Domini, mala quare non suscipiamus? Job. ii. Quis ego sum, ut contradicam Domino meo. Judith.xii. Dominus praecepit, et quis audet rogare, quare sic fecerit. 2 Reg. xvi. Quoniam ego in flagella paratus sum, et dolor meus in conspectu meo semper. Ps. xxxvii. Calicem salutaris accipiam, et Nomen Domini invocabo. Ps. cxv. VII.-ADVERSUS TENTATIONES. Quo modo possum hoc malum facere, et peccare in Deum meum. Gen. xxxix. Propitius sit mihi Dominus, ne faciam hanc rem. I Reg. xxiv. Confirma me, Domine Deus, in hac hora. Judith. xiii. Miserere mei, Domine, quoniam infirmus sum. Ps. vi. In te eripiar a tentatione. Ps. xvii. Salvum me hac Deus; quoniam intraverunt aquae usque ad animam meam. Ps. lxviii. Eripe me de luto, ut non infigar. Ps. xvii. Ne tradas bestiis animas confitentes tibi; et animas pauperum tuorum ne oblivisaris in finem. Ps. lxxiii. Nisi quia, tu Domine, adjuvisti me, paulo minus habitasset in inferno anima mea. Ps. xciii. ne Averte oculos meos, videant vanitatem. Psalm. cxviii. Omne desiderium averte a me, aufer a me ventris concupiscentias, et concubitus concupiscentiae; ne apprehendat me, et animae irreverenti et infrunitae ne tradas me. Eccli. xxiii. Melius est mihi absque opere incidere in manus hominum; quam peccare in conspectu Domini. Dan. xiii. Et ne nos inducas in tentationem, sed libera nos a malo. Matt. vi. VIII. AD FIDUCIAM Etiam si occideret me, in ipso sperabo. Job. xviii. Domine, pone me juxta te, cujusvis manus pugnet contra me. Job. xvii. Deus meus in te confido, non erubescam. Ps. xxiv. EXERCENDAM. Et si ambulavero in medio umbrae mortis, non timebo mala; quoniam tu mecum es, Ps. xxii. In te, Domine, speravi, non confundar in aeternum. Ps. XXX. Mihi autem adhaerere Deo bonum est; ponere in Domino Deo spem meam. Ps. lxxii. timebo, quid faciat mihi homo. Ps. cxvii. Domine, fortitudo mea et robur meum in die tribula Dominus mihi adjutor; non tionis. Jer. xvi. IX. DE MORTE ET JUDICIO. Dimitte me, ut plangam paululum dolorem meum, antequam vadam, et non revertar ad terram tenebrosam et opertam mortis caligine; terram miseriae et tenebrarum, ubi umbra mortis, et nullus ordo; sed sempiternus horror inhabitat. Job. x. Quis mihi hoc tribuat, ut in inferno protegas me, et abscondas me, donec pertranseat furor tuus, et constituas mihi tempus, in quo recorderis mei. Job. xiv. Quid faciam cum surrexerit ad judicandum Deus? et cum quaesierit, quid respondebo illi. Job. xxxi. Semper quasi tumentes super me fluctus timui Deum et pondus ejus ferre non potui. Ibid. v. Dolores inferni circumdederunt me, praeoccupaverunt me laquei mortis. Psalm. xvii. Confige timore tuo carnes meas : a judiciis enim tuis timui. Ps. cxviii. X.-AD CAUTELAM IN LOQUENDO. Dixi: Custodiam vias meas; ut non delinquam in lingua mea, ponam ori meo custodiam. Ps. xxxviii. Pone, Domine, custodiam ori meo, et ostium circumstantiae labiis meis. Psalm. cxl. Quis dabit ori meo custodiam, et super labia mea signaculum certum, ut non eadam ab ipsis, et lingua mea perdat me? Eccli. xxii. Si quis in verbo non offendit, hic perfectus est vir. Jacobi. iii. XI. AD COGNOSCENDAM DEI VOLUNTATEM IN REBUS DUBIIS, VEL MOMENTI. Loquere, Domine; quia audit servus tuus. 1 Reg. iii. Vias tuas Domine, demon stra mihi et semitas tuas edoce me. Ps. xxiv. Perfice gressus meos in se mitis tuis, ut non moveantur vestigia mea. Ps. xvi. Emitte lucem tuam et veritatem tuam. Ps. xlii. Paratum cor meum, Deus, paratum cor meum. Ps. lvi. Deus, misereatur nostri et benedicat nobis: illuminet vultum suum super nos et misereatur nostri. Ps. lxvi. Deduc me Domine, in via tua et ingrediar in veritate tua. Ps. lxxxv. Gressus meos dirige secundum eloquium tuum et non dominetur mei omnis injustitia. Ps. cxviii. Notam fac mihi viam in qua ambulem: quia ad te levavi animam meam. Ps. cxlii. Doce me facere voluntatem tuam, quia Deus meus es tu. Ibid. v. Domine, quid me vis facere. Act. ix. XII.-POSTQUAM STATUIMUS DEO SERVIRE. Dirupisti vincula mea, tibi sacrificabo hostiam laudis: Vota mea Domino reddam in conspectu omnis populi. Ps. cxv. Convertere, anima mea, in requiem tuam: quia Dominus benefecit tibi. Ps. cxiv. Elegi abjectus esse in domo Dei mei magis, quam habitare in tabernaculis peccatorum. Ps. lxxxiii. Amodo voca me: Pater meus tu es. Jer. iii. XIII.