Sayfadaki görseller
PDF
ePub

inssit eos sup

in quibus oclo

spirituali christifidelium ibidem commorantium utilitati inserviant. Idem etiam accidit in aliis conventibus, qui dicuntur prioratus, pro Indorum christifidelium assistentià ac instructione erectis, qui solum ex tribus provinciis supra relatis sunt in provincia Peruntinâ eorumdem Ordinum. Praedicti vero conventus, ut plurimum, sunt pauperrimi, et consequenter nec habent nec alere possunt nisi dumtaxat sex, quinque, quatuor, aut tres religiosos de familià, cum quibus et spiritualibus fidelium huiusmodi indigentiis abunde providetur et disciplinae regularis sequela, quoad posse, conservatur. Quibus de causis, tam ex constitutionibus seu statutis Ordinis, apostolicâ confirmatione roboratis, quam ex inconcussà inveteratâque dictarum provinciarum praxi, omnibus domorum seu conventuum regularium usque modo privilegiis, eorumque priores seu praelati canonice electi voce activâ in capitulis provincialibus eorumque electionibus gaudebant.

Paulus vero V § 2. Anno autem MDCXI, die XXI septemprimi conventus bris, a felicis recordationis Paulo V praesaltem religiosi decessore nostro quaedam litterae in mandati huius simili formâ Brevis expeditae emanarunt, piscopis com- per quas statuebatur quod conventus

ali non possint,

executionem e

millens.

ut supra iussis

provinciarum Americae, qui numerum
saltem octo religiosorum alere non pos-
sunt, supprimerentur, et religiosi in illis
residentes ad alios conventus, ubi regu-
laris vigeret observantia, transferrentur;
committendo earum executionem arbitrio
episcoporum illarum partium, si ipsis
pro divini cultus augumento et regularis
disciplinae observantià expedire videre-
tur,
eorum super hoc conscientiam
onerando.

Sed quamvis § 3. Sed nunquam usque modo relafactum nunquam tae litterae a dictis episcopis executioni mente quoque mandatae fuerunt, imo retroactis annis qui ea dixerunt tunc existens archiepiscopus S. Fidei

fuerit satis, ex

episcoporum,

Donnulli tameu larum domorum

[ocr errors]

activà in capi libus eadem e

novi regni Granatensis tunc etiam exi- non exequenda; stentibus S. R. E. cardinalibus Congre- ad privaudos ilgationis negotiis et consultationibus e-priores piscoporum et regularium praepositae tulis provinciaper peculiares litteras ipsis directas xequi vellent. retulit impossibile prorsus fore ad earum executionem devenire: et certe per centum vigintiduos annos eam haud omisissent, si dictas litteras aut reducendas ad praxim vel convenientes illic iudicassent, quum ipsis tam serio et sub conscientiae gravamine earumdem executio fuisset demandata. Porro, post centum fere annos a praedictarum litterarum expeditione, in unà aut alià provinciâ aliqui particulares religiosi (personarum exterarum fulti patrocinio), ob personales vitiatosque fines, earum executionem demandarunt, non quoad conventuum suppressionem, aut quoad alios effectus in eisdem litteris contentos, sed solum quoad finem excludendi a suffragio activo in capitulo provinciali eiusque electionibus priores seu praelatos conventuum octo religiosos de familià non habentium; illosque de facto saepius excluserunt, maximo cum scandalo et pacis regularis iactura: ut frequenti experientià compertum est, ex eiusmodi litterarum executione ingential ferme pullulare damna, cum illarum observantia demandetur solum quoad vocalium exclusionem, et hoc ipsomet tempore celebrationis capituli, aut immediate ante, nimirum quando praetendentes agnoscunt, se, votum ferentibus vel non ferentibus dictis prioribus, posse includi vel excludi, consequenterque solum tendat ad turbandam provinciarum pacem et ad fovendas continuas inter religiosos discordias, vel ad validandam vel annullandam ad proprium nutum et libitum electionem, ut memoratus S. Fidei archiepiscopus eidem Congregationi cardinalium retulit. Et ex

