AARON et Julius, martyres, H. 1. 7

Abacuc et Michææ reliquiæ inveniuntur,

ii. 185

Abbatum Gyrvensium historia, auctore ano-
nymo, ii. 318

Abgarus, rex Edessæ, ii. 175

Acca, cum Vilfrido Romam vadit; narrat
miracula S. Osualdi, H. 3. 13, et H. 4.
14; et Vilfridi visionem, H. 5. 19; in
Episcopatu Hagustald. Vilfrido succedit;
ejus laudes, gesta, educatio, H. 5. 20;
episcopus fuit Hagustald. cum Beda his-
toriam clauderet, H. 5. 23
Acephalorum hæresis, ii. 196

Acha, soror Eduini, mater Osualdi R., H.
3.6

Achilleus Ægyptum occupat, ii. 180
Adam, ii. 165

Adamnanus, abbas, legatus ad Aldfridum
catholicum pascha suscipet, et plurimos
Scottorum ab errore corrigit, scribit ab
Arcuulfo librum de locis sanctis, eum
Alchfrido porrigit, obit, H. 5. 15, et 21
Adamnanus, monachus, ejus pœnitentia,
visio de incendio monasterii Coludani, H.
4. 25

Adbaruæ, v. Baruæ, H. 4. 3, et 6

Ad candidam casum, v. Candida Casa.
Ad capra caput, v. Capræ Caput
Adda frater Uttan, unus e quatuor presby-
teris ad Mediterraneos Anglos conver-
tendos missis, H. 3. 21

Addi, comes cujus puerum Johannes Epis-
copus orando a morte revocavit, H.5.5
Adgefrin, v. Gefrin

Adlapidem, locus in prov. Jut. ubi fratres
R. Arvaldi sunt martyrio coronati, H.
4. 16

Ad murum, vicus R. Osuiu, quo Peada, et
Sigberct, cum suis baptizati, H. 3. 21
et 22

Adrianus imp. Hierosolymam Æliam vocat,
ii. 173

Adtuifyrdi, juxta fl. Alnæ, Syn. ibid. sub
Theodoro qua Cudberct elect. ep., H. 4.

28

Aduluald, v. Eadbald

Æbba, amita R. Ecgfridi, abbatissa monas-
terii in Coludi urbe, H. 4. 19; ejus de-

votio super incendio monasterii; obitus,
H. 4. 25

Æbbe, abb. soror uterina R. Osuiu, ii. 69
Ebbercurnig monasterium, ejus situs, H.
1. 12; Trumuini episcopi ab eo recessus,
H. 4. 26

Ecci unus ex episcopis Orientalium An-
glor. pro Bisi substitutis, H. 4. 5
Ædan, rex Scottor. ab Edilfrido prælio
victus, H. 1. 34

Ædani, episc. anima ad cœlum fertur ab
angelis, ii. 56

Edanus, episcopus ad Anglos venit, ejus
indoles, opinio de paschate; sedem in
insula Lindisfarnensi recipit, H. 3. 3;
ejus vita, eleemosynæ, devotio, humilitas,
occasio missionis, H. 3. 5; equum a R.
Osuino datum pauperi donat, regis mor-
tem præsagit, ipse moritur, H. 3. 14; tria
ejus miracula, H. 3. 15, 16, 17; sepul-
tura, conversatio, judicium de paschate,
H. 3. 17; patienter toleratum, H. 3.25;
quot annis episcopatum tenuit, H. 3. 26;
Hildam à Cale revocat; Heiu consecrat,
H. 4. 23; qualem vitam inter monachos
instituit, H. 4. 27; pars ossium ejus a
Colmanno in Scotiam revecta, H. 3. 26
Eddi, Stephanus, cantandi magister, H. 4.2.
Edgils, presbyter, a quo Beda historiam
incendii coludani habuit, H. 4. 25
Adilbald, R. Merciorum, cui omnes Pro-
vinciæ Australes ad Humbram subditæ,
H. 5. 23

