Exsequitur, misso renovans qui lumine cæcos CAPUT IX. Quomodo nautis tempestate præclusis serenum mare 10 ad certum diem prædixerit, et orando cibos impetraverit. PICTORUM interea puppi defertur ad oras; Sed reducem rigido tardant freta clausa Decembre. 15 Nubila cum tonitrus, cum grando, polique mi cantes, Cumque fames, frigusque, marisque pericla fu rentis Externo trepidos quaterent sub littore nautas. 20 Venerat alma dies, natus qua corpore signis Enituit Christus, cœlorum gloria terris. Ille, ut erat placidus, blando sic pectore fatur, 'Quid rogo tanta tenet nostras ignavia mentes, Tam fera qui nullo scindamus vincula nisu? 25 Cernitis æquorea canescit ut aggere tellus, Aer aquas manat, glacies mare, nox tegit æthram, Corda fame tabent, hominumque juvamina de Rubra suis quondam pelagi qui limina pandit, Nube domum, nimbo panem, dat pocula saxo, Noctis et horriferas, flamma duce, discutit umbras; Tanta dies præsens cujus de munere dona Promeruit, qua terna magi thesaura ferentes Mortalem regemque Deumque tuentur et orant; Qua lavat ipse suo Dominus baptismate mundum, Clausa diu reserans credentibus æthera seclis ; Dulcia qua fontis flagrant de gurgite vina, Munere deque rubent Domini per pocula lymphæ; Sic quoque nostra Deo remeant duce prospera credo, Illum si rogitans firmet fiducia pectus.' 10 20 Hæc ubi dicta, freti socios sub littore sistens 15 Suerat ubi vigiles supplex jam ducere noctes; Ceu decisa videt piscis tria viscere frusta, Et genibus Dominum positis venerandus adorat, Laudibus accumulans fidei venerabile donum. Et super, ut vatis, 'Convivia solibus,' inquit, 'Conditor æquavit; quibus actis, æquora placans Navigero patriam nos calle reducet ad oram.' Tum laribus torrent epulas, gratesque gerendo Exhibita triduo recreant dape cœlitus artus, Quæ nova mellito testatur dona sapore. Jamque die quarto læti cessantibus austris Blanda salutiferum capiunt trans æquora portum. 25 17 Frusta.] Id est, delfinæ carnis, C. gloss. 22 Patriam... oram.] Patrium arvum, C. CAPUT X. Quomodo iter faciens aquila ministra viaticum et percepturum se esse prædixerit et perceperit. INDE sacerdotis meritoque graduque potitus, 5 Tendebat populos vitæ renovare fluentis. Forte viæ comiti, sed præscius ipse futuri, 'Fare, sodalis,' ait, quo fercula sumere mens sit.' 'Hæc et ego,' dixit, 'dubio sub pectore mecum ; 10 Prandia non tulimus vasis, domus hospita non est, Jejuni fessique itiner complere nequimus.' Respondit senior, Domino si fidere discas, Providet ille dapes, vatem qui pascere corvos 15 Jussit; jam aspectas aquilam vaga flabra secantem? Nos valet hac etiam Omnipotens satiare ministra.' Dumque iter inceptum peragunt, venere sub amnem, 20 Et volucrem subito, quæ celsa sub axe volarat, Marmoris in ripa residere tuentur. Adultus, 'Cernis,' ait vatis, 'nostram super æquora ser vam? Curre rogo; Dominus misit quæ munera defer.' 25 Attulit ast piscem, medium secat, atque ministræ Parte famem pellit, firmant sua pectora parte, Atque viam superant; jussis lymphisque salutis Pandit iter populis, cœli per regna vocandis. 1 CAPUT X.] Vit. Pros. Cap. XII. 7 Quo. ...mens sit.] Qua... mensa, H. which adds, as a gloss, 'debemus.' 20 Subito.] Rubro, H. 21 Marmoris.] Maris, C. H 2, gloss. CAPUT XI. Quomodo prædicans populis phantasticum subito ignem diaboli et præviderit venturum, et venientem extinxerit. TEMPORE non alio pandens cœlestia terris, Impia jam pulchre ludibria prodidit anguis; Namque repente sacris immiscet talia dictis, 'Panduntur quoties vobis mysteria regni, Cor decet attentum sensusque adhibere benignos, Ne vaga pestiferi ludat vos aura chelidri; Qui sacra perversus conamina vertere nitens, Gaudet vel modica turbari nube fideles; Ut nos alloquio regis visuque superni Abducat fallax vilis quasi servulus hostis.' Hos inter monitus vacuo de fomite surgens Vicinas rapit ignis edax sine viribus ædes ; Quaque faces volitant, ventus juvat, it fragor astris. Exsilit elusum trepido phantasmate vulgus Festinum ignivomis unda succurrere tectis. Ipsa sui levitate perit; patriasque sub umbras 1 CAPUT XI.] Vit. Pros. Cap. XIII. CAPUT XII. Quomodo flammas domus cujusdam ardentis oratione restinxerit. QUIN etiam veri flammis crepitantibus ignes 5 Arida diriperent tecti dum culmina quondam, Incubuit precibus, ventosque laresque retorquens Voce pericla fugat, juvenum quæ dextra nequibat. Nec mirum vati fragilem cessisse caminum, Igniferis Satanæ qui spicula torta pharetris 10 Æthereo suerat umbone relidere Christi. 15 CAPUT XIII. Qualiter dæmonium ab uxore cujusdam, necdum adveniens ejecerit. VIR venit ad procerem, trepidisque precamina supplex Vocibus ingeminat, 'Leti sub limine conjux Cara jacet; jam artus, sensu fugiente, rigescunt; Vita tremens tantum sub pectore fervet anhelo. Mitte, precor, Christi modo qui mysteria portet, 20 Spiritus ante fugax quam pallida membra relinquat.' Dumque parat jam vatis, iter quem mittat in istud, (Tempore namque fuit Lindisfarnensis in illo Præpositus cellæ,) secreto numine discit 25 Non leti commune genus, sed dæmonis atri Sævitiam misera diris incumbere poenis. Se magis exhibuit, subeunt iter, ecce, repente 11 CAPUT XIII.] Vit. Pros. 1 CAPUT XII.] Vit. Pros. Cap. Cap. XV. XIV. TOM. II. |