§ 6. Non obstantibus praefati Pauli et aliis Romanorum Pontificum praedecessorum nostrorum litteris, per quas determinatus numerus religiosorum in monasteriis praefinitur, aliisque constitutionibus et ordinationibus apostolicis, necnon provinciarum, Ordinum et conventuum huiusmodi, etiam iuramento, confirmatione apostolicâ, vel quavis firmitate aliâ roboratis, statutis et consuctudinibus, privilegiis quoque, indultis et litteris apostolicis in contrarium. praemissorum quomodolibet concessis, confirmatis et innovatis; quibus omnibus et singulis, illorum tenores praesentibus pro plene et sufficienter expressis et de verbo ad verbum insertis habentes, illis aliàs in suo robore permansuris, ad praemissorum effectum, hac vice dumtaxat, specialiter et expresse derogamus; ceterisque contrariis quibuscumque.

hoc sequitur quod praedictarum litte- | inviolabiliter observari, sicque in praerarum executio modo dicto plus damni missis, per quoscumque iudices ordinaquam utilitatis dictis provinciis afferat; rios et delegatos, etiam causarum paet, si quoad suppressionem conventuum latii apostolici auditores, iudicari et in usum adducitur, in maximam dicto- definiri debere, ac irritum et inane si rum fidelium perniciem redundaret. secus super his a quoquam, quavis auPontifex illis § 4. Cum autem, sicut eadem expo- ctoritate, scienter vel ignoranter, conconventibus antiqua iura el sitio subiungebat, ipsi exponentes, quo tigerit attentari. privilegia confirmat. fraudibus malitiisque via praecludatur, et conventuum indemnitati et capitulorum religiosorumque quieti consulatur, opportune in praemissis a nobis provideri et ut infra indulgeri summopere desiderent nos, ipsos exponentes specialibus favoribus et gratiis prosequi volentes, et eorum singulares personas a quibusvis excommunicationis, suspensionis et interdicti, aliisque ecclesiasticis sententiis, censuris et poenis, a iure vel ab homine, quavis occasione vel causâ latis, si quibus quomodolibet innodatae existunt, ad effectum praesentium dumtaxat consequendum, harum serie absolventes et absolutas fore censentes, supplicationibus eorum nomine nobis super hoc humiliter porrectis inclinati, ut omnes supradicti conventus in possessionem privilegiorum, in qua usque modo fuerunt, deinceps absque ulla alteratione permaneant, etiam si octo religiosos de familiâ non habeant aut possint alere, eorumque priores seu praelati legitime electi voce activâ in capitulis provincialibus aliisque electionibus sicut antea potiantur et gaudeant, et eodem prorsus modo priores conventuum Indorum, anctoritate apostolicâ, tenore praesentium, indulgemus. Hasce litteras 85. Decernentes, easdem praesentes litteras firmas, validas et efficaces existere et fore, suosque plenarios et integros effectus sortiri et obtinere, et illis, ad quos spectat et pro tempore spectabit, in omnibus et per omnia plenissime suffragari, et ab eis respective

perpetuo vali

turas.

§ 7. Volumus autem ut earumdem
litterarum transumptis, seu exemplis,
etiam impressis, manu alicuius notarii
publici subscriptis, et sigillo personae
in ecclesiasticâ dignitate constitutae mu-
nitis, eadem prorsus fides adhibeatur,
quae ipsis praesentibus adhiberetur si
forent exhibitae vel ostensae.

Datum Romae, apud S. Mariam Maio-
rem, sub annulo Piscatoris, die xix iulii
MDCCXXXIV, pontificatus nostri anno v.
Dat. die 19 iulii 1734, pontif. anno v.

F. card. OLIVERIUS.

Obstantibus

derogal.

Transumptis fidem adiicit.

nistris sacri col

a cardinalibus

tionis septua.

totidemque post

CXLI.