-AD DIVINAE PRAESENTIAE Dirige in conspectu tuo viam meam. Ps. v. Quo ibo a spiritu tuo? Et quo a facie tua fugiam? Si ascendero in coelum, tu illic es: si descendero in infernum, ades: si sumpsero pennas meas diluculo, et habitavero in extremis maris, et enim illuc manus tua deducet me, et tenebit me dextera tua. Ps. cxxxviii. plus lucidiores sunt super solem, circumspicientes omnes vias hominum, et profundum abyssi; et hominum corda intuentes in absconditas partes. Eccles. xxiii. Oculi tui aperti sunt super omnes vias filiorum Adam, ut reddes unicuique secundum vias suas, et secundum fructum adinventionum ejus. Jer. Oculi tui, Domine, multo xvi. MODUS COLENDI. BEATAM VIRGINEM MARIAM. magistri. Quid nobilius Dei Matre? Quid splendidius eâ, quam splendor elegit? Quid castius eâ, quae corpus sine corporis contagione generavit? Praecipuus et potissimus discendi ardor nobilitas est Beatae Virginis cultus in virtutum ejus imitatione consistit. Talis fuit Maria, ait B. Ambrosius, ut ejus unius vita omnium disciplina sit. Quicunque ergo sibi Mariae optat proemium, (dico ego, et beneficium), Mariae imitetur exemplum. Quocirca, ut ejus virtutes ac integerrimae vitae exemplum exprimere in nobis, vel adumbrare saltem aliquo modo, possimus, lubet hic brevem catalogum virtutum ejus omnium praecipuarum subnectere, ex quo amplissima ad eam imitandam materies eruatur. Vita Mariae vel brevis et succinctus amplissimarum Beatae Virginis virtutum Catalogus, ex B. Ambrosio decerptus. Sit vobis, tanquam in imagine, descripta virginitas vitaque Beatae Mariae, de quâ, velut speculo, refulget species castitatis et forma virtutis. Hinc sumatis licet exempla vivendi, ubi, tanquam in exemplari, magisteria expressa probitatis, quid corrigere, quid effugere, quid tenere debeatis, ostendunt. Primus 1. Puritas Mariae Virginis. -Virgo erat, non solum corpore, sed etiam mente; quae nullo doli ambitu sincerum adulteraret effectum. 2. Humilitas et prudentia. -Corde humilis, verbis gravis, animi prudens, loquendi parcior, legendi studiosior, non in incerto divitiarum sed in prece pauperis spem reponens; intenta operi, verecunda sermone, arbitrum mentis solita non hominem sed Deum quaerere. 3. Lenitas et mansuetudo. --Non laedere reos, bene velle omnibus, assurgere majoribus natu, aequalibus non invidere, fugere jactantiam, rationem sequi, amare virtutem. 4. Modestia in conversatione.-Quando ista vultu laesit parentes? Quando dissensit a propinquis? Quando fastidivit humilem? Quando derisit debilem? Quando vitavit inopem? Eos solos so lita coetus virorum invisere, quos misericordia non erubesceret, neque praeteriret verecundia. 5. Modestia in verbis, gestu, incessu, actu.-Nihil torvum in oculis, nihil in verbis procax, nihil in actu inverecundum; non gestus fractior, non incessus solutior, non vox petulantior; ut ipsa corporis species simulacrum fuerit mentis, figura probitatis. 6. Sobrietas, et precationis assiduitas. Quid exequar ciborum parsimoniam, officiorum redundantiam? Alterum ultra naturam superfuisse, alterum pene ipsi naturae defuisse; illic nulla intermissa tempora, hic congeminatos jejunio dies; et si quando reficiendi successisset voluntas, cibus plerumque obvius, qui mortem arceret, non delicias ministraret. 7. Somni parcitas. -Dormire non prius cupiditas, quam necessitas fuit; et tamen cum quiesceret corpus, vigilabat animus, qui frequenter in somnis aut lecta repetit, aut somno interrupta continuat, aut disposita gerit, gerenda praenunciat. tam vestigium pedis tolleret, quam gradum virtutis attolleret. Ut tamen alios habeat Virgo membrorum custodes suorum, morum autem suorum se habeat ipsa custodem. 9. Studii profectus. Sic Maria intendebat omnibus, quasi a pluribus moneretur; sic implebat omnia virtutis officia, ut non tam disceret, quam doceret. Talem hanc Evangelista monstravit, talem Angelus reperit, talem Spiritus Sanctus elegit. Quid enim in singulis morer? Ut eam parentes dilexerint, extranei praedicaverint; quae digna fuit ex quâ Dei Filius nasceretur. 10. Quies et solitudo non otiosa.-Haec ad ipsos ingressus Angeli inventa domi in penetralibus, sine comite, ne quis intentionem abrumperet, ne quis obstreperet. Neque enim comites foeminas desiderabat; quin etiam tum sibi minus sola videbatur, cum sola esset. Nam quemadmodum sola, cui tot libri adessent, tot archangeli, tot prophetae? Denique et Gabriel eam, ubi revisere solebat, invenit; et Angelum Maria quasi viri specie mota, trepida, quasi non incognitum, audito nomine, recognovit. 8. Modestia foras prodeundo. Prodire domo nescia, nisi cum ad Ecclesiam conveniret, et hoc ipsum cum II. Pietas ejus et charitas parentibus aut propinquis. in alios.-Quam vero religiosa Domestico operosa secreto, in propinquos fuerit, Scripforensi stipata comitatu, nul- tura divina significat; nam lo meliore tamen sui custode, et humilior facta est, ubi se quam seipsa; quae incessu a Deo agnovit electam, et affectuque venerabilis, non statim ad cognatam suam in E |