Expositio pre eum. Temor conecs. sionis. Pius PP. VI. Ad futuram rei memoriam Exponi Nobis nuper fecit di S. 1. lectus filius Julianus Kowalshi monachus expresse professus ordinis sancti Pauli primi eremite, ac procurator mɔnasteriorum sui ordinis Poloniæ, quod intra latifundiorum ad aliqua ex dictis monasteriis spectantium ambitum nonnullæ ecclesiæ parochiales de suo jure patronatu erectæ reperiuntur, quarum cura habitualis, quamvis, ut asseritur, sit penes superiores monasteriorum hujusmodi, cura tamen actualis jamdiu per presbyteros seculares locorum ordinariis ab eisdem superioribus nominatos, et præsentatos geri consuevit : verum quia interdum, ac novissimis etiam temporibus factum est, ut nonnulli presbyteri seculares, quibus, ut præfertur, cura animarum in dictis ecclesiis parochialibus incumbebat, alia beneficia ecclesiastica residentialia consequuti debita sedulitate, ac diligentia postmodum illam administrare nequiverint; quocirca superiores prædictorum monasteriorum ad præcavendum spirituale darnnum, quod exinde Christifidelibus suis sudditis creabatur, ob penuriam presbyterorum secularium in illis partibus, qui ad munus hujusmodi fungendum idonei essent aliquos ex suis monasteriis monachos in cooperatores ad curam animarum gerendam delegare omnino tenentur: dum curati omnia fere suorum beneficiorum emolumenta lucrantur: Nobis propterea memoratus exponens humiliter supplicari fecit, ut sibi in præmissis opportune providere, et ut infra indulgere de benignitate apostolica dignaremur. §. 2. Nos igitur ipsum exponentem specialibus gratiis et favoribus prosequi volentes, et a quibusvis excommunicationis, et interdicti, aliisque ecclesiasti cis censuris, sententiis, et pœnis quovis modo et quacumque de causa latis, si quas forte incurrit, hujus tantum rei gratia absolventes, et absolutum fore censentes, supplicationibus hujusmodi inclinati, quod modernis earumdem parochialium ecclesiarum curatis quandocumque cedentibus, vel decedentibus, aut alias curam animarum hujusmodi dimittentibus, vel amittentibus, seu illis qualitercumque ex illorum personis vacantibus in posterum, ac perpetuis futuris temporibus superiores eorumdem monasteriorum pro tempore existentes ad curam animarum in parochialibus ecclesiis prædictis gerendam monachos dicti ordinis expresse professos ad id idoneos servatis alias servandis, locorum ordinariis, aut ad tempus, aut ad vitam præsentare, ac nominare libere, ac licite possint, et valeant auctoritate apostolica tenore præsentium statuimus, et declaramus, ac respective concedimus, et indulgemus. lata, et decretum irritans. §. 3. Decernentes easdem præsen- Clausula sulé tes literas semper firmas, validas, et efficaces existere, ac fore, suosque plenarios, et integros effectus sortiri, et obtinere, ac illis ad quos spectat, et pro tempore quandocumque spectabit in omnibus, et per omnia plenissime suffragari, et ab eis respective inviolabiliter observari. Sicque in præmissis per quoscumque judices ordinarios, et delegatos etiam causarum palatii Nostri apostolici auditores, ac Sanctæ Romanæ Ecclesiæ cardinales etiam de latere legatos, et sanctæ Sedis nuncios, sublata eis, et eorum cuilibet quavis aliter judicandi, et interpretandi facultate et auctoritate, judicari, et definiri debere, ac irritum, et inaue si secus super his a quoquam quavis auctoritate scienter, vel ignoranter contigerit attestari. trariorunt. S. 4. Non obstantibus præmissis, Deregatio conac apostolicis, et in universalibus, provincialibusque, et synodalibus conciliis editis generalibus vel specialibus constitationibus et ordinationibus, nec non quatenus opus sit, ordinis, et monasteriorum etiam juramento, confirmatione apostolica, vel quavis firmitate