Septuagintaquinque ducatos, qui post obitum singulorum cardinalium officialibus et ministris sacri S. R. E. cardinalium collegii per haeredes defuncti iuxta Pauli V constitutionem solvendi erant, deinceps a singulis cardinalibus in suá ad cardinalatum promotione solvi praecipil.

Clemens Papa XII,

ad futuram rei memoriam.

Paulus V mi. § 1. Aliàs felicis recordationis Paulus legii solvi inssit PP. V praedecessor noster, considerans in die promo- assiduos labores, quos officiales seu miniginta ducatos; stri sacri S. R. E. cardinalium collegii in mortem. rebus et negociis eiusdem sacri collegii procurandis substinebant, per quasdam suas in simili formâ Brevis die ianuarii MDCXIX expeditas litteras, motu suo proprio, ac ex certâ scientiâ, secretario, clerico et computistae ipsius sacri collegii septuaginta quinque ducatos auri de Camerâ, nimirum vigintiquinque pro quolibet eorum, a singulis cardinalibus in promotione ad cardinalatus honorem, ac totidem post obitum singulorum cardinalium, etiamsi ad cardinalatus dignitatem promoti Romam nondum venissent, et sive illos in Romanâ Curiâ, vel extra eam et ubique decedere contingeret, in supplementum mercedis ordinariae eorumdem officialium sive ministrorum deberi, illisque coniunctim per pro tempore existentes cardinales praedictos, seu eorum agentes et haeredes respective, absque morâ solvi, et eis consignari debere, sine tamen praeiudicio quorumcumque iurium Camerae Apostolicae quomodolibet debitorum ac solvendorum, auctoritate apostolicâ perpetuo statuit et ordinavit, prout in Pauli praedecessoris litteris praefatis, quarum tenorem praesentibus pro plene et suf

ficienter expresso et inserto haberi volumus, uberius continetur.

clio

dictorum

quinque ducatem cardinalium

tur,

§ 2. Cum autem, sicut accepimus, Sed cum exaseptuagintaquinque ducatorum auri hu- septuagintaiusmodi eisdem officialibus seu ministris torum post morpost obitum cardinalium, sicut praemit- dificilis redda titur, debitorum, ac per defunctorum haeredes solvendorum, exactio perquam difficilis reddatur, praecipue ubi ipsos cardinales extra ditionem ecclesiasticam, et maxime ultra montes ab humanis decedere contingit, ita ut multoties eo. rum solutionem etiam post peractas exactiores diligentias a praefatis haeredibus nullatenus consequi valuerint, dictique officiales seu ministri eo aegrius istiusmodi emolumentis careant, quod merces eorum ordinaria admodum ténuis existat, sibique vicissim non mediocres labores aliaque onera incumbant, ac propterea secretario multae etiam expensae faciendae veniant, clerico vero ac computistae praedictis alieno servitio seu ministerio sese addicere per statuta eiusdem sacri collegii vetitum sit: nos, praemissa, ac praesertim di- Eos in ipsà cta emolumenta ipsis officialibus sive vi iubet." ministris tamquam mercedem, seu pro eorum mercede, praestanda fore attendentes, illorumque proinde indemnitati prospicere volentes, motu simili, ac ex certâ scientiâ nostrâ, septuagintaquinque ducatos, qui post obitum singulorum cardinalium eisdem officialibus seu ministris per haeredes defunctorum iuxta Pauli praedecessoris litterarum praefatarum formam et dispositionem, solvendi et consignandi erant, deinceps a singulis cardinalibus in suâ ad cardinalatus honorem promotione per se seu eorum agentes ipsis officialibus sive ministris absque morâ, unâ cum aliis septuaginta quinque ducatis similibus in eorum promótione huiusmodi debitis et assignatis, ut praefertur, solvi et consignari deberi,

