Cancioneiro e romanceiro geral portuguez, 1. cilt

Ön Kapak
Typographia Lusitana, 1867 - 6 sayfa

Kitabın içinden

Seçilmiş sayfalar

Diğer baskılar - Tümünü görüntüle

Popüler pasajlar

Sayfa 114 - Emicat inde columba repens, Martyris os nive candidior Visa relinquere, et astra sequi : Spiritus hic erat Eulalias Lacteolus, celer, innocuus.
Sayfa 84 - Roldão meu tio carnal, Alcaide mor de Paris, Minha terra natural. Gayfeiros, senhor do campo, Não tem com quem pelejar; Cheio de grande alegria Melisendra foi buscar: « Ai, se vens ferido, esposo, E que ferido hasde estar? Eram tantos esses mouros, E tu só a batalhar! Mangas da minha camiza Com ellas te heide pençar: Toucas da minha cabeça Faxas para te apertar.
Sayfa 41 - Acima, acima, gajeiro, Acima ao tope real! Olha se enxergas Espanha, Areias de Portugal. — Alvíssaras, capitão, Meu capitão general! Já vejo terras de Espanha, Areias de Portugal; Mais enxergo três meninas Debaixo de um laranjal: Uma sentada a coser, Outra na roca a fiar, A mais formosa de todas Está no meio a chorar. — Todas três são minhas filhas, Oh! Quem mas dera abraçar! A mais formosa de todas contigo a hei-de casar. — A vossa filha não quero, Que vos custou a criar.
Sayfa 165 - Yo os lo diré, dulce esposa, Estando atenta siquiera : Mi padre era de Ronda,' Y mi madre de Antequera; • Captiváronme los moros Entre la paz y la guerra, Y llevaronme á vender A Velez de la Gomera.
Sayfa 85 - Depois ledos tangedores A a vinda da princesa, Fizeram fortes rumores, Espanto da natureza; Barcas e loas fizeram E outras representações".
Sayfa 71 - Deitam sortes à ventura A qual o havia de ir buscar: Que ao partir fizeram todos Preito homenagem no altar, O que na guerra morresse Dentro em França se enterrar. Sete vezes deitam sortes A quem no há-de ir buscar; Todas sete lhe caíram Ao bom velho de seu pai.
Sayfa 5 - Quem não ha de estuv dal-a? estender a mão para sentir as pulsações latentes do coração da humanidade? escutar as harmonias do mundo através d'esta harpa animada, em que ressoam todas as alegrias e tristezas do poema da vida?
Sayfa 220 - As suas filhas, senhora, Não me servem para mim, Sou capitão das armadas Já me vou para o Brazil. Quanto dereis mais, senhora, A quem vol-o traga aqui?
Sayfa 73 - Esse cavalleiro, amigo, Morto está n'esse pragal, Com as pernas dentro d'agua, O corpo no areal. Sete feridas no peito A qual será mais mortal: Por uma lhe entra o sol, Por outra lhe entra o luar, Pela mais pequena d'ellas Um gavião a voar.
Sayfa 151 - Catherineta não tem uma determinada origem historica ; é a generalidade tetrica de todos os naufragios. Garrett inclina-se a achal-a no naufragio que passou Jorge de Albuquerque Coelho, vindo do Brasil no anno de 1556, em que a fome ea ancia de se devorarem ea resistencia do capitão reflectem muito as cores sinistras da lenda.

Kaynakça bilgileri