alia roboratis statutis et consuetudinibus; privilegiis quoque, indultis, et literis apostolicis superioribus, et personis sub quibuscumque tenoribus, et formis, ac cum quibusvis etiam derogatoriarum derogatoriis, aliisque efficacioribus, efficacissimis, ac insolitis clausulis, irritantibusque et aliis decretis in genere vel in specie, ac aliis in contrarium quomodolibet concessis, approbatis et in ? Procmium. Laudes servi Dei. Pius PP. VI. Ad perpetuam rei memoriam. Ecclesiam Christi, quam liæ pars hujus rei testis est, quæ illum eræ congrega tutibus. S. 3. Cum itaque mature, diligen Judicium saterque discussis, atque perpensis per con- tion's RUM gregationem venerabilium fratrum No- super ejuszir strorum Sanctæ Romanæ Ecclesiæ cardinalium sacris ritibus præpositorum processibus de apostolicæ Sedis licentia confectis super vitæ sanctitate, et virtutibus S. 1. is tam theologicis, quam moralibus in graadeo dilexit, pro qua se ipsum, teste du heroico, quibus eumdem servum apostolo, tradidit, illam ut sanctifica- Dei Leonardum a Porta Mauritio mulret, esse perpetuo sanctam, nemo in tipliciter claruisse, nec non miraculis, Controversiam vocare possit, quin ma- quæ ad ejus intercessionem, et ad magno impietatis scelere se adliget. Non nifestandam hominibus ipsius sanctitapriorum igitur aetatum fuit solum ea in- tem a Deo patrata fuisse asserebantur ; nocentiæ, et eximiæ virtutis laus, qua eadem congregatio coram Nobis constiDei sponsa gentibus luceret, qua vel tuta, auditis etiam consultorum suffracuncti illam agnoscerent, suspi-giis, uno spiritu, unaque voce censuecerent, ad eam allicerentur. Nostra rit posse quandocumque Nobis videretur, quoque memoria, suorum eam filiorum prædictum Dei servum beatum declarari sancti mores præclare admodum com- cum consuetis indultis. mendant, et ornant, quos ipsa nimirum genuit, eduxit, aluit, informavit; quos sinu gremioque suo complexa semper tenuit. una S. 2. Hos inter Nos ipsi, quum florentiori essemus aetate, Dei servum Leonardum a Portu Mauritio novimus; quod certe animo repetentes ingenti afficimur lætitia et voluptate. Nam ille, quum adolescentulus Romam, tamquam in sanctitatis disciplinam venisset, ejusque facilius, et celerius adsequendæ studio, fratribus minoribus divi Francisci, qui reforinati appellantur sacri recessus divi Bonaventuræ, heic se aggregasset, brevi is evasit, ut cum excellens cultor ipse sanctitatis, tum aliis vero innumeris illius auctor, et magister optimus esset, quibus profiteri omnino posset; perinde ut olim Paulus: imitatores mei estote, sicut et ego Christi. Permagna Ita S. 4. Hinc est, quod Nos totius antedicti ordinis fratrum minorum sancti Francisci de observantia, et reformatorum nuncupatorum supplicationibus Nobis super hoc humiliter porrectis benigne inclinati, de supradicta congregationis consilio, et assensu, auctoritate apostolica tenore præsentium indulgemus, ut idem Dei servus Leonardus a Portu Mauritio in posterum beati nomine nuncupetur, ejusque corpus, et reliquiæ venerationi fidelium (non tamen in processionibus circumferende) exponantur:. imagines quoque radiis, seu splendori-. bus exornentur, ac de eo quotanuis die ab ordinariis, et ordinis prædicti præsidibus, ad quos spectat, designanda recitetur officium, et missa de communi confessoris non pontificis cum orationibus propriis a Nobis approbatis jux ta rubricas breviarii, ac missalis Romani Beatificatio Concessio mis Ghodi IN FESTÓ1 970tomovy old BEATI LEONARDI A PORTU MAURITIO CONFESSOR19 1 strictioris observantiæ 1 sacri recessus s. Bonaventuræ Urbis. S. 5. Porro recitationem officii, et sæ, et officii missæ celebrationem hujusmodi fieri conproprii. cedimus in toto ordine fratrum minorum sancti Fransci de