promotione sol

mandati huius

sine ullo pariter quorumcumque iurium Camerae Apostolicae debitorum et solvendorum praeiudicio, auctoritate apostolicâ, tenore praesentium, perpetuo itidem statuimus et ordinamus. Exequutores § 3. Iniungentes propterea dilectis deputat. filiis eiusdem S. R. E. collegii cardinalium moderno et pro tempore existenti camerario, necnon causarum Curiae Camerae praedictae generali auditori, quatenus infra mensem a die promotionis dictorum cardinalium computandum, etiamsi ipsi cardinales nondum, ut supra dictum est, Romam venerint, per collegii praedicti depositarium, vel aliàs, prout melius expedire videbitur, centum quinquaginta ducatos auri de Camerâ in tolum secretario, clerico et computistae praefatis, quibusvis appellationibus, subterfugiis et cavillationibus remotis, persolvi curent, et etiam cum effectu faciant, ac summarium et expeditum ius illis administrent, omnibusque remediis opportunis sibi benevisis etiam cum invocatione auxilii brachii saecularis cogant et compellant. Derogat ob- § 4. Non obstantibus praemissis, ac constitutionibus et ordinationibus apostolicis, necnon omnibus et singulis illis, quae memoratus Paulus praedecessor in suis litteris praedictis voluit non obstare, ceterisque contrariis quibus

stantibus.

cumque.

Datum Romae, apud S. Mariam Maiorem, sub annulo Piscatoris, die XVII augusti MDCCXXXIV, pontificatus nostri

anno v.

Dat. die 17 augusti 1734, pontif. anno v. F. card. OLIverius.

CXLII.

Nonnulla privilegia provincialibus Societatis Iesu in partibus Indiarum exi

stentibus a sanctae memoriae Pio IV concessa confirmantur.

Clemens Papa XII,

ad futuram rei memoriam.

que Pontifices tatis lesu facul

conces

sère dispensan

Indiarum in

tatis vel con

iure divino non

contrahenda

§ 1. Cum dudum felicis recordationis Pius IV aliiPius PP. IV, praedecessor noster, inter patribus Socie alia, ut Societatis Iesu provinciales, vel tatem ab eis deputati presbyteri, cum neophy-di cum neophitis Indiarum, aliarumque orientalium gradibus affini regionum, in quocumque seu quibusvis sanguinitatis a a iure divino non prohibitis consan-prohibitis ad guinitatis vel affinitatis gradibus vel matrimonia. aliàs coniunctis, ut, impedimentis huiusmodi non obstantibus, matrimonium inter se contrahere et solemnizare, seu in iam etiam scienter contractis matrimoniis huiusmodi remanere valerent; in partibus ubi Ordinarii locorum facile adiri poterant, in foro conscientiae tantum, perpetuo, et insuper ibidem, infra tamen viginti annos tunc proxime futuros, quod ipsi locorum Ordinarii, de presbyterorum eorumdem tamquam adiutorum et assessorum suorum in locis praefatis, et ubi eorum commode potuisset haberi copia, consilio, et cum illis etiam in iudiciali foro; in reliquis autem provinciis, Ordinariorum praesentiâ destitutis, vel ab eis remotis, quod iidem provinciales et deputati presbyteri cum eisdem neophytis etiam in utroque foro, auctoritate apostolica, gratis dispensare libere et licite valerent, plenam et liberam facultatem sub certis modo et formâ tunc expressis, concesserit; et aliàs prout in ipsius Pii praedecessoris nostri litteris desuper in simili formå Brevis die xv iulii MDLXIII expeditis uberius continetur; et successive alii Romani Pontifices praedecessores nostri facultatem huiusmodi tam presbyteris quam Ordinariis praefatis non perpetuo sed ad certa limitata tempora, ac novissime, nempe die x1 iuni

Huic facultati MDCCI, recolendae memoriae Clemens | ris, quam locorum Ordinariis praefatis,

Clemens XI ter

minum

viginti apporum.

