tinia, tria feriis secunda, quarta, et Sabbato primæ hebdomadis Quadragesimæ, tria alia iisdem feriis quartæ hebdomadæ, et ultimum Sabbato Sancto. Tria tantum præcedebant baptismo, qui in Vigilia Pentecostes administrabatur.1 Hæc jam non servantur, quum propagata fide christiana fere, omnes in infantia baptizentur. Ministrorum igitur prudenti arbitrio permittitur, ut privatis documentis et pietatis exercitiis candidatos parent.

198. Vetustissima est consuetudo Satanæ et angelis ejus ante baptismum renuntiandi, et fidem profitendi, quæ plerumque fiebant scrutiniorum occasione. Jam Tertulliani ætate mos erat receptus, ex traditione Apostolica, uti testatur, derivatus: "aquam adituri . . . aliquanto prius in Ecclesia sub antistitis manu contestamur nos renuntiare diabolo, et pompæ, et angelis ejus." De fidei professione constat ex documentis antiquissimis, eamque a sponsoribus nomine parvulorum fieri testatur Augustinus: "respondetur fidem habere propter fidei Sacramentum, quia et ipsa responsio ad celebrationem pertinet Sacramenti." Hæc adhuc vigent.

199. De exsufflationibus agit S. Cyrillus Hierosolymitanus ; et ex iis contra Pelagianos argumentum derivavit Augustinus, adeo receptus erat ritus in tota Ecclesia, a prima antiquitate christiana. Quum Pelagius Manicheismi incusaret doctrinam de originis peccato, questus est Augustinus quod antiquissimam Ecclesiæ traditionem isto nefario crimine aspergat, qua exorcizantur, et exsufflantur parvuli, ut in regnum Christi a potestate tenebrarum, hoc est, diaboli et angelorum ejus, eruti transferantur."'5

66

200. Signo crucis pluries signabantur catechumeni, iisque manus imponebatur, prout testatur Augustinus, quos ritus haud sine fructu peragi merito dixit. "Non unius modi est sanctificatio: nam et catechumenos secundum quemdam modum suum per signum Christi, et orationem manus impositionis puto sanctificari: et quod accipiunt, quamvis non sit corpus Christi, sanctum est tamen, et sanctius, quam cibi quibus alimur, quoniam sacramentum est." Latius hac voce utitur, de sale, quod veluti sapientiæ symbolum catechumenis dabatur, loquens, prout de se catechumeno alias testatur: "signabar jam signo crucis ejus, et condiebar ejus sale."7

996

201. Pulchre explicat auctor libri de Sacramentis, qui diu adscriptus

(1) Vide Trombelli tom. i. de bapt. diss. v. p. 244.

(2) Lib. de corona militis c. iv. Vide etiam lib. de spectaculis.

(3) Ep. olim xxiii. nunc xcviii. ad Bonif.

(4) Catech. ii. n. 3.

(5) L. ii. de nuptiis et conc. c. xix.

(6) L. ii. de pecc. meritis et remiss. c. xxvi. n. 42.

(7) Confess. 1. i. c. xi.

est, Ambrosio ritum signandi saliva aures et nares, qui licet haud usurpatus apud Græcos in Latina Ecclesia perantiquus est: "Quid egimus sabbato? nempe apertionem: quæ mysteria celebrata sunt? apertionis, quando tibi. aures Sacerdos tetigit et nares: quod significat in Evangelio Dominus, dum ei oblatus esset surdus et mutus, et tetigit aures et os ejus; aures quia surdus erat, et os quia mutus, et ait. EPHPHETA, quod Hebraicum verbum est, et dicitur, adaperire ;' ideo ergo tibi sacerdos aures tetigit. . . quare nares? ut bonum odorem accipias pietatis æternæ, ut dicas, Christi bonus odor sumus, quemadmodum dicit sanctus Apostolus, et sit in te fidei et devotionis plena fragrantia." Vides quantam habeat significationem ritus quem vulgò irrident Protestantes.

2

3

202. Ungebantur toto corpore catechumeni apud Græcos et Orientales, prout constat ex Cyrillo Hierosolymitano, et Chrysostomo, et ex Græcorum Euchologiis. In Sacramentario quod dicitur S. Gregorii M., scapularum et pectoris, prout nunc fit apud nos, unctio præscribitur. Significationem hujus ritus explicat Innocentius III: "baptizandus in pectore inungitur, ut per Sancti Spiritus donum, abjiciat errorem et ignorantiam, fidem rectam suscipiat, quia justus ex fide vivit; inter scapulas autem inungitur, ut per Spiritus Sancti gratiam excutiat negligentiam et torporem, et bonam operationem exerceat; quia fides sine operibus mortua est; ut per fidei Sacramentum sit munditia cogitationum in pectore, et per operis exercitium fortitudo laborum in scapulis, ut per dilectionem operetur.' Constat unctionem, in Scripturis Spiritus Sancti gratiam designare: "Et vos unctionem quam accepistis ab eo maneat in vobis."5

6

994

203. Chrismate post baptisma in capitis vertice unctio antiquus est ritus, qui in vetusto Sacramentario Romanæ Ecclesiæ reperitur, et ab Ambrosio in libro de Sacramentis commemoratur.7 Videtur inductus quando episcopo haud præsente, impositio manuum cum chrismatis unctione in fronte fieri non poterat. Retinetur autem adhuc apud Catholicos.