Edilberct, R. Cantiæ, quomodo Augus-
tinum et socios recipit, H. 1. 25; ejus
zelum per literas P. R. Gregorius I. ex-
citat, eique dona mittit, H. 1. 32; eccle-
siam Petri et Pauli Doruberniæ construit
et donis ditat; in qua episcoporum et
regum corpora poni possint, H. 1. 33;
omnibus Anglorum gentibus ad terminum
Humbræ fluminis imperat; ecclesiam S.
Pauli Lundoniæ; ecclesiam S. Andreæ
Rhofcestriæ facit; utrique ecclesiæ, sicut
et Doruberniensi possessiones adjicit, H.
2. 3; epistolas a P. R. Bonifacio recipit,
H. 2. 4; ejus obitus, imperium, leges,
stemma, sepultura; status fidei Christianæ
post ejus mortem, H. 2. 5

Edilberct, filius et hæres Victred regis
Cantiæ, H. 5. 23

Adilberg, filia naturalis Anna R. Or.
Angl. monasterii Brigensis abbatissa; ejus
corpus incorruptum, in ecclesiam S. Ste-
phani ibidem translatum, H. 3. 8
Edilberge, alias Tate, filia R. Ædilbercti,
Eduino nupta fidem Christianam regno
Nordanhymbror. infert, H. 2. 9; literas a
P. R. Bonifacio et dona recipit, H. 2. 11;
occiso Eduino Cantiam redit, H. 2. 20
Edilberge, monasterii in Berecingum a
fratre Earconualdo episcopo constructi
abbatissa, H. 4. 6; ejus sanctitas; mira-
cula in morte, post mortem, H. 4. 9
Edilfrid, R. Nordhymb.; ejus gesta; Ædan
R. Scottor. prælio vincit, H. 1. 34;
Brittones, eorumque monachos ad Legio-
num urbem sternit, H. 2. 2. Æduinum
vi et insidiis persequitur; a Rædualdo in
causa Æduini occiditur, H. 2. 12; e pro-
vincia Berniciorum originem duxit, H. 3. 1
Ediltheri, frater Anna Regis interemptus,
H. 3. 24

Edilhild, abbatissa, pulvere quo S. Osual-
di ossa lota sunt, dæmoniacum sanat, H.
3. 11

Ædilhun, filius R. Æduini de Ædilberga
uxore, baptizatus, et Eboraci sepultus, H.

2. 14

Edilhun, frater Ædiluini; ejus visio de
sodale Ecgbercto; mors, H. 3. 27
Adilred, R. Mercior., maritus Osthrydæ;
devotio in S. Osualdum, H. 3. 11; Can-
tiam vastat; provinciam Lindissi recipit,
H. 4. 12; illo regnante synodus Hæth-
feld, H. 4. 17; prælium cum Ecgfrido;
et fœdus, H. 4. 21; tandem abbas; Vil-
frido successorem R. Coenredum con-
ciliat, H. 5. 19

Edilthryd, filia R. Æduini de Ædilberga
uxore; baptizata et Eboraci sepulta, H.

2. 14

Edilthryde, regina f. Anna R. Or. Ang.,
H. 4. 3; ejus vita, mors, incorruptio, etc.,
H. 4. 19, ii. 199; hymnus de illa, H.
4. 20
Edilualch, R. Merciorum baptizatus; donat
Vilfrido Selaeseu, H. 4. 13

Ædiluald, rex Or. A. fr. Annæ Suidhelmum
de fonte sancto suscipit, H. 3. 22
Ediluald, abbas Mailros, ii. 107; postea
episc. Lindisf., H. 5. 13
Edilualdus, sed Oidiluald, S. Cud bercti
successor in vita solitaria, ii. 135
Edilvini, episcopus in provincia Lindissi,
H. 3. 11, H. 4. 12; in Hibernia instruc-
tus, H. 3. 27

