superno ductus consilio Romam contendit: ubi Sanctum Philippum Nerium primo spiritus Magistrum, deinde Patrem habuit carissimum, in Congregationem Oratorii, Deo vocante, adscitus: in qua Sacerdotio auctus, pro animarum salute in hac principe catholici orbis Urbe, ac Neapoli plurimum adlaboravit. Omnigenae vero splendore virtutis, nec non scientia et eruditione clarissimus, opere et sermone ab erroris vitiorumve semita proximos retrahere, et ad amorem Dei allicere ferventi studio satagebat: dignus propterea qui sacra infula cohonestaretur, Salutiensis Episcopus renuntiatus. In hoc munere praeclare ostendit se Spiritum, qui ex Deo est, accepisse, in eoque constanter vixisse et ambulasse: ac sane vix dictu credibile est quo labore et industria, ut optimus Dei adiutor, concreditas oves ad vitae pascua sale sapientiae, et morum suavitate ac praesertim effusa in omnes caritate usque in diem suae mortis attraxerit: quam, sibi paratam in odium iustitiae, fortiter oppetiit pridie Kalendas Septembris anno MDCIV. Tanta autem virtutum fama etiam dum viveret Vir Dei fruebatur, ut insignis sanctique Doctoris Francisci Salesii (quocum sancta familiaritate coniunctus erat) nobile elogium promeruerit, ab eo, nempe, Sal et Lux Ecclesiae cognominatus.

Hac porro fama latius in dies post ipsius obitum crebrescente, Salutiis atque alibi Ordinaria primum, deinde Apostolica Auctoritate Processus constructi sunt: qui, longo licet temporis intervallo, a Sacra Rituum Congregatione iuridico examine perpensi ac probati fuerunt. Etsi vero haec Causa varias habuerit vices; demum tamen venerabilis Ioannis Iuvenalis virtutes heroicitatis attigisse fastigium, Pius IX sa. me. Pontifex Maximus, post legitimos Conventus a Sacra Rituum Congregatione habitos, solemniter decrevit iv kalendas Februarias anni MDCCCLXX.

Exinde agi coeptum est de duobus miraculis, quibus Venerabilis Ioannis Iuvenalis sanctitatem post eiusdem obitum Deus confirmasse ferebatur: atque ex iuridicis Processuum tabulis iudicium triplici disceptatione actum est penes Sacrorum Rituum Congregationem, nempe in antepraeparatorio Coetu apud cl. me. Cardinalem Aloisium Bilio, eidem Sacrae Congregationi Praefectum, pridie Nonas Septembris anni MDCCCLXXVII: deinde in Praeparatorio ad Vaticanas Aedes Idibus Aprilis anno MDCCCLXXXVI: ac demum in generalibus Comitiis coram Sanctissimo Domino Nostro Leone Papa XIII in eodem Palatio Apostolico Vaticano coadunatis Iv Idus Martii anni MDCCCLXXXIX. In quibus per Rmum Cardinalem Luci

dum Mariam Parocchi suffectum, Cardinali Bilio e vivis sublato, in Causae Relatorem, proposito Dubio: An, et de quibus miraculis constet in casu et ad effectum de quo agitur? Beatissimus Pater tum Revmorum Patrum Cardinalium, tum Consultorum suffragiis attente exceptis, priusquam suprema Auctoritate Sua quidquam decerneret, monuit adstantes, effusis precibus Deum exorandum, ut Sancti Spiritus illustrationem in re tanti momenti largiri dignaretur.

Hac vero die solemni, qua Redemptor noster ascendens in altum captivam duxit captivitatem, dedit bona hominibus, Eucharistico Sacrificio prius oblato, in Pontificiae Vaticanae Aedis solio assidens, ad se arcessivit Rmos Cardinales Carolum Laurenzi Sacrae Rituum Congregationi Praefectum, et Lucidum Mariam Parocchi Causae Relatorem, una cum R. P. Augustino Caprara Sanctae Fidei Promotore, et me infrascripto Secretario, iisque adstantibus rite pronunciavit: Constare de duobus miraculis, Venerabili Ioanne Iuvenale Ancina interveniente, a Deo patratis; scilicet de primo: Instantaneae perfectaeque sanationis Dnae Catharinae Centenari a diuturna pleuritide exsudativa, gravissimis stipata symptomatibus: et de altero: Instantaneae perfectaeque sanationis Alexandri Vacca a diuturna et gravissima fistula inter sextam et septimam sinistri lateris costam.

Huiusmodi decretum evulgari, et in Acta Sacrorum Rituum Congregationis referri mandavit 1 Kalendas Iunias anno

MDCCCLXXXIX.