cum dictis neophytis in quocumque seu quibusvis (non tamen in primo) consanguinitatis vel affinitatis gradibus vel aliàs coniunctis seu se attinentibus, ut matrimonium inter se contrahere, seu in eo etiam scienter contracto remanere valeant, dictis quidem presbyteris in locis et regionibus, ubi Ordinarii non adsunt, vel ultra duas dietas iuxta constitutionem similis memoriae Pauli PP. III etiam praedecessoris nostri editam existunt; ipsis vero Ordinariis e contra, ubi presbyteri praefati adsunt, vel eorum commode haberi potest copia, de eorum tamquam adiutorum et assessorum suorum consilio, et cum illis; ubi autem non adsunt, nec eorum commode copia. haberi potest, etiam sine illis, in utroque foro gratis dispensandi, et eos, qui in gradibus prohibitis huiusmodi etiam scienter contraxerint, ab excessibus et excommunicationis aliisque censuris poenis ecclesiasticis, in utroque foro gratis pariter absolvendi, ac prolem

posuit PP. XI praedecessor etiam noster ad
viginti annos tunc proximos per suas
respective in eâdem formà Brevis litte-
ras, sub certis modo et formâ in illis
expressis, inter alia prorogaverit seu de
novo concesserit; et, sicut pro parte dile-
cli filii procuratoris generalis eiusdem So-
cietatis Iesu nobis nuper expositum fuit,
praedicti viginti anni, ad quos memo-
rata facultas a Clemente praedecessore
prorogata seu de novo concessa fuerat,
iamdudum expiraverit, ipseque procu-
rator generalis dubitet, ne in procul
dissitis illis regionibus aliqui seu aliquis
e missionariis, credentes facultatem e-
iusmodi a Sede Apostolicâ fuisse reno-
vatam, cum neophytis praefatis in dictis
gradibus bona fide dispensaverint, et, eà
de causâ, aliquâ sint censurà innodati;
cupiatque propterea dictus procurator
generalis nedum eamdem facultatem ad
aliud nobis bene visum tempus proro-
gari, sed etiam provincialibus illarum
partium et confessariis ab ipsis dele-
gatis indulgeri, quatenus omnes et quos-inde susceptam legitimam decernendi ;
cumque, qui dictà facultate, postquam
expiraverat, usi fuerint, in foro con-
scientiae absolvere, ac dispensationes
bona fide concessas ratas habere pos-
sint:

Hoc expirato termino illum

§ 2. Hinc est quod nos, populorum prorogat Cle- illorum ex gentilitatis tenebris et erroviginti ribus ad veri luminis agnitionem et

mens XII ad
alios
annos.

necnon eisdem presbyteris et Ordinariis, servatis locorum circumstantiis et limitationibus huiusmodi, cum eisdem neophytis in primo gradu etiam rectae lineae affinitatis ex copulà illicitâ resultantis se attinentibus, ut matrimonium quoque inter se contrahere, seu in etiam scienter contracto remanere simichristianae fidei veritatem converso- liter valeant, in occultis tamen et in rum et ab hac Sanctâ Sede remotissi- foro conscientiae tantum, ac urgentibus morum animarum saluti et spiritualibus iustis causis, gratis etiam dispensandi, necessitatibus pro pastoralis officii no- et eos, qui in primo affinitatis gradu stri curâ prospectum esse cupientes, de huiusmodi etiam scienter contraxerint, venerabilium fratrum nostrorum S.R.E. ab excessibus et excommunicationis, cardinalium in totâ republicà christianâ aliisque censuris et poenis ecclesiasticis generalium inquisitorum adversus hae- in foro conscientiae tantum gratis simireticam pravitatem auctoritate aposto- liter absolvendi; dictisque Ordinariis licâ deputatorum consilio, tam provin- alios presbyteros idoneos a se prius. cialibus et ab eis deputandis presbyte- | approbatos, in locis ubi non adsint mis

« ÖncekiDevam »