Ferre videt moestam nati moritura parentem Funera seminecis; compassus et ipse dolenti, Basia dat puero, matremque affatur amaram, Linque metum lacrimasque, puer sanabitur iste, Et tua tota domus mortis hac sorte carebit ;' Cujus dicta salus puerique domusque secuta est. CAPUT XXVIII. Quod omnia gesta illius enumerari non possint. DICERE quid coner, quæ nullo edicere versu Sufficiam, quoties languorum tabe peresos, Invalidosque potens jam verbo erexerit artus ; Quotque focos febris sacra represserit unda; Qualiter egestas fontano e gurgite lymphas Fecerit in lætum vini transire saporem ; Spirituum quoties per devia fugerit horror, Cutberhti consueta minis se linquere fassus Pectora, et ignivomas barathri subcogier umbras, Absentisque etiam pœnis se plectier atris; Virtutesque sacri numero quid prendere certem, Tanta prophetalis quem gratia fulcit honoris, Tam puroque poli qui pervolat æthera visu? CAPUT XXIX. Quod interitum Ecfridi regis et militiæ ipsius, quem prædixerat futurum, in spiritu vidit absentem. 5 10 15 20 PICTORUM interea premeret dum regna duello 25 Ecgfridus, atroces misero jam fine furores Cedere mente vigil vates prospexit, et ora Perfusus lacrimis, suspiria fundere crebra 22 CAPUT XXIX.] Vit. Pros. Cap. XXVII. Ingeminat, nunc arva tremens nunc æthera cer nens. 'Forsan,' ait, noster confecto miles agone Sortitur Domino decretum judice finem.' 5 Planius hunc rogitant eventum dicere pugnæ, Agnita qui dubia sic celat voce pericla. 'Cernite, filioli, novus ut stupor aera turbet. Nam Domini secreta latent arcana, nec ullus Sufficit altithroni vestigia prendere Regis.' 10 15 Non multi fluxere dies, cum dira nefandam Fama necem caneret plebis procerisque sub illa Confectam morens qua vatis dixerat hora, Absentem cernens quam creverat ante futuram, Rectoris cum virgo rogans perquireret ævum. CAPUT XXX. Quomodo vir Dei Hereberhto anchorita obitum suum prædixerat, comitatumque illius a Domino precibus obtinuerit. TUNC Venit Hereberhtus, erat qui nexus amore 20 Præcipuo vati, illiusque per avia celsam Edoctus monitis vitam secretam agebat, Se cupiens solitis sacri firmarier orsis. Qui dum sidereis verbi devota vicissim Corda rigant dapibus, Cutberhtus talia jungit. 25 Hunc decet, hunc epulis et linguæ ducere festis, Frater amate, diem; semper quia pectore nexos Nos genitor rerum facie conjunxit, et ante Visere nos tribuit leti quam jure resolvi. Idcircoque poli callis nunc ore petendus, 30 Toto nunc animo pulsanda est janua vitæ, Dum licet æthereis succendere mutua flammis Pectora; nam properans lethi me tempus adurget.' 15 CAPUT XXX.] Vit. Pros. Cap. xxvIII. Ille, ubi percepit venerandi dicta prophetæ, Corruit, obsecrat, moret, lacrimatur, et infit; 'Me, rogo, ne linquas, carique memento sodalis, Aurea ne rutuli penetres cum limina regni Carnis ego tenear solus sub carcere clausus; Dignius alta poli famulo comitatus adibis Regna libens. Ideo supplex deposce Tonantem, Ut parili terris premimur qui mortis in umbra, Æternæ pariter lucis migremus ad oras.' Incubuit precibus vates, sociumque gementem 10 Exorat siccare genas, deponere fletus, Se precis auditu, Domino miserante, potitum. Decedunt mundo, Dominique feruntur ad aulam. CAPUT XXXI. Animam cujusdam, qui de arbore cadendo mortuus est, ad cælum ferri conspexit. SEDERAT ad mensas, epulis sed pastus olympi Vatis, ab humanis subito secernitur escis. Concutit ossa pavor, tremefactaque dextera cul- 25 trum Linquit, et attonito vibratur corde timore. Aelffleda perquirit, quæ forte adsederat illi, 'Venerat angelicus,' respondit,' ab æthere cœtus, 30 20 CAPUT XXXI.] Vit. Pros. Cap. XXXIV. Inquirit nomen; 'Cras mystica,' dixit, ad altar Obtulero cum sacra, mihi nomenque modusque, Quo petit astra, tuis pandetur in ordine dictis.' Quæ misso festina suos cursore per omnes 5 Jam tandem mane ediscit, vatique sacrandis Intento votis precibusque renarrat ad aras; Frondiferi quendam nemoris dum scanderet alta, Cæderet ut pecori arboreo de pabula cono, Deciduum membris animam posuisse solutis ; 10 Illoque humanis ablatum in tempore rebus, Quo sacer æthereas raptum cernebat ad auras. CAPUT XXXII. Post duos annos episcopatus vitam repetit solitariam. ECCLESIAM gemino qui postquam sedulus anno 15 Pontificis de jure regit, verbique fluentis Vivida prata rigat, tanti venerandus honoris Linquere perstat onus, eremique reclusus arena Malebat Satanæ tetricis pulsarier armis, Quam imperiti vacuos vulgi captare favores. 20 Desidiam generat quia laus blandita clientum ; Perpetuis at lucta beat perfecta coronis. Maxime præsagio admonitus, cum spiritus orsis Mortis adesse sibi gauderet tempus, et almam Secretus cuperet mentem renovare, priusquam 25 Fluctivagis secli curis depressus obiret. 12 CAPUT XXXII.] Vit. Pros. Cap. xxxvI. 6 CAPUT XXXIII. Quomodo languens in ipsa insula corpus suum poni præceperit, simul et de gloria posthuma commemorans illius. QUEM dilecta sacris reddit mox insula muris Tangitur ingenito sensim pia membra dolore. Inque dies instans cum cresceret ossibus ardor, Dulcibus egreditur castris, sociamque catervam Quæ fesso gaudebat ovans servire parenti, Blandiloquis studuit creber firmare suadelis. Discite, filioli, fragilis retinacula secli 5 10 Rumpere, et æternas animo jam condere gazas. Qua nemo latebras clausi vel noscere cordis rupto Incipient certis jam, credo, patescere signis. 1 CAPUT XXXIII.] Vit. Pros. Cap. XXXVII. 20 25 30 |