CAROLUS CARD. LAURENZI, S. R. C. Praefectus

L. S.

VINCENTIUS NUSSI, S. R. C. Secretarius.

DECRETUM beatificationis seu declarationis martyrii ven. Servi Dei loannis Gabrielis Perboyre sacerdotis e Congregatione Missionis sancti Vincentii a Paulo.

SUPER DUBIO

An, stante approbatione martyrii et causae martyrii, pluribus signis ac miraculis, a Deo illustrati et confirmati, tuto procedi possit ad solemnem Venerabilis Servi Dei Beatificationem?

Ea animi vis et constantia singularis, quae a caritate ducens ortum formamque accipiens, ex Christo pro nobis passo sibi sumi exemplum, quaeque Christiani martyrii perinsignis nota est, cum in aliis plurimis enituit Christianis heroibus, tum hoc saeculo spectatissima fuit varietate ac diuturnitate cruciatuum in Venerabili Servo Dei Ioanne Gabriele Perboyre, quo nobilis Gallorum gens iure gloriatur. Invictus Christi athleta, Sacerdos e Congregatione Missionis, Sancti Vincentii a Paulo spiritum plene adeptus fervente persecutionis aestu contra Christianos, ad Sinas appulit IV Kalendas Septembris anni MDCCCXXXV, et Fidei dilatandae animarumque zelo succensus, pericula quaeque mortis contemnens, evangelici muneris labores, omnesque virtutes Apostolo dignas praeclaro demum et longo pro Christo certamine cumulavit; dirissimis namque tormentis forti magnoque animo superatis, fidem suam sanguine testari promeruit. Haec illi via ad gloriam fuit, iuxta aureum Augustini effatum « Victoria veritatis est caritas. » Enimvero huius martyrii celebritas quum ex Asia in Europae regiones longe lateque promanaverit, et ad Apostolicam Sedemn comprobata pervenerit; ex probationibus iuridice sumptis de Servi Dei martyrio, causa martyrii, et de signis seu miraculis severissimum de more examen triplici disceptatione penes Sacrorum Rituum Congregationem institutum fuit: ac demum per decretum superioris anni, II Kalendas Decembris editum: Constare de Venerabilis Servi Dei Ioannis Gabrielis Perboyre martyrio, causa martyrii, pluribus signis et miraculis a Deo illustrati et confirmati, Sanctissimus Dominus Noster Leo Papa XIII rite declaravit.

Quo votis itaque Catholicae Galliae ac praesertim Sodalium Vincentianae Congregationis fieret satis, ad legitimum eiusmodi

Causae complementum, agendum erat de solemnibus beatorum caelitum honoribus venerabili Ioanni Gabrieli in Ecclesia tuto decernendis. Ea propter in generalibus Sacrae Rituum Congregationis Comitiis habitis coram eodem Sanctissimo Domino Nostro Leone Papa XIII in Aedibus Vaticanis Iv Idus Martii, vertentis anni MDCCCLXXXIX, reverendissimus Cardinalis Carolus Laurenzi Causae relator Dubium proposuit: An, stante approbatione martyrii et causae martyrii, pluribus signis ac miraculis a Deo illustrati et confirmati, tuto procedi possit ad Venerabilis Servi Dei Ioannis Gabrielis Perboyre Beatificationem? Beatissimus vero Pater, accepto unanimi Reverendissimorum Cardinalium et Patrum Consultorum affirmativo suffragio, supremam sententiam Suam distulit aperire, monens adstantes speciale a Deo lumen ad hoc interim implorandum esse.

In hac vero solemnitate Redemptoris nostri in caelum euntis Sacrum prius in privato suo Sacello operatus, in Pontificiae Vaticanae Aedis nobiliori aula solio assidens, adstante Reverendissimo. Cardinali Carolo Laurenzi Sacrorum Rituum Congregationi Praefecto et Causae Relatore, una cum R. P. Augustino Caprara Sanctae Fidei Promotore et me infrascripto Secretario, decrevit: Tuto procedi posse ad solemnem Venerabilis Ioannis Gabrielis Perboyre Beatificationem.

Decretum hoc promulgari, et in Acta Sacrae Rituum Congregationis referri, Litterasque Apostolicas in forma Brevis de Beatificatione quandocumque celebranda iussit expediri Kalendas Iunias anno MDCCCLXXXIX.

CAROLUS Card. LAURENZI, S. R. C. Praefectus.

L. S.

VINCENTIUS NUSSI S. R. C. Secretarius.

Acta, Tom. XXII. fasc. CCLIII.

APPENDIX I.

In qua plura referuntur Decreta S. Rituum Congregationis.