observantia, et reformatorum nuncupatorum, in civitate, det dioecesi Albinganensi, in qua natus est, et ex gratia speciali etiam in civitate, et dioecesi Florentina, ab omnibus utriusque sexus christifidelibus tam sæcula- Missionarii apostolici ordini s. Francisci ribus, quam regularibus, qui ad horas canonicas tenentur, et quantum ad missas attinet, etiam ab omnibus sacerdotibus ad ecclesias, in quibus festum peragetur, confluentibus. Præterea primo dumtaxat anno a datis hisce Nostris literis, et quoad Indias a die, quo exdem literæ illuc pervenerint, inchoando in ecclesiis ordinis, civitatum, et diœcesum antedictarum solemnia beatificationis ipsius servi Dei cum officio, et missa sub ritu duplici majori die ab ordinario constituta, postquam ia basilica Derogatio cou trariorum et Nostra sancti Petri in Vaticano de urbe S. 6. Non obstantibus constitutiofides habenda nibus, et ordinationibus apostolicis, ac transumptis. decretis de non cultu editis, cæterisque contrariis quibuscumque. Volumus autem, ut earundem præsentium literarum transumptis, seu exemplis etiam impressis manu secretarii dictæ congregationis cardinalium subscriptis, et sigillo præfecti ejusdem congregationis muwitis eadem prorsus fides in judicio, et extra adhibeatur, quæ præsentibus ipsis adhiberetur, si forent exhibitæ, vel osten- Oratio citanda. S. 7. Deus, qui beatum Leonar-1 Orationes in dum confessorem tuum evangelicæ præ- festo beati re dicationis, et singularis pœnitentiæ gratia decorasti; concede propitius ut 2 ejus inhærentes monitis, et exempla sectantes præmia consequamur æterna. Per Dominum etc. Dat. die 8 julii 1796 fato promotore fidei, meque infrascripto Die prima junii MDCCXCVI. J. card. Archintus præfectus. Loco signi humiliter supplicari fecerunt, ut in præ- S. 2. Nos igitur ob sinceram eius- Tenor conces D. Coppola S. R. C. secretarius. gulares personas a quibusvis excom MLXIX. anno XXII Instante coetu provinciali Romandiolæ Ravennæ coacto tribuitur facultas ipothecandi bona ecclesiastica, ut a patriis vel exteris subventoribus necessariam pecuniæ summam, aut mutuentur, aut in fœnore sumant ad solvendam contributionem nuper toti exarchatui Ravennatensi a Gallicarum copiarum imperantibus indictam. Gravia quidem sunt, et non tera ne eas imposuerunt contributiones municationis, et interdicti, aliisque ec- tum irritans. §. 3. Decernentes easdem præsen- Clausula subtes literas etiam ex eo, quod interesse lata, et decrehabentes, seu habere quomodolibet prætendentes illis non consenserint, seu vocati, et auditi, neque causæ propter quas præsentes emanarunt, adductæ, verificatæ, aut justificatæ ullatenus fuerint, ullo unquam tempore de subreptionis, vel obreptionis, nullitatis, aut invaliditatis vitio, seu intentionis Nostræ, aut alio quovis defectu etiam quantumvis magno, excogitato, et substantiali, sive etiam ex eo, quod in iisdem solemnitas, aut quævis alia servanda, et adimplenda servata, et adimpleta non fuerint, vel ex quocumque alio capite a jure, vel facto, aut statuto, vel consuetudine aliqua resultante etiam in capite juris Derogatio conpariorum. clauso, sive enormis, vel enormissimæ, et totalis lesionis, et quovis alio pretextu, occasione, vel causa etiam quamtumvis justa, rationabili, et privilegiata etiam tali, quæ ad effectum validitatis præmissorum necessario exprimenda foret, notari, impugnari, invalidari, retractari, in jus, vel controversiam revocari, aut ad terminos juris reduci, vel adversus illas restitutionis in integrum, aperitionis oris, aut aliud quodcumque juris, et facti, vel gratiæ remedium impetrari, seu quomodolibet concesso, aut impetrato quemque in judicio, vel extra illud uti, aut se juvari posse, sed ipsas præsentes literas semper