Edilvini, præfectus regis Osuiu Osuinum
interficit, H. 3. 14

Æduin, R. Nordanhymbr. ortus e provincia
Derorum, H. 3. 1; eorum qui imperium

majus in Brittania tenuerunt quintus, H.
2. 5, 9; fidem recipit, ii. 197; a Sicario
vulneratur; regem Occ. Sax. vincit, H.
2. 9; literas et Dona a P. R. Bonifacio
recipit, H. 2. 10; Ædilfrido persequente,
per visionem de adipiscendo regno ad
credendum provocatus, H. 2. 12; a Re-
dualdo adjutus rex efficitur; quibus con-
siliis fidem amplectitur, H. 2. 13; bapti-
zatus Eboraci, ecclesiam S. Petri ibidem
inchoat, sed occisus est, H. 2. 14; Earpu-
aldo suadet idola relinquere, H. 2. 15;
Paulino baptizanti adest juxta Tiouulfinga-
caester, H. 2. 16; pax, felicitas, et excel-
lentia regni ejus, H. 2. 16; literas exhor-
tatorias, a P. R. Honorio cum decreto de
jure metropolitico inter Doru verniam et
Eboracum recipit, H. 2. 17; occisus est,
H. 2. 20; ejus caput Eboraci sepultum,
ibid. Corpus apud Streaneshalch, H. 3.
24; ejus vasa, crux, et calix a Paulino
in Cantiam feruntur, H. 2. 20
Ægyptiorum mos de pascha, H. 3. 25
Elfeda, alias Elbfled, filia R. Osuiu, victo
Penda, Deo dicata, H. 3. 24; intrat mo-
nasterium de Heruteu; fit abbatissa de
Streaneshalch, H. 3. 24, H. 4. 26
Elfled per zonam S. Cudberctisanatur, ii. 93;

eidem de vita Ecgfridi regis et episcopatu
suo S. Cudberctus prædixit, ii. 95
Elfuini, frater regis Ecgfridi, occisus, H.

4. 21

Ella, rex provinciæ Derorum, ad cujus no-

men P. R. Gregorius I. allusit, H. 2. 1
Alli, primus imperium Anglorum ad Aus-
trum Humbræ tenuit, H. 2. 5
Eodbaldus, v. Eadbald
Esica, puer in monasterio in Berecingum
moriens virginem morituram invocat, H.
4. 8

Ætates sex hujus seculi, ii. 163; quot anni
in singulis ætatibus continentur, ii. 163;
ætas prima, ii. 165; secunda, ii. 166;
tertia, ii. 167; quarta, ii. 167; quinta,
ii. 167; sexta, ii. 167
Ætatis sexta reliquiæ, ii. 204
Etherius, episcopus ad quem P. R. Gre-
gorius, scripsit de Augustino benigne sus-
cipiendo, H. 1. 24; ab eo Augustinus
ordinatus, H. 1. 27

Ætius, consul ad quem Brittones gemitus
mittunt, H. 1. 13; a Valentiniano impe-
ratore occisus, H. 1. 21, ii. 189
Ætla, episcopus Dorciccæstræ, e monas-
terio de Streaneshalch, H. 4. 23
Agatha, H. 4. 20

Agatho, P. R. biscopum et Ceolfridum
Romæ suscipit; Johannem Cantatorem
cum eis ad exquirendam Brittannorum
fidem mittit, H. 4. 18; synodum contra
Monothelitas Romæ tenet, qua Vilfridum
absolvit, H. 5. 20

Agatho, Agilbercti presbyter, H. 3. 25
Agilberctus, Gallus, de Hibernia veniens,
fit episcopus Occ. Sax. qua occasione in
Galliam redit; Parisiacæ civitatis fit
episcopus; a rege Occ. Sax. revocatus,
alium pro se mittit, H. 3. 7; Alchfridum
in provincia Nordanhymb. invisit; synodo
Streaneshalch de pascha interest; Vil-
fridum presbyterum a se factum ad collo-
quium substituit, H. 3. 25; domum
redit, H. 3. 26; Vilfridum consecrat,
H. 3. 28; Theodorum suscipit, H. 4. 1;
v. iterum de eodem, H. 5. 19
Agnes, H. 4. 20

Agricola, Severiani episc. filius, hæresin
Pelagii in Brittaniam intulit, H. 1. 17
Agrippa Herodes a Tiberio in vincula con-
jicitur, ii. 169; fit rex Judææ, ii. 169;
cui successit filius Agrippa, ii. 169
Aidanus, v. Ædan

Alani, per Gallias sæviunt, H. 1. 11
Alaricus, R. Gothorum in imperium Roma-
num irrumpit, H. 1. 11

