci-
tavit, ut, supra Christi domini ovile ex-
cubias agentes, non sinerent lupos ra-
paces dominicas oves latenter occidere.
Itaque eo quantum poterat hortante
ac suadente, octoginta quinque Gallia-
rum episcopi, quibus postea alii adiun-
cti sunt, clam irrepentem morbum et
latentem pestem ad culmen apostolatûs,
ad cathedram Petri detulerunt, ad quam
pericula quaeque et scandala in regno
Dei emergentia, ea praesertim quae fi-
dem laedunt, referenda sunt, ut ibi
potissimum damna fidei resarciantur,
ubi nequit fides sentire defectum. Ita-
que, datis ad felicis recordationis Inno-
centium X praedecessorem nostrum lit-
teris, Galliarum praesules humillimis
precibus postularunt, ut apostolico ore
pullulantes damnarentur errores, quo
suis constabilitâ regulis Ecclesià, et eo,
quod illi timebant, pronunciationis iu-

§ 30. Assiduae autem orationi dedimittere D-tus, a divinarum rerum contemplatione ac Deum sibi nullis negociis, nullis rebus aut laetis sentem provi- aut tristibus abstrahebatur. Deum enim

quam videtur,

semper prae.

dere.

semper praesentem menti habebat, et in eius conspectu stabat; omnia autem, quae ipsius oculis obversabantur, diligenti curâ sanctâque industrià effecerat ut rerum omnium Creatorem in eius mentem revocarent et Dei gloriam divinasque laudes ei suo modo loquentes ad caelestem pulchritudinem contemplandam excitarent. Itaque semper modestus et mitis, mansuetus et benignus, in omnibus mirabili animi aequalitate utens, neque laetis efferebatur, neque turbabatur adversis, quia cum Propheta dicere poterat: Providebam Dominum in conspectu meo semper, quoniam a dextris est mihi ne commovear. A sacrificio § 31. Ab incruento altaris sacrificio quam abstinet; nunquam abstinuit, ita vivens ut quoti1 Vocem Dominum nos addimus (R. T.).

missae Dun.

agonizantium

lat ad caelum.

nus senio quam laboribus', quos pietatis pus dierum evo-
operibus et animarum saluti iugiter in-
tentus alacriter susceperat et ad ex-
tremum usque spiritum fortiter tolera-
verat, Ecclesiae sacramentis munitus,
caelestia anhelans, terrena despiciens,
sacerdotibus extrema religionis official
praebentibus, ad verba illa sibi familia-
ria: Deus, in adiutorium meum intende,
respondens: Domine, ad adiuvandum me
festina, non de suâ virtute sed de di-
vino adiutorio confisus, Parisiis in domo
S. Lazari presbyterorum saecularium

stae firmatâ decreto, improbis ad eam
aditus patere non posset, qui perversis
instructi verborum ambagibus et callidis
argumentorum argutiis sub imagine ca-
tholicae fidei disputantes, et pestiferum
exhalantes virus, hominum recte sentien-
tium in deteriorem partem corda corrum-
pere, et totam veri dogmatis de libero
arbitrio et gratiâ Dei et hominum redem-
ptione per passionem et mortem Christi
domini quaerebant evertere veritatem.
Damnatis lan- § 33. Ubi vero responsum Romà ve-
B. Vincentius nit, decretum successoris Petri submissà
Jabem ab omni- animi veneratione suscepit, et exultans | Congregationis Missionum feliciter cur-

senii erroribus,

hanc pestiferam

bus, quos rege

bat, ecclesiasti- in Domino sententiâ' Apostolicae Sedis cere, labefacta- causam finitam esse, ut tandem finire

cis coetibus ar

tos, quos potait,

ad viam verita- tur error summo studio allaboravit. Et

tis reducere; po.

cos e toto Gal

stremo pertina- prima eius cura ac sollicitudo fuit, ut liarum regno a ab omnibus religiosis coetibus, quos ipse potestate ex fundaverat, vel quorum curam gerebat,

Suprema regià

pelli curat.

ut occulta catholicae fidei inimica pestis arceretur, ne tabidae alicuius partis contagione sana quoque membra corrumperentur. Praeterea magnam noscens esse pietatem prodere latebras impiorum, et ipsum in eis, cui serviunt, diabolum debellare, apostolicâ libertate, qualis in negotio fidei servum Dei decet, regem, reginam, regiosque ministros commonere non destitit, ut debitis poenis contumaces ad obedientiam inducerent, pertinaces vero in suis erroribus e toto Galliarum regno tamquam pestiferam luem propellerent, atque ita saecularis districtio prodesset ecclesiasticae lenitati, quae etsi sacerdotali contenta iudicio cruentas refugit ultiones, severis tamen christianorum principum constitutionibus adiuvatur, dum ad spirituale nonnunquam recurrunt remedium, qui timent corporale supplicium. B. Vincentius, 34. Demum plenus dierum et meChristi ritorum, cum ad octogesimum quintum Buae LXXXV, ple- suae aetatis annum pervenisset, non mi

anno a Nativi

late

NDCLX aetatis

[ocr errors]

1 Male edit. Main. legit sententiae (R. T.).

sum consummavit v kalendas octobris
anno MDCLX.

viri Dei, eius

et miraculorum percrebrescit.

§ 35. Post eius mortem longe late- Post mortem que fama sanctitatis percrebuit, quam fama sanctitatis etiam multis Deus contestatus est signis longe lateque et miraculis, quibus admirabilis eius providentia abundantiorem abundantiorem exanimis servi sui reliquiis venerationem conciliavit, declarans quanto in honore apud Deum eius anima esset, cum apud eius corpus, quod vità emigrante tamquam deforme remanserat, tam evidenter praesens vitae dator appareret 3.

2

litis processibus

dinaria anno

habitis congre

paratoriis de

MDCCXVII, postea

ne generali an

§ 36. Itaque Parisiis duo processus, Instructis sout moris est, auctoritate ordinariâ con- auctoritate or structi fuerunt, alter super famâ sancti- MDCCIx, et praetatis, virtutibus et miraculis, alter vero gationibus praesuper cultu non exhibito. Quibus per- annis MDCCXV et missu felicis recordationis Clementis XI in congregatiopraedecessoris nostri apertis, eorumque no MDCCXXVII evaliditate in sacrorum rituum Congre-cretum constare gatione approbatâ, die Iv mensis octo-gradu heroico. bris anno Domini MDCCIX, commissio introductionis causae signata fuit. Subinde, praemissis omnibus quae ex Apostolicae Sedis praescripto in hisce cau

1 Videtur deesse fractus, aut consumptus, aut simile (R. T.).

2 Nempe, naturali eius formá, quae est anima rationalis, destitutum (R. T.).

3 Edit. Main. legit apparet (R. T.).

manatum est de

de virtutibus in

[blocks in formation]
« ÖncekiDevam »