firmas, validas, et efficaces existere, et fore, suosque plenarios, et integros effectus sortiri, et obtinere, ac illis, ad quos spectat, et pro tempore quandocumque spectabit in omnibus, et per omnia plenissime suffragari, et ab eis respective inviolabiliter observari: sicque in praemissis per quoscumque judices ordinarios, et delegatos etiam causarum palatii Nostri apostolici auditores, judicari, et definiri debere, ac irritum, et inane, si secus super his a quoquam quavis auctoritate scienter, vel ignoranter contigerit attentari. S. 4. Non obstantibus felicis recordationis Pauli pp. II., et aliorum Romanorum pontificum prædecessorum Nostrorum de rebus ecclesiasticis non alienandis, aliisque constitutionibus, et ordinationibus apostolicis, nec non quorumcumque ordinum regularium etiam mendicantium et congregationum, locorumque piorum prædictorum etiam juramento, confirmatione apostolica, vel quavis firmitate alia roboratis statutis, et Consuetudinibus; privilegiis quoque, iadultis, et literis apostolicis superioribus, et personis sub quibuscumque tenoribus, et formis, ac cum quibusvis etiam derogatóriarum derogatoriis, aliisque efficacioribus, efficacissimis, ac insolitis clausulis, irritantibusque, et aliis decretis in genere, vel in specie, ac aliis in contrarium præmissorum quomodolibet concessis, approbatis, et innovatis. Quibus omnibus, et singulis illorum tenores præsentibus pro plene, et sufficienter expressis, ac de verbo ad verbum insertis habentes illis alias in suo robore permansuris, ad præmissorum effectum hac vice dumtaxat specialiter et expresse derogamus, cæterisque contrariis quibuscumque. Datum Romæ apud sanctam Mariam Majorem sub annulo piscatoris die octava julii, millesimo septingen tesimo nonagesimo sexto, pontificatus Nostri anno vicesimo secundo. || MLXX. Monialibus monasterii de Santarem Lishonensis indulgetur, ut omnibus privilegiis et gratiis spiritualibus tertii ordinis s. Francisci uti possint. Pius PP. VI. Ad perpetuam rei memoriam. Exponi Nobis S. 1. nuper fecerunt dilectæ in Christo filiæ abbatissa, seu priorissa, ac moniales cappuccinæ recollectæ nuncupatæ regii conservatorii Nostræ Dominæ Innocentium de Santarem Lisbonensis diœcesis tertii ordinis sancti Francisci de poenitentia nuncupati quod alias, et ab ipsa conservatorii hujusmodi fundatione regimini, et jurisdictioni tertii ordinis sœcularium sancti Francisci in conventu fratrum ordinis minorum sancti Francisci de observantia nuncupatorum erecti subjectæ erant: eaque propter omnibus, et singulis gratiis, privilegiis, ac indultis spiritualibus, quibus dictus ordo fratrum minorum sancti Francisci utebatur, ipse quoque fruebantur, et gaudebant. Cum autem, sicut eadem expositio subjungebat, novissime a quovis regimine, ac unione dicto tertio ordini sancti Francisci fuerint exemptae, et segregatae, atque innovatis suis constitutionibus, jurisdictioni, correctioni, et administrationi venerabilis fratris patriarchæ Lisbonensis pro tempore existentis subjecte, ac memoratæ exponentes nihilominus indultis, gratiis, et privilegiis spiritualibus prædictis uti posse summopere desiderant. Nobis propterea humiliter supplicari fecerunt, ut sibi in præmissis opportune providere, et ut infra indulgere de benignitate apostolica dignaremur. S. 2. Nos igitur ipsas exponentes Tenor conces specialibus gratiis, et favoribus prose- sionis. qui volentes, et a quibusvis excommunicationis, et interdicti, aliisque ecclesiasticis censuris, sententiis, et pænis quovis modo, et quacumque de causa latis, si quas forte incurrerint, hujus tantum rei gratia absolventes, et absolutas fore censentes, hujusmodi supplicationibus inclinati, monialibus regii conservatorii prædicti, ut omni |