Albanus, conversionis et martyrii ejus his-
toria, H. 1. 7; in ejus sepulchrum re-
liquiæ quædam aliorum sanctorum a
Germano et Lupo impositæ, et massa
pulveris sepulchralis ablata, H. 1. 18
Albinus, abbas, a Theodoro archiepisc. et
Hadriano abbate institutus; auctor Bedæ
de Gestis in Cantuariorum provincia, H.
Prolog. Hadriani successor; ejus in
scripturis et linguis peritia, H. 5. 21
Alchfrid, filius regis Osuiu, H. 4. 16; pa-
trem impugnat, H. 3. 14; Peada R.
Merciorum receptionem fidei suadet, H.
3. 21; patrem contra Pendan comitatur,
H. 3. 24; ejus de Pascha judicium, H.
3. 25; Scottis primum postea Vilfrido
monasterium. In Rhypum donat, H. 3.
25, H. 5. 20; Vilfridum in Galliam or-
dinandum mittit, H. 3. 28, H. 5. 19;
Anglorum regnum recuperat, H. 4. 26;
Dricthelmum visionem suam narrantem
audit, H. 5. 13; librum Arcuulfi de
locis sanctis ab Adamnano porrectum
recipit, H. 5. 16; defunctus est, H. 5.
19; iter Romam mediatur, ii. 140
Alcluith, civitas Brittonum; ejus situs, H.
1. 1, 12

Aldberct, unus e duobus episc. Or. A. cum
Beda historiam suam finiret, H. 5. 24
Aldfrid, post Ecgfridum R. Nordanhymbr.
H. 5. 1; defunctus, H. 5. 19
Aldfrid, frater Nothus, Ecgfrido successit,
ii. 98

Aldhelm, abbas monasterii ad Maildufi
urbem; episcop. Occ. S.; scripsit lib. de
paschate; et de virginitate, ejus laudes,
H. 5. 19

Alduini, episc. Liccitfelth, consecrationi Ta-
tuini, archiepisc. interest, H. 5. 23

Alduinus, frater Edilvini, abb. monasterii
de Peartaneu, H. 3. 11

Alduulf, R. Or. A., H. 2. 15; illo regnante
synodus Hethfeld, H. 4. 17
Alectus; Brittaniam insulam tenet, H. 1. 6
Alexander Hierosolymitanus, ii. 177
Alnæ, fl. juxta quem ad Tuifyrdi, H. 4. 28
Alric, fr. et hæres Victredi R. Cant., H. 5.

23

Ambrosius, episcopus, ii. 184
Ambrosius, Aurelianus, dux Brittonum, H.
1. 16, ii. 190

Amfleat, sinus maris in quo Petrus primus
Doruverniæ abbas demersus, H. 1. 32
Anastasius Imp. fulmine periit, ii. 191
Anastasius Persa monachus, ii. 194; reli-
quiæ ejus, ii. 195

Anastasius (Artemius) Imp. fautor Catho-
licæ fidei, ii. 203

Anatolius, cujus scripta de tempore paschæ
Scotti et Picti secuti sunt, H. 3. 3, 25,
ii. 179

Andhun, dux Regis Austr. Sax Cædval-
lam provincia expulit, H. 4. 15
Andilegum, monasterium Galliarum, in
quod virgines Anglorum missæ, H. 3. 8
Andreas, apostolus, secretarium ejus in
civitate Hrofi, H. 3. 14

Andreas monachus Italus in archiepisco-

patum Doruvern. P. R. ab Hadriano
abb. oblatus, H. 4. 1
Androgius, dux Trinobantum se Julio Cæ-
sari dedit, H. 1. 2

Angli invitati in Brittaniam, H. 1. 15, 16;
fidem suscipiunt, H. 1. 23; orientales,
H. 1. 15; fidem suscipiunt, H. 2. 15;
eorum reges Vuffingæ appellantur, H. 2.
15; Mediterranei, H. 1. 15; Christiani
facti, H. 3. 21

Anna, R. Or. A. filius Eni, successor Ecg-

rici, H. 3. 18; Coinualchum, R. Occ. S.
exulem recipit, et ad fidem convertit; ejus
character, H. 3. 7; Cnobhersburg ædifi-
ciis et donariis ornat, H. 3. 19; a rege
Penda occisus est, H. 3. 18; filias habuit
Edilthrydam et Sexburgam, H. 4. 19
Andreæ Apostoli, et Lucæ ossa, ii. 182
Annorum differentia inter Hebræam et 72
interpretum auctoritatem, H. 3. 24
Antiochiæ synodus sub Joviano, ii. 183
Antonius monachus, ii. 182; ejus corpus
Alexandriam defertur, ii. 192
Antoninus Pius, ii. 173; Verus, ii. 173
Apollinaris Hierapolis episcopus, ii. 174
Apollinaris Laodicenus, ii. 183
April. kal. decimo die Adam est creatus,
et Christus crucifixus, ii. 165
Aquileia synodus, ii. 201
Arcadius Imp. Rom. a patre factus, ii. 185;
cum Honorio, ii. 185
Archelaus Herodis filius, ii. 168
Archelaus Mesopotamia episcopus, ii. 179

