Comicomus nebulo, qui Flaccum pelleret Iam mihi bellisonis horrent clangoribus orbe. Non loquor his, immo studio callentibus, inquis. Carmine sed laico! Clerus vulgaria temnit, Etsi non varient, quum sint idiomata mille. Praeterea nullus, quos inter es agmine sextus, Nec quem consequeris coelo, sermone forensi Descripsit: quare, censor liberrime vatum, Fabor, si fandi paulum concedis habenas.20 Nec margaritas profliga prodigus apris, aures. Quid pater Apenninus hiat? quid concitat aequor Tirrhenum Nereus? quid Mars infrendet utroque ? Tange chelyn, tantos hominum compesce labores, Ni canis haec, alios a te pendendo poeta, Omnibus ut solus dicas indicta manebunt: Si tamen Eridani mihi spem mediane dedisti, Quod visare, notis me dignareris amicis, Antra rigat, quae saxa tegunt, virgulta Hisque tabernaclis non est modo tutius flabellant, antrum, Forsitan imprudens Meliboeus legerit Quadrifluumne gravat coxis humentibus hortis. Ut comedas apium memorabunt mella susurri. Poma leges, Nisaeque genas aequantia mandes, Pluraque servabis nimio defensa decore. Iamque superserpunt hederae radicibus antrum, Serta parata tibi: nulla est cessura voluptas. Huc ades: huc venient, qui te pervisere gliscent, Parrhasii iuvenesque senesque, et carmina laeti Qui nova mirari, cupiantque antiqua doceri. Hitibi silvestres capreas,hi tergora lyncum Orbiculata ferent, tuus ut Meliboeus amabat. Huc ades; et nostros timeas ne Tityre saltus; Namque fidem celsae concusso vertice pinus, Glandiferaeque etiam quercusque arbusta dedere. Non hic insidiae, non hic iniuria, quantas, Esse putas. Non ipse mihi te fidis amanti? uber? |