204. Candida veste induebantur neophyti in puritatis indicium, prout memorat Ambrosius. Linteolum candidum ejus loco capiti nunc imponitur.

(6) III. lib. Sacr. Rom. Eccl. l. i. § 44 apud Thomasium t. vi. operum.

(7) L. ii. de Sac. c. vii. p. 24.

(8) L. de his qui initiantur, c. vii.

205. Cereus ardens ponebatur in manibus, cujus significationem pulchre declarat S. Gregorius Nazianzenus: "Lampades quas accendes," inquit, illius luminum gestationis figuram gerunt, cum qua splendidæ et virgines animæ splendidis fidei lampadibus Christo sponso obviam prodibimus." Ritus apud nos viget.

206. Lac et mel Neophytis dabantur in Latina Ecclesia, testante Tertulliano: "inde suscepti lactis et mellis concordiam prægustamus." Quædam Ecclesiæ alios ritus moresque his adjiciebant, sed hi fere omnes per totam servabantur Ecclesiam.

207. Rituum quos recensuimus veluti compendium in Rituali Romano exhibetur, scilicet quæ diversis temporibus fiebant, in scrutiniis, simul collecta adhuc peraguntur, minus solemni tamen ratione. In hac igitur re venerandam antiquitatem sequimur, sectis plerisque ne umbram quidem solemnioris illius ritus retinentibus. Jactant Episcopaliani se esse antiquitatis cultores; sed qui velit eorum ritus cum veteribus conferre, videbit eos toto distare cœlo. Ipsum crucis signum de quo scribit Augustinus: non sine causa signum suum Christus in fronte nobis figi voluit .. ne Christi opprobrio Christianus erubescat," vix ausi sunt Anglicani ex omnibus ritibus retinere, semel tantum post baptismum faciendum, magno studio conantes suis eximere ea de re scrupulum ; qui autem Anglicanis adhærent Episcopaliani harum provinciarum unicum illum ritum eorum qui baptizandos offerrent pueros permiserunt arbitrio !5

66

208. Ex his quæ retulimus liquet baptismi ritus esse vetustissimos, et plerosque ab Apostolica ætate derivatos. Eos etiam eo fine peragi liquet ut Christi Domini res gestæ, et fidei mysteria una cum christiani hominis officiis memoriæ adstantium commendentur, et mentibus altius infigantur: quamobrem curandum est sacerdotibus ut eos accurate expleant, et data occasione explicent, nec enim absque piaculo prætermittuntur, vel a baptismo separantur, nisi gravis admodum urgeat causa. Oxonienses jam plorant suorum temeritatem, qua omnes fere ritus sacri derelicti sunt, magnumque

(1) Orat. in S. bapt.

(2) L. de corona militis c. iii.

(3) In Ps. xxx. conc. 3.

(4) "To take away all scruple concerning the use of the sign of the cross in Baptism, the true explication thereof; and the just reasons for the retaining it, may be seen in the xxxth canon, first published in the year MDCIV. Rubric of the Book of Common Prayer of the Church of England."

(5) "If those who present the infant shall desire the sign of the cross to be omitted, although the church knows no worthy cause of scruple concerning the same, yet, in that case, the Minister may omit that part of the above which follows the immersion." Rubric of American Book of Common Prayer.

in eo ponunt studium ut antiquitatem et utilitatem Ritualis Catholici vindicent.1

...

(1) Ne hæc gratis affirmare videamur, legatur tractatus 34, vol. i. Rites and customs of the Church. Plurimos fuisse ritus Ecclesiæ primitivæ dicit: "the multitude of rites, which were in use in the Primitive Church." Quæ ex Scriptura adducit testimonia in quibus ad ritus fit allusio, sufficere censet ut totam rituum disciplinam, qualis in scriptis veterum reperitur, amplectamur: "These instances are surely sufficient to reconcile us to the complete ritual system which breaks upon us in the writings of the Fathers." Si quid scripturis manifesto adversum occurrat, rejiciendum fatetur, secus cum mágna veneratione suspiciendum: "till this is shown, we are bound to venerate what is certainly primitive, and probably is apostolic." Addit ritus plerosque eo destinari, ut scripturæ testimonia veluti referantur: "It will be remarked, moreover, that many of the religious observances of the early Church are expressly built upon words of Scripture, and intended to be a visible memorial of them." "Accordingly, from the frequent mention of oil in Scripture as the emblem of spiritual gifts, (Is. lxi. 1—3, &c.) it was actually used in the Primitive Church in the ceremony of admitting Catechumens, and in baptizing. And so from the figurative mention of salt as the necessary preparation of every religious sacrifice, it was in use in the Western Church, in the ceremony of admitting converts into the rank of catechumens." "As a whole the Catholic ritual

...

was a precious possession."

...

...