Arcuulfus, Galliarum episcopus, auctor
libri de Locis Sanctis; excerpta de libro,
H. 5. 16, 17, 18

Arelas, ubi Constantius comes Constanti-
num II. occidit, H. 1. 11; ejus civitatis
episc. PP. RR. Apostolos suos in Brit-
taniam proficiscentes commendant, H. 1.
24, 28, H. 4. 1

Armoricanus Tractus, patria (ut fertur)
Brittonum, H. 1. 1

Arrius; hæresis ejus Britt. inficit, H. 1.8
Aruald, R. Vectæ insulæ; ejus fratres
martyrio coronati, H. 4. 16
Asclepiodotus, Brittaniam recipit, H. 1. 6,
ii. 180

Asterius; episc. Genuensis Birinum episc.
consecrat, H. 3. 7

Pela-

Athalaricus Gothorum rex, ii. 191
Athanasius varia patitur, ii. 182
Attila, rex Hunnorum Etium consulem
billis occupatum tenet, H. 1. 13
Audubald, v. Eadbald, H. 2. 11
Augustinus, Ep. Hippo; respondet
gio, H. 1. 10; moritur, ii. 187
Augustinus, aliique monachi a P. R. Gre-
gorio I. ad Anglos missi; periculo præ-
dicationis territi ab itinere desistunt, ii.
235; sed literis pontificis persuasi profi-
ciscuntur, H. 1. 23; ratio ejus itineris
per Gallias, ii. 236; eorum in Britta-
niam adventus, H. 1. 25; conversatio;
successus ibidem, H. 1. 26; Augustinus
Arelate ordinatur episcopus; quæstiones
ejus ad Gregorium cum responsis, H. 1.
27: pallium, etc. a Gregorio recipit, H.
1. 29; instruitur quid agat circa fana,
solemnitates et sacrificia idolorum, H. 1.
30; recipit literas exhortatorias ne de
virtutibus suis glorietur, H. 1. 31; eccle-
siam salvatoris in regia civitate instaurat;
et monasterium ad orientem facit, H. 1.
33; convocat episc. Brittonum ad collo-
quium in loco Augustines ac dicto; mira-
culum ibidem in cæco; in synodo se-
cundo facta pacis conditiones proponit;
spernentibus Anglorum ultionem minitans
prædicit, H. 2. 2; mellitum Lundoniæ
et justum Rhofcestriæ episcopos facit;
ejus obitus; epitaphium, H. 2. 3
Aurelianus, Ambrosius dux Brittonum, H.
1. 16

Aurelianus, Imp. a militibus occisus, ii. 178
Aurelius Antoninus, M., ii, 175; Alexander,
ii. 175; ejus mater Mammea, ii. 176
Autisiodorensis civitas, sedes Germani episc.
H. 1. 17

Auxentius Mediolani episc. ii. 182

Babylas Antiochenus, ii. 177

Badonicus mons; ejus obsessio, H. 1. 16
Badudegn frater in mon. Lindisf. ad tu-
mulum S. Cuthberti sanatus, H. 4. 30

Baduini unus ex episc. Or. A. pro Bisi
substitutis, H. 4. 5

Bæda major, S. Cudbercto jam morituro
ministravit, ii. 120

Bæda historiam suam Regi Ceoluulfo de-
dicat; auctores suos prodit, H. Prolog.;
ejus candor in controversia paschali, H.
3. 17

Baldhelmus presb. Lindisfarn., ii. 99
Baldhild Galliæ regina Dalfinum episco-
pum jubet interfici, H. 5. 19
Bancornaburg, monasterium Brittonum;
monachorum ejus numerus; conversatio,
cædes ad Legacaestir, H. 2. 2
Baruæ, monasterium in Pr. Lindissi Ceaddæ
a rege Vulfheri donatum, H. 4. 3; de eo
Vynfrid exiit, et in eo obiit, H. 4. 6
Bassianus, Imp. Severi filius, H. 1. 5
Bassus miles R. Æduini, dux Paulino, et
Ædilbergæ, Cantiam redeuntibus, H. 2.

20

Beardaneu, monasterium in Pr. Lindissi,
in quod ossa R. Osualdi, licet ægre
illata sunt, H. 3. 2

Bedda regina a qua Bebbanburg, H. 3. 6,

16
Bebbanburgh, urbs Berniciorum regia
unde, H. 3. 6, 16; in ecclesia S. Petri
ibidem reliquiæ S. R. Osualdi positæ,
H. 3. 6, 12; a Penda obsessa, precibus
Aidani ab igne admoto liberata, H. 3. 16
Bedesfeld vicus, ii. 107

Begu sanctimonialis de Hacanos; ejus visio
de obitu Hildæ, H. 4. 23
Belisarius Vandalos delet et Carthaginem
recipit, ii. 191

Benedicti, S., abbatis, sermo in natale, ii.
335

Benedictus, S. abbas, ii. 191; phantasti-
cum ignem ab oculis discipulorum orando
pepulit, ii. 76
Benedictus, v. Biscop.
Bercta regina dilbercti; ejus gens;
religio, H. 1. 25

Berctgils cognomento Bonifacius, Ep. Or.
A., H. 3. 20

Bercthun, dux R. Aust. Sax. Cæduallam
provincia expulit; ab eo postea occisus
est, H. 4. 15
Bercthun abb. mon. Inderauuda narrat
miracula Johannis episcopi, H. 5. 2, 3, 4
Berctuald abb. Racuulfe, post Theodorum
archiepisc. Cant., H. 5. 8, 12; Vilfridum
recipit, H. 5. 19; Alduulfum episc. Hrofi
consecrat; obit, H. 5. 23; in ecclesia
app. Petri et Pauli sepultus, H. 2.3
Berctus; quo duce R. Ecgfrid Hiberniam
vastavit, H. 4. 26

Berecingum, mon. in Pr. Or. S., ab Ear-
conualdo episcopo sorori Edilberge con-
structum, H. 4. 6; miracula ibidem, H.
4. 8, 9, 10

Bernicii; de his vide, H. 3. 4, 6, H. 5. 5,
15;
de hac provincia ortus Ædilfrid, H.
3. 1; prima crux ibi erecta, H. 3 2
Bernuini, Vilfridi clericus et consanguineus
cui partem Vectæ insulæ commendavit,
H. 4. 16

Beta presbyter, ii. 106

Bethleem, ejus situs descriptio, loca sancta
ibid., H. 5. 17

Betti unus e quatuor presbyteris ad Med.
Anglos convertendos missis, H. 3. 21
Birinus episcopus quomodo Brittaniam ve-
nit;
fidem prædicat Gevissis; sedem
accipit in civitate Dorcic; ibi sepultus ;
in Ventam translatus, H. 3. 7
Biscop, vir nobilis, ii. 139; minister Osuiu
regis, ii. 140; Romam primo adit, ii.
140; secundo, ii. 141; tertio, ii. 141;
Theodorum archiepiscopum in Brittaniam
deducit, ii. 142; suscepit monasteri-
um B. Petri Cantuariæ ad regendum,
ii. 142; quarto Romam adit, ii. 142;
domum reversus Uuiremuthense mon.
condit, ii. 142; operariis e Gallia accitis
ecclesiam Romano more ædificat, ii. 143;
Romam quinto profectus, varia inde ab-
ducit ad ecclesiæ cultum, ii. 143; Jo-
hannem abbatem, ii. 144; privilegium,
ii. 144; imagines, ii. 144; Giruiense
mon. condit et ei præficit Ceolfridum, ii.
144; Easteruinum Abb. Wiremuthi facit,
ii. 145; sexto Romam adit, ii. 148;
Sigfridi abbatis electionem probat, ii.
150; ægrotat, ii. 149; Ceolfridum utri-
que mon. præficit, ii. 152; obiit, ii. 154
Biscop, Benedict construit mon. ad ostium fl.
Viuri; Romam venit; epistolam privilegii
recipit; Johannem Cantatorem Brittani-
am perducit, H. 4. 18; cum eo Vilfrid
Romam adit, H. 5. 20

Bisi, Ep. Or. A., Bonifacii successor, adest
synodo Herutford; infirmo duo episc.
substituti, H. 4. 5

Blecca, præfectus Lindocolinæ civitatis a
Paulino conversus, H. 2. 16
Bledla rex Hunnorum, H. 1. 13, ii. 188
Blithryde, conjux Pipini, insulam in litore
Suidbercto obtinet, H. 5. 12
Boisil, præpositus de Mailros, H. 5. 10,
ii. 59, Cudbercti magister, H. 4. 27;
illum episcopum fore prædicit, H. 4. 28,
ii. 66; pestilentiam prædicit, ii. 66; in
visione ad discipulum vetat Ecgbertum
Germaniam adire, H. 5. 10; ejus obitus,
ii. 66

Bonifacii decretum in conc. Rom. promul-
gatum, ii. 252; ejusdam aliud exemplar,
ii. 254; hujus epistola ad Athelberctum
regem, ii. 255

Bonifacius, P. R., successor Deusdedit, H.
2.6; cogit synodum episc. Italiæ, ejus
decreta cum epistola ad Laurentium ar-

343

chiepisc., et dilberctum R. per Mel-
litum mittit, H. 2. 4; impetrat pantheon
a Phocate, H. 2. 4; pallium Justo et
epistolam mittit, H. 2, 6; literas Æduino
et dona mittit, H. 2. 10; literas Ædil-
bergæ Reginæ et dona mittit, H. 2. 11
Bonifacius, v. Berctgils

Bonifacius archidiaconus Romæ Vilfridi
magister, H. 5. 10

Bononia, Galliæ civitas, ubi Petrus Ab..
Doruv. sepultus, H. 1. 33

Boructuarii, H. 5. 10; a Suidbercto, ad
fidem perducti; ab antiquis Saxonibus
expugnati, H. 5. 12

Bosa, episc. Derorum Eboraci, H. 4. 12;
e mon. de Streaneshalch, H. 4. 23; de-
functus, H. 5. 3

Bosanham, mon. in Pr. Aust. S., H. 4. 13
Bosel, primus episc. Huicciorum, H. 4. 23
Bothelm, fr. ecclesiæ Hagustald, brachio
contrito, crucis S. Osualdi ligno sanatus,
H. 3. 2

Bregusuid, mater Hildæ, ejus somnium de
illa, H. 4. 23

Bridius, fil. Meilochon, R. Pictorum, H.
3.4

Brige, mon. Galliarum in quod virgines
Anglorum missæ, H. 3. 8

Brittania, ejus descriptio, etc., H. 1. 1;
ejus status, post persecutiones usque ad
Arianam vesaniam, H. 1. 8; post Ro-
manorum discessum, H. 1. 12, 14, ii.
186, 187; post Saxonum victorias, H. 1.
15, ii. 188; post Pelagianam hæresin,
H. 1. 22; pestilentia, H. 3. 27
Brittones, fame coacti hostes repellunt;
copia luxuriantes pereunt; Saxones in
auxilium vocant, H. 1. 14; ab iis in
miseriam redacti sunt, H. 1. 15; vincunt
Saxones Pictosque duce Germano epis-
copo, H. 1. 20; genti Saxonum fidem
prædicare renuunt, H. 1. 22; eorum
episc. Augustini auctoritatem rejiciunt;
ab Edilfrido Anglorum rege cæduntur,
H. 2. 2; religionem Anglorum pro nihilo
habent, H. 2. 20; eorum episc. consecra-
tioni Ceaddæ intersunt, H. 3. 28; pars.
eorum libertatem recuperat, H. 4. 26;
aliqui sub Occ. S. imperio verum pascha
recipiunt, H. 5. 18; maxima pars respu-
unt, H. 5. 22; status gentis cum Beda
historiam clauderet, H. 5. 23
Briudun, mon. e quo Tatuini archiepisc.
Cant., H. 5. 23

Brocmail, defensor monachorum Bancoren-
sium, in prælio Legionensi terga vertit,
H. 2. 2

Burghelm, unus e presbyteris qui gentem
Aust. Sax. baptizabant, H. 4. 13
Buscfrea, v. Uuscfrea.

Cæcilia, H. 5. 19; ejus ecclesia, H. 5. 11